Κατηγορία: γνώμη – σχόλιο επικαιρότητας

Μικρές ιστορίες (τοπικής) πολιτικής τρέλας

Το σαββατοκύριακο που πέρασε ήταν ιδιαίτερα διαφωτιστικό όσον αφορά τα τοπικά πράγματα. Έμαθα πολλά και διάφορα, που αφορούν τον έναν εκ των τριών παραγόντων (*) που διαμορφώνουν μια εκλογική αναμέτρηση: τους υποψηφίους.

Πάμε στο δια ταύτα και συνεχίζω:
υπάρχουν λοιπόν ορισμένοι φερόμενοι ως υποψήφιοι που έμαθαν πως άνοιξε η… αγορά (ευκαιρίας δοθείσης και από την ανακοίνωση Χαλκίδη) και το παίζουν περιζήτητοι πολιτικοί γαμπροί. “Με θέλει ο Γκυρίνης”, “με θέλει ο Χαλκίδης” κ.ο.κ.
Μόνο το “με θέλει ο Τράμπ” δεν μου μεταφέρθηκε πως λένε ακόμη!

Μετά από ένα πενθήμερο από την αναγγελία Χαλκίδη για κάθοδό του το 2019 στις δημοτικές εκλογές και διεκδίκηση του δημαρχιακού θώκου (ΕΔΩ σχετικό βίντεο), νομίζω πως πλέον είναι αρκετό το διάστημα να κάνουμε μια… ανασκόπηση της κατάστασης.

Οι βασικές τάσεις “υποδοχής” της αναγγελίας Χαλκίδη είναι για την ώρα πέντε (5), εγώ δεν θα σας πω ποια απ’ τις πέντε είναι η πλειοψηφούσα και απλά τις καταγράφω:

Τα είχαν όλα οι άνθρωποι στην Αττική (από θανάτους προσφιλών τους προσώπων μέχρι καταστροφές στις περιουσίες τους και στις υποδομές), τους ήρθε τώρα και άλλο πρόβλημα: αυτό του πλιάτσικου!
Ήδη τα αθηναϊκά ΜΜΕ από την πρώτη νύχτα επεσήμαναν την κινητοποίηση της Αστυνομίας προς την κατεύθυνση της επιπλέον αστυνόμευσης, επειδή οι άνθρωποι που είναι επιφορτισμένοι με την αστυνόμευση της περιοχής αλλά και οι κάτοικοι εκεί γνωρίζουν την κατάσταση καλύτερα από όλους.

Ήδη χθες συνελήφθησαν τέσσερα άτομα που μπούκαραν μέσα σε πλημμυρισμένο εργοστάσιο με σκοπό να το λεηλατήσουν.

Τελικά το θέμα ποιο είναι;; Αν θα δοθούν ως βοήθεια στους οικονομικά αδύναμους 1,4 δις ευρώ (που λέει η Κυβέρνηση) ή αν θα δοθούν 720 εκατομμύρια ευρώ (που λέει η αξιωματική αντιπολίτευση);; Προφανώς δουλευόμαστε μεταξύ μας σε αυτή τη χώρα.

Αντί να κοιτάξουν να βρουν τρόπους με τους οποίους θα μειωθεί ο αριθμός όσων βρίσκονται κάτω ή λίγο ποιο επάνω από το όριο της φτώχειας, αντί να ψάξουν να βρουν λύσεις ώστε να ανοίξουν δουλειές και να εισπράξει ο λαός 5 φράγκα για να μπορέσει να τη βγάλει και να ξοφλήσει και κανά χρέος (για να μην του πάρουν το σπίτι), για να μην φεύγει η νεολαία της χώρας μας στο εξωτερικό, αυτοί κάθονται και ασχολούνται με λεκτικές φιοριτούρες. “Όχι δεν είναι 1,4 δις, είναι 720 μύρια” – “όχι δεν είναι 720 μύρια, είναι 1,4 δις….”

Ό,τι και να ‘ναι – όσα και να ‘ναι, αναδιανομή της φτώχειας είναι. Ασπιρίνες για τον καρκίνο που λέγεται “ύφεση”. Η οποία μόνο με ανάπτυξη θα φύγει. Για έρθει ανάπτυξη απαιτείται σχέδιο (που κατά τα φαινόμενα, ακόμη δεν έχει ουδείς) με ευρεία συναίνεση…

Τις προηγούμενες ημέρες δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως η απόφαση για την απαγόρευση της κυκλοφορίας των φορτηγών με μικτό βάρος άνω των 3,5 τόνων στο οδικό δίκτυο, μια ιστορία που έκλεισε με την αποτύπωση του οδικού δικτύου στο οποίο επιβάλλεται η συγκριμένη απαγόρευση.

