Για μια ακόμη φορά η υπερβολή περισσεύει.
Ό,τι του κατέβει του καθενός γράφει στο internet και στα λεγόμενα social media, μια οποιαδήποτε φήμη βαφτίζεται “είδηση” και γίνεται αντικείμενο διασποράς με έναν και μοναδικό σκοπό: λίγη παραπάνω τηλεθέαση και πέντε παραπάνω κλικ.
Άρχισαν τις εργασίες στα χωράφια τους οι αγρότες και τα ερωτήματα που τίθενται ήδη από τώρα, στην αρχή της καλλιεργητικής περιόδου, είναι πολλά.
Τα ερωτήματα προκαλούνται από μια σειρά γεγονότων που συνέβησαν τους τελευταίους μήνες και χρόνια, που έχουν να κάνουν με την πολιτική και τις αποφάσεις που έχουν ληφθεί ή λαμβάνονται, με την οικονομία, με τις κλιματικές αλλαγές (και με το πόσο “έτοιμοι” είμαστε να τις δεχθούμε).
Οι διαφωνίες μεταξύ των 27 (πλέον) χωρών – μελών της ΕΕ, που ήρθαν στην επιφάνεια για μια ακόμη φορά επί τη ευκαιρία της κατάρτισης του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου της ΕΕ για την περίοδο 2021-2027, έδειξαν πολλά. Αλλά κυρίως ένα: το αγεφύρωτο χάσμα μεταξύ των χωρών.
Έγινε σαφές για μια ακόμη φορά πως αυτό το οποίο ζει και βασιλεύει στην ΕΕ είναι η έλλειψη αλληλεγγύης, η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των “μεγάλων χωρών” και η ΕΕ των “πολλών ταχυτήτων”.
Πριν από λίγο καιρό είχαμε το “Ήταν δίκαιο και έγινε πράξη”.
Τώρα έχουμε το “Το είπαμε, το κάναμε”.
Από επικοινωνιακά τρικ πάνε καλά τα δυο κόμματα και οι επιτελείς τους. Από ουσία όμως, τίποτε!!
Γιατί:
Εντάξει, πως να το κάνουμε τώρα;; Είναι η εποχή της κοπής της βασιλόπιτας! Μην παραπονιέστε κάποιοι για τις συνεχείς παρουσιάσεις από τα τοπικά blogs και sites (πέσανε και πολλές κοπές πίτας τα δυο τελευταία σαββατοκύριακα).
Είναι μια ιστορία που τη ζούμε τέτοιες μέρες κάθε χρόνο, όπως ζούμε τις γουρουνοχαρές κοντά στα Χριστούγεννα και την πρωτοχρονιά, όπως τα καλοκαιρινά πανηγύρια με λύρες, ζουρνάδες και κλαρίνα, όπως τις σούβλες και τις οδηγίες για καλό κοκορέτσι το Πάσχα.
Ένα μόνο πράγμα διαφοροποιεί τις κοπές της πίτας από τα υπόλοιπα και τις κάνει μοναδικές: καμιά φορά το θέμα “ξεφεύγει” λίγο και βλέπουμε κοπή πρωτοχρονιάτικης πίτας στα μέσα Μαρτίου…
Επιχαίρουν στην τηλεόραση, στο διαδίκτυο ή στις εφημερίδες κάποιες κυρίες και δεσποινίδες για την υποψηφιότητα μιας άλλης γυναίκας για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Επειδή είναι μια ακόμη θέση που μέχρι τώρα κατείχαν μόνο άνδρες και που θα την έχει και μια γυναίκα. Αναμφισβήτητα είναι ένα θετικότατο βήμα αυτό.
Αλλού όμως είναι το θέμα, γιατί αν καθίσουν και εξετάσουν τι συμβαίνει στην πραγματικότητα, θα σιωπούσαν ή θα ασχολούνταν με οτιδήποτε άλλο εκτός από το φύλο της υποψήφιας – γιατί το φύλο πρέπει να πάψει να είναι το “διαβατήριο” ή μια “κλειστή πόρτα” για μια δημόσια θέση.
Δεν είχαμε να περιμένουμε και πολλά από την επίσκεψη του Πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη στις ΗΠΑ και ειδικότερα από τη συνάντησή του με τον πρόεδρο των ΗΠΑ.
Όσοι ανέβαζαν τον πήχη στο διάστημα πριν από την επίσκεψη έκαναν τεράστιο λάθος, ειδικά σε τέτοιες στιγμές που τα πράγματα στη διεθνή σκηνή δεν είναι και τόσο ήρεμα. Το ίδιο λάθος κάνουν και όσοι κατηγορούν τον Μητσοτάκη και λένε πως “δεν πήρε κάτι το ουσιαστικό” από τον Τράμπ κι ότι τελικά η επίσκεψη ήταν φιάσκο.
