Κατηγορίες
Χωρίς κατηγορία

e-πιστροφή στην καθημερινότητα μας.

Εκλογές τέλος και κάθε κατεργάρης στον πάγκο του!!! Αυτό πάντως που έχω να καταγγείλω δημοσίως είναι οι ψηφοφόροι της ΝΔ στο νομό Σερρών, οι οποίοι είναι απίστευτοι: απ’ ότι έμαθα, ο Θείος Αχιλλέας δε βγήκε βουλευτής! Αχάριστοι και αμαθείς, ανίδεοι περί την πολιτική οι Σερραίοι συντηρητικοί ψηφοφόροι (που σημειωτέον, έδωσαν ένα 46,81% στη ΝΔ)! Τι ήθελε ο Θείος Αχιλλέας; να ολοκληρώσει το έργο του ήθελε! Και αυτοί ΔΕΝ τον εξέλεξαν, ΔΕΝ τον έστειλαν στην Αθήνα, στο εθνικό Κοινοβούλιο. (πάντως, μεταξύ μας κε Αχιλλέα: σχεδόν μισός αιώνας κοινοβουλευτικού βίου δεν σας έφτασε; εδώ ο Θεός ο ίδιος σε 7 μέρες έφτιαξε τον κόσμο, εσείς σε μισό αιώνα δεν μπορέσατε να φτιάξετε τις Σέρρες;;;).

…και σας σταματήσουν πια τις παπαριές και τα μπράβο στο Γιώργο που έβαλε πολλές γυναίκες στην Κυβέρνηση. Πως κάνουν έτσι πια; Γυναίκες έβαλε, όχι εξωγήινους!!

Όσο για τα εξωτερικά, να παρακαλάμε να μην αποτύχει ο Παπανδρέου, όλοι μας, δεξιοί, αριστεροί, σοσιαλιστές, κομμουνιστές κλπ. Στην Ιταλία μόλις χθες βγήκε το Συνταγματικό δικαστήριο και έκρινε αντισυνταγματικό έναν νόμο που κατάφερε να περάσει ο Berlusconi, βάσει του οποίου πρακτικά δεν θα μπορούσε να διωχθεί νομικά για μια υπόθεση δωροδοκίας και για μια ακόμη που αφορά τα (πολλά) κανάλια – φερέφωνά του. Και βγήκε ο Silvio φορτσάτος και τα έβαλε με τους πάντες, από τους “11 κόκκινους δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου” μέχρι και το “72% του τύπου που είναι αριστερός”. Ενδιάμεσα δε πέταξε και ένα “σε τελική ανάλυση, πάλι καλά που υπάρχει και ο Silvio”!

Εδώ και καιρό γράφω για την πιθανότητα (που μετά το αποτέλεσμα της 4ης Οκτωβρίου είναι πλέον μεγάλη) την επόμενη φορά ο λαός να τραβήξει μια μεγαλειώδη μούντζα στους πολιτικούς – που είναι μακριά από την κοινωνία και ζουν στην κοσμάρα τους εδώ και καιρό. Γιαυτό και την έκαναν προς Γιώργο μεριά πολλοί: είδαν μια τελευταία ευκαιρία να αλλάξει κάτι χωρίς να αλλάξει το μεταπολιτευτικό πολιτικό σκηνικό. Αν όμως δεν τα καταφέρει ο Παπανδρέου (που στην ουσία πρέπει να δουλέψει για λογαριασμό όλων τους, και προπάντων για λογαριασμό του λαού) τότε η εποχή του Σωτήρα-Έλληνα Berlusconi δεν είναι και πολύ μακριά μας….

Κατηγορίες
Χωρίς κατηγορία

Ανήκεις κάπου? Κουνήσου!

Τελικά, δίκιο είχε ο μακαρίτης ο καλλιτέχνης: σε αυτή τη χώρα είσαι ότι δηλώσεις!

Κάποτε ο μακαρίτης ο Θείος – εντός της Βουλής – είχε πει πως “ανήκομεν εις την δύσην” για να εισπράξει την απάντηση λίγα λεπτά αργότερα από τον μακαρίτη τον Ανδρέα πως “η Ελλάς ανήκει εις τους Έλληνες” (ρε τι με έπιασε σήμερα με τους μακαρίτες…..?).
Κάτι παραπλήσιο ισχύει εδώ και χρόνια στη χώρα: όλοι ντε και καλά κάπου πρέπει να α
νήκουμε! Στην ΝΔ, στο ΠΑΣΟΚ, στο ΚΚΕ, στο σύλλογο για την προστασία της αρκούδας της Πίνδου, στον Ποντιακό σύλλογο της Άνω Γλυφάδας, κάπου πρέπει υποχρεωτικά – για τους άλλους – να ανήκουμε!

