Τον μύθο με τον κύκλωπα Πολύφημο, τον Οδυσσέα και τον Κανένα τη θυμόμαστε οι περισσότεροι από τα σχολικά μας χρόνια. Την άλλη την ιστορία, αυτή με τις δημοσκοπήσεις που φέρνουν (υποτίθεται) σε υψηλή θέση στις προτιμήσεις των πολίτων για πρωθυπουργό πάλι τον Κανένα, επίσης την ξέρουμε.
Υπάρχει όμως μια άλλη περίπτωση, κάπου στον πλανήτη, όπου ο Κανένας όντως υπάρχει (επειδή, για διάφορους λόγους, δεν υπάρχει κανένας να αντιπαρατεθεί στον … νυν).
Ως “δύσκολη”, “συγκεχυμένη” και “ρευστή” χαρακτηρίζουν την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στη νότια Ρωσία τα διεθνή ΜΜΕ (αυτά που βλέπουν ψύχραιμα το θέμα), μετά από τη ρήξη στις σχέσεις μεταξύ του επίσημου κράτους και του αρχηγού της παραστρατιωτικής ομάδας “Βάγκνερ”.
Για τα δύσκολα γράφαμε ΕΔΩ. Δεν ξεκίνησαν τώρα, χθες ή σήμερα. Έχουν ξεκινήσει εδώ και πολύ καιρό, πάνω από δεκαπενταετία. Τώρα όμως είναι η στιγμή της κορύφωσής τους, επειδή όπως σε όλα τα πράγματα σ’ αυτή τη ζωή πάντα έρχεται η ώρα της πληρωμής του λογαριασμού.
Τα δύσκολα λοιπόν που αρχίζουν είναι ο… λογαριασμός που πρέπει να πληρωθεί, για λάθη και παραλείψεις του παρελθόντος.
Τίποτε δεν είναι τυχαίο: ούτε η εμφάνιση στον ΟΗΕ του ταραξία Ερντογάν που διαρρηγνύει τα ιμάτιά του για την Ελλάδα που «δεν φέρεται καλά στους πρόσφυγες» (προφανής σκοπός του είναι να γίνει η χώρα μας ξέφραγο αμπέλι για να αλωνίζει ο ίδιος) – ούτε η εμφάνιση του Πούτιν στην τηλεόραση, που απειλεί με χρήση πυρηνικών επισημαίνοντας ότι δεν αστειεύεται και θα πατήσει το κουμπί.
Παράλληλες πορείες έχουν οι δυο τους. Αναθεωρητές και οι δυο τους. Και στενοί συνεργάτες.
Μπορεί πολύς κόσμος να είχε προσδώσει τεράστια σημασία στην 9η Μαΐου (ημέρα που όλοι περίμεναν την ομιλία του Βλαντιμίρ Πούτιν με την οποία υποτίθεται ότι θα έλεγε κάτι για τον πόλεμο στην Ουκρανία ή θα ότι ξεκινούσε – δια εμπρηστικών δηλώσεων – τον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο), όμως τελικά δεν έγινε τίποτε από τα δυο.
Ο Ρώσος Πρόεδρος διέψευσε σχεδόν όλα τα σενάρια:
Με τους κάποιους απ’ τους μικρότερους σε όγκο πελάτες τους – τους Πολωνούς και τους Βούλγαρους – ξεκινούν οι Ρώσοι τη διαδικασία του κλεισίματος της παροχής φυσικού αερίου. Αιτία, σύμφωνα με τους Ρώσους, το γεγονός ότι αρνούνται να πληρώσουν σε ρούβλια.
Στο δεύτερο 24ωρο μπήκε η επιχείρηση εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία και πλέον είναι σαφές ότι στόχος του Πούτιν είναι να ρίξει την Κυβέρνηση της χώρας και να μετατρέψει το Κίεβο σε πρωτεύουσα μιας χώρας-προτεκτοράτου.
Πρόκειται για μια κίνηση που αλλάζει όλα τα δεδομένα στις διεθνείς σχέσεις, αφού μπαίνουμε σε εποχή αναθεωρητισμού και επιβολής του “δίκαιου του ισχυροτέρου” κι όχι των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου.
Τον Πούτιν θα δει ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στο Σότσι της Ρωσίας και ίσως θα πρέπει να δούμε 2-3 πράγματα, αφού το γεωπολιτικό περιβάλλον είναι προβληματικό.
Αρχικά θα πρέπει να πούμε ότι ο Μητσοτάκης είναι ο πρώτος ξένος που βλέπει ο Πούτιν το διάστημα αυτό, εν μέσω της πανδημίας. Με ό,τι κι αν αυτό σημαίνει.
Δεν θα έρθει τελικά ο Πούτιν στην Αθήνα, για να παρευρεθεί στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου και στους εορτασμούς για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821.