Ετικέτα: Τουρκία

Την ώρα που όλοι μιλάνε για τις προσπάθειες του Δένδια στην Αίγυπτο για μια συμφωνία με τον Σίσι για οριοθέτηση ΑΟΖ, ξεχνάμε το βασικότερο όλων: το ότι η ελληνική και η κυπριακή ΑΟΖ έχουν σημείο επαφής!

Αντί λοιπόν η ελληνική πολιτική ηγεσία να συζητάει αποκλειστικά και μόνο με τους Αιγύπτιους (που όντως είναι κλειδί για την ανατολική Μεσόγειο) καλό θα είναι – επειδή η δουλειά μας δεν γίνεται – να στραφεί επιτέλους στο προφανές και σ’ αυτό στο οποίο τόσες φορές αναφέρεται και ακόμη περισσότερες ξεχνάει: στο διεθνές δίκαιο.

Σε μια δήλωση από αυτές που δεν συνηθίζουν να κάνουν οι Έλληνες στρατιωτικοί  προχώρησε ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ το μεσημέρι της Παρασκευής, κατά τη διάρκεια συνομιλίας του με τους στρατιωτικούς συντάκτες.

Πρόκειται για δήλωση που δείχνει τη σοβαρότητα της κατάστασης αλλά και την αποφασιστικότητα και τον βαθμό ετοιμότητας της Ελληνικής Πολιτείας, που θα απαντήσει άμεσα και χωρίς πολλές περιστροφές σε οποιονδήποτε τολμήσει να κάνει κάτι που θα αμφισβητεί την εθνική κυριαρχία και όλα αυτά που το Διεθνές Δίκαιο ή διακρατικές και διεθνείς συμφωνίες και συνθήκες αποδίδουν στη χώρα μας.

“Ο λύκος την τρίχα του αλλάζει, το χούι δεν το αλλάζει” αναφέρει ο λαός και πρόκειται για μια έκφραση που ταιριάζει απόλυτα σε όλους αυτούς τους Τούρκους αξιωματούχους που με κάθε ευκαιρία και σχεδόν καθημερινά υπενθυμίζουν τις παράλογες (και παράνομες) αξιώσεις της χώρας τους στο Αιγαίο και στην ανατολική Μεσόγειο.

Σειρά είχε αυτές τις ημέρες ο Τσαβούσογλου, ο οποίος πάλι αμφισβητούσε τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, πάλι αμφισβητούσε το αναγνωρισμένο από Διεθνείς Συνθήκες δικαίωμα νησιών κάθε μεγέθους να έχουν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ (ας μην πανηγυρίζουν κάποιοι επειδή το δικαίωμα αυτό το στήριξαν ορισμένοι Αμερικάνοι – στο τέλος μόνοι μας θα είμαστε!), πάλι έβγαλε τους γνωστούς χάρτες της “γαλάζιας πατρίδας” του που ονειρεύεται να φτιάξει…

– Εξελίξεις σε διάφορα επίπεδα θα κρίνουν τη συνέχεια ενός καλοκαιριού που όλοι απεύχονται να είναι “θερμό”.

Σε μια ακόμη επίδειξη των επεκτατικών βλέψεων της Τουρκίας προχώρησε τη Δευτέρα 8 Ιουνίου ο πρόεδρός της, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, σε τηλεοπτική εμφάνιση που έκανε.

Καθόλου τυχαία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί η κίνηση του Ερντογάν και της παρέας του να ανοίξουν τα τεμένη που είχαν κλείσει λόγω κορωνοϊού στις 29 Μαΐου, σχεδόν δυο εβδομάδες νωρίτερα από το προβλεπόμενο (ήταν να ανοίξουν στις 11 Ιουνίου).
Το ίδιο τυχαίο δεν είναι το σόου που έδωσαν στην Αγία Σοφία, ανήμερα της Άλωσης της Πόλης.

Όλα έχουν το σκοπό τους και γίνονται την κατάλληλη (σύμφωνα με τους εμπνευστές τους) στιγμή.

