Κατηγορία: γνώμη – σχόλιο επικαιρότητας

Μιλάμε για πολύ γέλιο με αυτά τα λεγόμενα εργατικά συνδικάτα και τις κάθε είδους λεγόμενες “συλλογικότητες” ΚΑΘΕ ΧΡΩΜΑΤΟΣ και ΑΠΟΧΡΩΣΗΣ, που όσο πάνε και θα το τερματίσουν στο θέμα του εορτασμού της “εργατικής” Πρωτομαγιάς!

Για μια ακόμη χρονιά οι εργατοπατέρες και οι εργατομητέρες αποφάσισαν πάλι να στήσουν ο καθένας και από μια δική του συγκέντρωση επί τη ευκαιρία της Πρωτομαγιάς. Ξέρουν αυτοί!
Άλλωστε είναι γνωστό από αρχαιοτάτων χρόνων ότι η ανεργία, η αφραγκιά και τα προβλήματα χτυπάνε με διαφορετικό τρόπο τους δεξιούς, τους αριστερούς, τους κεντρώους, τους ανένταχτους κλπ κλπ κλπ…

Το σκεπτικό τους είναι διακομματικό και είναι απλό – μέχρι εγκληματικής ηλιθιότητας:

Μα καλά, είναι δυνατόν διάδοχος πράγμα να κάνει τέτοιες χειρονομίες;;; Τζάμπα η μόρφωση στα καλά σχολεία και στα ακριβά κολέγια, τζάμπα οι νταντάδες;;; Και που είναι οι καλοί οι τρόποι;;;

Επιτρέπεται ο εγγονός της Ελισσάβετ να σηκώνει έτσι, φόρα παρτίδα – και μάλιστα με περηφάνια – το μεσαίο δάχτυλο στους υπηκόους και στους φωτογράφους;;;

Εκείνο το “άλλος με τη βάρκα μας”, από την ελληνική ταινία με τη Βουγιουκλάκη, το θυμάστε;;;

Ε, σε λίγο θα αρχίσει να ακούγεται όλο και πιο τακτικά στην περιοχή του Δήμου Αλεξάνδρειας, μεταξύ των 33…

Επιτέλους “συντονιζόμαστε”, έστω και με σημαντική καθυστέρηση!
Η ιστορία είναι γνωστή στους περισσότερους επειδή έγινε είδηση – που δεν θα έπρεπε να γίνει, αφού το αυτονόητο είναι άδειες τέτοιου τύπου να δίνονται μέσα σε πέντε λεπτά.

Η ιστορία, με δυο λόγια: Παναθηναϊκός και Ρεάλ Μαδρίτης παίζουν μπάσκετ στο πλαίσιο ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Η Ρεάλ, που δεν είναι απλά μια ομάδα αλλά ένας τεράστιος μηχανισμός μάρκετιγκ που έχει μέχρι και δικό της κανάλι (το Real Madrid Televisión), έχει το…. “κακό συνήθειο” να μη δείχνει μόνο τα παιχνίδια αλλά να στήνει ένα ολόκληρο τηλεοπτικό σόου γύρω από αυτά, δείχνοντας σημεία αναφοράς των πόλεων – χωρών που παίζει η ομάδα.

Αυτά τα παρατεταμένα σαββατοκύριακα (όπως το προηγούμενο, που στην ουσία ήταν παρασκευοσαββατοκυριακοδεύτερο – λόγω Πάσχα) είναι τελικά αρκετά διαφωτιστικά. Βλέπεις κόσμο, μιλάς μαζί του, μαθαίνεις πράγματα από διάφορες και συνήθως άσχετες μεταξύ τους πηγές.

Είπαμε να το… εκμεταλλευτούμε καταλλήλως λοιπόν το “ΠΣΚΒ” και εν μέσω και κοινωνικών “υποχρεώσεων” έτυχε να βρεθούμε παρέα με αρκετούς ανθρώπους που ασχολούνται με την τοπική πολιτική σκηνή.

Και από τα πολλά που ακούσαμε καταλήξαμε σε ένα συμπέρασμα: βρισκόμαστε προ εξελίξεων στα της τοπικής πολιτικής σκηνής και ίσως θα πρέπει να αναμένουμε ανακατατάξεις και νέα.

Σήμερα είναι η “Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό”.
Δεν θα σας πρήξουμε με άπειρες αερολογίες ή ευχολόγια. Αυτό είναι εκτός της δικής μας λογικής και ανήκει σε άλλη… “σχολή” και τρόπο σκέψης.

Αντί επετειακού “δεκάρικου” θα σας παραπέμψουμε σε μια ανάρτηση που είχαμε κάνει πριν από περίπου 50 μέρες, που σχετίζονταν με μια είδηση σχετική με την έλλειψη του νερού και την επιβολή περιοριστικών μέτρων στην κατανάλωσή του.

Θυμηθείτε την ανάρτηση πατώντας ΕΔΩ και τα ξαναλέμε του χρόνου πάλι (με την ελπίδα να αναθεωρήσουμε όλοι μαζί τη θέση μας ότι οι φυσικοί πόροι είναι ανεξάντλητοι και πάντα έτοιμοι για χρήση)…

Όσο πλησιάζει το ’19 και οι δημοτικές (και ενώ ακόμη πολλά πράγματα είναι “στον αέρα” σχετικά με τον τρόπο διεξαγωγής τους), τόσο εντείνονται οι διάφορες συζητήσεις – που “φέρνουν” λίγο σε κάκιστα αντίγραφα βυζαντινού τύπου μηχανορραφιών…

Συνήθως οι ουρανομήκεις συζητήσεις του τύπου αυτού λαμβάνουν χώρα σε τσιπουράδικα ή ψαροταβέρνες που εδρεύουν εντός ή εκτός Δήμου Αλεξάνδρειας ή γίνονται κατά τη διάρκεια “αυθόρμητων” συνάξεων μετά… παϊδακίων επί γαιανθράκων. Φυσικά δεν λείπουν τα ποτάκια, αργά το βράδυ.