Κατηγορία: γνώμη – σχόλιο επικαιρότητας

Η παραμονή στο ευρώ και τα δανεικά έχουν χρονικό ορίζοντα. Αν δεν μας έστειλαν αδιάβαστους χθες, θα το κάνουν αύριο, μεθαύριο… Προς τι λοιπόν ο ντόρος για σοβαρή προετοιμασία για εθνικό νόμισμα; Ας αντιληφθούμε πλέον πως είμαστε ΜΟΝΟΙ και πως τα «ντάνκε» στην κάθε Δωροθέα πρέπει να τελειώνουν κάποια στιγμή!

Ας δούμε το πράγμα ψύχραιμα και με απλές κουβέντες: όσο η χώρα δεν έχει στα δικά της χέρια την κατάρτιση ενός προγράμματος το οποίο θα προστατεύει τον κόσμο αλλά και που θα τη βγάλει από τον υφεσιακό βούρκο στον οποίο βρίσκεται τα τελευταία 5-6 χρόνια, δεν πρόκειται να δούμε χαΐρι τον αιώνα τον άπαντα!

Πριν από λίγες ημέρες είχαμε βάλει δίπλα-δίπλα δυο φωτογραφίες των Παπανδρέου και Τσίπρα.

Αλλάζοντας τη φωτογραφία του νυν πρωθυπουργού και βάζοντας μια πιο “φρέσκια”  δίπλα σε αυτή του Παπανδρέου (που επίσης είχε τραβηχθεί μετά από εκείνην την έξοδο από τη Σύνοδο Κορυφής που έκρινε την Κυβέρνησή του), όλοι βλέπουμε πως είναι ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΕΣ οι ομοιότητες μεταξύ των δυο.

Τόσο στο βλέμμα όσο και στην έκφραση του προσώπου…

Προς τους πολιτικούς μας:

Καιρός ήταν να βρεθείτε στο ίδιο τραπέζι!

Κι σήμερα (που το 61% είναι 100%), με την έκθεση του ΔΝΤ περί μη βιώσιμου χρέους στο χέρι και με τον “κακό” Βαρουφάκη εκτός, κοιτάξτε να τα βρείτε και να πάτε Βρυξέλλες ως Ελλάδα και όχι όπως τις προηγούμενες ημέρες.
Γιατί αν αρχίσετε πάλι τα ίδια το 100% του λαού ΔΕΝ θα ξεχάσει την ευκαιρία που ΣΑΣ ΔΙΝΕΙ σήμερα.

Η τακτική είναι γνωστή, δοκιμασμένη εδώ και χρόνια και έχει πολλάκις καταδικάσει οποιαδήποτε κίνηση μπορεί να γίνει στη χώρα: καπέλωμα των πάντων!

Από τα κόμματα, από αποτυχημένους που ο λαός τους γύρισε την πλάτη, από άλλους που ψάχνουν εναγωνίως έναν ρόλο, από περίεργους που θέλουν να εξαργυρώσουν μια συμμετοχή με μια θεσούλα την επόμενη ημέρα.

Μια από τα ίδια δηλαδή. Γιατί εκεί που το έχουν φέρει το θέμα, αυτοί όλοι θεωρούν πως όποιος θα ψηφίσει «ναι» είναι ΝΔ, ΠΑΣΟΚ ή ΠΟΤΑΜΙ (για να μείνουμε στα εντός Βουλής κόμματα) ή όποιος ψηφίσει «όχι» είναι ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ή ΧΑ.

Μια ζωή τυφλοί και κουφοί στα κελεύσματα της κοινωνίας. Μια ζωή τα δείχνουν και τα μεταφράζουν όπως θέλουν (ας είναι καλά και τα φιλικά προς κάθε σχηματισμό ΜΜΕ).

Αν υπάρχει μια – έστω μια – πιθανότητα να δούμε την υφιστάμενη κατάσταση να λήγει γρήγορα, αυτή είναι το “ποντάρισμα” στη γνωστή διαμάχη μεταξύ ΔΝΤ και ΕΕ (δηλαδή Γερμανίας).

