“Ο λύκος την τρίχα του αλλάζει, το χούι δεν το αλλάζει” αναφέρει ο λαός και πρόκειται για μια έκφραση που ταιριάζει απόλυτα σε όλους αυτούς τους Τούρκους αξιωματούχους που με κάθε ευκαιρία και σχεδόν καθημερινά υπενθυμίζουν τις παράλογες (και παράνομες) αξιώσεις της χώρας τους στο Αιγαίο και στην ανατολική Μεσόγειο.
Σειρά είχε αυτές τις ημέρες ο Τσαβούσογλου, ο οποίος πάλι αμφισβητούσε τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, πάλι αμφισβητούσε το αναγνωρισμένο από Διεθνείς Συνθήκες δικαίωμα νησιών κάθε μεγέθους να έχουν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ (ας μην πανηγυρίζουν κάποιοι επειδή το δικαίωμα αυτό το στήριξαν ορισμένοι Αμερικάνοι – στο τέλος μόνοι μας θα είμαστε!), πάλι έβγαλε τους γνωστούς χάρτες της “γαλάζιας πατρίδας” του που ονειρεύεται να φτιάξει…
Για να καταλάβουμε πόση βάση έχουν οι ισχυρισμοί των Τούρκων για την Ανατολική Μεσόγειο αρκεί να σκεφτούμε ένα και μόνο πράγμα: πλειοδοτούν έναντι της κατάστασης που η Ελλάδα επιδιώκει να παγιώσει (δηλαδή πλειοδοτούν έναντι του Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου της Θάλασσας).
Με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο οι Τούρκοι “έψησαν” τον Αλ Σαράζ στη Λιβύη, εδώ και καιρό προσπαθούν να “ψήσουν” τους Αιγύπτιους (λέγοντάς τους να μην υπογράψουν με την Ελλάδα οριοθέτηση ΑΟΖ επειδή αν υπογράψουν μαζί τους θα έχουν μεγαλύτερη έκταση), ενώ μόλις χθες ο Τσαβούσογλου έκανε ανοίγματα μέχρι και στο Ισραήλ (στο οποίο προχτές ήταν για επίσκεψη ο Έλληνας πρωθυπουργός).
Απ’ την άλλη, οι αποκαλύψεις του Μπόλτον (πρώην συμβούλου του Τράμπ, αρμόδιου για την Εθνική Ασφάλεια των ΗΠΑ) για τη σχέση Τράμπ – Ερντογάν αλλά και οι μέθοδοι νταβατζή με τους οποίους η Τουρκία λειτουργεί στην ανατολική Μεσόγειο, πρέπει να μας υποψιάζουν. Δεν μπορεί ο Μπόλτον να λέει ψέμματα, αφού οι κινήσεις του Ερντογάν όλο αυτό το διάστημα επιβεβαιώνουν τα λεγόμενα του πρώην αξιωματούχου των ΗΠΑ.
Σε σχέση με το παραπάνω, όλα τα λεφτά τις μέρες αυτές ήταν η δήλωση της προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ, Νάνσι Πελόζι, για τον Τραμπ και για τους τρόπους που λειτουργεί. Είπε ότι είναι “σαφώς ηθικά ακατάλληλος και διανοητικά απροετοίμαστος να είναι πρόεδρος των ΗΠΑ”. Δηλαδή εν ολίγοις τον χαρακτήρισε με ευγενικό τρόπο ανίκανο, ανήθικο και ηλίθιο…
Οι Ευρωπαίοι πάλι στην κοσμάρα τους, κάνουν μια από τα ίδια, ότι κάνουν εδώ και χρόνια: σφυρίζουν αδιάφορα ή στην καλύτερη περίπτωση άντε να κάνουν καμιά διαμαρτυρία της πλάκας στο πλαίσιο του ψόφιου ΝΑΤΟ ή της άτολμης ΕΕ. Λες και δεν ξεφτίλισαν οι Τούρκοι μονάδες επιφάνειας των δικών τους στόλων στα ανοιχτά της Λιβύης ή στην ανατολική Μεσόγειο.
Ακόμη δεν έχουν πάρει είδηση ότι σκοπός των Τούρκων είναι να χρησιμοποιήσουν κάθε μέθοδο, γνωριμία και μέσο (στρατιωτικό ή πολιτικό ή διπλωματικό) ώστε να φτάσουν ξανά στις “πόρτες της Βιέννης” (όπου κι αν αυτές τοποθετούνται, στις αρχές του 21ου αιώνα)…