Δεν είχαμε να περιμένουμε και πολλά από την επίσκεψη του Πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη στις ΗΠΑ και ειδικότερα από τη συνάντησή του με τον πρόεδρο των ΗΠΑ.
Όσοι ανέβαζαν τον πήχη στο διάστημα πριν από την επίσκεψη έκαναν τεράστιο λάθος, ειδικά σε τέτοιες στιγμές που τα πράγματα στη διεθνή σκηνή δεν είναι και τόσο ήρεμα. Το ίδιο λάθος κάνουν και όσοι κατηγορούν τον Μητσοτάκη και λένε πως “δεν πήρε κάτι το ουσιαστικό” από τον Τράμπ κι ότι τελικά η επίσκεψη ήταν φιάσκο.
Όχι πως την εικόνα που περιγράφουμε παρακάτω δεν τη βλέπαμε νωρίτερα (πριν από τις γιορτές των Χριστουγέννων), όμως απ’ την ώρα που περάσαμε στο νέο έτος οι πολιτικοί, τα ΜΜΕ και αρκετοί δημοσιογράφοι ασχολούνται με την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Η θητεία του 69χρονου Π. Παυλόπουλου λήγει στις 13 Μαρτίου του 2020 και η διαδικασία της εκλογής του νέου προέδρου (που πλέον έχει αποσυνδεθεί από το βίο της Βουλής) θεωρητικά πρέπει να ξεκινήσει το αργότερο μέσα στην δεύτερη εβδομάδα του Φεβρουαρίου – έναν τουλάχιστο μήνα πριν λήξει η θητεία του εν ενεργεία Προέδρου της Δημοκρατίας.
Χωρίς περιστροφές, μπαίνουμε στο θέμα απευθείας: τις τελευταίες ημέρες μας είχαν πρήξει το συκώτι τα κανάλια και τα sites για το τραπέζι των Χριστουγέννων. Πόσο θα κοστίσει, τι θα περιλαμβάνει, πόσο πιο φτηνό ή πιο ακριβό από πέρυσι είναι…
Μέχρι εδώ όλα καλά και κατανοητά. Ενδιαφέρει πολύ κόσμο η συγκεκριμένη θεματολογία.
Το θέμα προκύπτει από αυτά που αναφέρονται στα ρεπορτάζ καναλιών και sites, που θέλουν να μας παρουσιάζουν (χρόνια τώρα) χριστουγεννιάτικες αμερικανιές ως ελληνικά έθιμα. Για παράδειγμα, μας κούρασαν με την τιμή της … “πατροπαράδοτης γαλοπούλας”!!
Είτε μας δουλεύουν κανονικά είτε δεν έχουν επαφή με την πραγματικότητα.
Απ’ τη μια μας λένε ότι ετοιμάζεται ένα από τα καλύτερα ασφαλιστικά συστήματα. Απ’ την άλλη μας λένε ότι ετοιμάζεται ανασυγκρότηση και στο Σύστημα Υγείας.
Δύσκολα πεδία και τα δυο (τα οποία το Κράτος πρέπει να παρέχει ΔΩΡΕΑΝ και ΧΩΡΙΣ ΟΡΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ), για πολύ συγκεκριμένους λόγους:
Όλα καλά πήγαν με τις βροχές που έπεσαν έως τώρα στο Δήμο Αλεξάνδρειας, χωρίς κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα (πλην κάποιων μεμονωμένων περιπτώσεων σπιτιών και αποθηκών που πλημμύρισαν σε χωριά του Δήμου και στην Αλεξάνδρεια).
Και τα νερά “τραβήχθηκαν” σχετικά γρήγορα – δεδομένου του όγκου του νερού που έπεσε μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, και η συντριπτική πλειονότητα των αγωγών ομβρίων δούλεψε καλά (ακόμη και σε μέρη που συνήθως υπάρχει πρόβλημα).
Όμως… (πάντα υπάρχει ένα όμως!!)
Από τα λίγα που διάβασα νομίζω πως καλύτερη χρονική συγκυρία από τη συγκεκριμένη δεν θα μπορούσε να υπάρξει σχετικά με το ζήτημα του αριθμού των εργαζομένων στο Δήμο – αν τα πράγματα είναι όπως τα κατάλαβα.
Πάρτε λοιπόν τα δεδομένα:
Την εξίσωση των ανταποδοτικών δημοτικών τελών καθαριότητας και φωτισμού μεταξύ όλων των δημοτικών ενοτήτων του Δήμου Αλεξάνδρειας – με ταυτόχρονη αύξησή τους από 0,10 έως 0,35 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο – εισηγείται για το 2020 στο Δημοτικό Συμβούλιο Αλεξάνδρειας η Οικονομική Επιτροπή του Δήμου που συνεδρίασε την Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2019.
Η πρόταση της Οικονομικής Επιτροπής εγκρίθηκε κατά πλειοψηφία. Υπερψήφισαν οι σύμβουλοι που στηρίζουν την διοίκηση του Δήμου (παρατάξεις Γκυρίνη και Πανταζόπουλου) ενώ καταψήφισαν οι σύμβουλοι των παρατάξεων της αντιπολίτευσης (οι οποίοι μεταξύ μας, αν ήταν στη διοίκηση και αυτοί θα υπερψήφιζαν).
