Για δουλειές πήγε λέει η Δωροθέα στη Μόσχα, όπου συναντήθηκε με τον Πούτιν.
Το όλο νταλαβέρι έχει να κάνει με τον αγωγό μεταφοράς φυσικού αερίου μήκους 1.230 χιλιομέτρων που φέρει την ονομασία Nord Stream 2. Ο αγωγός, που θα μεταφέρει αέριο από τη Ρωσία στη Γερμανία, θα ξεκινά από την περιοχή Ust-Luga της Ρωσίας και θα καταλήγει στην περιοχή Greifswald της Γερμανίας.
Ετικέτα: διεθνή
Ακριβώς έτσι δεν το είπαν, το είπαν περίπου έτσι. Όμως το νόημα αυτό είναι. Μια ψυχρή παραδοχή ενός λάθους που κόστισε τη ζωή σε 176 ανθρώπους, μέσα στη δίνη της κρίσης με τις ΗΠΑ.
Οι δυτικοί υποθέτουν ότι οι Ιρανοί νόμιζαν ότι η πτήση PS752 της εταιρείας Ukraine Airlines International ήταν πύραυλος ή αμερικανικό στρατιωτικό και το κατέρριψαν! Αρχικά οι Ιρανοί είχαν αποκλείσει το ενδεχόμενο, όμως στη συνέχεια ήρθε η παραδοχή.
Και άμεσα τίθεται το ερώτημα: πόσο ηλίθιοι μπορεί να είναι αυτοί που έχουν μπροστά τους “τα κουμπιά” ή που δίνουν τις εντολές να πατηθούν;; Και πόσο επικίνδυνοι;; Το κακό είναι πως βρίσκονται παντού, σε κάθε χώρα.
Δεν είχαμε να περιμένουμε και πολλά από την επίσκεψη του Πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη στις ΗΠΑ και ειδικότερα από τη συνάντησή του με τον πρόεδρο των ΗΠΑ.
Όσοι ανέβαζαν τον πήχη στο διάστημα πριν από την επίσκεψη έκαναν τεράστιο λάθος, ειδικά σε τέτοιες στιγμές που τα πράγματα στη διεθνή σκηνή δεν είναι και τόσο ήρεμα. Το ίδιο λάθος κάνουν και όσοι κατηγορούν τον Μητσοτάκη και λένε πως “δεν πήρε κάτι το ουσιαστικό” από τον Τράμπ κι ότι τελικά η επίσκεψη ήταν φιάσκο.
Κάθε μέρα που περνάει δυσκολεύει η κατάσταση στη Μέση Ανατολή και στη βόρεια Αφρική.
Το σκηνικό είναι περίπλοκο και πλέον σε αυτό έχουν μπει τις τελευταίες ημέρες και ώρες και νέες παράμετροι:
Σχέδιο νόμου με τίτλο «ρυθμίσεις για την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση» κατατέθηκε την Παρασκευή 3 Ιανουαρίου στη Βουλή από τον Αναπληρωτή Υπουργό Εξωτερικών Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη.
H νομοθετική πρωτοβουλία έχει ως στόχο να ενοποιήσει τη σχετική νομοθεσία, να συστηματοποιήσει το ρυθμιστικό πλαίσιο και να άρει συνολικά αβεβαιότητες για όσα θα ισχύουν μέχρι την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση, είτε με είτε χωρίς την επίτευξη συμφωνίας.
Το πρώτο βήμα για την κατασκευή του αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου EastMed έγινε στο Ζάππειο την Πέμπτη 2 Ιανουαρίου του 2020.
Συμβαλλόμενοι είναι η Ελλάδα, η Κύπρος και το Ισραήλ. Που έκαναν ανοίγματα προς όλους τους ενδιαφερόμενους, με μια υποσημείωση που φωτογραφίζει τον γνωστό ταραξία της ανατολικής Μεσογείου, την Τουρκία: “όποιος θέλει μπορεί να συμμετάσχει, αρκεί να σέβεται τους διεθνείς κανόνες”, είπαν εν ολίγοις στον Ερντογάν και στη χώρα του.
Περισσότερα για τον EastMed και τη σημασία που έχει η συμφωνία που υπογράφηκε μπορείτε να δείτε ΕΔΩ.
Η ώρα που οι “παίκτες” λαμβάνουν τη θέση τους στη σκακιέρα έχει έρθει.
Μέσα στις επόμενες ημέρες θα κριθούν πολλά, όχι μόνο για την ίδια τη Λιβύη αλλά και για την ανατολική Μεσόγειο γενικότερα. Πράγμα που σημαίνει πως η Ελλάδα επηρεάζεται άμεσα και για τα επόμενα πολλά χρόνια (ειδικά μετά και την είδηση που βγήκε ότι θα υπάρξει αποδοχή τουρκικής στρατιωτικής βοήθειας από την κυβέρνηση της δυτικής Λιβύης).
Οι εκλογές της Πέμπτης 12 Δεκεμβρίου στη Βρετανία φαίνεται πως έδωσαν τέλος σε μια ιστορία που κρατάει από το 2016 και έχει σχέση με το Brexit και τις ισορροπίες στην πολιτική ζωή της χώρας αυτής.
Ο Μπόρις Τζόνσον (Boris Johnson) κέρδισε τις εκλογές και αύξησε τον αριθμών των εδρών που το κόμμα του (οι συντηρητικοί) είχαν στη Βουλή των Κοινοτήτων ενώ το Εργατικό Κόμμα, του Κόρμπιν (Jeremy Corbyn), υπέστη δεινή ήττα. Στην ουσία οι Βρετανοί ψήφισαν τον Τζόνσον για να τους βγάλει από την ΕΕ και γύρισαν την πλάτη σε όσους είχαν διφορούμενη στάση για το θέμα – αφού βασικό διακύβευμα των εκλογών ήταν η πορεία της χώρας τους εντός ή εκτός ΕΕ.
