Μια μέρα σαν σήμερα, στις 12 Νοεμβρίου του 1961 γεννήθηκε μια από τις μεγαλύτερες αθλήτριες που πέρασαν ποτέ από τον πλανήτη.
Η χαρισματική Νάντια Κομανέτσι, την οποία είχε ανακαλύψει σε πάρα πολύ μικρή ηλικία ο θρυλικός Μπέλα Κάρολι και η σύζυγός του, Μάρτα.
Την Κυριακή 30/4/2023 πραγματοποιήθηκε το ετήσιο καθιερωμένο μνημόσυνο για τη μάχη της Χοντροσούγκλας από τον Ιππικό όμιλο Νάουσας και τον Σύλλογο Κρητικών Ν. Ημαθίας.
H Λέσχη Κινηματογράφου & Πολιτισμού Αλεξάνδρειας «ΚΙΝΗΜΑΤΟΔΡΑΣΙΣ» διοργανώνει την Κυριακή 13/11/2022 και ώρα 11:00 π.μ., ημερίδα-συζήτηση με τίτλο «Κονάκι, ιστορία & προοπτικές» για το ιστορικό Κονάκι του Γιδά στο Συνεδριακό και Εκθεσιακό Κέντρο Δήμου Αλεξάνδρειας.
Άνοιξε χθες Τετάρτη (27.04.2022) τις πύλες της για το κοινό στον Χώρο Τέχνης «Ναϊάς», στη Νάουσα, η Έκθεση ιστορικών κειμηλίων «1822-1922-2022: Ιστορικές μνήμες» με εκθέματα της συλλογής του ιστορικού ερευνητή-λαογράφου της Νάουσας κ. Τάκη Μπάιτση.
Παράλληλα, στον ίδιο χώρο εκτίθενται φορεσιές και κειμήλια που αναδεικνύουν την ιστορική μνήμη της Μικρασιατικής Καταστροφής του 1922, από τον Σύλλογο Μικρασιατών Ν.Ημαθίας.
Οι ιστορίες για βασιλιάδες, πρίγκιπες και λευκά άλογα είναι το παρελθόντος.
Όπως στο παρελθόν θα πρέπει να μείνει και ο μύθος ότι όλος αυτός ο βασιλικός συρφετός που ακόμη υπάρχει σε κάποια κράτη είναι κάτι το… “ιδιαίτερο” σε σχέση με όλους εμάς τους κοινούς θνητούς – το “γαλαζοαίματος” δε βγήκε τυχαία, πρέπει να έχουν (έστω και εικονικά) κάτι το ιδιαίτερο για να διεκδικούν και να δικαιολογούν εξουσία, δημόσιο πλούτο και υποκλίσεις!
Στo πλαίσιo του εορτασμού των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821, ο Δήμος Αλεξάνδρειας διοργάνωσε το Σεπτέμβριο του 2021, Έκθεση στο χώρο της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Αλεξάνδρειας με θέμα “Οι Βιβλιοθήκες της Μακεδονίας στην Τοπική ιστορία”.
Σα να μην πέρασε μια μέρα απ’ τη μέρα που βγήκε το δημοσίευμα της εικόνας της ανάρτησης.
Μόνο που πέρασαν ακριβώς 62 χρόνια (ημερομηνία που αναγράφεται στην εφημερίδα είναι η 28η Φεβρουαρίου του 1959). Και τότε, όπως και τώρα, την Ελλάδα αλλά και την Ευρώπη την απασχολούσε το θέμα των εμβολιασμών.
Δεν είναι ανάγκη να γράψουμε κάτι, άλλωστε τόσα χρόνια έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στη Μικρασιατική Καταστροφή.
Θα πρέπει όμως να θυμόμαστε συνεχώς κάτι: το 1998 η Βουλή των Ελλήνων ψηφίζει ομόφωνα την ανακήρυξη της 14ης Σεπτεμβρίου ως “Ημέρας εθνικής μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το Τουρκικό Κράτος”
Σαράντα δυο χρόνια συμπληρώνονται από τη μέρα που η γη σείστηκε τον Ιούνιο του 1978, απ΄τη μέρα του “σεισμού της Σαλονίκης”. Ήταν ένα καλοκαίρι δύσκολο για τη Θεσσαλονίκη και τη βόρεια Ελλάδα, ήταν ένας σεισμός που άλλαξε πολλά. Επειδή ήταν ο πρώτος μεγάλος σεισμός που χτύπησε ένα μεγάλο αστικό κέντρο της χώρας μας.
Το μέγεθος του σεισμού ήταν 6,5 Ρίχτερ και το επίκεντρό του ήταν κάπου μεταξύ των δυο λιμνών του νομού Θεσσαλονίκης, Αγίου Βασιλείου και Βόλβης. Η διάρκεια του σεισμού ήταν μεγάλη: δέκα ατέλειωτα δευτερόλεπτα. Κι όλα αυτά αργά το βράδυ, λίγο μετά τις 11.
