Κατηγορία: Επιτροπεία

Προφανώς πλάκα μας κάνουν όλοι αυτοί που υποστηρίζουν ανερυθρίαστα ότι η χώρα βγαίνει από τα Μνημόνια. Στο ίδιο επίπεδο θράσους κι αυτοί που υποστηρίζουν πως έχουν τη… συνταγή για να μας βγάλουν (ενώ όταν είχαν τη δυνατότητα να το κάνουν ψήφιζαν τα  Μνημόνια με τα δυο χέρια). Αμνήμονες είναι άραγε όλοι τους και δεν θυμούνται τι ψήφισαν ή μας περνάνε για ηλίθιους;;;

Αφού τα Μνημόνια στο σύνολό τους έχουν αλυσοδέσει τη χώρα τουλάχιστον μέχρι το 2060. Αφού – κατά δήλωση Ευρωπαίων αξιωματούχων – η χώρα μας θα απαλλαγεί από τον βραχνά αφού πρώτα αποπληρώσει το μεγαλύτερο ποσοστό όσων υποτίθεται πως χρωστάει.

Αυτοί στο τέλος θα τα βρουν μεταξύ τους – και για μια ακόμη φορά (ως συνήθως) θα αποφασίσουν τις επόμενες κινήσεις τους μόνοι τους και απλά θα μας τις ανακοινώσουν. Θα ζητήσουν και τη λήψη 100-150 μέτρων ακόμη και… “όλα καλά, όλα ωραία”.

Αυτό θα γίνει στο τέλος με τους “σωτήρες” μας. Άλλωστε πάντα αυτό δεν γίνεται;; Και δείγμα της πορείας που σας περιγράψαμε είναι η συνέντευξη της Λαγκάρντ σε γερμανική εφημερίδα. Στην οποία συνέντευξη αναφέρει την πρόθεση του ΔΝΤ να περιμένει τους υπόλοιπους μέχρι να τα βρουν, πως αναγνωρίζει ότι η Γερμανία έχει τα δικά της κολλήματα και αγκυλώσεις με τη μείωση του χρέους και πως στο τέλος όλα θα πάνε καλά και θα συμφωνηθεί τι ακριβώς θα γίνει.

Άνετη λοιπόν φαίνεται η Κριστίν και άνετοι και οι υπόλοιποι. Και η Ελλάδα (που σαφώς δεν θα ερωτηθεί για οτιδήποτε) είναι πάλι με την πλάτη στο τοίχο. Ο χρόνος δουλεύει για αυτούς. Αφού δεν τους στείλαμε αδιάβαστους όταν έπρεπε και μπορούσαμε (σίγουρα το 2010/2011 και ακόμη μια φορά το καλοκαίρι του 2015), τώρα θα μας χορεύουν στο ταψί…

Με καρώτο και μαστίγιο (πιο πολύ το δεύτερο), μέχρι να τα πάρουν ΟΛΑ και να τα ισοπεδώσουν ΟΛΑ!

Μα καλά, υπήρχε κάποιος (που να μην είναι αφελής – το λιγότερο) που να πίστευε πως με τη λήξη της λεγόμενης “αξιολόγησης” και της “συμφωνίας” θα έληγε και το θέμα των απαιτήσεων των “δανειστών” και “σωτήρων” μας;;;

Όπως αναφέρουν ελληνικά και ξένα ΜΜΕ, αξιωματούχος της ΕΕ επισημαίνει πως το θέμα δεν θα πρέπει να θεωρείται λήξαν, καθώς για να εκταμιευτεί η επόμενη δόση από το Eurogroup θα πρέπει να περάσουν περίπου 100 νομοθετικές ρυθμίσεις στην Ελλάδα.

Η εκταμίευση προβλέπεται να γίνει (ΑΝ γίνει) γύρω στην 3η – 4η εβδομάδα του Ιουνίου, και αφού στο μεταξύ έχουν μεσολαβήσει νέα μέτρα εντός Ελλάδας, το Eurogroup της 22ας Μαΐου, εγκρίσεις από τα ξένα κοινοβούλια και η απόφαση συμμετοχής του ευαγούς ιδρύματος της κας Κριστίν. Και φυσικά αφού διευθετηθούν μια σειρά από… μικρολεπτομέρειες που τις θέλουν σαν τρελοί οι “σωτήρες” μας, όπως πχ η ΔΕΗ, κάτι υποδομές που θα πρέπει να αλλάξουν χέρια επίσης, κάτι δημόσιες επιχειρήσεις διαχείρισης υδάτων κλπ κλπ κλπ…