Όχι πως την εικόνα που περιγράφουμε παρακάτω δεν τη βλέπαμε νωρίτερα (πριν από τις γιορτές των Χριστουγέννων), όμως απ’ την ώρα που περάσαμε στο νέο έτος οι πολιτικοί, τα ΜΜΕ και αρκετοί δημοσιογράφοι ασχολούνται με την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Η θητεία του 69χρονου Π. Παυλόπουλου λήγει στις 13 Μαρτίου του 2020 και η διαδικασία της εκλογής του νέου προέδρου (που πλέον έχει αποσυνδεθεί από το βίο της Βουλής) θεωρητικά πρέπει να ξεκινήσει το αργότερο μέσα στην δεύτερη εβδομάδα του Φεβρουαρίου – έναν τουλάχιστο μήνα πριν λήξει η θητεία του εν ενεργεία Προέδρου της Δημοκρατίας.
Χωρίς περιστροφές, μπαίνουμε στο θέμα απευθείας: τις τελευταίες ημέρες μας είχαν πρήξει το συκώτι τα κανάλια και τα sites για το τραπέζι των Χριστουγέννων. Πόσο θα κοστίσει, τι θα περιλαμβάνει, πόσο πιο φτηνό ή πιο ακριβό από πέρυσι είναι…
Μέχρι εδώ όλα καλά και κατανοητά. Ενδιαφέρει πολύ κόσμο η συγκεκριμένη θεματολογία.
Το θέμα προκύπτει από αυτά που αναφέρονται στα ρεπορτάζ καναλιών και sites, που θέλουν να μας παρουσιάζουν (χρόνια τώρα) χριστουγεννιάτικες αμερικανιές ως ελληνικά έθιμα. Για παράδειγμα, μας κούρασαν με την τιμή της … “πατροπαράδοτης γαλοπούλας”!!
Είτε μας δουλεύουν κανονικά είτε δεν έχουν επαφή με την πραγματικότητα.
Απ’ τη μια μας λένε ότι ετοιμάζεται ένα από τα καλύτερα ασφαλιστικά συστήματα. Απ’ την άλλη μας λένε ότι ετοιμάζεται ανασυγκρότηση και στο Σύστημα Υγείας.
Δύσκολα πεδία και τα δυο (τα οποία το Κράτος πρέπει να παρέχει ΔΩΡΕΑΝ και ΧΩΡΙΣ ΟΡΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ), για πολύ συγκεκριμένους λόγους:
Όλα καλά πήγαν με τις βροχές που έπεσαν έως τώρα στο Δήμο Αλεξάνδρειας, χωρίς κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα (πλην κάποιων μεμονωμένων περιπτώσεων σπιτιών και αποθηκών που πλημμύρισαν σε χωριά του Δήμου και στην Αλεξάνδρεια).
Και τα νερά “τραβήχθηκαν” σχετικά γρήγορα – δεδομένου του όγκου του νερού που έπεσε μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, και η συντριπτική πλειονότητα των αγωγών ομβρίων δούλεψε καλά (ακόμη και σε μέρη που συνήθως υπάρχει πρόβλημα).
Όμως… (πάντα υπάρχει ένα όμως!!)
Από τα λίγα που διάβασα νομίζω πως καλύτερη χρονική συγκυρία από τη συγκεκριμένη δεν θα μπορούσε να υπάρξει σχετικά με το ζήτημα του αριθμού των εργαζομένων στο Δήμο – αν τα πράγματα είναι όπως τα κατάλαβα.
Πάρτε λοιπόν τα δεδομένα:
Την εξίσωση των ανταποδοτικών δημοτικών τελών καθαριότητας και φωτισμού μεταξύ όλων των δημοτικών ενοτήτων του Δήμου Αλεξάνδρειας – με ταυτόχρονη αύξησή τους από 0,10 έως 0,35 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο – εισηγείται για το 2020 στο Δημοτικό Συμβούλιο Αλεξάνδρειας η Οικονομική Επιτροπή του Δήμου που συνεδρίασε την Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2019.
Η πρόταση της Οικονομικής Επιτροπής εγκρίθηκε κατά πλειοψηφία. Υπερψήφισαν οι σύμβουλοι που στηρίζουν την διοίκηση του Δήμου (παρατάξεις Γκυρίνη και Πανταζόπουλου) ενώ καταψήφισαν οι σύμβουλοι των παρατάξεων της αντιπολίτευσης (οι οποίοι μεταξύ μας, αν ήταν στη διοίκηση και αυτοί θα υπερψήφιζαν).