Στα 258.000.000.000.000 δολάρια ΗΠΑ έφτασε το παγκόσμιο χρέος μέσα στο πρώτο τετράμηνο του 2020, σύμφωνα με την έκθεση που δημοσιοποίησε το Ινστιτούτο Διεθνών Οικονομικών (IIF).
Δεν θα σας ζαλίσουμε με αριθμούς και λεπτομέρειες, θα σας πούμε μόνο ότι αυτά τα 258 τρισεκατομμύρια δολάρια σημαίνουν πως το παγκόσμιο χρέος είναι στο 331% του Ακαθάριστου Παγκόσμιου Προϊόντος (το ΑΕΠ όλου το πλανήτη). Σε απλά ελληνικά, ο πλανήτης χρωστάει περισσότερες από 3 φορές και κάτι αυτά που παράγει.
Ας δούμε λίγο τι έχουμε μέχρι τώρα και ποια είναι στην πραγματικότητα τα σπουδαιότερα γεγονότα που έχουν συμβεί στην Ελλάδα το τελευταίο διάστημα (λαμβάνοντας υπόψη ότι “κάποια πράγματα γίνονται και δε λέγονται και κάποια πράγματα λέγονται και δεν γίνονται”).
Με πρόσκληση από την ίδια την πρωθυπουργό της χώρας (κι όχι από κανάν δευτεροτριτοκλασάτο υπουργό, υφυπουργό ή γενικό γραμματέα) τα Μπαρμπέιντος στην Καραϊβική προσκαλούν όποιον μπορεί να εργαστεί εξ’ αποστάσεως να το κάνει από εκεί.
Πρόκειται για μια προσπάθεια προσέλκυσης αυτών που ονομάζονται “ψηφιακοί νομάδες”. Άνθρωποι που μπορούν να εργαστούν με το σύστημα της τηλεργασίας θα λαμβάνουν μια 12μηνη βίζα και αντί να βρίσκονται στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ ή στην Ασία θα πηγαίνουν στη νησιωτική αυτή χώρα της Καραϊβικής και θα εργάζονται από εκεί. Με ότι αυτό συνεπάγεται για την οικονομία των Μπαρμπέιντος, που φαίνεται πως ψάχνουν ευκαιρίες μέσα στην πανδημία.
Συγκλονίζουν οι εικόνες και τα βίντεο που έχουν δημοσιευτεί στο διαδίκτυο και σχετίζονται με την τεράστια έκρηξη που σημειώθηκε το απόγευμα της Τρίτης στο λιμάνι της Βηρυτού, στο Λίβανο.
“Κοντά σε συμφωνία με την Αίγυπτο” βρίσκεται η Ελλάδα για την ΑΟΖ, γράφουν το τελευταίο διήμερο αρκετά αθηναϊκά ΜΜΕ.
Πραγματικά, είμαστε όντως κοντά σε κάποια συμφωνία με την Αίγυπτο ή μιλάμε για δημοσιεύματα εντυπώσεων;; Και πόσο αυτή η συμφωνία θα είναι επωφελής για την Ελλάδα και ΚΥΡΙΩΣ ολοκληρωμένη;;;
Πέρα από τα προφανή, τα οποία διαβάζουμε συνεχώς, η μετατροπή της Αγιασοφίας σε τζαμί έχει και μια εσάνς οικονομικής φύσης.
Δεν είναι μόνο η μεγαλομανία και ο αναθεωρητισμός του Ερντογάν και της Τουρκίας για να πάντα. Στη μέση πλέον, σαν απειλή από το πουθενά που τη γνώριζαν μόνο λίγοι στην Τουρκία (και την παραδέχονταν ακόμη λιγότεροι) εμφανίζεται και η Οικονομία.
Ας ξεκαθαρίσουμε πρώτα κάτι: το κορίτσι κάνει τη δουλειά του, και μάλιστα πολύ καλά. Κοιτάζει πως να προωθήσει τα συμφέροντα της χώρας του.
Είναι άγνωστο αν η Άνγκελα Δωροθέα Μέρκελ τις τελευταίες ημέρες μπήκε με ίδια πρωτοβουλία στο ρόλο του μεσάζοντα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας (βλέποντας τα “κενά” που άφησαν οι Αμερικάνοι) ή αν εκλήθη να το πράξει (και αυτό είναι ένα ερώτημα στο οποίο ακόμη ουδείς έχει απαντήσει).
Το γεγονός πάντως παραμένει: η Γερμανία επιζητεί ρόλο στην ανατολική Μεσόγειο – και καθώς φαίνεται τον έχει αναλάβει.
Μετά απ’ τη δήλωση του εκπροσώπου του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, στην οποία γίνεται λόγος για “αμφισβητούμενα ύδατα” αλλά και τις αγωνιώδεις προσπάθειες της Γερμανίας να… “μεσολαβήσει” για να λυθεί η “διαφορά” (μια διαφορά που τη βλέπουν μόνο οι Τούρκοι και την υιοθετούν οι Γερμανοί με τη στάση τους), είναι προφανές ότι σκοπός όλων αυτών που συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα είναι ένας: να συρθεί η Ελλάδα σε διαπραγματεύσεις για πράγματα που της ανήκουν (υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ, κυριαρχία σε νησιά, εκμετάλλευση πλουτοπαραγωγικών πηγών).