Το ζήτημα όμως δεν είναι να ανήκουμε ή να δηλώνουμε πως ανήκουμε κάπου. Αλλού γίνεται το παιχνίδι: να ανήκεις αλλά να μην είσαι προβατάκι. Να ανήκεις (να συμμετάσχεις δηλαδή) αλλά να παρεμβαίνεις, να έχεις λόγο, άποψη, θέσεις. Μόνο έτσι αυτό το ρημάδι στο οποίο ανήκεις θα πάει μπροστά, θα προοδεύσει. Και μαζί του, θα πας και εσύ μπροστά!

Και επειδή όλοι ανεξαιρέτως ανήκουμε στην ΙΔΕΑ που τη λένε Ελλάδα καλό θα είναι στις 4 Οκτωβρίου να παρέμβουμε, να αποκτήσουμε λόγο, να διαμορφώσουμε άποψη, να πάρουμε θέση. Με 2 λόγια, να πάμε να ψηφίσουμε, ότι διάολο ψηφίζει ο καθένας μας.! Γιατί η αποχή σημαίνει συνενοχή και συμμετοχή σε ένα τεράστιο σκάνδαλο (που μπροστά του αυτό της Siemens ωχριά): στο σκάνδαλο της εκχώρησης του “ελευθέρου” – σε όλους τους έχοντες ή σε αυτούς που θα αποκτήσουν μελλοντικά – στον έλεγχο του τιμονιού της χώρας.

Κατηγορίες
Χωρίς κατηγορία

Να τρουπώσω….

…και αν τρουπώσω!!!!! Τη θυμάστε τη γνωστή ατάκα από την ελληνική ταινία, που ο Βουτσάς προσπαθούσε να χωθεί κάπου για να βολευτεί, μια δουλίτσα ζητούσε ο κακομοίρης. Στην προκείμενη περίπτωση ο κακομοίρης είναι ο υποψήφιος βουλευτής (και ειδικά αυτοί που είναι από το κόμμα που θα χάσει έδρες ή αυτοί από το κόμμα που θα αυξήσει την παρουσία του). Γιατί έτσι όπως είναι δομημένο το ελληνικό πολιτικό σύστημα, με τις εκλογικές περιφέρειες του, το πρωθυπουργοκεντρικό του σύστημα, τον μαθηματικό τύπο κατανομής εδρών κλπ, κανείς δεν είναι σίγουρος πως θα βγει βουλευτής ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΣΕ ΣΤΑΥΡΟΥΣ!
Τουλάχιστον υπάρχει και ένα θετικό: για μια φορά στο κάθε τόσο, όλοι ανεξαιρέτως οι υποψήφιοι (παλαιοί και νέοι, ανεξαρτήτως ηλικίας) αντιλαμβάνονται την καθημερινότητα αυτών που είναι χωρίς δουλειά και θέλουν κάπου να ….τρουπώσουν, αντιλαμβάνονται την αγωνία αυτών που ψάχνουν το μεροκάματο, τον κόπο αυτών που σκίζονται στη δουλειά για να μην τους πετάξουν έξω από τις δουλειές τους οι κάθε είδους εργοδότες!
Και φυσικά είναι η μόνη φορά που κάποιοι Έλληνες επιθυμούν να ….σηκώσουν το σταυρό, γιατί όσο περισσότερους σταυρούς “σηκώσουν” την Κυριακή, τόσο το καλύτερο αφού ίσως και να εκλεγούν βουλευτές.
Ε ρε, τι σταυρό …..σηκώνουν!!
Κατηγορίες
Χωρίς κατηγορία

η τελευταία ευκαιρία.

