Θα το πάμε απ’ την αρχή: οποιοδήποτε βήμα γίνεται επάνω στη στράτα που οδηγεί προς την επίλυση θεμάτων με την Τουρκία, είναι καλό! Επειδή είναι προτιμότερο να δίνει κανείς λεφτά του για την έρευνα, για τα νοσοκομεία, για τα σχολεία, για τις μεταφορές, παρά να τα δίνει για F35 ή για φρεγάτες.
Όταν όμως έχεις δίπλα την απρόβλεπτη Τουρκία – που την κυβερνούν εθνικιστές και ισλαμιστές – τότε αναγκαστικά τα ρίχνεις τα φράγκα σου σε εξοπλισμούς.
“όταν κοιμάσαι άλλος γράφει ιστορία
και κάποιος παίζει τη δική σου την ψυχή”
όπως λέει και το τραγούδι….
Η είδηση της ημέρας δεν είναι τα σαραντάρια του θερμομέτρου που έρχονται. Όχι, μην τρώτε παπά, κι ας τα δείτε στα πρωτοσέλιδα των sites ή ως πρώτες ειδήσεις στις τηλεοράσεις…
Δεν είναι επίσης τα νέα μέτρα που θα ανακοινωθούν μέσα στις επόμενες ώρες από το υπουργείο Οικονομικών.
Ως εβδομάδα υψηλών θερμοκρασιών θα μπορούσε πολύ άνετα να χαρακτηριστεί η εβδομάδα που ξεκινά τη Δευτέρα 10 Ιουλίου.
Κανονικών θερμοκρασίων, αυτών του θερμομέτρου, και πολιτικών θερμοκρασιών που σχετίζονται με τα εξωτερικά.
Μπήκαμε για τα καλά στον… αστερισμό των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών και αυτό το φανερώνουν πολλά πράγματα.
Το ότι μπήκαμε σε αυτόν τον αστερισμό φαίνεται κυρίως
Είναι γνωστό ότι η σχέση μεταξύ βουλευτικών και αυτοδιοικητικών εκλογών είναι πολυεπίπεδη και “ενδιαφέρουσα” – δεν περιμένατε να το διαβάσετε στην Περισκόπηση αυτό.
Η πιο … διαδεδομένη πτυχή της σχέσης αυτής έχει να κάνει με τα παζάρια του τύπου “στείλε μας κανάν υποψήφιο σύμβουλο για τον Οκτώβριο για να σε στηρίξουμε εμείς τώρα” (ειδικά φέτος αυτό το μοντελάκι φορέθηκε πάρα πολύ, κι ας το διαψεύδουν μετά βδελυγμίας οι ίδιοι οι αρνητικοί πρωταγωνιστές αυτών των παζαριών).
Θα μπούμε χωρίς περιστροφές κατευθείαν στο … ορεκτικό, επειδή το κυρίως πιάτο θα έρθει άμεσα, αργότερα μέσα στην ημέρα – με το πρώτο μετεκλογικό επεισόδιο του πρώτου podcast της Ημαθίας.
Οι εκλογές τελείωσαν.
Ένα τρίγωνο του οποίου οι κορυφές είναι στη βόρεια Αφρική και στη δυτική και κεντρική Ασία επανέρχεται στην επικαιρότητα με αφορμή τη βύθιση του αλιευτικού με τους εκατοντάδες επιβάτες, στα διεθνή ύδατα στα ανοιχτά της Πύλου.
Τις τελευταίες 469 ημέρες, από τις 20 Φεβρουαρίου του 2022, στην Ουκρανία μαίνεται ένας πόλεμος που ξεκίνησε με την εισβολή της Ρωσίας του Πούτιν.
Ένας πόλεμος που κάποιες μέρες είναι πρωτοσέλιδο και «παίζει» ψηλά στα διαδικτυακά sites ή το αντίθετο – τον «ξεχνάμε».
