Ετικέτα: διεθνή

Δυνάμεις χωρών του ΝΑΤΟ έχουν αρχίσει να μαζεύονται στην περιοχή της Μεσογείου, με ότι κι αν αυτό σημαίνει για την πορεία του ουκρανικού θέματος.

Κι όμως, τα κατάφερε. Και πλέον είναι υποψήφιος της Κεντροδεξιάς για την Προεδρία της Δημοκρατίας στη χώρα του, στην Ιταλία.

Δύσκολη είναι ακόμη η κατάσταση στο Καζακστάν, μετά από αρκετές ημέρες ταραχών σε διάφορες πόλεις.

Πρόκειται για μια χώρα που έχει στο υπέδαφός της το 3% των παγκόσμιων αποθεμάτων πετρελαίου, το 40% των αποθεμάτων ουρανίου αλλά και τεράστια κοιτάσματα φυσικού αερίου.

Κάποτε την περιοχή μας τη λέγανε “πυριτιδαποθήκη” της Ευρώπης. Αργότερα, με λίγο θάψιμο λόγω του Ψυχρού Πολέμου (όπου ο ένας φοβόταν τον άλλο και όλοι μαζί φοβούνταν μια σύρραξη ΗΠΑ – ΕΣΣΔ) και με το κέλυφος της Γιουγκοσλαβίας για κάλυψη, τα πράγματα κάπως ηρέμησαν.

Οι παλιές έριδες ξαναβγήκαν στη φόρα τη δεκαετία του 1990 – και είχαμε τα γνωστά πολεμικά γεγονότα και τα 1000 κράτη, κρατίδια και αυτόνομες περιοχές στο χώρο που κάποτε ήταν η Γιουγκοσλαβία.

Μεθοδικά και με περισσό ζήλο η Τουρκία έχει αρχίσει να κλιμακώνει για μια ακόμη φορά την ένταση στις σχέσεις της με την Ελλάδα.

Σταδιακά, ξεκινώντας (όπως πάντα) πρώτα με επιστολές και παραστάσεις σε διεθνείς οργανισμούς για ανύπαρκτα πράγματα (δείτε ΕΔΩ ένα παράδειγμα προσπάθειας “χτισίματος” μιας ακόμη βάσης εκκίνησης διεκδικήσεων) και συνεχίζοντας με δηλώσεις αξιωματούχων όπου σταθούν και όπου βρεθούν, η Τουρκία επιμένει να διατηρεί την ένταση, απειλώντας και ζητώντας πράγματα που δεν της ανήκουν.

Τον Πούτιν θα δει ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στο Σότσι της Ρωσίας και ίσως θα πρέπει να δούμε 2-3 πράγματα, αφού το γεωπολιτικό περιβάλλον είναι προβληματικό.

Αρχικά θα πρέπει να πούμε ότι ο Μητσοτάκης είναι ο πρώτος ξένος που βλέπει ο Πούτιν το διάστημα αυτό, εν μέσω της πανδημίας. Με ό,τι κι αν αυτό σημαίνει.

… συνεχίζουν να στέλνουν αβέρτα επιστολές, τη μια μετά την άλλη, στον ΟΗΕ.

Δεν είναι λοιπόν μόνο ο κορωνοϊός. Υπάρχουν δεκάδες άλλα θέματα που ταλαιπωρούν αυτή τη χώρα, με μεγαλύτερο όλων την τουρκική προκλητικότητα, θρασύτητα και χυδαιότητα. Το κράτος που αιματοκύλησε την Κύπρο, που έχει εισβάλει στα εδάφη των μισών του γειτόνων, που απειλεί με πόλεμο την Ελλάδα (με νόμο που ψήφισε), ξαναχτύπησε.

Οι ιστορίες για βασιλιάδες, πρίγκιπες και λευκά άλογα είναι το παρελθόντος.

Όπως στο παρελθόν θα πρέπει να μείνει και ο μύθος ότι όλος αυτός ο βασιλικός συρφετός που ακόμη υπάρχει σε κάποια κράτη είναι κάτι το… “ιδιαίτερο” σε σχέση με όλους εμάς τους κοινούς θνητούς – το “γαλαζοαίματος” δε βγήκε τυχαία, πρέπει να έχουν (έστω και εικονικά) κάτι το ιδιαίτερο για να διεκδικούν και να δικαιολογούν εξουσία, δημόσιο πλούτο και υποκλίσεις!

Κακά τα ψέμματα: οι εξελίξεις στα Σκόπια θα δημιουργήσουν (αναπόφευκτα) πρόβλημα στα Βαλκάνια.

Όχι ότι ο Ζάεφ ήταν κάποιο “πρότυπο αξιοπιστίας και σταθερότητας”! Δεν ήταν και λίγες οι φορές που αυτός και η Κυβέρνησή του έκαναν τα … στραβά μάτια και παραβίαζαν κατάφωρα συμφωνηθέντα με την Ελλάδα – κι η Ελλάδα του έδινε λίγο αβάντζο, μπας και καταφέρει να ισορροπήσει μεταξύ εθνικιστών και ηλιθίων που έχουν άγνοια κινδύνου.