Κατηγορία: διεθνή

Οι παντελώς αδύναμοι Ευρωπαίοι (γιατί ο καθένας κάνει ότι θέλει και τον βολεύει στην εξωτερική πολιτική της – υποτίθεται – «ενωμένης» ΕΕ) έχουν αντιληφθεί πως η πολυφωνία που παρουσιάζουν έχει καταστήσει τους Τούρκους ως «βασικούς παίχτες» στο θέμα του προσφυγικού. Για το λόγο αυτό γλύφουν πατόκορφα τους γείτονες, είτε με δηλώσεις, είτε με κινήσεις διπλωματικο-πολιτικές, είτε με επισκέψεις.

Ευκαιρίας δοθείσης λοιπόν οι Τούρκοι ζητούν ανταλλάγματα κάθε είδους, χωρίς φυσικά να έχουν σκοπό να σταματήσουν να ζητάνε κι άλλα ενώ συνεχώς υπενθυμίζουν στους Ευρωπαίους ότι μείωσαν τις ροές προς την Ελλάδα (αποδεικνύοντας ότι αν θέλουν, μπορούν ακόμη και να τις σταματήσουν) να εφαρμόζουν τη συμφωνία στο σύνολό της.

Μια ιστορία από τα παλιά θυμηθήκαμε με αφορμή τη διαδήλωση που έγινε στο Ανόβερο (Γερμανία) κατά της Διατλαντικής Εταιρικής Σχέσης Εμπορίου και Επενδύσεων (TTIP).

Τα διεθνή δίκτυα αναφέρουν πως διαδήλωσαν πάνω από 90.000 ενώ η αστυνομία εκτιμά πως σε αυτή συμμετείχαν 30.000 άνθρωποι.

Στο δια ταύτα: η διαδήλωση έγινε με αφορμή την έναρξη του 13ου γύρου των συνομιλιών – διαπραγματεύσεων για την Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων (TTIP – Trans-Atlantic Trade and Investment Partnership), που θα ξεκινήσει από τη Δευτέρα 25 Απριλίου, αλλά και την επίσκεψη Ομπάμα στην πόλη, όπου θα εγκαινιάσει μαζί με τη Δωροθέα την βιομηχανική έκθεση που γίνεται εκεί.

Όταν λέμε «μια ιστορία από τα παλιά», ρίξτε μια ματιά ΕΔΩ.

Για «γράφτε» μια εξέλιξη των τελευταίων ημερών, που μετά από την παραίτηση του Πρωθυπουργού (λόγω των εγγράφων του Παναμά) πιθανόν να σημάνει πολλά: οι «Πειρατές» της Ισλανδίας είναι έτοιμοι να κάνουν το… ρεσάλτο, δημοκρατικά και μέσα από εκλογές φυσικά, και να πάρουν την εξουσία.

Άλλωστε το 36% που τους έδωσε μια πρόσφατη δημοσκόπηση δεν είναι τυχαίο, ενώ καταδεικνύει και την αποστροφή των Ισλανδών προς τα «παραδοσιακά» κόμματα.

Το «Κόμμα των Πειρατών» της Ισλανδίας ιδρύθηκε το 2012. Στις εκλογές του 2013 κατάφερε να εκλέξει τρεις βουλευτές, με βασικά προεκλογικά σημεία αναφοράς την άμεση δημοκρατία, τη διαφάνεια, το κράτος πρόνοιας, την ανάπτυξη της οικονομίας μέσα από την ανάπτυξη του internet αλλά και την αναθεώρηση του Ισλανδικού Συντάγματος.

Πλέον όλα δείχνουν πως δεν αποκλείεται να ήρθε η ώρα να διαδραματίσει ενεργό, αν όχι πρωταγωνιστικό, ρόλο στην πολιτική σκηνή της χώρας.

Στην καταγραφή του αριθμού (ανά κράτος) των εταιριών και τον προσώπων που εμπλέκονται στην ιστορία των Panama Papers προέβη το γνωστό wikileaks.

Όσον αφορά την Ελλάδα, στα 11-τόσα εκατομμύρια αρχεία που διέρρευσαν (ή τα διέρρευσαν – σε τέτοιες ιστορίες ποτέ δεν ξέρεις!) γίνεται αναφορά σε 223 εταιρείες, 64 έλληνες πελάτες και 285 έλληνες μετόχους.