Οι πολιτικοί αρχηγοί έχουν το δικαίωμα να επιλέξουν 3 εκλογικές περιφέρειες στις οποίες “θα κατέβουν” όποτε γίνονται εκλογές. Επίσης, όποτε γίνονται εκλογές με λίστα (όπως αυτές που θα διεξαχθούν στις 25 Ιουνίου), οι αρχηγοί επιλέγουν τη σειρά με την οποία θα γραφούν τα ονόματα στα ψηφοδέλτια.
Οι τελευταίες εκλογές απέδειξαν ότι η συντριπτική πλειοψηφία πολιτικών και ψηφοφόρων ζει στον μικρόκοσμό της (για να μην το πούμε διαφορετικά).
Για παράδειγμα: προεκλογικά και μετεκλογικά βλέπουμε κόμματα και πολιτικούς να πλακώνονται για αυτοδυναμίες που θα οδηγήσουν σε “ευχέρεια κινήσεων” (ΝΔ), για την κληρονομιά του Αντρέα (ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ) ή για το ποιος είναι πιο χριστιανός (Ελληνική Λύση – Νίκη)…
Η επόμενη ημέρα έχει δυο συνισταμένες: απ’ τη μια τις διαδικασίες κι από την άλλη τα κομματικά.
Στις διαδικασίες τα πράγματα είναι απολύτως καθορισμένα και προβλέψιμα. Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας – από τη στιγμή που κανένα κόμμα δεν έπιασε ποσοστό που να της δίνει 151 βουλευτές – θα αρχίσει να καλεί έναν έναν τους αρχηγούς των κομμάτων. Η σειρά καθορίζεται από τη σειρά που τα κόμματα είχαν στις εκλογές.
Οριακά δεν επανεξελέγη ο Ερντογάν στην Προεδρία της Τουρκίας, αφού το ποσοστό που έλαβε (σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, που αφορούν το 99% περίπου των ψήφων) δεν ξεπερνά το 50%+1 για να κερδίσει και να μην υπάρξει δεύτερος γύρος.
Ο Ερντογάν λαμβάνει περίπου 49,5% ενώ ο βασικός του αντίπαλος και υποψήφιος των περισσοτέρων κομμάτων της αντιπολίτευσης Κιλιντσντάρογλου φτάνει το 44,5% .
Εκτενής είναι η αναφορά των ΜΜΕ (συστημικών και μη, “μεγάλων’’ και “μικρών”, πανελλαδικών ή τοπικών) στο debate που θα γίνει το βράδυ της Τετάρτης 10 Μαΐου, έντεκα ημέρες πριν από τις εκλογές.
Και δεν χρειάζεται να ‘χει κάποιος το κληρονομικό χάρισμα για να καταλάβει πως θα παρακολουθήσουμε μια παρωδία debate.
Συνέχεια στο ρεζιλίκι για τη χώρα και για το άθλημα δίδεται τις τελευταίες ώρες, με αφορμή όσα ακούγονται για τον χώρο διεξαγωγής του τελικού του Κυπέλλου Ελλάδας.
Ενώ λοιπόν ο χρόνος πιέζει, στον κατάλογο των γηπέδων που θα μπορούσε να διεξαχθεί το παιχνίδι μεταξύ ΑΕΚ – ΠΑΟΚ (ή ΠΑΟΚ – ΑΕΚ, όπως προτιμάτε…) βρίσκονται 4 χώρες:
Τι να πεις κι από που να ξεκινήσεις! Από τις διαδηλώσεις με τα γνωστά πλέον ξεχωριστά “μαγαζιά”; Από τους με το ζόρι προστάτες των εργαζομένων; Από τους εργοδότες που παρέα με υπουργούς βγαίνουν στα social media και γεμάτοι καμάρι υποδεικνύουν στους εργαζομένους τους τι να ψηφίσουν κι ένας δεν βγαίνει να πει κάτι;;