Με μεγάλη… χαρά και πηχυαίους τίτλους τα ΜΜΕ της χώρας μας ενημερώνουν ότι τελικά οι τράπεζες δεν θα εφαρμόσουν τις χρεώσεις που ήθελαν να χρεώσουν για μια σειρά από συναλλαγές (μεταξύ αυτών την προμήθεια για ανάληψη από ΑΤΜ άλλης τράπεζας, την προμήθεια για επανέκδοση ΡΙΝ κλπ κλπ).
Και κάπου εκεί παραδίπλα, λες και πρόκειται για κάποιο αντισταθμιστικό μέτρο, γράφουν και για την είδηση για τη νομική κάλυψη στα τραπεζικά στελέχη που υπογράφουν τις αναδιαρθρώσεις δανείων που κρίνονται ως μη βιώσιμα – για μια νομοθετική ρύθμιση που αναμένεται να ψηφιστεί μέσα στο Νοέμβριο.
Πολλοί, χρόνια τώρα, σχολιάζουν γιατί στη χώρα μας έχουμε καθιερώσει ως “εθνική εορτή” την 28η Οκτωβρίου, που στην ουσία είναι η ημερομηνία εισόδου της χώρας μας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Γιατί ας πούμε δεν γιορτάζουμε – όπως πολλές χώρες στην Ευρώπη – το τέλος του πολέμου ή την έστω μια “δική μας” ημέρα, όπως την ημέρα απελευθέρωσης της Αθήνας.
Είμαστε άραγε τόσο πολεμοχαρής λαός και θέλουμε να γιορτάζουμε την είσοδό μας στον πόλεμο;;
Όχι. Δεν είμαστε και δεν γιορτάζουμε την είσοδό μας στον πόλεμο. Γιορτάζουμε μια σημαντική στιγμή Εθνικής Ενότητας, μια συμβολική στιγμή που οδήγησε στην εποποιία του 1940 στα βουνά Ηπείρου και της Αλβανίας και των αρχών του 1941 στα οχυρά του Στρυμώνα και στα βόρεια σύνορά μας.
Μας δουλεύουν με το θέμα των επιπλέον χρεώσεων που θέλουν να επιβάλουν οι τράπεζες. Και δεν μας δουλεύουν μόνο οι τράπεζες, αλλά μας δουλεύουν ορισμένα από τα ΜΜΕ, κάποιοι δημοσιογράφοι που ασχολούνται με το οικονομικό ρεπορτάζ κλπ κλπ. Και όχι μόνοι οι παραπάνω.
Οι νέες χρεώσεις είναι προ των πυλών και έχουν να κάνουν με επανεκδόσεις καρτών, με έκδοση νέου PIN, με τις ερωτήσεις υπολοίπου ή αναλήψεις από ATM ή ακόμη και για χρήση web banking.
Διαστάσεις κοροϊδίας αρχίζει και αποκτά σε όλο τον κόσμο το θέμα της απαγόρευσης του καπνίσματος σε μια σειρά από δημόσιους χώρους.
Ας το πάρουμε λιγάκι απ’ την αρχή, έχοντας δυο πράγματα ως δεδομένα:
1) ο καπνιστής γνωρίζει πολύ καλά τι κάνει, γνωρίζει πόσο κακό κάνει στη υγεία του και στη ζωή του το κάπνισμα. Επιλέγει όμως να καπνίσει.
2) ο αντικαπνιστής πρέπει επιτέλους να αποβάλει από μέσα του τον μικρό φασιστάκο που κρύβει. Όσα είναι τα δικά του δικαιώματα του, άλλα τόσα είναι και τα δικαιώματα του καπνιστή.
Είναι ρε γαμώτο αυτό που λένε “να μην το ‘χεις με την Ιστορία”…
Όπως ο Πρόεδρος, που παίζει την Ιστορία στα δάχτυλα (και φέρει ως παράδειγμα την απόβαση στη Νορμανδία). Προφανώς γιαυτό αβαντάρει αυτούς που έκαναν πλάτες στους Ναζί επί χρόνια (υπέγραψαν και συνθήκη με τη Γερμανία τον Ιούνιο του 1941 ενώ ξεσκίστηκαν να πουλάνε χρώμιο στους Ναζί επί σειρά ετών) και μπήκαν στον πόλεμο στο πλευρό των Συμμάχων τον Φλεβάρη του 1945, χωρίς να ρίξουν ούτε μια σφαίρα…
Θα μπούμε κατευθείαν στο ψητό, χωρίς περιστροφές:
Ο Ερντογάν έχει ξεφύγει τελείως και απειλεί, σχεδιάζει και ώρες-ώρες πράττει. Καταπατώντας συνειδητά και κατά συρροή το Διεθνές Δίκαιο, εκτελώντας τον σχεδιασμό του για τον λεγόμενο Αττίλα 3 (που αυτή τη φορά δεν περιορίζεται στην Κύπρο αλλά επεκτείνεται και στην Ανατολική Μεσόγειο). Εμείς από την πλευρά μας δεν θα πρέπει να τρέφουμε αυταπάτες ότι κάποιος θα προστρέξει για να μας βοηθήσει σε περίπτωση σοβαρού προβλήματος με την Τουρκία. Δεν πρόκειται να το κάνει κανένας.