Το πολύ… “γέλιο” (και γελοίο της υπόθεσης) είναι με κάτι ξένους: που ενώ επίσημα είναι μέλη επιτροπών ηθικής που δίδουν μαθήματα σε εμάς τους πληβείους κλπ κλπ κλπ, τα έχουν πατικωμένα σε offshore εταιρίες στην άλλη άκρη του κόσμου.

Σε συμφωνία που (υποτίθεται πως) θα ισχύσει από την Κυριακή 20 Μαρτίου 2016 «έκλεισε» η σύνοδος ΕΕ – Τουρκίας.

Το «υποτίθεται» δεν θα πρέπει να μπει σε εισαγωγικά με τίποτε, αφού είναι γνωστό το πόσο κρατάει τις συμφωνίες που κάνει η Τουρκία, οπότε καλό θα είναι να κρατάμε όλοι στην ΕΕ (και πρωτίστως η χώρα μας) μικρό καλάθι!

Οι «28» ενέκριναν το σχέδιο συμφωνίας στο οποίο κατέληξε νωρίτερα ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ, με τον τούρκο πρωθυπουργό Νταβούτογλου. Σύμφωνα με δήλωση Τούρκου αξιωματούχου (που δεν αναφέρεται ονομαστικά από τα διεθνή ΜΜΕ), οι μετανάστες που φθάνουν στα ελληνικά νησιά από τα τουρκικά παράλια θα επαναπροωθούνται μετά την Κυριακή (20/3) και η επανεισδοχή τους θα ξεκινήσει την 4η Απριλίου.

Ανατολίτικο παζάρι φαίνεται πως γίνεται στη Σύνοδο Κορυφής, μεταξύ της ΕΕ και της Τουρκίας για το προσφυγικό. Αυτό τουλάχιστον φαίνεται από όσα μεταδίδουν τα διεθνή ΜΜΕ.

Τόσο οι Ευρωπαίοι όσο και οι Τούρκοι γνωρίζουν πολύ καλά πως το θέμα επίλυσης του προσφυγικού και ανακοπής των ροών περνάει από την Τουρκία (κυριολεκτικά και μεταφορικά). Αν οι Τούρκοι δεν πάρουν μέτρα, δεν υπάρχει περίπτωση να ανακοπεί η ροή προς τα ελληνικά παράλια.

Για αυτό και οι απαιτήσεις των Τούρκων για μη ονομασίες ελληνικών νησιών στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και της επιτήρησης του μεταναστευτικού στο Αιγαίο, για τις διαδικασίες της επιστροφής των προσφύγων και των παράτυπων μεταναστών, για τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο (που επανέρχονται αλλά και που δημιουργούνται κι άλλες). Για αυτό και η συνεχής αύξηση των ανταλλαγμάτων που ζητούν από την ΕΕ, ώστε να κάνουν κάτι, ώστε να κερδίσουν όσο περισσότερα γίνεται.

Η Ιταλία έχει εδώ και χρόνια πρόβλημα με τις ροές παράνομα εισερχόμενων στην επικράτειά της, κυρίως από τη βόρεια Αφρική. Είναι γνωστές σε όλους μας οι εικόνες από τη Λαμπεντούζα, όπου καταφθάνουν εδώ και χρόνια κακομοίρηδες από την Αφρική, κυρίως μέσω Λιβύης.

Ο Ιταλός πρωθυπουργός «απαντώντας» – σχολιάζοντας ένα δημοσίευμα της εφημερίδας Κοριέρε ντέλα Σέρα (η οποία επικαλέστηκε μια απόρρητη απόφαση του Ρέντσι, με ημερομηνία 10η Φεβρουαρίου, σύμφωνα με την οποία 50 μέλη των Ειδικών Δυνάμεων του ιταλικού στρατού είναι έτοιμα να συμμετάσχουν, μαζί με ομάδες των ΕΔ των ΗΠΑ, της Βρετανίας και της Γαλλίας, σε επιχειρήσεις εναντίον τζιχαντιστών που πρόσκεινται στο Ισλαμικό Κράτος στο έδαφος της Λιβύης), είπε πως μια πιθανή επέμβαση τη Λιβύη θα έχει νομιμότητα και προοπτική εκτέλεσης μόνο αν τυγχάνει και της έγκρισης του λιβυκού Κοινοβουλίου.

