Κατηγορία: γνώμη – σχόλιο επικαιρότητας

Κλειστή ήταν για μια ακόμη φορά η υπόγεια διάβαση στο Πλατύ, λόγω της βροχόπτωσης που (σίγουρα) ήταν έντονη και αρκετή – η φωτό είναι από το βράδυ του Σαββάτου 10/10.

Τελικά αποδεικνύεται πως αυτή η υπόγεια διάβαση είναι ένα έργο το οποίο παρουσιάζει συνεχώς προβλήματα και μόνο ως τέτοιο θα τη θυμούνται οι γενεές που έρχονται: όταν ήταν στα μπετά την πατρότητα και τα εύσημα για το έργο διεκδικούσαν διάφοροι ενώ όταν άρχισαν τα προβλήματα σφύριζαν αδιάφορα.

Αν ρωτούσε κάποιος μέχρι πριν από λίγο καιρό «τι γίνεται ρε αδέρφια και τόσα προβλήματα;» άκρη δεν θα έβγαζε, αφού ο Άννας τα έριχνε στον Καϊάφα, ο χοντρός στον λιγνό, ο Μπόλεκ στον Λόλεκ κ.ο.κ.

Δεν καταλαβαίνουν τίποτε τα βαμπίρ. Δώσε στο κοινό αίμα και σπέρμα και πάρ’ του την τηλεθέαση ή τα κλικ!!

Χωρίς αιδώ δημοσιεύονται από το μεσημέρι και μετά φωτογραφίες από την επίθεση στην Άγκυρα με νεκρούς, τραυματίες, διαμελισμένα κορμιά, συγγενείς να κλαίνε και να ψάχνουν τους δικούς τους ανθρώπους.

Για μια ακόμη φορά. Τα προηγούμενα είναι πολλά, τόσο σε εθνικό όσο και σε τοπικό επίπεδο (αν ξεκινήσουμε από τη φωτογραφία του Φύσσα στην αγκαλιά της κοπέλας του και φτάσουμε μέχρι τις συνεχείς και λεπτομερείς δημοσιεύσεις για νεαρούς συμπολίτες μας που χάθηκαν άδικα).

Ξεφτίλες του χειρίστου είδους. Που πουλάνε τον πόνο του άλλου. Αν και θα πρέπει κάποια στιγμή να γίνει αντικείμενο σοβαρής μελέτης ο λόγος: φταίνε οι πομποί των ειδήσεων που δημοσιεύουν ή μήπως φταίνε και οι δέκτες; Ή μήπως ο ένας ανατροφοδοτεί τον άλλο…;;;;

Μετά από 5 χρόνια και 3.358 αναρτήσεις ο Νίκος Σαλτουρίδης με μια ανάρτησή του (ΕΔΩ) κάνει γνωστό σε όλους μας πως από σήμερα σταματάει να ανανεώνει το trikala-imathias.blogspot.gr, ένα blog για το οποίο μόνο καλά έχω να πω και το οποίο επισκεπτόμουν σε καθημερινή βάση.

Προσωπικά θα ήθελα να τον ευχαριστήσω και δημοσίως, για τη βοήθεια που πολλές φορές μου προσέφερε. Με τον Νίκο έχουμε συνεργαστεί ουκ ολίγες φορές και θα εξακολουθήσουμε να συνεργαζόμαστε και στο μέλλον – άλλωστε η «Περισκόπηση» είναι στη διάθεσή του, χωρίς να χρειαστεί δεύτερη κουβέντα του, μέχρι να αναθεωρήσει και να επανέλθει, και μάλιστα δριμύτερος…

Τις εφόδους φοροελεγκτών «διαφημίζουν» όλα τα ΜΜΕ – τα γνωστά ΜΜΕ που χρωστάνε της Μιχαλούς (και δεν τα πειράζει κανείς και κανείς δεν βγάζει κουβέντα επ΄αυτού). «Καλό σύστημα», «γερμανικό σύστημα» κλπ – αν και τα εγγυημένα γερμανικά συστήματα τα είδαμε εσχάτως με το σκάνδαλο των πειραγμένων λογισμικών στους κινητήρες.

Αφορμή για τα δημοσιεύματα στάθηκε η αναφορά που έκανε στο θέμα από το βήμα της Βουλής ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Τρύφων Αλεξιάδης.

