Ας μην τρελαινόμαστε και πολύ με τη θέση του Αμερικανού Υπουργού των Εξωτερικών Πομπέο στο πλαίσιο της συνάντησης ΥΠΕΞ του ΝΑΤΟ, σχετικά με την Τουρκία και τα προβλήματα που η συγκεκριμένη χώρα δημιουργεί στο ΝΑΤΟ και στους γύρω της.
Το γνωστό της πρόσωπο, αυτό του Δόκτωρ Τζέκιλ και του Κύριου Χάιντ (εκ του γνωστού βιβλίου του Στίβενσον) δείχνει για πολλοστή φορά η Τουρκία στο θέμα των σχέσεών της με την Ελλάδα και με την Ε.Ε.
Οι Τούρκοι – εν αναμονή τη Συνόδου Κορυφής στην οποία θα κριθούν πολλά – το παίζουν πάλι “καλά και αδικημένα παιδιά”.
Οι Τούρκοι συνεχίζουν αυθαιρεσίες και τις παρανομίες τους, στη λογική αυτού που ονομάζουν “γαλάζια πατρίδα”.
Έχοντας τον αέρα που τους προσφέρει η κοιμώμενη Ευρωπαϊκή Ένωση (με τις πλάτες της Γερμανίας) αλλά και η εξαφανισμένη Αμερική του Τράμπ, οι Τούρκοι κυκλοφορούν και “ανανεωμένους” χάρτες, βάσει των οποίων επεκτείνεται η περιοχή ευθύνης έρευνας και διάσωσης της χώρας τους στο Αιγαίο και στην ανατολική Μεσόγειο.
Εξακολουθούν να παίζουν τα … “καλά παιδιά” οι Τούρκοι στην Ευρώπη, ενώ ταυτόχρονα είναι και προκλητικοί έναντι της χώρας μας και της Κύπρου.
Σίγουροι ότι δεν θα τους επιβληθούν κυρώσεις για τη συμπεριφορά τους από την Ευρώπη – αφού έχουν την απροκάλυπτη προστασία των Γερμανών συνεταίρων τους – και ενισχυμένοι από την αμερικανική απάθεια, εξακολουθούν να διεκδικούν ότι ΔΕΝ τους ανήκει και να ενισχύουν τη θέση τους σε αυτά που ήδη κατέχουν.
Η Ε.Ε. μένει σε “καταδίκες” και σε ευχολόγια για συνέχιση διαλόγου με την Τουρκία.
Δεν θα ασχοληθούμε με εκφράσεις της πλάκας, όπως το “καρότο και μαστίγιο” που θα ακούμε και θα διαβάζουμε συνεχώς από σήμερα το πρωί και μετά.
Τα πράγματα είναι απλά: η Ε.Ε., που θα έπρεπε να προχωρήσει σε κυρώσεις κατά της Τουρκίας (επειδή αμφισβητεί και απειλεί την κυριαρχία δυο κρατών-μελών της) δεν το έκανε!
Η Τουρκία προχώρησε ένα βήμα παραπάνω στον Ο.Η.Ε. (και παρά τις αντιδράσεις που έχουν εκφράσει με διπλωματική νότα που κατέθεσαν από κοινού η Ελλάδα, η Κύπρος, το Μπαχρέιν, η Σαουδική Αραβία και η Αίγυπτος στις αρχές Ιουλίου του 2020) το θέμα του γνωστού Μνημονίου (M.O.U.) που είχε υπογράψει με τη Λιβύη στα τέλη Νοεμβρίου του 2019.
Κρατήστε στο… λογαριασμό δυο εξελίξεις της τελευταίας στιγμής που θα επηρεάσουν και τις εξελίξεις στην ανατολική Μεσόγειο:
Είναι να αναρωτιέται κανείς αν τελικά παίρνουμε χάπια, αν το έχουμε χάσει, αν το ρίξαμε σε περίεργα πάρτι με… μαγικά μανιτάρια ή αν έχει γίνει κάτι παντελώς απροσδιόριστο. Και αυτό επειδή υποτίθεται πως περιμένουμε συνέχεια και συνέπεια από τους Τούρκους (στο θέμα της αποκλιμάκωσης της κρίσης).
Μην τρελαθούμε τελείως: κανένας λογικός άνθρωπος δεν θέλει η κρίση με την Τουρκία να τελειώσει άσχημα, στραβά. Αλλά και κανένας δεν πιστεύει ότι οι Τούρκοι έγιναν ξαφνικά “συζητήσιμοι τύποι”!
Την ώρα που ο Γερμανός ΥΠΕΞ επισκέπτεται Ελλάδα και Τουρκία (με τους γνωστούς σκοπούς, δηλαδή να σύρει την Ελλάδα σε μια διαπραγμάτευση), δημοσιογράφοι από τη χώρα του βγάζουν στη φόρα μια από τις πολλές μπίζνες που γίνονται με την Τουρκία – και που όλοι τις ξέρουν αλλά κάνουν την παλαβή.
Στα 320 δισ. κυβικά προσδιόρισε ο Ερντογάν το κοίτασμα που ανακαλύφθηκε στη Μαύρη Θάλασσα, εντός της τουρκικής ΑΟΖ και πολύ κοντά στο όριο της με τη βουλγαρική ΑΟΖ.
Το αν το κοίτασμα που ανακοινώθηκε είναι όντως τόσο, είναι μικρότερο ή είναι μεγαλύτερο, θα φανεί. Είναι ακόμη άγνωστο.
Αυτό που έχει σημασία είναι ότι ο Τούρκος πρόεδρος θέλει να πάρει οικονομική ανάσα (αφού κατά 95% εισάγει αέριο) αλλά και να ενισχύσει την εικόνα του στο εσωτερικό.