Δεν είναι να πανηγυρίζουμε με αυτά που είπε ο Γ.Γ. του ΟΗΕ σχετικά με το προσφυγικό και την Ελλάδα.
Ναι, εμείς έχουμε δίκιο σε αυτά που λέμε και ζητάμε. Ναι, ο Γ.Γ. Μπαν Κι Μουν δεν είναι κάποιος τυχαίος.

Όμως τόσο η αποδοτικότητα όσο και το κύρος του Οργανισμού τίθενται υπό αμφισβήτηση ήδη από την πρώτη ημέρα που ο ΟΗΕ λειτούργησε.
Άλλωστε δεν είναι μακριά η Κύπρος για να δούμε τι έχει γίνει με τα ψηφίσματα του Οργανισμού για την τουρκική κατοχή και εισβολή. Ούτε η Σερβία για να δούμε την κατάληξη που είχαν τα ψηφίσματα σχετικά με τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας.

Αν δεν πιέσουν οι… “μεγάλοι”, δεν πρόκειται να γίνει τίποτε απολύτως!

Ανακλήσεις πρεσβευτών (η Ελλάδα ανακάλεσε για διαβουλεύσεις από τη Βιέννη την πρέσβειρά της), φράχτες, επαναφορά συνοριακών ελέγχων (μόλις σήμερα το Βέλγιο αποφάσισε να επαναφέρει τους προσωρινά ελέγχους στα σύνορά του με τη Γαλλία), τεταμένες σχέσεις και μπηχτές.

Αυτή είναι η κατάσταση στην ΕΕ, που δυστυχώς ξηλώνεται σε καθημερινή βάση και κάθε άλλο παρά «ένωση» θυμίζει.

Μια ιστορία που ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς, αυτή της ένωσης των κρατών της Ευρώπης, μια ιστορία που διευρύνθηκε από το 1989 και μετά και στα ανατολικά, δυστυχώς τείνει να διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη.

Άσχετα με όλα αυτά που γίνονται, η δήλωση του βρετανού πρωθυπουργού τα λέει όλα: “Britain will never be part of a European superstate … will never join the euro”

Το «ειδικό status» της Μεγάλης Βρετανίας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης συμφωνήθηκε – μέσω ενός προσχεδίου συμφωνίας – την Παρασκευή κατά τη συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Το θέμα της παραμονής ή όχι της Μεγ. Βρετανίας στην ΕΕ απόκειται πλέον στον λαό της, αφού το λεγόμενο Brexit θα τεθεί ως ερώτημα σε δημοψήφισμα που είναι προγραμματισμένο να γίνει την άνοιξη.

Κάποιος μας δουλεύει αναφορικά με το θέμα της στάσης της Δωροθέας για το τείχος που «σηκώνουν» οι χώρες που αντιτίθενται στη φιλοξενία προσφύγων και μεταναστών.

Βροχή τα δημοσιεύματα πως η Δωροθέα είναι «με το μέρος μας». Είναι; Φυσικά και όχι. Κανείς δεν είναι με κανέναν, σε αυτήν την ιστορία. Ακόμη και η δήλωσή της περί του φράχτη στη «Μακεδονία» η οποία δεν είναι μέλος της ΕΕ φτάνει για να καταδείξει που το πάνε οι Γερμανοί (και οι υπόλοιποι της γερμανικής… αυλής – μαντρόσκυλα). Μια από τα ίδια και οι συναντήσεις και η συνεργασία με τους άλλους γείτονες, αυτούς στα Ανατολικά.

Είπαμε: μας έχουν βρει γονατισμένους οικονομικά και θα γίνουν απίστευτα πιεστικοί σε κάθε τομέα και με κάθε ευκαιρία. Είτε αυτό είναι το λεγόμενο προσφυγικό (στο οποίο η Ελλάδα έχει αφεθεί μόνη – αφού προηγουμένως έχει κάνει άπειρα λάθη τακτικής και χειρισμών), είτε είναι το Αιγαίο (με καταστάσεις που μπορεί να οδηγήσουν σε συνεκμετάλλευσή του, στην καλύτερη των περιπτώσεων).