τελικά το ‘χουμε χάσει σε αυτή τη χώρα. Διάβασα ένα σχόλιο πως (σύμφωνα με τα όσα λέγονται από σποτάκια και φήμες) ο Κώστας είναι με τους Ρώσους και ο Γιώργος με τους Αμερικανούς. Δηλαδή ο πλήρης παραλογισμός: η δεξιά στην Ελλάδα υποστηρίζει την πρώην κομμουνιστική αυτοκρατορία και οι σοσιαλιστές την καπιταλιστική Αμερική; Που φτάσαμε, ε; Απέραντο τρελοκομείο γίναμε, που θα έλεγε και ο Θείος!
Το ζήτημα είναι πως με ευθύνη όλων ο κόσμος έχασε την πίστη του και την υπομονή του, δεν πατάει σε συγκεντρώσεις, δεν έχει ενδιαφέρον για το τι γίνεται δίπλα του, για το αν γίνονται εκλογές, ασχολείται μόνο με τα προβλήματα που τον πνίγουν καθημερινά γιατί δεν βλέπει φως από πουθενά! Γιατί βλέπει πως πολλοί πολιτικοί μπήκαν μπατήρια στη Βουλή και βγαίνουν Κροίσοι. Ο φτωχός και ο άνεργος (που είναι ακόμη φτωχότερος) θέλουν λύσεις, άμεσες, απτές. Όχι μεγάλα λόγια, 5 κουβέντες που θα γίνουν έργο θέλει να ακούσει.
Αυτή είναι η τελευταία ευκαιρία της Μεταπολιτευτικής Δημοκρατίας και των πολιτικών σχηματισμών που αυτή ανέδειξε. Αν αποτύχει και ο Γ. Παπανδρέου, τέλος. Θα γίνουμε μετά μια ωραία τρελή παρέα, όπου ο κάθε χαμένος, η κάθε μετριότητα, θα το παίζει σωτήρας του τόπου. Μετά η ιταλική πολιτική σκηνή της δεκαετίας του ’80 θα μοιάζει με παιδική χαρά, στην οποία ο Μάρκο Πανέλα και η Τσιτσιολίνα θα φαντάζουν καρικατούρες μπροστά σε αυτό που θα δούμε, γιατί θα είναι ξεπερασμένοι. Μετά θα είναι η ώρα του κάθε πικραμένου προϊόντος των κομματικών φυτωρίων ή του κάθε μεγαλοεπιχειρηματία που θα θέλει να κάνει – ως νέος Μπερλουσκόνι – την Ελλάδα μια καλολαδωμένη ιδιωτική επιχείρηση! Μετά η Πετρούλα (του Σταρ, όχι αυτή του Σαρτζετάκη αν τη θυμάστε) θα είναι ,αγκαζέ με κάθε είδους κάφρο που θα έχει ακραίες αντιλήψεις, η πρωταγωνίστρια μέσα στη Βουλή. Ο κόσμος είναι απογοητευμένος, είναι όμως και βιαστικός, θέλει αλλαγές, ριζικές και στα γρήγορα. Η βιασύνη είναι κακός σύμβουλος, η απόγνωση όμως κάκιστος και ουδείς μπορεί να προβλέψει την – μετά τις εκλογές – αντίδραση του λαού, αν δεν ΞΑΝΑγίνει απολύτως τίποτε.
Κατηγορίες
Χωρίς κατηγορία

Τα κόστη είναι πολύ ψηλά……

Όλοι λέμε πως θέλουμε να ανεβάσουμε την Ελλάδα ψηλά. Όλοι θέλουμε να πάμε λιγάκι μπροστά, να την κάνουμε να είναι αξιοσέβαστη παγκοσμίως. Τελικά τα έχουμε καταφέρει μια χαρά όλοι μας, αφού με τη συμπεριφορά μας και με τις επιλογές μας καταφέραμε να είμαστε σε μια θέση που είναι άνω του μετρίου: 54οι μεταξύ 180 είμαστε στη διαφθορά! Όταν θέλουμε μπορούμε, τα καταφέρουμε! Και μην αρχίσουμε πως φταίνε οι πολιτικοί μας, γιατί απλά κάθε χώρα έχει τους πολιτικούς που της αξίζουν. Ή έστω να μην λέμε πως φταίνε μόνο αυτοί, αφού και εμείς, ο καθένας μας ξεχωριστά (με το φακελάκι σε γιατρούς, δικηγόρους, Εφορίες, Πολεοδομίες κλπ), έχουμε βάλει το χεράκι μας η κατάσταση να ξεφύγει από κάθε έλεγχο!
Η ιστορία πάντως σε παγκόσμιο επίπεδο έχει ξεφύγει τόσο πολύ που ακόμη και και τα στελέχη μεγάλων εταιριών “παραπονιούνται” πως το γενικό κόστος μιας εταιρίας που μοιράζει μίζες αριστερά και δεξιά για να κλείσει δουλειές έχει ανέβει κατά 10% επιπλέον, φυσικά λόγω της μίζας. Και το σίγουρο πάντως είναι πως αυτό το 10% επιπλέον κόστος δεν πρόκειται να το απορροφήσουν οι ίδιες οι εταιρίες αλλά πως θα το μετακυλήσουν (παλιά μου τέχνη κόσκινο) στον τελικό καταναλωτή, σαν να πρόκειται για ένα ακόμη λειτουργικό τους κόστος…..
Κατηγορίες
Χωρίς κατηγορία

