Κατηγορία: γνώμη – σχόλιο επικαιρότητας

Λίγο η τύχη, λίγο η περιέργεια, λίγο οι παρέες και οι κουβέντες με φίλους που έχουν σχέση με τον τομέα της Υγείας, κάπως έτσι ήρθαν τα πράγματα κι έψαξα να δω τι διάολο είναι αυτό το triage για το οποίο γίνεται πολύς λόγος.

Αφού (κοντά σε όλα τα υπόλοιπα) έμαθα πως πρόκειται για γαλλική λέξη, μετά από τους φίλους γιατρούς έβαλα σε… κίνηση τους γαλλομαθείς της παρέας:

Από τον παράδεισο στην κόλαση και απ’ το ζενίθ στο ναδίρ (και αντίστροφα) στέλνει η πανδημία του κορωνοϊού μετοχές φαρμακευτικών εταιριών ή εταιριών υψηλής τεχνολογίας.

Μια αποτυχία των πρώτων στον τομέα της παρασκευής εμβολίου θα στείλει τις μετοχές τους στα τάρταρα και αντίστροφα τις μετοχές των δεύτερων στα ουράνια. Επειδή αποτυχία σε εμβόλιο σημαίνει περιορισμούς, άρα και αύξηση των αναγκών για απομακρυσμένη επικοινωνία.

Βλέπω, διαβάζω και ακούω πολλά διθυραμβικά για τη νίκη του Μπάιντεν στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές, που προέρχονται από τη χώρα μας. Ορισμένα δε από αυτά που λέγονται και ακούγονται είναι τόσο μα τόσο απίστευτα.

Χαλαρώστε παιδιά, ο Μπάιντεν τη θέση του προέδρου των ΗΠΑ θα αναλάβει – όχι τη θέση του πρωθυπουργού στην Ελλάδα!

Ακριβώς όπως το διαβάσατε στον τίτλο της ανάρτησης: οι Γερμανοί πουλάνε όπλα στους Τούρκους (και κάνουν συμπαραγωγές μαζί τους), τους κάνουν αβάντες στις επιθετικές τους τάσεις στο Αιγαίο και εμείς σαν καλά κορόιδα – για να μην το γράφουμε αλλιώς – τους επιβραβεύουμε, τους χαϊδεύουμε στην πλάτη και τους αφήνουμε να κάνουν “επενδύσεις”.

Τις τελευταίες αρκετές ώρες γεμίσαμε με τίτλους ότι ο μητροπολίτης Θεόκλητος (Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου) βρέθηκε θετικός σε τεστ για τον κορωνοϊό. Και ο ίδιος το παραδέχθηκε με ανακοίνωσή του και ζητάει από τους πιστούς να προσευχηθούν για αυτόν.

Φυσικά, μαζί με την είδηση αυτή, επανήλθαν μέσα στο σαββατοκύριακο στη δημοσιότητα δηλώσεις που έκανε την άνοιξη του 2020 με τις οποίες αμφισβητούσε τα πρώτα μέτρα (την άνοιξης), τον κορωνοϊό, την αναγκαιότητα να κλείσουν οι εκκλησίες, το να σταματήσει ή όχι η Θεία Μετάληψη κλπ κλπ.

Όπως έγραφαν παλιότερα οι εφημερίδες όποτε αναφέρονταν στις ΗΠΑ, “στην πέραν του Ατλαντικού σύμμαχο και φίλη χώρα” έχουν εκλογές σε 12 μέρες.

Και κάθε φορά που έχουν εκλογές – λόγω του περίεργου συστήματός εκλογής – οι πολιτικοί στις ΗΠΑ ξεκινούν να ασχολούνται με αυτές κανά χρόνο νωρίτερα. Ακριβώς αυτός ο καιρός είναι που οι Τούρκοι βρίσκουν ευκαιρία να ξεσαλώσουν και να ζητάνε ότι τους έρθει στο άδειο τους κεφάλι. Η ιστορία αυτό δείχνει (πχ το 1974).

