Κατηγορία: γνώμη – σχόλιο επικαιρότητας

Μειωμένο λέει είναι εσχάτως το ενδιαφέρον για τους εμβολιασμούς – η Ημαθία είναι μια από τις περιοχές που έχουν τα χαμηλότερα ποσοστά στην Ελλάδα (δείτε ΕΔΩ).

Ψηφίστηκε λοιπόν ο νέος νόμος για την εκλογή Δημοτικών και Περιφερειακών Αρχών – εν μέσω αντιδράσεων από διάφορες πλευρές (κόμματα, φορείς, ανθρώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης).

Για αρχή να πούμε κάτι:

Και μέσα σε όλα τα του εργασιακού νομοσχεδίου ήρθε και το κερασάκι στην τούρτα: το ΔΝΤ λέει ζητάει μείωση μισθών και συντάξεων επειδή υπάρχουν “πιστωτικά ρίσκα” και “ουσιαστικές αβεβαιότητες”.

Το ότι η πανδημία είναι μια τεράστια ευκαιρία για τις Κυβερνήσεις να “περάσουν” (είτε στα μουλωχτά, είτε στα ίσια) κάποια πράγματα που σε καμιά άλλη περίπτωση δεν θα γίνονταν, είναι ένα δεδομένο.

Το βλέπουμε να συμβαίνει παντού, είτε στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό.

Μπορεί να γίνονται “εορτασμοί” και να ακούμε/διαβάζουμε διθυραμβικά σχόλια για την τεσσαρακονταετία της Ελλάδας στην ΕΕ, θα πρέπει όμως να παραδεχθούμε δυο – τρία πραγματάκια:

Αναταραχή προκλήθηκε στη συνεδρίαση (με τηλεδιάσκεψη) του Δημοτικού Συμβουλίου Βέροιας, όταν ο αντιδήμαρχος Κ. Παλουκίδης άρχισε να μιλάει για το οικονομικό …θαύμα της Χούντας των Συνταγματαρχών, απαντώντας σε μια συζήτηση που είχε γίνει μέρες νωρίτερα, με αφορμή την 21η Απριλίου.

“Θα παραθέσω κάποια πράγματα που βρήκα στο internet” είπε ξεκινώντας ο αντιδήμαρχος και ξεκίνησε να μιλάει και να διαβάζει διάφορα.

Πρέπει να είναι ηλίθιος (και μάλιστα κλινική περίπτωση) όποιος επιχαίρει με την εικόνα του υπουργού Ναυτιλίας που κατάπινε κοστερίτσες την ώρα που έβλεπε δηλώσεις ενός εφοπλιστή σε τάμπλετ κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης.

Οι παραδοχές του εφοπλιστή ότι οι καραβοκύρηδες “they can shit on the Prime Minister” ή “they don’t care about the greek flag” – όπως επί λέξη είπε – δεν προσφέρονται για μικροπολιτική εκμετάλλευση.

Διάφοροι την έχουν πέσει στη Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου για το γεγονός ότι φωτογραφήθηκε (και έκανε και δηλώσεις) μπροστά στον τοίχο στο Έβρο και την καταδικάζουν για αυτή της την επιλογή.

Αυτοί οι “διάφοροι” – οι γνωστοί “αριστεροί” της πλάκας (με δεξιές τσέπες, καπιταλιστικά γούστα και Μερτσέντες, όπως θα έλεγε ο Χάρυ Κλύν) ή κάτι “προοδευτικοί” που δε βλέπουν την τύφλα τους – αδίκως χτυπιούνται σα χταπόδια και κάνουν δηλώσεις ή βγάζουν μανιφέστα στα social media. Επειδή ξεχνούν ένα σημαντικό πράγμα:

Τελικά το παραμύθι με την εξυγίανση των τραπεζών εξακολουθεί να αποτελεί αγαπημένο διήγημα κάποιων. Που το αναφέρουν όπου σταθούν και όπου βρεθούν (σε φόρα, συνέδρια, ημερίδες κλπ κλπ)

Αυτό το οποίο όμως δεν λέγεται καθόλου είναι ένα, σχεδόν 10-11 χρόνια μετά το κραχ: με ποιου τα λεφτά σώθηκαν οι τράπεζες! Φυσικά για τιμωρία όσων εκείνα τα χρόνια έστησαν καριέρες (κι όχι μόνο καριέρες) πάνω στα συντρίμμια και με λεφτά άλλων ούτε κουβέντα…

δράκο και πράσινα άλογα μπορεί να βάλουν στο παραμύθι, την αλήθεια όμως δεν πρόκειται να την πουν ποτέ.