Ο κος 12 του ψηφοδελτίου…

Τον Εμμανουήλ Κριαρά δεν τον «ήξερα», μέχρι που χρειάστηκα ένα λεξικό, την εποχή που ήμουν φοιτητής. Αρχικά ήμουν δύσπιστος γιατί μου το είχαν προτείνει στα γρήγορα αλλά τελικά όλα κύλησαν ομαλά. Η …σχέση μας έμεινε εκεί, στάσιμη. Τον «ξανασυνάντησα» σε μια συνέντευξη σε αθηναϊκή εφημερίδα, λίγο πριν το Πάσχα του 2009, και εσχάτως μόλις προχθές, την Κυριακή (ακούγοντας πως είναι μέσα στα ονόματα του Επικρατείας ενός από τα χαρακτηριζόμενα ως «κόμματα εξουσίας»). Έψαξα και βρήκα το απόκομμα της εφημερίδας και αντί οποιουδήποτε άλλου σχολίου αντιγράφω* τις μέρος της συνέντευξης:

-Αγωνιστήκατε για τη δημοτική γλώσσα. Πώς βλέπετε την αρχαιολατρία που επικρατεί; «Είναι ένα αμάρτημα της πνευματικής μας ζωής που πρέπει να το διορθώσουμε. Είμαστε νέοι Έλληνες και πρέπει κι εμείς να δημιουργήσουμε. Να μην στηριζόμαστε στο τι έκαναν οι αρχαίοι».

-Καθημερινά πάντως χρησιμοποιούμε πολλές λέξεις της αρχαίας ελληνικής. «Πάμπολλες αρχαίες λέξεις διασώζονται, αλλά η αρχαία ελληνική δεν είναι ζωντανή γλώσσα. Η νέα ελληνική είναι παιδί της. Ποτέ η μάνα δεν ταυτίζεται με το παιδί. Μπορεί να μοιάζει, αλλά είναι άλλο άτομο».

-Ενημερώνεστε συνεχώς. Ανησυχείτε για τις εξελίξεις; «Η σύγχρονη οικονομική ζωή πιέζει τον πολίτη και την ελευθερία του. Για να μιλήσουμε για πολιτική ελευθερία πρέπει υπάρξει κοινωνική συναντίληψη, ώστε να επικρατήσει μια δημοκρατία χωρίς ψεγάδια. Αυτό χρειάζεται προπαντός αναγέννηση της Παιδείας του λαού, την οποία, δυστυχώς, δεν κατορθώσαμε, παρ’ όλες τις προσπάθειες των δύο τελευταίων αιώνων… Είναι ζήτημα της Παιδείας του λαού που δεν έχουμε ολοκληρώσει. Πρέπει να δώσουμε στους νέους την απαιτούμενη μόρφωση. Σήμερα αυτό γίνεται σε ελάχιστο βαθμό… Το μεγάλο δυστύχημα είναι ότι πολλοί Έλληνες διαπρεπείς βρίσκονται στο εξωτερικό. Αυτό οφείλεται σε κακοδαιμονία νεοελληνική… Ο άνθρωπος, από την υπόστασή του είναι υποχρεωμένος να κοιτάζει το συμφέρον του. Όταν απαιτείται, όμως, πρέπει να το ξεπερνά. Να ανεβάζει την προσωπικότητά του. Δεν θα κερδίσει ο πολίτης αν δεν πάρει από μικρός τη Παιδεία που επιβάλλεται. Πρέπει οι νέοι να μάθουν την ιστορία του τόπου τους για να ανυψωθεί το νόημα του ανθρώπου, που σήμερα έχει πολύ ξεπέσει…οι νέοι…είναι απόλυτα δικαιολογημένοι να βγουν στους δρόμους. Οι γονείς δεν τους έδωσαν το καλύτερο δυνατό παράδειγμα….πρέπει να διορθώσουμε τα αίτια…».