Το θέμα αυτό έχει και τοπικό ενδιαφέρον, αφού στους χάρτες και στις περιγραφές ΔΕΝ εμφανίζεται ΠΟΥΘΕΝΑ καμιά περιοχή του Δήμου Αλεξάνδρειας.

εκεί που ο ουρανός έχει χρώμα… μωβ – των πεντακοσάρικων!

Όλος ο …. “καλός” ο κόσμος σε αυτά τα paradise papers (τα οποία εδώ και καιρό έχουν γίνει αντικείμενο έρευνας από δημοσιογράφους σε όλο τον κόσμο, που έχουν χωριστεί – με κάποιο τρόπο – σε ομάδες εργασίας και μελετούν αρχεία).

Από βασιλείς και υπουργούς, μέχρι σύμβουλοι πρωθυπουργών και προέδρων, έως και “ευυπόληπτες” πολυεθνικές αλλά και ολιγάρχες απ’ την ανατολική Ευρώπη, τραγουδιστές και αστέρια του Χόλιγουντ.

Φυσικά όλοι θα μείνουν στο απυρόβλητο. Πέρα από κάτι φραστικές καταδίκες και κανά δυο ευχολόγια δεν θα γίνει απολύτως τίποτε.

“Μεγάλη” συζήτηση άνοιξε στο Δημοτικό Συμβούλιο Αλεξάνδρειας σχετικά με το εάν θα πρέπει να μένουν ανοιχτά ή όχι τα προαύλια των σχολείων μετά από το ωράριο λειτουργίας τους (και πως εν τέλει θα γίνεται διαχείριση των αύλειων χώρων).

Πρόκειται για ένα πραγματικά δύσκολο θέμα. Και ορθώς αποσύρθηκε, για να μάθουν πέντε πράγματα παραπάνω τόσο η διοίκηση του Δήμου όσο και οι σύμβουλοι και να επανέλθει το θέμα σε άλλη συνεδρίαση. Καλά έκαναν και δεν πήραν βιαστική απόφαση.

Το… ζουμί στην υπόθεση είναι ένα: το πρόβλημα ΔΕΝ λύνεται με λουκέτο στα προαύλια.

Τις προάλλες προτρέπαμε όσους είναι… ερευνητές στα του Δήμου να ασχοληθούν λίγο με κάποια θέματα. Κάποιοι το ‘πιασαν το υπονοούμενο, το έριξαν στη μελέτη και το δείχνουν. Χαιρόμαστε για αυτό.

Αν και δεν έπιασαν όλο το νόημα, προσπαθούν – κι αυτό είναι καλό. Το ζητούμενο όμως είναι η ανάγνωση «πίσω» από τα γραφόμενα. Όσα φαίνονται με την πρώτη ματιά είναι τα προφανή, τα ευκολονόητα. Γιατί το συγκεκριμένο θέμα έχει βάθος και ενδιαφέρον – με αυτά θα ασχοληθούμε αργότερα.

Εκτός από βάθος όμως το ένα από τα θέματα έχει και πολύ copy-paste (που είναι προφανές πως έγινε βιαστικά και απρόσεκτα, στο πόδι). Και όχι από τον… καθ’ ύλην αρμόδιο!

(α, και μια υπενθύμιση προς τους “ερευνητές”: η ανακάλυψη της Αμερικής έγινε από τον Χριστ. Κολόμβο πριν από 5 αιώνες. Οπότε, χαμηλά τη μπάλα και με λίγη σοβαρότητα…)

Οι μεγάλες αποφάσεις μπροστά σε μεγάλα διλήμματα είναι αυτές που ξεχωρίζουν τον “ηγέτη” από τον “πολιτικό”. Είναι εκείνες οι περιπτώσεις, που ο πολιτικός Χ ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους, που απλά πλαισιώνουν την ομάδα του, το κόμμα του, την κυβέρνησή του.