Το πρόβλημα δεν είναι ούτε οι ώρες, ούτε ο τρόπος με τον οποίο γίνονται οι έλεγχοι. Όλα όσα γράφονται και ακούγονται είναι «να ‘χαμε, να λέγαμε», γιατί έρχεται ισχυρότατη φοροκαταιγίδα και το πόπολο θα πρέπει να εστιάσει σε άλλα πράγματα. Το πρόβλημα είναι αλλού:

Στη χώρα με το σταθερότερο και δικαιότερο φορολογικό σύστημα του πλανήτη δεν θα έπρεπε να αποτελεί είδηση ότι τα «νέα» εκκαθαριστικά είναι προ των πυλών. «Νέα» γιατί ενώ οι υπόχρεοι είχαν ήδη κάνει δηλώσεις (έστω και με τους ανεβασμένους συντελεστές φορολόγησης), ξαφνικά μια αλλαγή τους υποχρεώνει να πληρώσουν ακόμη περισσότερα.

Αυτό άμεσα σημαίνει αλλαγή στον προγραμματισμό που έκαναν, τόσο τα νοικοκυριά όσο και οι επιχειρήσεις.

Ακόμη δεν έχουμε αντιληφθεί τι πρόκειται να επακολουθήσει. Θα το δούμε ξεκάθαρα όταν θα έρθει η ώρα (επισήμως) του προϋπολογισμού. Όταν στις προβλέψεις αυτό που θα κυριαρχεί θα είναι η ύφεση, η φοροκαταιγίδα, οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις και η ανεργία.

Και με δεδομένα τα παραπάνω άντε να δούμε κατά πόσο θα μπορέσει αυτή η χώρα νωρίτερα από το οικονομικό έτος 2516 μ.Χ. να ξεπεράσει στο δείκτη ανταγωνιστικότητας του World Economic Forum τη… Μποτσουάνα και τη Ρουάντα και να προσελκύσει ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ και όχι κοράκια που ψάχνουν «ψόφιες» οικονομίες για να αγοράσουν μπιρ-παρά κρατικές υποδομές…

Για μια ακόμη φορά η χώρα μας θα μετατραπεί σε πειραματόζωο μεθόδων που σχετίζονται με τα Μνημόνια.

Αυτή τη φορά το πείραμα θα έχει να κάνει με μια σειρά από καταστάσεις, όμως το ενδιαφέρον εστιάζεται αρχικά στις συντάξεις και στους πλειστηριασμούς ακινήτων, δυο «προαπαιτούμενα» που ξεκάθαρα έχουν να κάνουν με τη δοκιμή των αντοχών της κοινωνίας.

Όσον αφορά τα ίδια τα πειράματα γενικότερα, είναι πρόσφατες οι παραδοχές που έκαναν οι… “θεσμοί” για τα λάθη που έχουν διαπράξει με το λεγόμενο “ελληνικό πρόγραμμα”.

Τη Δευτέρα λοιπόν ξεκινούν οι προγραμματικές δηλώσεις. Και αμέσως μετά θα ξεκινήσει ο Γολγοθάς της εφαρμογής μιας σειράς μέτρων που έχουν συμφωνηθεί με το Μνημόνιο.

Ο δείκτης τι σημαίνει πραγματικά; Πως π.χ. στα 100 ευρώ αξίας συναλλαγών με τον Δημόσιο Τομέα, τα 6,8 ευρώ πάνε χαμένα λόγω γραφειοκρατίας!!!

Τεράστια είναι πλέον η συζήτηση που γίνεται – επί τη ευκαιρία και της αρχής εφαρμογής του 3^ου Μνημονίου – για τη λεγόμενη γραφειοκρατία, η οποία έχει καταδικάσει τη χώρα.

Να ξεκαθαρίσουμε κάτι, γιατί τα αδιάβαστα νεοφιλελεύθερα παπαγαλάκια που κυκλοφορούν μπερδεύουν από άγνοια αλλά και εσκεμμένα την «καθαρή» γραφειοκρατία με την κομματική παρέμβαση: άλλο πράγμα είναι η γραφειοκρατία λόγω της υπερφόρτωσης αρμοδιοτήτων ακόμη και για το παραμικρό και άλλο πράγμα είναι η γραφειοκρατία που δημιουργείται επειδή ο κάθε κομματάρχης-βουλευτής-υπουργός-κόμμα φόρτωσε το δημόσιο με χιλιάδες ανθρώπους που δεν κάνουν τίποτε (και απλά ψηφίζουν αυτόν που τους διόρισε).

Πάμε τώρα στο δια ταύτα:

Σε πεδίο στρατηγικής μάχης, δοκιμής οπλικών συστημάτων και στρατιωτικο-διπλωματικών πειραμάτων έχει πλέον εξελιχθεί η Συρία μετά από την εμπλοκή ΚΑΙ των Ρώσων στη σύρραξη που εξελίσσεται σε αυτή τη χώρα της Μέσης Ανατολής.

Οι Ρώσοι, παραδοσιακοί σύμμαχοι της Συρίας και σθεναρά υποστηρικτές του καθεστώτος Άσσαντ (πατρός και υιού) ανέλαβαν δράση και αυτοί, με αεροπορικές επιδρομές.