Με δυο κουβέντες τα είπε όλα. Χωρίς μισόλογα και περιστροφές, χωρίς να είναι μόνο διαπιστώσεις, αυτά τα ‘χουμε χορτάσει ως λαός. Και κάτι τελευταίο αλλά σημαντικό: αυτές οι πραγματικά ξεκάθαρες και φρέσκιες ιδέες βγαίνουν από το στόμα ενός ανθρώπου που σήμερα είναι 103 ετών!

*ας με συγχωρήσει η «Ελευθεροτυπία» και ο δημοσιογράφος που έγραψε το άρθρο επειδή αναδημοσιεύσω μέρος του. Όμως πιστεύω πως τέτοιες συνεντεύξεις δεν πρέπει να υπόκεινται στο νόμο περί πνευματικής ιδιοκτησίας όταν αναδημοσιεύονται. Η αναφορά γίνεται επειδή δύσκολα βρίσκεις σήμερα πανεπιστημιακούς με τη διαύγεια των ιδεών του Κριαρά, που δεν κρύβονται πίσω από βαριά γραφεία και μέσα σε απρόσωπες πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες αλλά λένε τα πράγματα με το όνομα τους! Γιατί η παρατεταμένη και εκκωφαντική σιωπή ορισμένων εξ’ αυτών σε στιγμές όπως η παρούσα, που η χώρα τους χρειάζεται– και ειδικά τον περασμένο Δεκέμβριο που η Ελλάδα κλυδωνίζονταν από ταραχές, δεν ανέδειξε τίποτε περισσότερο από την ανεπάρκεια τους να παρέμβουν δυναμικά, αν και αρέσκονται να τους αποκαλούν αλλά και να αυτοαποκαλούνται “πνευματικοί ταγοί του τόπου”!

Κατηγορίες
Χωρίς κατηγορία

4.300 τη μέρα!!!!

Σήμερα δεν θα γράψω για τις εκλογές, ούτε για το ντιμπέϊτ. Τα ξέρουμε όλα αυτά εδώ και καιρό, ή τα αναμένουμε. Σήμερα θα γράψω για κάτι το οποίο καίει, και καίει πολύ: ανεργία!
Και επειδή μπορεί η ανεργία να είναι πεδίο αντιπαράθεσης μεταξύ των κομμάτων θα πρέπει να τους υπενθυμίσουμε πως μπορεί να είναι στο 10-12% επισήμως, όμως φτάνει στο 100% για κάθε άνεργο, ειδικά για αυτούς που είναι οι μακροχρόνια άνεργοι ή για αυτούς που ζούσαν την οικογένειά τους με έναν και μόνο μισθό – που και αυτός χάθηκε.

Για να έρθουμε στα….ίσα μας λοιπόν γράφω ένα και μόνο (που αποτελεί τμήμα από έκθεση του κρατικού ΟΑΕΔ αλλά και της Τράπεζας της Ελλάδας): για την περίοδο Ιούνιος 2008 μέχρι Ιούλιος 2009 έχασαν τη δουλειά τους στη χώρα μας 904.000 άτομα, δηλαδή 4.300 άτομα για κάθε εργάσιμη ημέρα που περνούσε!!! Έχετε να πείτε τίποτε;

χθες έκλεισαν και 4 ασφαλιστικές εταιρίες, 1 ναυτιλιακή του Αγούδημου ενώ το παίζουν ζόρικοι και οι Γερμανοί των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά. Επιπλέον άνεργοι δηλαδή….

Κατηγορίες
Χωρίς κατηγορία

Debate?

Βρέθηκα πια με την παπαρολογία για το ντιμπεϊτ! Μάθαμε και το “ντιμπεϊτ”, τρομάρα μας! Δε βλέπουμε τα χάλια μας, ασχολούμαστε με το αν θα φοράει ο Καραμανλής μπλε γραβάτα, με το αν θα είναι όρθιος ή καθιστός ο Παπανδρέου, με το αν θα έχει χρόνο ερώτησης ο Χ δημοσιογράφος τα 30″ ή τα 40″.

