Κατηγορία: διεθνή

Για ένα ακόμη εξάμηνο παρατάθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση οι οικονομικές κυρώσεις κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας, που είχαν επιβληθεί το 2014 (λόγω της προσάρτησης της Κριμαίας).

Αυτό σημαίνει πως οι περιορισμοί σε μια μεγάλη γκάμα προϊόντων και υπηρεσιών θα συνεχιστούν μέχρι τον Ιούλιο του 2020 σίγουρα.

Όπως έγινε γνωστό, η χώρα μας έστειλε επιστολές (δια της Μόνιμης Αντιπροσώπου της στα Ηνωμένα Έθνη, Μαρίας Θεοφίλη) τόσο προς τον Γ.Γ. του Οργανισμού όσο και προς την πρόεδρο του Συμβουλίου Ασφαλείας για το θέμα της Συμφωνίας μεταξύ της Τουρκίας και μιας εκ των Κυβερνήσεων της Λιβύης.

Η χώρα μας ζητάει να μην πρωτοκολληθεί η Συμφωνία ενώ γίνεται αναφορά στις θέσεις της Ελλάδας για το ζήτημα. Επισημαίνεται ότι ξεκάθαρα ότι η Συμφωνία δε συμβαδίζει ούτε με το Διεθνές Δίκαιο ούτε με το Δίκαιο της Θάλασσας, ότι αγνοεί την ύπαρξη ελληνικών νησιών, ότι βασίζεται σε ένα θαλάσσιο σύνορο που δεν υφίσταται και ότι απ’ τη Λιβυκή πλευρά η συμφωνία δεν έχει λάβει τις απαραίτητες εγκρίσεις (από τη Βουλή της Λιβύης).

Μεγάλη πλάκα έχουν οι κάθε είδους ειδικοί και … “ειδικοί” που εμφανίζονται σωρηδόν τις τελευταίες ημέρες στα κανάλια και λένε τη μια π@π@ριά πίσω απ’ την άλλη σχετικά με το θέμα της υπογραφής του Μνημονίου μεταξύ της Τουρκίας και μιας εκ των Κυβερνήσεων της Λιβύης.

Βασικό λάθος των περισσοτέρων είναι ένα: θεωρούν πως οι Τούρκοι δεν θα θέσουν σε ισχύ τη συμφωνία και πως κάποια στιγμή θα σταματήσουν. Μέγα λάθος. Από την ώρα που ο Ερντογάν προχώρησε στην υπογραφή (έστω και με αυτή την κυβέρνηση της Λιβύης) του Μνημονίου, θα το εφαρμόσει.

Άγνωστο το τι ειπώθηκε μεταξύ των δυο φίλων (Ερντογάν και Τράμπ) που συναντήθηκαν εκτός προγράμματος, τελικά οι 29 χώρες – μέλη του ΝΑΤΟ υιοθέτησαν στο τέλος της συνόδου κορυφής του Λονδίνου κοινό ανακοινωθέν.
Παρά τις διαφωνίες που εδώ και καιρό υπάρχουν, στο κείμενο δηλώνεται “αλληλεγγύη, ενότητα και συνοχή” μεταξύ των μελών (τώρα πως γίνεται αυτό με τη μια χώρα – Τουρκία – να λοξοκοιτά με περισσή λιγούρα περιοχές μιας άλλης χώρας – Ελλάδας, είναι κάτι που σηκώνει κουβέντα…).

Την καλύτερη κίνηση έκανε η Ελληνική πλευρά σε δυο περιπτώσεις στις οποίες η Τουρκία και ο Ερντογάν μας την είχαν στημένη (κατά το κοινώς λεγόμενο).

Οι Τούρκοι έχουν ξεφύγει και εμείς αυτό που έπρεπε να κάνουμε μέχρι τώρα το έχουμε πράξει:

Συμφωνία για τα σύνορα που δεν έχουν….

Στην υπογραφή συμφωνίας μεταξύ τους, με στόχο τον καθορισμό των θαλασσίων συνόρων τους (που όπως ισχυρίζονται υπάρχουν), προχώρησαν η Τουρκία και μια εκ των δυο κυβερνήσεων που έχουν τον έλεγχο στη Λιβύη.
Για την Τουρκία υπέγραψε ο Ερντογάν ενώ για τη Λιβύη (στην οποία γίνεται χαμός στο ίσιωμα μετά την πτώση του Καντάφι) υπέγραψε ο Φαγιέζ Αλ Σαράζ, που είναι Πρόεδρος του Προεδρικού Συμβουλίου της Λιβύης – της οντότητας που οι διεθνείς οργανισμοί αναγνωρίζουν στη Λιβύη ως διάδοχη κατάσταση του Καντάφι.

Στην ενεργοποίηση των ραντάρ των συστοιχιών των τουρκικών S-400 και στις δοκιμές που κάνουν οι Τούρκοι πετώντας τα F-16 αναφέρονται πολλά ελληνικά και διεθνή ΜΜΕ.

Κάποιοι το παίζουν… έκπληκτοι επειδή οι Τούρκοι ξεκίνησαν να δοκιμάζουν το ρώσικο σύστημα (και φυσικά ακόμη πιο “έκπληκτοι” πρέπει είναι αυτοί που πίστευαν ότι οι… ομόδοξοι Ρώσοι θα ήταν μαζί μας και θα παρατούσαν τους Τούρκους).
Οι Τούρκοι δεν αγόρασαν το σύστημα S-400 απ’ τη Ρωσία για να το αφήσουν να σκουριάζει κάπου.

Η σημερινή ημέρα (15/11) κι ένα γεγονός αλλά και μια πρόσφατη είδηση που σχετίζεται με τις παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου έφεραν στο νου μια χώρα, το Πακιστάν.

Η 15η Νοεμβρίου 1983 είναι η μέρα που η κατοχική δύναμη στην Κύπρο έθεσε σε εφαρμογή ένα από τα σημεία του σχεδίου της για διχοτόμηση του νησιού, μετά από την εισβολή του 1974. Οι Τούρκοι ανακήρυξαν ως ανεξάρτητη την κατεχόμενη περιοχή και δημιούργησαν τη λεγόμενη “Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου”. Είναι το γνωστό ψευδοκράτος.

Μπορεί το θέμα της Συρίας και οι σχέσεις του Ερντογάν με τη Ρωσία να αποτελούν τα σημαντικότερα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει η Δύση στις ταραγμένες σχέσεις της με την Τουρκία, όμως υπάρχουν και κάποιες παράμετροι που απασχολούν ακόμη περισσότερο πολλούς αναλυτές και πολιτικούς που κοιτάνε “πίσω από την κουρτίνα”.

Ένα από τα προβλήματα στη σχέση ΗΠΑ – Τουρκίας ακούει στο όνομα “πυρηνικά όπλα”.