Κρατήστε ορισμένα θέματα που αναμένεται να απασχολήσουν την κοινή γνώμη τις επόμενες ημέρες – με αυτά θα ασχοληθούμε και στις αναρτήσεις αλλά και στα podcasts της Περισκόπησης:

• μηνύσεις από διευθυντές σχολείων σε καθηγητές ή από καθηγητές σε διευθυντές σχολείων λόγω της υποχρέωσης να γίνουν self-tests για κορωνοϊό. Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική ενώ κάθε εμπλεκόμενος ήδη δίνει διαφορετικό λόγο για το ότι δεν κάνει το test.

Τρεις Πρωτομαγιές ζούμε το 2021.

– την κανονική, την ημερολογιακή, το Σάββατο 1/5

– τη μεταφερόμενη, την Τρίτη 4/5

– την απεργιακή, την Πέμπτη 6/5

Σε κάποιους μπορεί να μοιάζει με επιστημονική φαντασία βγαλμένη από ταινία του Χόλιγουντ, σε κάποιους αναπόφευκτο μέλλον που ΘΑ έρθει, σε άλλους καθημερινότητα που είναι ΗΔΗ εδώ και που στήνεται με αργά αλλά σταθερά βήματα.

Πέντε είναι τα σενάρια/τομείς που θα απασχολήσουν την ανθρωπότητα μέσα στα επόμενα 15-20 χρόνια και ίσως να την ταλαιπωρήσουν (αλλά σίγουρα θα την αλλάξουν σε μεγάλο βαθμό) αν δε ληφθούν γρήγορα μέτρα για ανασχεθούν κάποια πράγματα ή έστω για μπουν κανόνες.

Ξεκινά λοιπόν η εστίαση – με συγκεκριμένους κανόνες*, μετά από ένα εξάμηνο λουκέτο. Μετά από ένα αναγκαστικό λουκέτο, το οποίο δυστυχώς για κάποιους αποδεικνύεται και οριστικό.

Δεν μπόρεσαν όλοι να σταθούν όρθιοι. Όχι επειδή είναι αμελείς ή έκαναν κακούς υπολογισμούς ή είναι άχρηστοι στο να διατηρήσουν μια επιχείρηση. Κακά τα ψέμματα, μαγαζί με βοηθήματα ενώ όλα τα έξοδα του μαγαζιού και του σπιτιού τρέχουν (ας παίρνουν παρατάσεις κάποιες υποχρεώσεις…) δεν κρατιέται εύκολα!

Όσο πιο απλά, λακωνικά γίνεται: στη χώρα μας οι θάνατοι που επίσημα συνδέονται με τον κορωνοϊό ξεπέρασαν την Κυριακή 25 Απριλίου τους 10.000. Δεν θα μπούμε στη διαδικασία να πούμε αν μετά από 13 μήνες και 10.007 θανάτους η Ελλάδα “τα πήγε καλά” ή “απέτυχε να αντιμετωπίσει” τη λαίλαπα.

Με τροπολογίες λύνονται στη χώρα μας τα εργασιακά, ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά από τον σούπερμαν Χατζηδάκη (ο οποίος όπου πήγε ισοπέδωσε τα πάντα – αρκεί να θυμηθούμε την πιο μεγάλη “επιτυχία” του, την Ολυμπιακή, που από κρατικό μονοπώλιο την έκανε ιδιωτικό μονοπώλιο το οποίο προσφάτως ενισχύθηκε κιόλας με κάτι ψιλά…).

Τροπολογίες που μπαίνουν και σε άσχετα νομοσχέδια, όπως αυτό του υπουργείου Δικαιοσύνης. Επίσης αναμένεται και νομοσχέδιο με το οποίο το οκτάωρο γίνεται δεκάωρο και επί εξάμηνο (ότι λέγεται από τα παπαγαλάκια περί μαζεμένων ρεπό ή άλλα τέτοια είναι απλά “άλλα λόγια να αγαπιόμαστε”!) .