Έχουμε γίνει μια τηλεοπτική δημοκρατία, που οι “μάχες” και οι αντιπαραθέσεις έχουν περάσει από το Κοινοβούλιο στην τηλεόραση. Σκοτώνονται – τώρα δεν μπορούν λόγω περιορισμένου χρόνου – για το πότε και πόσο θα εμφανιστούν στα κανάλια. Ενώ αν ψάξεις στα πρακτικά της Βουλής θα δεις πως για τους 250 από τους 300 ο χρόνος ομιλιών τους στη Βουλή (και όλα όσα αυτό σημαίνει, δηλαδή ερωτήσεις, επερωτήσεις, κόντρα ερωτήσεις και ξανά ερωτήσεις) είναι κατά πολύ μικρότερος από τον χρόνο εμφάνισης τους στην tv.


Σε ένα μόνο έχουν δίκιο οι δημοσιογράφοι: θα έχουμε 5 παράλληλους μονολόγους. Δεν θα τεθούν
καίριες ερωτήσεις, ενώ αυτές που θα γίνουν θα είναι λιβάνισμα ή ερωτήσεις του …πισινού!

Θέλω να δω τι θα γίνει. Γιατί αν δεν απαντήσει ο άλλος π.χ. για το ασφαλιστικό (που προ 2ετίας έγινε ασφαληστικό), τι να την κάνω εγώ τη διαπίστωση πως “ναι….έχουμε πρόβλημα….θα καταρρεύσουν τα ταμεία…” και άλλα ωραία! Διαπιστώσεις πλέον κάνει και η κόρη μου, που είναι 4 ετών! Λύσεις θέλω να ακούσω, όχι διαπιστώσεις. Και θα ήθελα να δω πολιτικούς που δεν είναι σαν υπνωτισμένοι μέσα στη μακαριότητα της εξουσίας, που θα λένε κάτι που θα έχει νόημα για εμένα, τον πολίτη.
Και ας φοράει ο πολιτικός και γραβάτα με τον Tweety αν θέλει…..

Κατηγορίες
Χωρίς κατηγορία

Αλλαγή – τώρα!

Αν υπάρχει κάτι που θα πρέπει να μας εντυπωσιάζει με αυτές τις εκλογές, αυτό είναι η “αποχή” του κόσμου απο τις κάθε είδους εκδηλώσεις των κομμάτων. Ναι, ο κόσμος είναι σαλταρισμένος από τη διαφθορά και τη σήψη, είναι πιεσμένος απο μια κρίση η οποία έφτασε και δε λέει να τελειώσει (μην ακούτε τα κανάλια που λένε πως σε Αμερική και Ευρώπη βλέπουν φώς στο τούνελ: εκεί το φως είναι όντως η έξοδος, στο δικό μας τούνελ το φως είναι η αμαξοστοιχία στο βάθος που έρχεται καταπάνω μας). Ο κόσμος έχει μείνει άναυδος από τα λάθη ή και τις παραλείψεις. Δεν αντέχει άλλο, δεν θέλει να τους βλέπει, βαρέθηκε να περιμένει τετραετίες επί τετραετιών να τελειώσουν οι πολιτικοί το…. έργο τους! Ούτε ο Περικλής τέτοιο έργο, όταν έχτιζε τον Παρθενώνα!

Την ευκαιρία στο ΠΑΣΟΚ θα τη δώσει ο λαός, το ζήτημα είναι ο Παπανδρέου να την εκμεταλλευτεί και να αποτελέσει την αιτία να ξαναγυρίσει ο κόσμος στην πολιτική, να ξαναδεί τους πολιτικούς με άλλη ματιά. Μέχρι και οι γλύφτες των πολιτικών (οι μεγαλοδημοσιογράφοι) δεν τους ανέχονται πλέον! Βγήκαν και ανακοίνωσαν πως δεν δέχονται να συμμετάσχουν στο debate ως γλάστρες αλλά θέλουν ρόλο, τον απαιτούν! Ήρθε δηλαδή η 4η εξουσία να ορίσει την 1η!!! Μόνο στην Ελλάδα – που λειτουργεί όπως λειτουργεί – συμβαίνουν αυτά. Γιατί δεν υπάρχει πλαίσιο, γιατί δεν υπάρχει νομοθεσία, γιατί πάσχει, γιατί δόθηκε σε κάποιους το δικαίωμα να λένε ότι λένε. Για αυτό ΔΕΝ φταίνε οι μεγαλοδημοσιογράφοι: οι ίδιοι οι πολιτικοί φταίνε, που μετέφεραν την πολιτική αντιπαράθεση απο τη Βουλή στα κανάλια! Καλά να πάθουν!!

