Κατηγορίες
γνώμη - σχόλιο επικαιρότητας

Μαχαιροβγάλτες είναι…

Τι ακριβώς είναι αυτό που μας κάνει – πάλι – εντύπωση (με αφορμή τη δολοφονία του 29χρονου στα επεισόδια που έγιναν στη Νέα Φιλαδέλφεια της Αττικής);;

  • η βία και το γεγονός ότι έχει γίνει τόσο… οικεία;
  • το ότι οι δολοφόνοι ταξίδεψαν 500-600 χιλιόμετρα μέσα στην ελληνική επικράτεια και κανείς δεν τους σταμάτησε (για να τους κάνει πακέτο και να τους ξαποστείλει πίσω), ενώ υπήρχαν πληροφορίες ότι οργανωμένοι δολοφόνοι από την Κροατία καταφθάνουν στην Αθήνα;
  • ότι τη νύφη την πλήρωσαν τα “μικρά ψάρια” στην Αστυνομία και η ηγεσία παραμένει στη θέση της;
  • τι σημαίνει “διακριτική παρακολούθηση”, που στο τέλος χάνει τον παρακολουθούμενο;;
  • ότι κάποιοι θα θεωρήσουν για πολλοστή φορά “θυσία” τον θάνατο ενός ανθρώπου;
  • ότι οι αδελφοποιήσεις μεταξύ μαχαιροβγαλτών (που κρύβονται πίσω από ομάδες) είναι γνωστές αλλά κανένας δεν κάνει τίποτε;

Δεν είναι οι ομάδες ή τα αθλήματα το πρόβλημα. Ίσως κάποτε οι ίδιες οι ομάδες να αβαντάριζαν τέτοιες ιστορίες, με “σκληρούς” οπαδούς (που στην πλειονότητα των περιπτώσεων που βγήκαν στον αέρα φάνηκε πως ήταν άνθρωποι του υποκόσμου). Κάποτε.
Τώρα όμως είναι φανερό ότι το πράμα έχει πλέον ξεφύγει από τα “ποδοσφαιρικά”, τα “μπασκετικά” κλπ.

Αυτές οι ομάδες των ανά την Ευρώπη περιφερόμενων εγκληματιών είναι εδώ και χρόνια γνωστές στις διωκτικές αρχές – συνήθως κινούνται στα άκρα, έχουν “παντρευτεί” ιδεολογίες όπως η ναζιστική, συνεργάζονται με άλλες παρόμοιες ομάδες σε άλλες χώρες, πολλά μέλη τους μπαινοβγαίνουν στις φυλακές κλπ κλπ κλπ…

Τα γεγονότα στην Αθήνα δείχνουν για πολλοστή φορά ότι δεν υπάρχει βούληση – πολιτική βούληση – για να λυθεί το πρόβλημα! Επίσης δείχνουν ότι αυτή η γάγγραινα για τις κοινωνίες μας όχι απλά δεν έχει τιθασευτεί αλλά εξαπλώνεται επικίνδυνα.

Η γάγγραινα όμως πρέπει να αντιμετωπιστεί. Σε πρώτη φάση με τον γνωστό τρόπο, με αποκοπή από την κοινωνία με χρήση δραστικών μέτρων. Και σε δεύτερη φάση μέσα από στοχευμένες δράσεις που θα γίνονται σε δομές όπως τα σχολεία. Και αυτά πρέπει να είναι μόνο η αρχή.

Αλλιώς ο αριθμός των θυμάτων θα αυξάνεται συνεχώς και μετά από κάθε δολοφονία, ξυλοδαρμό ή απειλή όλοι θα βλέπουν “τυφλή οπαδική βία” (δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα, φονιάδες και μαχαιροβγάλτες είναι) και όλοι θα ευχόμαστε οι παθόντες “να είναι τα τελευταία θύματα”…