Πλέον, αν ρωτήσεις κάποιον να σου πει πόσες χώρες εφορμούν στη Συρία και πόσες στρατιωτικές και παραστρατιωτικές ομάδες (Ισλαμικό Κράτος, Χεζμπολάχ, παρακρατικοί, ισλαμιστές που δεν θέλουν το ΙΚ κλπ κλπ κλπ) δρουν στα εδάφη της, κανείς δεν γνωρίζει.

Και μετά υπάρχουν και ανεγκέφαλοι που ακόμη αναρωτιούνται με προβοκατόρικο τρόπο γιατί η Συρία αδειάζει από κόσμο…

Παρά το ότι μέσα στο τελευταίο 8μηνο έγιναν πάρα πολλά (από δημοψηφίσματα μέχρι capital controls και από νέο Μνημόνιο μέχρι διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ) και το σύμπαν ήρθε τούμπα, όλα δείχνουν ότι εντός της ΝΔ η κατάσταση είναι στάσιμη: σαν να μην πέρασε μια μέρα στα εσωκομματικά της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε σχέση με τον Γενάρη του 2015.

Για πολλοστή φορά, η ΝΔ βρίσκεται μπροστά σε ένα σταυροδρόμι από το οποίο έχει ξαναπεράσει: επιλογή αρχηγού. Αν όμως θέλει να επιβιώσει πολιτικά – και με έναν πανίσχυρο Τσίπρα απέναντι – με ποια κριτήρια θα το κάνει;

Πολλοί βολεύτηκαν με τη λύση του Μεϊμαράκη, την έβγαλαν στην πούδρα επί 2 εκλογικές αναμετρήσεις μένοντας στο απυρόβλητο, υπολογίζοντας ότι ο Βαγγέλης θα έπαιζε τον μεταβατικό του ρόλο και τίποτε δεν θα άλλαζε και πως ο προσωρινός πρόεδρος της ΝΔ θα απορροφούσε όλο το πολιτικό κόστος μιας ήττας.

Άλλαξε τουλάχιστον 4 ονομασίες τα τελευταία 5 χρόνια, και αυτό στοιχίζει… ακριβά. Κυριολεκτικά, αφού όπως ανέφερε προ ημερών σε δημοσίευμά της στην εφημερίδα Έθνος η δημοσιογράφος Νικολίτσα Τρίγκα, μόνο για το υπουργείο Παιδείας (ας το πούμε έτσι για να καταλάβουμε για ποιο υπουργείο μιλάμε) το κόστος της τελευταίας μετονομασίας του θα ανέλθει στα 800 χιλιάρικα.

Αν αφήσουμε στην άκρη την οικονομική διάσταση – που είναι σοβαρή, τη στιγμή μάλιστα που σχολεία δεν έχουν δασκάλους ενώ άλλα σχολεία σε λίγο θα ψάχνουν και πετρέλαια για τον χειμώνα, το τι έχει τραβήξει αυτό το έρμο το υπουργείο από μετονομασίες είναι άλλο πράγμα!

Δείτε σε διάγραμμα που δημοσιεύτηκε στον τύπο:

Παρά τα 3 Μνημόνια, παρά τις συνεχείς περικοπές και την φορολόγηση που πάει σύννεφο και που σε λίγο θα είναι όπως ποτέ άλλοτε για τους κοινούς «θνητούς» (όταν θα δούμε τα… καλά και του 3^ου Μνημονίου), οι παραλογισμοί και τα καραγκιοζλίκια ορισμένων δημοσίων προσώπων συνεχίζονται.

Αφορμή για το σχόλιο η ιστορία με το γραφείο που “δικαιούνται” να έχουν στο κτίριο του Κοινοβουλίου ορισμένοι πρώην. Πρώην πρωθυπουργοί, πρώην πρόεδροι του Κοινοβουλίου, πρώην, πρώην…

Γιατί να δικαιούνται γραφείο, δωρεάν, στο κέντρο της χώρας, στο κέντρο της Αθήνας;;; Για πολύ συγκκριμένο λόγο όλοι αυτοί που “δικαιούνται” γραφείο είναι ΠΡΩΗΝ. Κατά 99% ο λόγος είναι η μη ψήφισή τους από το εκλογικό σώμα, από τον λαό. Γιατί λοιπόν να χρειάζονται και… “δικαιούνται” ένα ΔΩΡΕΑΝ γραφείο;

Παγκόσμιος χαμός με το σκάνδαλο που αποκάλυψαν οι Αμερικανοί (ένας Θεός ξέρει πόσο καιρό ήξεραν κι αυτοί…!!!) και σχετίζεται με τη Γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία Volkswagen και το «πειραγμένο» λογισμικό στα ντηζελοκίνητα οχήματα για να δείχνουν μικρούς ρύπους.