Οι Τούρκοι, αφού είδαν ότι δεν τους βγήκε η μπούκα που επιχείρησαν στον Έβρο με τους “πρόσφυγες” και τους “μετανάστες” – που αβαντάριζαν με κάθε τρόπο – τους απέσυραν από την περιοχή των συνόρων και τους έστειλαν (λέει το καθεστώς Ερντογάν) σε διάφορες δομές που λειτουργούν στην ενδοχώρα. Λέγοντας ότι πρόκειται για μια κίνηση ανθρωπιστικής φύσης (αυτό σχολιάστε το όπως θέλετε…).

“Όταν η πανδημία (του κορωνοϊού) τελειώσει όποιος θέλει να πάει στο Παζάρκιουλέ δεν θα του πούμε όχι” είπε ο υπουργός των Εσωτερικών της Τουρκίας Σουλεϊμάν Σοϊλού.

Φυσικά ότι κι αν λέει ο Σοϊλού, γνωρίζει πολύ καλά τι περιμένει όποιον προσπαθήσει να περάσει τα σύνορα: πόρτες ερμητικά κλειστές!

Έχει γίνει πλέον σαφές και στους πιο δύσπιστους ότι τις τελευταίες 3 μέρες βλέπουμε σε πλήρη εξέλιξη το σχέδιο του Ερντογάν να πλημμυρίσει την Ελλάδα με άσχετους που θέλει να τους βάλει στη χώρα μας και τους έχει βαφτίσει “πρόσφυγες”.

Τους ενθαρρύνει η τουρκική ηγεσία, τους συνοδεύει με στρατιωτικά οχήματα για να φτάσουν στα σύνορα, τα οποία τους έχει πει ότι είναι ανοιχτά και μπορούν να περάσουν. Μέχρι και με ταξί τους κουβαλάνε στα ελληνοτουρκικά σύνορα, ώστε να δημιουργηθούν συνθήκες αποσταθεροποίησης στην παραμεθόριο.

Ήταν θέμα χρόνου το πότε ο Ερντογάν – μέτρ του καιροσκοπισμού – θα στρέφονταν προς το ΝΑΤΟ και τους … “συμμάχους” ημών για βοήθεια στο θέμα της Συρίας. Εργαλειοποιώντας τους πρόσφυγες της Συρίας και βαφτίζοντας “πρόσφυγες” άλλους, από άλλες χώρες.

Οι Τούρκοι, αυτοί που μπούκαραν στη Συρία και με την επέμβασή τους επέτειναν στο ήδη βεβαρυμένο πρόβλημα, ζητάνε τώρα από το ΝΑΤΟ βοήθεια, επειδή οι Ρώσοι στηρίζουν τον Αλ Ασάντ και τις ενέργειές του κατά των τουρκικών δυνάμεων κατοχής στη βόρεια Συρία, προκαλώντας απώλειες στον Ερντογάν.

Τα έχουμε πει χίλιες φορές και θα τα ξαναπούμε άλλες τόσες: ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε μόνοι μας σε περίπτωση στραβής με την Τουρκία.
Οι “φίλοι” δεν υπάρχουν, το ίδιο και οι “σύμμαχοι”. Υπάρχουν μόνο συμφέροντα. Τίποτε άλλο.

Και τα συμφέροντα μίλησαν (για πολλοστή φορά) κατά τη διάρκεια των εργασιών της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του ΝΑΤΟ. Όπου ο προεδρεύων όταν ήρθε η σειρά των δικών μας να μιλήσουν και να αντικρούσουν τις τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο συνεχώς έφερε εμπόδια…

Επιτακτική είναι πλέον η ανάγκη η Ελλάδα να προχωρήσει όσο πιο σύντομα γίνεται στη μονομερή ανακήρυξη των περιοχών της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της, ώστε να θωρακίσει με τον πιο ενδεδειγμένο (και νόμιμο) τρόπο τα συμφέροντά της στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και του Αιγαίου, σε πρώτη φάση.

