Και φυσικά το ερώτημα που πλανάται – και θα πλανάται ως φάντασμα για καιρό ακόμη – είναι ένα: γιατί πήγαμε στο ΔΝΤ και στα ευρω-λαμόγια και δεν απευθυνθήκαμε από την αρχή στους Κινέζους. Και χρήμα έχουν (μην ξεχνάτε πω

Εδώ και καιρό είναι εμφανές: η μόνη λύση που δε θα μας φέσωνε ακόμη περισσότερο ήταν η Κίνα, η δεύτερη (και οσονούπω πρώτη) οικονομική δύναμη του πλανήτη, η οποία ψάχνει αγωνιωδώς την εγγύτερη και οικονομικότερη για αυτή πύλη εισόδου στην Ευρώπη. Και τότε να βλέπαμε ποιος θα τολμούσε να κουνηθεί στο μεγαλύτερο της σύμμαχο στην Ευρώπη. Γιατί το παιχνίδι ΔΕΝ είναι μόνο οικονομικό, είναι και γεωπολιτικό!