Πλέον το πρόβλημα έχει ξεφύγει, η Γερμανική κυβέρνηση λέει πως δεν ήξερε τίποτε (τους πιστεύει κανείς;;;;), η ίδια η εταιρία παραδέχθηκε ότι οι εσωτερικές έρευνες έδειξαν ότι το επίμαχο λογισμικό ίσως να είναι εγκατεστημένο και σε αυτοκίνητα Skoda ή Seat, ενώ μια παλιά δήλωση του επικεφαλής του ομίλου – “Γνωρίζω κάθε βίδα των αυτοκινήτων μας!” – μπορεί να του γυρίσει μπούμερανγκ.

Το σίγουρο είναι πως πλέον το περιβόητο «made in Germany” το οποίο υποδήλωνε μια… «πχιότητα» (όπως έλεγε κάποτε και ένας γερμανοτραφής Έλλην πρώην) περνά δύσκολες ώρες.

Μετά και την έκδοση των αποτελεσμάτων των εκλογών μια μικρή αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος είναι απαραίτητη, ώστε να κατανοήσουμε τι ακριβώς συμβαίνει πλέον στο πολιτικό σκηνικό της χώρας. Τα βασικά σημεία είναι 5-6 και αξίζει να τα επισημάνουμε:

1) Η αποχή. Η αποχή σημαίνει πολλά και θα πρέπει να σημάνει συναγερμό στο σύνολο του πολιτικού κόσμου της χώρας (γιατί καλά είναι τα πανηγύρια και οι αποτιμήσεις που θα κάνουν οι «κερδισμένοι» και οι «χαμένοι», όμως αλλού είναι το… ζουμί).

Με 43,5% αποχή – δηλαδή με ποσοστό συμμετοχής «αμερικάνικο» (οι πιο μπασμένοι καταλαβαίνουν τι εννοούμε), τα πράγματα δεν είναι καλά και το μήνυμα που στέλνουν στον πολιτικό κόσμο όσοι δεν πήγαν να ψηφίσουν είναι απλό: «δεν σας θέλουμε, δεν μας κάνετε, φροντίστε να αλλάξετε». Και μην πει κανείς πως τόσος κόσμος πήγε για μπάνια…

Την ώρα που όλη η Ευρώπη μετράει νεκρούς πρόσφυγες και μετανάστες που προσπαθούν να μπουν σε αυτή με κάθε τρόπο – από τα παράλια των ελληνικών νησιών (όπου πνίγονται) μέχρι το τούνελ της Μάγχης (που παθαίνουν ηλεκτροπληξία γιατί προσπαθούν να ανέβουν στο τρένο), την ίδια αυτή ώρα οι «μεγάλοι» της Ευρώπης προσπαθούν να δώσουν λύση με τρόπους που είναι λανθασμένοι, που θα αποδειχθούν προσωρινοί, δεν θα ανακόψουν τη ροή προς την γηραιά ήπειρο και θα δημιουργήσουν περισσότερα προβλήματα από αυτά που αποσκοπούν να λύσουν.

Μετά τα συρματοπλέγματα, τα κλειστά σύνορα και τους ελέγχους, έρχεται η ώρα των λεγόμενων “hot spots”. Των σημείων που θα συγκεντρώνονται οι χιλιάδες που κατακλύζουν την Ευρώπη, έχοντας στο μυαλό τους ένα καλύτερο αύριο.

Η κατάσταση έχει οξυνθεί στην Ευρώπη και ίσως τελικά το μεταναστευτικό αποτελεί μια ακόμη “ευκαιρία” για να φανούν οι διαφορές που υπάρχουν μέσα στο τεχνητό αυτό οικοδόμημα που ονομάζεται ΕΕ. Ή μήπως όχι;;;

Μπροστά στο τεράστιο ρεύμα ανθρώπων από τη Μέση Ανατολή και από τη βόρεια Αφρική κάθε κράτος – μέλος της ΕΕ αλλά και κάθε χώρα που συμμετέχει στη συνθήκη Sengen κάνει του κεφαλιού της προκειμένου να “προστατευθεί”, χωρίς να δίνει σημασία σε υπογεγραμμένες συνθήκες και συμφωνίες. Κυβερνήσεις κλείνουν σύνορα, σηκώνουν φράχτες, εντείνουν ελέγχους, αναστέλουν την ισχύ συμφωνιών, κάνουν δηλαδή οτιδήποτε τους φαίνεται ικανό να ανακόψει την είσοδο στη χώρα τους αυτών των χιλιάδων ανθρώπων.