Από το Υπουργείο Εξωτερικών εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:
“Η σημερινή αναγγελία τουρκικών ερευνών σε τμήμα ελληνικής υφαλοκρηπίδας με νέα παράνομη τουρκική Navtex συνιστά κλιμάκωση της έντασης στην περιοχή.
Καταδεικνύει την εμμονή της Τουρκίας στην παραβατικότητα και την απόλυτη περιφρόνηση, από πλευράς της, του Διεθνούς Δικαίου, του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας, των κανόνων καλής γειτονίας, καθώς και των προτροπών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σε αυξημένη ετοιμότητα βρίσκεται το Ελληνικό Πεντάγωνο, μετά από τη navtex που εξέδωσε η Τουρκία και με την οποία δεσμεύονται για έρευνες περιοχές στην ανατολική Μεσόγειο – στο σημείο που εφάπτονται οι ΑΟΖ της Ελλάδας, της Κύπρου και της Αιγύπτου – για το χρονικό διάστημα από 21 Ιουλίου μέχρι και 2 Αυγούστου 2020.
Τρία είναι τα βασικά που βγαίνουν από το Συμβούλιο Κορυφής που τελείωσε κατά τις 6 το πρωί της Τρίτης 21 Ιουλίου:
1. αν ο εκπρόσωπος της χώρας δεν είχε γράψει στα νιάτα του χιλιόμετρα σε ξενυχτάδικα, δεν υπάρχει ελπίδα για τη χώρα του
2. τόσα ψαλίδια είχαμε να δούμε από την εποχή του “Βιετνάμ”
3. εκ καιρώ θερινών εκπτώσεων έκαναν εκπτώσεις στη Δημοκρατία
Καμιά φορά ακούμε τη φράση “ο πανδαμάτωρ χρόνος”. Αραιά, όχι όπως παλαιότερα. Όμως όποτε την ακούμε όλοι σκεφτόμαστε το γνωστό “θα περάσει ο καιρός, θα ξεχαστούν πράγματα, θα ξαναμπούμε στην καθημερινότητα”.
Όμως υπάρχουν ορισμένα πράγματα που δεν ξεχνιούνται, που μένουν ως ανοιχτές πληγές. Ένα από αυτά είναι και η προδοσία της Κύπρου, που οδήγησε στην τουρκική εισβολή και στην κατοχή του μισού νησιού.
Με τίτλο στο πρωτοσέλιδο “Αγία Σοφία, Συρία, Λιβύη, Μεσόγειος … Ο Πόλεμος στις πόρτες μας” και με βασική θεματολογία “το νεο-οθωμανικό σχέδιο του Ερντογάν” το γαλλικό περιοδικό Le Point δείχνει το δρόμο και είναι για την ώρα το μοναδικό δυτικό ΜΜΕ που δίνει στην πραγματική τους διάσταση μια σειρά από γεγονότα που οι πολιτικές ελιτ που κυβερνούν τη Δύση αδυνατούν ή δεν θέλουν (κυρίως το δεύτερο) να αντιληφθούν.
Επίσης γίνεται αναφορά στη γαλλο-τουρκική σύγκρουση και στους λόγους που την προκαλούν (France-Turquie, les raisons d’un clash) ενώ όπως αναφέρει “η μάχη για το φυσικό αέριο στη Μεσόγειο συνεχίζεται”.
Πολλά ερωτηματικά έχει προκαλέσει όχι μόνο για τη χρησιμότητά της αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο στήθηκε η συνάντηση μεταξύ Ελληνικής και Τουρκικής αντιπροσωπείας στο Βερολίνο τις προηγούμενες ημέρες, λίγο μετά από τις ανακοινώσεις Ερντογάν για την Αγία Σοφία.
Θα το πάρουμε λίγο απ’ την αρχή, επειδή κάποια πράγματα είναι παρεξηγημένα: ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε πει κάποτε πως “στην πολιτική υπάρχουν πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται και και πράγματα που λέγονται και δεν γίνονται”.
Σαν έτοιμος από πάντα, ο Ερντογάν υπέγραψε ήδη την απόφαση η Αγιασοφιά να γίνει και πάλι τζαμί.
Δεν περίμενε ούτε καν να στεγνώσει το μελάνι στην απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας της χώρας του σχετικά με την Αγία Σοφία. Και ελάχιστα λεπτά μετά απ’ την ανακοίνωση της απόφασης του τουρκικού δικαστηρίου, με την οποία ακυρώθηκε διάταγμα του 1934 που έκανε την Αγία Σοφία από τζαμί σε μουσείο, ο ίδιος υπέγραψε και έδωσε στη δημοσιότητα την απόφαση με την οποία η Αγία Σοφία από μουσείο γίνεται ξανά τζαμί.
Συνεχίζει να φορτώνει με… “διαφορές” την ατζέντα που θέλει να βάλει επάνω στο τραπέζι η Τουρκία.
Μετά τα προβλήματα με υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ (τα οποία είναι ξεκάθαρα από το Διεθνές Δίκαιο αλλά κάποια στιγμή θα πρέπει να ξεκαθαρίσουν οριστικά σε Διεθνές Δικαστήριο για να λήξει το θέμα – και αυτό θα πρέπει να γίνει αποκλειστικά και μόνο για αυτά τα δυο φυσικά όταν θα είναι οι συνθήκες ευνοϊκές για την Ελλάδα) οι Τούρκοι ακολουθούν την πάγια τακτική τους:
Κακά τα ψέμματα, φαίνεται ότι τα πράγματα με τον κορωνοϊό δεν πάνε καλά. Όχι μόνο σε επίπεδο αριθμού κρουσμάτων αλλά και σε επίπεδο συμφωνιών για τους τρόπους που κάθε κράτος ξεχωριστά και όλα μαζί αντιμετωπίζουν το θέμα.
Απ’ τη μια έχουμε την αύξηση του αριθμού των κρουσμάτων σε χώρες της Λατινικής Αμερικής (αναμενόμενο επειδή μέχρι πρότινος οι ειδικοί έλεγαν ότι εκεί ζούνε το δικό τους Μάρτιο – Απρίλιο), απ’ την άλλη έχουμε αύξηση κρουσμάτων στα Βαλκάνια (ειδικά στη Σερβία αλλά και σε Κροατία) ενώ στην άλλη πλευρά του πλανήτη η Αυστραλία επιλέγει πάλι lockdown (και κλείνει πόλεις όπως η Μελβούρνη). Τέλος στο Ισραήλ κατέγραψαν τον μεγαλύτερο αριθμό κρουσμάτων (κοντά 1500 μέσα σε μια ημέρα).
Τα τελευταία 80-85 χρόνια υπάρχει ένας όρος (και ταυτόχρονα ένας τρόπος άσκησης πολιτικής) που στοιχειώνει την Ευρώπη, κυρίως επειδή εξαιτίας του πέθαναν πάνω από 75 εκατομμύρια άνθρωποι: “appeasement”. Ελληνιστί “κατευνασμός”.
Δυστυχώς – επηρεασμένοι από την ευμάρεια που έχουν λόγω της γεωγραφικής, τεχνολογικής και ιστορικής θέσης των χωρών τους – οι περισσότεροι ηγέτες της Ευρώπης (η λέξη “ηγέτης” είναι πολύ βαριά για να αναφέρεται συνεχώς και με το παραμικρό) πάσχουν από αμνησία.