Για ένα ακόμη εξάμηνο παρατάθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση οι οικονομικές κυρώσεις κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας, που είχαν επιβληθεί το 2014 (λόγω της προσάρτησης της Κριμαίας).
Αυτό σημαίνει πως οι περιορισμοί σε μια μεγάλη γκάμα προϊόντων και υπηρεσιών θα συνεχιστούν μέχρι τον Ιούλιο του 2020 σίγουρα.
Όπως έγινε γνωστό, η χώρα μας έστειλε επιστολές (δια της Μόνιμης Αντιπροσώπου της στα Ηνωμένα Έθνη, Μαρίας Θεοφίλη) τόσο προς τον Γ.Γ. του Οργανισμού όσο και προς την πρόεδρο του Συμβουλίου Ασφαλείας για το θέμα της Συμφωνίας μεταξύ της Τουρκίας και μιας εκ των Κυβερνήσεων της Λιβύης.
Η χώρα μας ζητάει να μην πρωτοκολληθεί η Συμφωνία ενώ γίνεται αναφορά στις θέσεις της Ελλάδας για το ζήτημα. Επισημαίνεται ότι ξεκάθαρα ότι η Συμφωνία δε συμβαδίζει ούτε με το Διεθνές Δίκαιο ούτε με το Δίκαιο της Θάλασσας, ότι αγνοεί την ύπαρξη ελληνικών νησιών, ότι βασίζεται σε ένα θαλάσσιο σύνορο που δεν υφίσταται και ότι απ’ τη Λιβυκή πλευρά η συμφωνία δεν έχει λάβει τις απαραίτητες εγκρίσεις (από τη Βουλή της Λιβύης).
Μεγάλη πλάκα έχουν οι κάθε είδους ειδικοί και … “ειδικοί” που εμφανίζονται σωρηδόν τις τελευταίες ημέρες στα κανάλια και λένε τη μια π@π@ριά πίσω απ’ την άλλη σχετικά με το θέμα της υπογραφής του Μνημονίου μεταξύ της Τουρκίας και μιας εκ των Κυβερνήσεων της Λιβύης.
Βασικό λάθος των περισσοτέρων είναι ένα: θεωρούν πως οι Τούρκοι δεν θα θέσουν σε ισχύ τη συμφωνία και πως κάποια στιγμή θα σταματήσουν. Μέγα λάθος. Από την ώρα που ο Ερντογάν προχώρησε στην υπογραφή (έστω και με αυτή την κυβέρνηση της Λιβύης) του Μνημονίου, θα το εφαρμόσει.
Άγνωστο το τι ειπώθηκε μεταξύ των δυο φίλων (Ερντογάν και Τράμπ) που συναντήθηκαν εκτός προγράμματος, τελικά οι 29 χώρες – μέλη του ΝΑΤΟ υιοθέτησαν στο τέλος της συνόδου κορυφής του Λονδίνου κοινό ανακοινωθέν.
Παρά τις διαφωνίες που εδώ και καιρό υπάρχουν, στο κείμενο δηλώνεται “αλληλεγγύη, ενότητα και συνοχή” μεταξύ των μελών (τώρα πως γίνεται αυτό με τη μια χώρα – Τουρκία – να λοξοκοιτά με περισσή λιγούρα περιοχές μιας άλλης χώρας – Ελλάδας, είναι κάτι που σηκώνει κουβέντα…).
Την καλύτερη κίνηση έκανε η Ελληνική πλευρά σε δυο περιπτώσεις στις οποίες η Τουρκία και ο Ερντογάν μας την είχαν στημένη (κατά το κοινώς λεγόμενο).
Οι Τούρκοι έχουν ξεφύγει και εμείς αυτό που έπρεπε να κάνουμε μέχρι τώρα το έχουμε πράξει:
Συμφωνία για τα σύνορα που δεν έχουν….
Στην υπογραφή συμφωνίας μεταξύ τους, με στόχο τον καθορισμό των θαλασσίων συνόρων τους (που όπως ισχυρίζονται υπάρχουν), προχώρησαν η Τουρκία και μια εκ των δυο κυβερνήσεων που έχουν τον έλεγχο στη Λιβύη.
Για την Τουρκία υπέγραψε ο Ερντογάν ενώ για τη Λιβύη (στην οποία γίνεται χαμός στο ίσιωμα μετά την πτώση του Καντάφι) υπέγραψε ο Φαγιέζ Αλ Σαράζ, που είναι Πρόεδρος του Προεδρικού Συμβουλίου της Λιβύης – της οντότητας που οι διεθνείς οργανισμοί αναγνωρίζουν στη Λιβύη ως διάδοχη κατάσταση του Καντάφι.
Στην ενεργοποίηση των ραντάρ των συστοιχιών των τουρκικών S-400 και στις δοκιμές που κάνουν οι Τούρκοι πετώντας τα F-16 αναφέρονται πολλά ελληνικά και διεθνή ΜΜΕ.
Κάποιοι το παίζουν… έκπληκτοι επειδή οι Τούρκοι ξεκίνησαν να δοκιμάζουν το ρώσικο σύστημα (και φυσικά ακόμη πιο “έκπληκτοι” πρέπει είναι αυτοί που πίστευαν ότι οι… ομόδοξοι Ρώσοι θα ήταν μαζί μας και θα παρατούσαν τους Τούρκους).
Οι Τούρκοι δεν αγόρασαν το σύστημα S-400 απ’ τη Ρωσία για να το αφήσουν να σκουριάζει κάπου.