Όσο για το λαό, προσπαθεί να επιβιώσει. Πλέον στη χώρα δε ομιλούμε για το “ευ ζην”, για το “ζην” ομιλούμε. Για την αγωνία να περάσεις τον μήνα με €750 μισθό, για την προσπάθεια να μη λείψει κανένα εφόδιο από το παιδί σου (άσχετα αν πρέπει να πληρώνεις για τη δωρεάν παιδεία ήδη απο τον παιδικό σταθμό). Και αυτός ο λαός, αυτός ο κόσμος, έχει την ανάγκη κάπου να είναι με θετικό τρόπο πρώτος, κάπου να κερδίσει ρε αδερφέ, κάπου να δείξει τις ικανότητες του (που είναι υπερ-αρκετές αλλά υποεκτιμημένες και υποβαθμισμένες μέσα στον αστερισμό του ημέτερου, του κουμπάρου, του κολλητού, της λαμογιάς). Γιαυτό χθες βράδυ, με το που κέρδισε η Εθνική την Τουρκία στο eurobasket, πηδήξαμε όλοι και πανηγυρίσαμε. Γιατί όλοι είδαμε πως αξίζουμε το καλύτερο ενώ είμαι σίγουρος πως με το τέλος του αγώνα είπαμε μέσα μας εις άπταιστη τουρκική και με μια μεγάλη δόση δικαίωσης “αι σιχτιρ”. Γιατί αυτή την Ελλάδα έχουμε χρέος να την πάμε μπροστά. Γιατί αν δεν θέλουμε να πούμε – επειδή ντρεπόμαστε – πως το χρωστάμε στα παιδιά μας, ας είμαστε ειλικρινείς να παραδεχθούμε πως το χρωστάμε τουλάχιστον στους ίδιους μας τους εαυτούς!!!

Κατηγορίες
Χωρίς κατηγορία

Ιδού τα κόμματα που έπιασαν τον παλμό….

* Ευτυχώς από σήμερα άρχεται η απαγόρευση δημοσιοποίησης των δημοσκοπήσεων. Γιατί μας είχαν πρήξει όλοι τους, κανάλια-εφημερίδες-δημοσκόποι-δημοκόποι! Θετικότερο όμως θα ήταν να ισχύσει πλήρης απαγόρευση (δηλαδή όχι μόνο της δημοσιοποίησης αλλά και της διενέργειάς τους). Θα ησυχάζαμε όλοι μας, δεν θα υπήρχαν οι “διαρροές” κάθε είδους και μορφής. Γιατί, έτσι όπως έχει εξελιχθεί η δημοσκόπηση στη χώρα μας, δεν είναι δείχνει αντιπροσωπευτικό δείγμα αλλά έχει καταντήσει εργαλειάκι μεταβολής προθέσεων & συνειδήσεων.

*Τον ακούσατε χθες το Βγενόπουλο; Αυτά που είπε ο μέγας manager του ελληνικού επιχειρηματικού κόσμου είναι λιγουλάκι τρομακτικά ή όχι; “Εργασιακός μεσαίωνας” είπε πως ισχύει τώρα; Πάμε για “εργασιακή αρχαιότητα” δηλαδή θα γίνουμε είλωτες…..

*Στις εκλογές δεν υπάρχει μόνο η Νέα Δημοκρατία ή το ΠΑΣΟΚ. Από τα 28 κόμματα που το Α’ Τμήμα του Αρείου Πάγου έλεγξε τη νομιμότητα των δηλώσεων τους και προέβη στην ανακήρυξή τους συμμετέχουν υπάρχουν πολλά με ευφάνταστους τίτλους αλλά 3 είναι αυτά που ξεχωρίζουν: “Νέα Ελληνική Δημοκρατία”, “Παλαιά Δημοκρατία” (που θέλουν να αλλάξουν τη ΝΔ, όπως το ΟΑΚΚΕ ή τα ΚΚΕ-ΜΛ ή ΜΛ-ΚΚΕ;) ενώ υπάρχει και ένα άλλο, το οποίο είναι μέσα στο ρυθμό και στο πνεύμα της εποχής: το “Χαρίζω οικόπεδα-χαρίζω χρέη”!!! Αυτοί τον έπιασαν τον παλμό του καταχρεωμένου, καμένου και ξεσπιτωμένου λαού!