Σήμερα συμπληρώνονται 53 χρόνια από την επιβολή της χούντας των συνταγματαρχών στην Ελλάδα.
53 χρόνια απ’ τη μέρα που μια ομάδα επίορκων αξιωματικών θέλησε, αψηφώντας τους όρκους που είχε δώσει και αγνοώντας επιδεικτικά το εθνόσημο που είχε στολή, να … “σώσει” τον τόπο βάζοντάς τον στο γύψο.
Τα αποτελέσματα της… “σωτηρίας” είναι γνωστά, κάποια άλλωστε τα έχουμε στα πόδια μας ακόμη και σήμερα:
Η 10η Φεβρουαρίου έχει μια ιδιαίτερη σημασία – ειδικά αυτό τον καιρό, που η Τουρκία να διεκδικεί τα πάντα, επειδή στις 10 Φεβρουαρίου του 1947 υπογράφηκε η Συνθήκη των Παρισίων, με την οποία τα Δωδεκάνησα πέρασαν από την Ιταλία στην Ελλάδα.
Οι Τούρκοι (εξαφανισμένοι κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο – όπως πάντα, εξαφανισμένοι από τις μεγάλες μάχες των λαών του πλανήτη….) σήμερα αμφισβητούν οτιδήποτε σχετικά με τα Δωδεκάνησα: από την κυριαρχία της Ελλάδας μέχρι τις διεθνείς συνθήκες που δίνουν στα νησιά υφαλοκρηπίδες, Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες, δικαιώματα τοποθέτησης στρατιωτικών κλπ κλπ. Οι Τούρκοι δηλαδή λένε το γνωστό τους παραμύθι και ζουν στο δικό τους κόσμο!
Οι τελευταίες εξελίξεις στην ΕΒΖ έχουν προκαλέσει σειρά συζητήσεων όχι μόνο μεταξύ των αγροτών – τευλοπαραγωγών της περιοχή μας αλλά και μεταξύ όλων μας.
Που θυμόμαστε ιστορίες που ακούσαμε από παλαιότερους ημών ή που είδαμε οι ίδιοι να εκτυλίσσονται μπροστά μας τα τελευταία χρόνια.
Τη χρονιά που έκλεινε τα εξήντα του χρόνια, ένας Ανατολικογερμανός έμελε να είναι αυτός που θα “έριχνε” το Τείχος του Βερολίνου με μια κουβέντα και μόνο…
Οκτώβριος 1989 – Γερμανία (Ανατολική και Δυτική)
Η Γερμανία βράζει στην κυριολεξία, εξαιτίας του κύματος αλλαγής που υπάρχει στην ανατολική Ευρώπη. Οι συνομιλίες μεταξύ ανατολικών και δυτικών είναι πιο εντατικές από ποτέ και η επανένωση θεωρείται από τους περισσότερους πολιτικούς αναλυτές θέμα χρόνου.
Κι όμως έχουν! Όσο παράξενο κι αν φαίνεται, την πειρατεία, τον Τσέχοφ, τον Κολοκοτρώνη, μια λαϊκή αγορά, το χαβιάρι και ένα αρπακτικό πουλί τους ενώνει ένα πρόσωπο: ο Ιωάννης Λεοντής ή Ιβάν Αντρέιβιτς Βαρβάτσι ή πιο γνωστός στο ευρύ κοινό Ιωάννης Βαρβάκης.
Τα ονόματά του δείχνουν και τη ζωή του την ίδια. Ξεκίνησε ως μούτσος στο καράβι του πατέρα του γύρω στα 1760. Και μέχρι τα 18 του είχε αποκτήσει το δικό του καράβι. Και επειδή τα χρόνια εκείνα το Αιγαίο είχε κάτι από… Καραϊβική (δηλαδή πολλούς πειρατές που δρούσαν για λογαριασμό Άγγλων, Γάλλων κλπ), ο Ιωάννης Λεοντής έγινε και αυτός πειρατής που λεηλατούσε το Αιγαίο.
Ψάχνοντας στο διαδίκτυο έπεσα πάνω σε διάφορα δημοσιεύματα σχετικά με εκλογές που έγιναν το κατακαλόκαιρο, όπως συμβαίνει φέτος που οι εκλογές γίνονται στο μέσον του θέρους (στις 7 Ιουλίου).
Εκλογές λοιπόν τέτοιες μέρες δεν έχουν γίνει ποτέ τα τελευταία 91 χρόνια!
Στη χώρα μας όταν λέμε κατακαλόκαιρο εννοούμε Ιούλιο και/ή Αύγουστο, οπότε εκλογές τέτοιες μέρες έχουμε να δούμε 9 δεκαετίες. Από το 1928…