Τελικά είναι τόσο μπερδεμένη η ιστορία με την εξέλιξη της αντιμετώπισης του κορωνοϊού στη χώρα μας;; Ποιον να πιστέψουμε και ποιον όχι όσον αφορά την κατάσταση στα νοσοκομεία;; Μπροστά σε μια πανδημία που μπορεί να διαλύσει κοινωνίες και οικονομίες, δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε ούτε στα πιο απλά και βασικά;;

Μετά από τις τελευταίες εξελίξεις και δηλώσεις, έχουμε μπερδευτεί λιγάκι:

Παραθέτουμε τα γεγονότα και βγάλτε το συμπέρασμά σας (το μόνο που θα πούμε είναι πως οι συμπτώσεις είναι πολλές και ότι λόγω της ελλιπούς ενημέρωσης ο καθένας μας μπορεί και δικαιούται να εικάσει οτιδήποτε θέλει).

Συμπτώσεις:

Δεν είναι ανάγκη να βλέπει κάποιος για ώρες φωτογραφίες ή βίντεο από τη Θεσσαλία και από τα νησιά του Ιονίου για να καταλάβει το μέγεθος της καταστροφής που προκάλεσε τη κακοκαιρία που χτύπησε τις περιοχές αυτές (και που έχει προκαλέσει τον χαμό συνανθρώπων μας).

Εν αρχή είναι η ισότητα, η νηφαλιότητα και η σοβαρότητα. Που θα μας βοηθήσουν να δούμε την πραγματική εικόνα της κατάστασης με τον κορωνοϊό. Τα υπόλοιπα έπονται.

Γιατί σε καταστάσεις όπως αυτή που έχει δημιουργήσει ο κορωνοϊός είναι πολύ εύκολο τα πράγματα να ξεφύγουν, από κάθε άποψη.

Αφού αυτό που καίει είναι η… μάσκα και όχι όλα τα υπόλοιπα (όπως λέγαμε χθες ΕΔΩ), ας ασχοληθούμε ολίγον με τις μάσκες. Είναι λοιπόν αδιάφορος ο λόγος για τον οποίο πάρα πολλοί μαθητές αντί για μάσκες έλαβαν κομμάτια υφάσματος που έμοιαζαν με μικρές πετσέτες που στις άκρες έχουν ραμμένα λαστιχάκια.

Το γεγονός παραμένει: δόθηκαν μάσκες πολύ μεγάλες, που είναι ακατάλληλες για χρήση από τα παιδιά.

Μετά από πολλές συζητήσεις, πολλές συσκέψεις, πολλές αποφάσεις και μια τύποις αναβολή (για μια εβδομάδα, από τις 7 στις 14 Σεπτεμβρίου) ανοίγουν τελικά τα σχολεία στη χώρα μας.

Σε αντίθεση με άλλες χώρες εμείς εδώ έχουμε επικεντρωθεί στη μάσκα, στο αν θα πρέπει να παιδιά να τη φοράνε ή όχι, από ποια ηλικία θα πρέπει να είναι υποχρεωτική κλπ κλπ. ενώ στο όλο σκηνικό έχουμε και τα παγουράκια!

Δηλαδή, τώρα θα δουλευόμαστε και μεταξύ μας;;; Από τα τηλε-σκουπίδια τι ακριβώς περιμέναμε;;;

Μήπως καμιά διατριβή που θα έδινε πτυχία της Σορβόννης;

Μήπως κάποια σοβαρή γνώμη, που θα είναι τεκμηριωμένη με τέτοιο τρόπο που θα μπορούσε να σταθεί στο Δικαστήριο της Χάγης; Μήπως κάποια ισορροπημένη και λογική άποψη;;

Με γρήγορους ρυθμούς προχωράει το Σχέδιο Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας της Αλεξάνδρειας. Ας έχουμε υπόψη όμως κάτι σημαντικό: όλη η ιστορία έχει ορίζοντα πέντε ετών, οπότε δεν θα πρέπει να αναμένουμε κάτι απτό άμεσα.

Ακόμη κι αν ένα από τα “κομμάτια” που προβλέπονται ολοκληρωθεί αύριο το πρωί, τα πραγματικά αποτελέσματα του συγκεκριμένου σχεδίου (που θα πρέπει να το δούμε ως μια σειρά από μικρά έργα – παρεμβάσεις) θα τα δούμε αφού τελειώσουν και εφαρμοστούν όλες μαζί οι αλλαγές.