Το ΔΝΤ έψαχνε την ευκαιρία να… αναστηθεί αλλά και να πατήσει το πόδι του στην Ευρώπη. Η ευκαιρία αυτή του ήρθε ταυτόχρονα το 2011, με την Ελλάδα.

Η Ευρώπη (αυτή η Ευρώπη, που δεν τη γουστάρει κανείς πλην ολίγων «φωτεινών» εξαιρέσεων που τη θέλουν στο χάλι που κατάντησε κι ακόμη χειρότερη) θέλει να πετάξει έξω το ΔΝΤ αλλά και να στείλει μηνύματα με διάφορους αποδέκτες εντός των συνόρων της. Πάλι η ευκαιρία δίδεται με την Ελλάδα.

Γνωστό πειραματόζωο είμεθα πλέον. Και προτού το πειραματόζωο αποθάνει, έστω και την υστάτη ώρα, γίνονται προσπάθειες άμβλυνσης των διαφορών ώστε να μην περάσει στο τελικό στάδιο αλλά να υπογραφεί μια συμφωνία (που θα απαξιώνει οτιδήποτε – οπουδήποτε, που θα δίνει «μαθήματα καλής διαγωγής» στα κράτη που κάνουν «ανόητες» σκέψεις και που θα στείλει ξανά το ΔΝΤ στην άλλη άκρη του Ατλαντικού).

Ίδωμεν (για τη σύγκληση ίδωμεν, γιατί το μάρμαρο είναι γνωστό τοις πάσοι ποιος θα το πληρώσει…).

Η απόφαση πλέον σε εμάς. Τέλος στις ανέξοδες “επαναστάσεις” των πληκτρολογίων

Δημοψήφισμα λοιπόν! Προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία που θα αφορά – σύμφωνα με όσα ανέφερε στο διάγγελμά του ο πρωθυπουργός – την αποδοχή ή απόρριψη του τελεσιγράφου της Επιτροπείας.

Δηλαδή τώρα θα κληθούμε να αποφασίσουμε αν η χώρα θα αποδεχθεί τους όρους που τέθηκαν στο Eurogroup της 25/6/2015 ώστε να κλείσει το ιδιαίτερα «πετυχημένο» πρόγραμμα των δανειστών που συμφωνήθηκε πριν από 2 περίπου χρόνια, που θα οδηγήσουν στην αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας από την Επιτροπεία.

Γιατί στην ουσία αυτό θα αποφασίσουμε. Άσχετα με όσα ακούγονται, με όσα εικάζονται και με όσα ο καθένας από τους πρωταγωνιστές έχει στο νου του και τα λέει για λαϊκή κατανάλωση, στην πραγματικότητα και με βάση τις μέχρι τώρα εξελίξεις ακόμη δεν έχει τεθεί το ερώτημα «ευρώ ή δραχμή» ή «υπογραφή νέου Μνημονίου ή όχι».

Αυτά αν έλθουν, θα έλθουν μετά.

Παρατηρώντας φωτογραφίες που απεικονίζουν όλους αυτούς τους καλούς ανθρώπους που νοιάζονται για το καλό μας και προσέτρεξαν εις Βρυξέλλες, θυμηθήκαμε και κάτι (όχι και τόσο) παλιό.

Φυσικά, στις φωτό όλοι τους είναι καμαρωτοί – δεν βλέπεις και κάθε μέρα τα (υποτιθέμενα) αφεντικά της ΕΕ.

(όσον αφορά τις πολιτειακές και πολιτικές εξελίξεις)

Τις 2 φωτογραφίες τις χωρίζουν περίπου 4 χρόνια. Δεδομένης της πορείας των συνομιλιών, της όλης “διαπραγμάτευσης” αλλά και των διαθέσιμων δικών μας πολιτικών που έσπευσαν να υποβάλλουν τα διαπιστευτήρια τους στις Βρυξέλλες, πολλοί πλέον μιλάνε για ένα … deja vu  της ιστορίας του 2011 (πολιτειακής φύσης) και για το επόμενο βήμα.

Που δεν θα είναι άλλο από την περιβόητη κυβέρνηση “Εθνικής Ενότητας” που θα έχει στην κεφαλή της έναν τραπεζίτη (ή έστω έναν της ιδίας συνομοταξίας “σωτήρων”).

