Κατηγορίες
γνώμη - σχόλιο επικαιρότητας

Όλο και πιο χαμηλά…!

Την ώρα που ασχολούμαστε με δημοτικές εκλογές ή με πανηγύρια και με το ποιος βγήκε φωτό αγκαλίτσα με ποιον, την ώρα που τα μεγάλα ΜΜΕ ασχολούνται με την κάθε μια “σελέμπριτι” της πλάκας που “ρίχνει” το ίντερνετ με την εμφάνισή της σε κάποια παραλία της χώρας (ναι, την ίδια παραλία που είναι φουλ στην ξαπλώστρα μέχρι εκεί που σκάει το κύμα – άλλη πληγή αυτή), συμβαίνουν ζόρικα πράγματα ενώ κάποιοι σκοπεύουν να περάσουν… καράβια!

Αυτή την ίδια ώρα λοιπόν ένα άκρως ανησυχητικό στοιχείο ήρθε στη δημοσιότητα αλλά δυστυχώς δεν πήρε την έκταση που πρέπει.

Σύμφωνα με στοιχεία της Αστυνομίας, μέσα στους πρώτους 4 μήνες του 2023 η Αστυνομία κλήθηκε να διαχειριστεί 1.693 υποθέσεις με δράστες 2.117 ανηλίκους.
Χίλιες εξακόσιες ενενήντα τρεις υποθέσεις στις οποίες εμπλέκονται ανήλικοι διαφόρων ηλικιών, διαφόρων εθνικοτήτων – δυο χιλιάδες εκατόν δεκαεπτά ανήλικοι που έχουν εμπλακεί σε υποθέσεις πρόκλησης σωματικών βλαβών, σε υποθέσεις βιασμών, ληστειών, εκβίασης, σε υποθέσεις παραβίασης της νομοθεσίας περί όπλων ή ναρκωτικών κλπ κλπ κλπ.

Μεγάλη η λίστα. Το ίδιο μεγάλη και η αδιαφορία (ή η ανικανότητα) της συντεταγμένης Πολιτείας και της κοινωνίας να βάλουν μια σειρά αλλά κυρίως να παρακολουθήσουν από κοντά και με τη δέουσα σοβαρότητα το θέμα.

Τα αδώνεια μαθηματικά: η μέρα έχει 27 ώρες

Για τα Αδώνεια μαθηματικά (δηλαδή για το 8+8+11= 24) θα μιλήσουμε άλλη στιγμή, αναλυτικότερα.

Πάντως, μετά από τον Χατζηδάκη και τις 10 ώρες χωρίς να φαίνεται πουθενά υπερωρία για να καταβληθεί, φαίνεται πως αυτό που έντεχνα του ξέφυγε του Αδώνιδος δεν ήταν καθόλου τυχαίο: ετοιμάζονται τα δυο 8ωρα εντός του ίδιου 24ωρου σε “διαφορετικό εργοδότη” (λες και η δυνατότητα για δουλειά σε διαφορετικό εργοδότη δεν υπάρχει ήδη…).

Στη συζήτηση μπαίνει και ένα Π.Δ. του 1999 (το Π.Δ. 88 του 1999) το οποίο ορίζει ρητά κατ’ ελάχιστο 11 ώρες ανάπαυση του εργαζομένου μέσα στο 24ωρο. Έλα όμως που 8+8+11 κάνει 27!


Φυσικά, επειδή ο διάολος πάντα κρύβεται μέσα στα “ψιλά γράμματα”, αξίζει να αναφερθεί πως οδεύουμε προς τα πίσω (και στα εργασιακά, καμιά 200αριά χρόνια πίσω) κρυπτόμενοι πίσω απ’ την Κομισιόν αλλά και πίσω από νομικίστικα τερτίπια σχετικά με “διαφορετικούς εργοδότες” που στην πραγματικότητα ΔΕΝ θα είναι διαφορετικοί (αφού παίζει το σενάριο ο ίδιος εργοδότης να έχει 2-3 εταιρίες άρα νομικά μόνο θα είναι άλλος εργοδότης).

Κι όλα αυτά την ώρα που σε κάποιες χώρες της Ευρώπης μιλάνε για 6ωρα ή για εβδομάδα 4 ημερών…


Αλλά είπαμε: προηγούνται άλλες ιστορίες, όπως για παράδειγμα η ιστορία της κάθε ανθυποσελέμπριτι που “μοιράζει εγκεφαλικά” σε χοτ παραλίες. Και μετά, όταν γίνει το κακό, όλοι πέφτουμε από τα σύννεφα (για μια ακόμη φορά)…