Μπροστά στα μεγάλα διλήμματα ο “ηγέτης” είναι αποκλειστικά και μόνο αυτός που θα ξεχωρίσει από τους υπόλοιπους για την οξυδέρκειά του, για τη διορατικότητά του, για το ταλέντο του να προετοιμάζεται, για τον βαθμό που αφουγκράζεται όσα συμβαίνουν γύρω του αλλά κυρίως θα ξεχωρίσει για την ικανότητά του να σέβεται και να εμπνέει τον κόσμο – ειδικά όταν τα δύσκολα είναι πανταχού παρόντα.

Καλά, το τι ασθένεια αναμένεται να πέσει στη Βουλή – λόγω νομοσχεδίου για την αλλαγή φύλου – άλλο πράγμα!
Θα κρυώσουν κάποιοι ξαφνικά και θα πέσουν στο κρεββάτι, και δεν θα μπορούν να πάνε και να ψηφίσουν (υπέρ ή κατά, δικό τους θέμα).
Ορισμένων οι… ασθένειες θα είναι προσυμφωνημένες, κάποιων άλλων θα είναι αιφνίδιες.

Είναι βλέπεις και ο καιρός, που αλλάζει ξαφνικά και δεν ξέρεις τι να φορέσεις….

Εις το όνομα της “ελεύθερης” αγοράς κρατική επιχείρηση πρέπει λέει να διώξει από το πελατολόγιό της τους ΚΑΛΟΠΛΗΡΩΤΕΣ και να τους στείλει προς άλλους παρόχους – επειδή λέει έχει μεγάλο μερίδιο στη αγορά (και από 85,55% να το κάνει το πολύ 75,24% μέχρι τα τέλη του 2017).

Η πλάκα στην υπόθεση έχει 2-3 σκέλη:
1) πως θα τους διώξει από πελάτες; Αν ο άλλος δεν θέλει θα τον στείλει απέναντι, σε ανταγωνιστή, θα το κάνει με το ζόρι;;;

2) γιατί δεν διώχνει τους κακοπληρωτές (αυτό το “κακοπληρωτές” βάλτε το σε εισαγωγικά) και όχι τους καλοπληρωτές;;; Το μερίδιο στην αγορά θα πέσει πάλι, έτσι δεν είναι;;;

Προχτές διάβαζα σε 3-4 sites (από αυτά που υποβάλλουν κατά καιρούς τα σέβη τους σε διάφορα αφεντικά εντός και εκτός χώρας) ότι οι επενδυτές βρήκαν χιλιάδες καμένες λάμπες και άλλα προβλήματα. Και αναρωτιόμουν αν θα ζητήσουν και αποζημίωση οι επενδυτές.
Κάποιοι φίλοι το έπιασαν το υπονοούμενο και είχαμε κάτι συζητήσεις επί αυτού, επί των αποζημιώσεων ντε!

Έλα που η υποψία έγινε γεγονός και μάλιστα επιβεβαιωμένο από τη Γερμανία και από γερμανικό περιοδικό: σύμφωνα με το Spiegel οι Γερμανοί της Fraport σκέφτονται να ζητήσουν 70 μύρια αποζημίωση για λάμπες που λείπουν, για κλιματιστικά συστήματα που τοποθετήθηκαν, για πυροσβεστήρες που δεν υπήρχαν και μπήκαν. Λες και δεν είδαν τι έπαιρναν!!

Όπως λέγαμε τις προάλλες, οι τρεις εκλογικές διαδικασίες της περιόδου 24/9 – 1/10 θα επισκιάσουν κάθε διεθνές γεγονός.
Έτσι και έγινε:

– στη Γερμανία ψάχνονται ακόμη να δουν τι τους βρήκε και γιατί οι νεοναζί της AfD βγάζουν 90φεύγα βουλευτές έχοντας μεγάλα ποσοστά στα ανατολικά και γιατί ο ναζισμός επανέρχεται σε μια χώρα που εξαιτίας του ισοπεδώθηκε και διαιρέθηκε (α, και που εξακολουθεί να χρωστάει και κάτι… ψιλά από αποζημιώσεις σε άλλες χώρες, όπως η Ελλάδα – αυτό ας μην το ξεχνάμε).

– στο βόρειο Ιράκ, στην περιοχή των Κούρδων το 92-93% ψήφισε υπέρ της ανεξαρτητοποίησης της περιοχής και πλέον έχουν τακιμιάσει Ιρακινοί από τη Βαγδάτη και Τούρκοι του Ερντογάν,