Άσχετα αν, όπως τότε – έτσι και τώρα, η επιλογή του λαού, δια της εκλογικής αναμέτρησης, ήταν άλλη. Τι διαφορετικό μπορεί να κάνει ο νυν (που μετά τις προτάσεις των 8 δις τον έχουν ήδη στη γωνία), σε σχέση με τον πρώην αν ισχύει ένα τέτοιο σενάριο; Ίδωμεν!

Αν ο εικαζόμενος σχεδιασμός βγει (και δεν θα χρειάζονται πλέον περισσότερες αποδείξεις ότι η χώρα έχει μετατραπεί σε μπανανία νέου τύπου), τουλάχιστον θα έχουμε την ευτυχία να έχουμε το ευρώ για νόμισμα, για όσο καιρό θα το επιτρέπουν οι καταστάσεις και οι “δανειστές”…

Με μια πρώτη και βιαστική ματιά σε όσα συνέβησαν και σε όσα ακούγεται πως θα υπογραφούν τα συμπεράσματα είναι βασικά δυο:

• οι έμμεσες μειώσεις ή αυξήσεις που έρχονται – αντίστοιχα τόσο σε εισοδήματα όσο και σε τιμές αγαθών – είναι αρκετές. Η εισαγωγή συγκεκριμένων αγαθών και υπηρεσιών σε συγκεκριμένους συντελεστές του ΦΠΑ, χωρίς να πειραχθούν καθόλου μισθοί και συντάξεις, σημαίνει αυτόματη μείωση των εισοδημάτων και αύξηση των τιμών.
• δεδομένης της χθεσινής απόφασης για παράταση των κυρώσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχουν επιβληθεί στη Ρωσία, κάτι δεν πρέπει να πήγε σύμφωνα με τους υπολογισμούς της Ελληνικής πλευράς στις συζητήσεις με τη Ρωσία και το θέμα να στράβωσε (άσχετα με τις ανακοινώσεις).

Τα υπόλοιπα θα τα δούμε και θα τα μάθουμε εν καιρώ, αφού «κλείσει» οριστικά το θέμα των νέων σχέσεων της χώρας με τους «δανειστές»…

Δεν είναι ανάγκη να είναι κάποιος και τόσο ειδήμων στα οικονομικά για να αντιληφθεί πως οι δηλώσεις όλων αυτών που είναι υπέρ μιας «οποιασδήποτε συμφωνίας» με την Επιτροπεία (ώστε «να μείνει η χώρα στο ευρώ πάση θυσία») σκοπό τους μεταξύ άλλων έχουν και τη δημιουργία και γιγάντωση ενός κλίματος bank-run, ώστε να πιεστεί η ελληνική Κυβέρνηση να υπογράψει οτιδήποτε της προταθεί την «παρατεταμένη περίοδο» που αρχίζει αύριο και λήγει στις 30 Ιουνίου.

Ούτε πρέπει να είναι ειδήμων στην πολιτική για να αντιληφθεί πόσο βάσιμο είναι αυτό που είπε ο γνωστός οικονομολόγος Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ σε συνέντευξή του στην ιταλική εφημερίδα Λα Ρεπούμπλικα. Ο Γκάλμπρεϊθ δεν μάσησε τα λόγια του και είπε το προφανές, ότι δηλαδή η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα παίζει παιχνίδια που σκοπό έχουν την πτώση της ελληνικής Κυβέρνησης και την εγκατάσταση μιας άλλης «πιο επιθυμητής» στα ευρωπαϊκά σαλόνια. Γιατί αν η Ελληνική Κυβέρνηση καταφέρει και αποσπάσει το παραμικρό, τότε αυτό θα έχει άμεσο αντίκτυπο στον ευρωπαϊκό πολιτικό χάρτη (με πρώτες στη σειρά την Ισπανία και την Ιταλία).

Τα ‘χουμε πει δεκάδες φορές: η Ελλάδα δεν τους ενδιαφέρει. Ούτε αν θα ξεπληρωθεί κάαααποτε το χρέος της. Το παιχνίδι είναι πολύ μεγαλύτερης αξίας από τα τρακόσια-τόσα δις του Ελληνικού χρέους!!