Όπως όλα δείχνουν είναι θέμα χρόνου ο ΟΗΕ να κάνει το κέφι της Τουρκίας, να αποδεχθεί το Μνημόνιο που έχουν υπογράψει η Τουρκία με μια από τις Κυβερνήσεις της Λιβύης (του Αλ Σάραζ) και να προχωρήσει στην ανάρτηση των συντεταγμένων της “τουρκικής” ΑΟΖ – όπως αυτές καταγράφονται στο προαναφερθέν Μνημόνιο.

Όποτε μιλάει κανείς για διεθνείς σχέσεις πρέπει να έχει στο νου του τρία πράγματα:
1. ότι δεν υπάρχουν “φίλοι” και “σύμμαχοι” παρά μόνο συμφέροντα (τα οποία, κατά περίπτωση, είναι είτε κοινά συμφέροντα είτε αντίθετα),
2. ότι ο καλύτερος σύμμαχος μιας χώρας είναι ο μακροπρόθεσμος σχεδιασμός ενός βασικού κορμού κατευθύνσεων – που η χώρα τις ακολουθεί πιστά όποιος κι αν είναι στην κυβέρνηση της,
3. ότι το σωστό timing και η προσαρμογή στις συνθήκες κάθε εποχής είναι βασικός πυλώνας στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής.

Ως αβάσιμες χαρακτηρίζει το ιταλικό υπουργείο των Εξωτερικών τις διακινούμενες “πληροφορίες” από ΜΜΕ διαφόρων χωρών ότι υπάρχει συνεργασία – διαπραγμάτευση μεταξύ της Ιταλίας και της Τουρκίας με σκοπό τη συνεκμετάλλευση πετρελαίων στα ανοιχτά της Λιβύης, στο πλαίσιο του πρόσφατου MoU που υπέγραψαν η Άγκυρα και η Τρίπολη (αναφέρεται στο Μνημόνιο μεταξύ Τουρκίας και μιας εκ των Κυβερνήσεων που υπάρχουν πλέον στη Λιβύη).

Πρόκειται για ισχυρισμούς του Ερντογάν, που πάρα πολλά ελληνικά ΜΜΕ έσπευσαν να τους αναπαράγουν.

Η ώρα που οι “παίκτες” λαμβάνουν τη θέση τους στη σκακιέρα έχει έρθει.

Μέσα στις επόμενες ημέρες θα κριθούν πολλά, όχι μόνο για την ίδια τη Λιβύη αλλά και για την ανατολική Μεσόγειο γενικότερα. Πράγμα που σημαίνει πως η Ελλάδα επηρεάζεται άμεσα και για τα επόμενα πολλά χρόνια (ειδικά μετά και την είδηση που βγήκε ότι θα υπάρξει αποδοχή τουρκικής στρατιωτικής βοήθειας από την κυβέρνηση της δυτικής Λιβύης).

Η σημερινή ημέρα (15/11) κι ένα γεγονός αλλά και μια πρόσφατη είδηση που σχετίζεται με τις παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου έφεραν στο νου μια χώρα, το Πακιστάν.

Η 15η Νοεμβρίου 1983 είναι η μέρα που η κατοχική δύναμη στην Κύπρο έθεσε σε εφαρμογή ένα από τα σημεία του σχεδίου της για διχοτόμηση του νησιού, μετά από την εισβολή του 1974. Οι Τούρκοι ανακήρυξαν ως ανεξάρτητη την κατεχόμενη περιοχή και δημιούργησαν τη λεγόμενη “Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου”. Είναι το γνωστό ψευδοκράτος.

Μπορεί το θέμα της Συρίας και οι σχέσεις του Ερντογάν με τη Ρωσία να αποτελούν τα σημαντικότερα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει η Δύση στις ταραγμένες σχέσεις της με την Τουρκία, όμως υπάρχουν και κάποιες παράμετροι που απασχολούν ακόμη περισσότερο πολλούς αναλυτές και πολιτικούς που κοιτάνε “πίσω από την κουρτίνα”.

Ένα από τα προβλήματα στη σχέση ΗΠΑ – Τουρκίας ακούει στο όνομα “πυρηνικά όπλα”.