Από το Υπουργείο Εξωτερικών εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:
“Η σημερινή αναγγελία τουρκικών ερευνών σε τμήμα ελληνικής υφαλοκρηπίδας με νέα παράνομη τουρκική Navtex συνιστά κλιμάκωση της έντασης στην περιοχή.
Καταδεικνύει την εμμονή της Τουρκίας στην παραβατικότητα και την απόλυτη περιφρόνηση, από πλευράς της, του Διεθνούς Δικαίου, του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας, των κανόνων καλής γειτονίας, καθώς και των προτροπών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σε αυξημένη ετοιμότητα βρίσκεται το Ελληνικό Πεντάγωνο, μετά από τη navtex που εξέδωσε η Τουρκία και με την οποία δεσμεύονται για έρευνες περιοχές στην ανατολική Μεσόγειο – στο σημείο που εφάπτονται οι ΑΟΖ της Ελλάδας, της Κύπρου και της Αιγύπτου – για το χρονικό διάστημα από 21 Ιουλίου μέχρι και 2 Αυγούστου 2020.
Τρία είναι τα βασικά που βγαίνουν από το Συμβούλιο Κορυφής που τελείωσε κατά τις 6 το πρωί της Τρίτης 21 Ιουλίου:
1. αν ο εκπρόσωπος της χώρας δεν είχε γράψει στα νιάτα του χιλιόμετρα σε ξενυχτάδικα, δεν υπάρχει ελπίδα για τη χώρα του
2. τόσα ψαλίδια είχαμε να δούμε από την εποχή του “Βιετνάμ”
3. εκ καιρώ θερινών εκπτώσεων έκαναν εκπτώσεις στη Δημοκρατία
Καμιά φορά ακούμε τη φράση “ο πανδαμάτωρ χρόνος”. Αραιά, όχι όπως παλαιότερα. Όμως όποτε την ακούμε όλοι σκεφτόμαστε το γνωστό “θα περάσει ο καιρός, θα ξεχαστούν πράγματα, θα ξαναμπούμε στην καθημερινότητα”.
Όμως υπάρχουν ορισμένα πράγματα που δεν ξεχνιούνται, που μένουν ως ανοιχτές πληγές. Ένα από αυτά είναι και η προδοσία της Κύπρου, που οδήγησε στην τουρκική εισβολή και στην κατοχή του μισού νησιού.
Με τίτλο στο πρωτοσέλιδο “Αγία Σοφία, Συρία, Λιβύη, Μεσόγειος … Ο Πόλεμος στις πόρτες μας” και με βασική θεματολογία “το νεο-οθωμανικό σχέδιο του Ερντογάν” το γαλλικό περιοδικό Le Point δείχνει το δρόμο και είναι για την ώρα το μοναδικό δυτικό ΜΜΕ που δίνει στην πραγματική τους διάσταση μια σειρά από γεγονότα που οι πολιτικές ελιτ που κυβερνούν τη Δύση αδυνατούν ή δεν θέλουν (κυρίως το δεύτερο) να αντιληφθούν.
Επίσης γίνεται αναφορά στη γαλλο-τουρκική σύγκρουση και στους λόγους που την προκαλούν (France-Turquie, les raisons d’un clash) ενώ όπως αναφέρει “η μάχη για το φυσικό αέριο στη Μεσόγειο συνεχίζεται”.
Πολλά ερωτηματικά έχει προκαλέσει όχι μόνο για τη χρησιμότητά της αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο στήθηκε η συνάντηση μεταξύ Ελληνικής και Τουρκικής αντιπροσωπείας στο Βερολίνο τις προηγούμενες ημέρες, λίγο μετά από τις ανακοινώσεις Ερντογάν για την Αγία Σοφία.
Θα το πάρουμε λίγο απ’ την αρχή, επειδή κάποια πράγματα είναι παρεξηγημένα: ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε πει κάποτε πως “στην πολιτική υπάρχουν πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται και και πράγματα που λέγονται και δεν γίνονται”.
Σαν έτοιμος από πάντα, ο Ερντογάν υπέγραψε ήδη την απόφαση η Αγιασοφιά να γίνει και πάλι τζαμί.
Δεν περίμενε ούτε καν να στεγνώσει το μελάνι στην απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας της χώρας του σχετικά με την Αγία Σοφία. Και ελάχιστα λεπτά μετά απ’ την ανακοίνωση της απόφασης του τουρκικού δικαστηρίου, με την οποία ακυρώθηκε διάταγμα του 1934 που έκανε την Αγία Σοφία από τζαμί σε μουσείο, ο ίδιος υπέγραψε και έδωσε στη δημοσιότητα την απόφαση με την οποία η Αγία Σοφία από μουσείο γίνεται ξανά τζαμί.