Ξημερώματα (σύμφωνα με τον δημοσιογραφικό… μύθο που συνήθως δημιουργείται σε τέτοιες περιπτώσεις και διανθίζεται από μια σειρά από ανούσιες λεπτομέρειες) έκλεισε τελικά η λεγόμενη “προκαταρκτική συμφωνία” με τους “δανειστές” και “σωτήρες” της χώρας. Με το λογαριασμό να φτάνει τα 3,8 δις ευρώ μετά το 2019.
Μια συμφωνία που με μια πιο προσεκτική ματιά δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα ακόμη Μνημόνιο με το οποίο θα “δεθεί” η χώρα και θα εξακολουθήσουν να οδηγούνται σε ακόμη πιο μεγάλη φτωχοποίηση τα ήδη γονατισμένα οικονομικά ασθενέστερα στρώματα της κοινωνίας.
Όλα τα συμφωνηθέντα αναμένεται να έλθουν στην ελληνική Βουλή για ψήφιση το αργότερο σε 20 ημέρες, σίγουρα πριν από το Eurogroup της 22ας Μαΐου.

Τα βρήκαν λέει στις Βρυξέλλες κατά τη συνεδρίαση του συμβουλίου των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης και η Τρόικα (θέσμοι, «σωτήρες», «δανειστές» – όπως και να το πεις το ίδιο είναι…) επιστρέφει στην Ελλάδα.

Μεταξύ των δηλώσεων του γνωστού Ντάισελμπλουμ ήταν το «Θα επιστρέψουν στην Αθήνα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, θα δουλέψουν με τις ελληνικές αρχές» καθώς και δηλώσεις άλλων Ευρωπαίων για λιγότερη λιτότητα και ανάπτυξη που (αναμένουν πως) θα έρθει, ενώ μια σειρά από μέτρα/αντίμετρα αναμένεται να υιοθετηθούν σύντομα.

Μεταξύ των μέτρων: μείωση στο αφορολόγητο, προληπτική νομοθέτηση παρεμβάσεων στην Οικονομία ενώ υπάρχει και μια σειρά παραμέτρων που ακόμη δεν έκλεισαν (όπως ο χρόνος εκταμίευσης της επόμενης δόσης, τα εργασιακά και το φορολογικό).

Σύμφωνα με πληροφορίες που αναφέρει η εφημερίδα «Το Ποντίκι», η ελληνική πλευρά έχει μελετήσει και σκοπεύει να νομοθετήσει τις εξής παρεμβάσεις με εφαρμογή την 01/01/2019:

Εδώ και κάποιες ώρες όλα τα μεγάλα και μικρά ηλεκτρονικά (και μη) ΜΜΕ κάθονται και γράφουν ή αναπαράγουν μακροσκελείς αναλύσεις που σχετίζονται με όσα είπε ο …. «προφήτης» Τόμσεν σε κάποια εκδήλωση που έγινε στην Ουάσιγκτον.

Και την πιάνουν από εδώ, την τραβούν από εκεί την ομιλία, μέχρι και κρυμμένα μηνύματα μέσα της ψάχνουν!! Τέτοια ξεφτίλα!!!

Ο Τόμσεν είναι γνωστός: είναι ο αρχιτέκτονας του λεγόμενου «ελληνικού προγράμματος», που πλέον κατέχει τη θέση του επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Τμήματος του ΔΝΤ.

Τελικά, με όλα όσα ακούγονται και γίνονται (και που σχετίζονται με τις παροχές Τσίπρα και τις αντιδράσεις των έξω και ειδικά των Γερμανών), δεν ξέρει κανείς ποιον να πιστέψει…

Να πιστέψεις τους δικούς μας; Όσο καλόπιστος κι αν είναι κάποιος δυσκολεύεται να μπει σε μια τέτοια διαδικασία, αφού οι δικοί μας έχουν διαψευστεί ουκ ολίγες φορές από το 2010 και μετά.

Απ’ την άλλη μεριά, να πιστέψει κανείς τους ξένους, τους «σωτήρες» αλλά και τους άλλους που το παίζουν φίλοι; Ακόμη δυσκολότερο αυτό! Ο καθένας από δαύτους κοιτάει την πάρτη του και απώτερος σκοπός όλων είναι πώς να κονομήσουν στην πλάτη της Ελλάδας – είτε βραχυπρόθεσμα, είτε μακροπρόθεσμα / είτε ρε ρευστό, είτε όταν βγαίνουν στο σφυρί τα τιμαλφή της χώρας.