Εδώ στην Ελλάδα έχουμε την τάση να θεωρούμε εαυτούς ως «τον ομφαλό της Γης». Καλό λοιπόν θα είναι να βλέπουμε και λίγο πιο πέρα από τη μυτούλα μας, γιατί πολλά που γίνονται στη χώρα μας είναι και απόρροια των εξελίξεων στη ευρωπαϊκή σκηνή.

Το ότι οι πιέσεις προς τη χώρα μας έχουν αυξηθεί (τελικά είναι αλήθεια ότι ο Σόιμπλε ζήτησε να του κάνουμε άγαλμα;;) και έχουν αρχίσει πάλι έντονα να ακούγονται τα σενάρια για grexit, αυτό γίνεται και λίγο στο κλίμα του… «τα λένε στην πεθερά για να τα ακούει η νύφη» και επειδή πλέον παίζει δυνατά το σενάριο του brexit!!

Πολύς λόγος τις τελευταίες ημέρες για αποπομπή της Ελλάδας από τη Ζώνη Σένγκεν. Δημοσιεύματα αρχικά, δηλώσεις μετά, απειλές και υποννοούμενα στο τέλος.

Φυσικά αυτό που προτάσσουν οι “φιλεύσπλαχνες” Ευρωπαϊκές ηγεσίες (που θέλουν να αφαιρούν τα τιμαλφή των ανθρώπων αυτών) είναι το προφανές – στο οποίο έχουν εν μέρει δίκιο:  η συνέχιση της ροής των προσφύγων (πάνω από 2.000 την ημέρα) προς την Ελλάδα και κατά συνέπεια προς τις χώρες της Ζώνης Σένγκεν, η αδυναμία της Ελλάδας στη λεπτομερή καταγραφή τους και στην ταυτοποίησή τους και τέλος η έλλειψη υποδομών για τη στέγαση των προσφύγων.

Αν πάμε όμως στο δια ταύτα, τελικά δεν καίγονται και τόσο για τους πρόσφυγες ή τους οικονομικούς μετανάστες. Δεκάρα δεν δίνουν. Η ασφάλεια στην ΕΕ είναι μια καλή αφορμή για να προωθήσουν αυτό για οποίο πραγματικά ενδιαφέρονται: τα οικονομικά.

Επίσκεψη στο Δημαρχείο Αλεξάνδρειας πραγματοποίησε το πρωί της Παρασκευής 22 Ιανουαρίου ο Γενικός Πρόξενος της Τουρκίας στη Θεσσαλονίκη Ορχάν Γιαλμάν Οκάν, για συνάντηση με τον δήμαρχο Αλεξάνδρειας Παναγιώτη Γκυρίνη.

Ο πρόξενος επισκέφτηκε την Αλεξάνδρεια στο πλαίσιο εθιμοτυπικών επισκέψεων που θα κάνει στην περιοχή αρμοδιότητας του προξενείου του, που όπως ανέφερε είναι η κεντροδυτική Μακεδονία και η Θεσσαλία.

Ο δήμαρχος έδωσε στον Τούρκο πρόξενο ως δώρο βιβλία για την περιοχή του Δήμου Αλεξάνδρειας.

Δείτε στη συνέχεια φωτογραφίες και βίντεο από την επίσκεψη στο δημαρχείο Αλεξάνδρειας.

Το Σάββατο που μας πέρασε (2/1/2016) το Βατικανό προχώρησε στην ντε φάκτο αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους, ενεργοποιώντας συμφωνία που είχε υπογραφεί πριν από έξι μήνες μεταξύ του κράτους του Βατικανού και της Παλαιστίνης.

Πόσο σημαντικό είναι αυτό για τη χώρα μας αλλά και για την ορθόδοξη κοινότητα στους Αγίους Τόπους; Εξαιρετικά σημαντικό, αν δεν πάρουμε εγκαίρως είδηση τι μπορεί να παιχτεί στην περιοχή – αφού πέραν του διπλωματικού παιχνιδιού υπάρχει και το θρησκευτικό.