Όποιον κι αν επιλέξει κάποιος να πιστέψει όμως, ένα είναι το σίγουρο σενάριο: γνωρίζουμε όλοι ποιος θα πληρώσει στο τέλος το μάρμαρο…

(– αφού όταν δόθηκαν οι ευκαιρίες εμείς το παίζαμε «καλά παιδιά» και δεν χρησιμοποιήσαμε ως θα έπρεπε τα μέτρα πίεσης που σε 2-3 περιπτώσεις είχαμε στη διάθεσή μας)

Σε δίνη παραλογισμού, εθνικιστικού παροξυσμού και ευθείας αμφισβήτησης της διεθνούς νομιμότητας έχει εισέλθει η Τουρκία (ειδικά μετά το γιαλαντζί πραξικόπημα του Ιουλίου του 2016 και την επικράτηση του Ερντογάν).

Τόσο ο Ερντογάν όσο και η αντιπολίτευση στη γείτονα χώρα (που αμέσως μετά από την αποτυχημένη προσπάθεια ανατροπής του επίδοξου σουλτάνου έσπευσε να δηλώσει διάφορα για την πολιτική κατάσταση και να τον στηρίξει με κάθε τρόπο) έχουν αποδυθεί σε έναν αγώνα που από ότι φαίνεται ξεπερνά τα σύνορα της Τουρκίας που θέλει να τα αλλάξει κιόλας!

«Ένα μήλο την ημέρα, τον γιατρό τον κάνει πέρα», μαθαίναμε κάποτε στο σχολείο. Είναι ή όχι σωστό, αυτό θα μας το πουν οι επιστήμονες που το μελετάνε το θέμα χρόνια τώρα. (στην εικόνα βάλαμε 4 μήλα, για να καλύψουμε όλα τα γούστα και να κάνουμε “γέφυρα” για το παρακάτω).

Όσον αφορά όμως τα Μνημόνια, κάποιοι άλλοι (όχι γιατροί) έψαξαν και βρήκαν ότι μέχρι το Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου πως ένα μόνο δεν φτάνει – ΕΔΩ το σχετικό δημοσίευμα.

Όχι μήλο! Αλλά κλείσιμο προαπαιτούμενου.

Μέσα στις επόμενες 30 μέρες για να καλυφθούν όλα τα προαπαιτούμενα πρέπει κατά μέσο όρο να κλείνουν περίπου τέσσερα καθημερινά!!!

Προϋπολογισμός του 2017, οι αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, πώληση κρατικών επιχειρήσεων, Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα 2017 – 2020, αλλαγές στην αγορά ενέργειας, μεταρρύθμιση στο ασφαλιστικό, περικοπές ακόμη και από την Άμυνα, το καθεστώς στο υπερ-ταμείο, είναι μερικά μόνο από αυτά που πρέπει να γίνουν…

Άντε να δούμε που θα πάει αυτό το θεματάκι με τα Μνημόνια…

Όπως αναφέρουν αθηναϊκά ΜΜΕ, η Κριστίν του ευαγούς ιδρύματος που ονομάζεται ΔΝΤ έκανε μια προτασούλα (όλα από… προτασούλες ξεκινάνε!) να γίνει επιμήκυνση για την αποπληρωμή του χρέους και μείωση της απαίτησης για 1,5% πλεόνασμα από 3,5% (αυτό από το 2018).

Όπως γράφει η εφημερίδα «Αγορά» η Κριστίν κάνει ξεκάθαρο εκβιασμό αν θέλουμε να μείνει το Ταμείο στο πρόγραμμα, με τυράκι τα παραπάνω. Απαιτεί πλαφόν 1.200 ευρώ σε όλες τις συντάξεις, αφορολόγητο 5.000 ευρώ, κατάργηση φοροαπαλλαγών και πλήρη απελευθέρωση των εργασιακών σχέσεων. Άποψή μας είναι πως όλα τα παραπάνω παραπέμπουν σε ένα και μόνο πράγμα: μήπως θα πρέπει να αναμένουμε ένα ακόμη Μνημόνιο, που θα ισοπεδώσει ότι έχει μείνει όρθιο τόσο στην οικονομία όσο και στην κοινωνία.

Και προσοχή: μια οικονομία, με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο μπορείς να την επαναφέρεις πολύ πιο σύντομα από ότι μπορείς να επαναφέρεις μια κοινωνία…