Ακριβώς όπως τα λέει ο τίτλος: χρωστάμε πιο πολλά και είμαστε κι απ’ τους πιο φτωχούς!
Σύμφωνα με ανάλυση του ΣΕΒ που βασίστηκε σε μελέτη του ΟΟΣΕ που τιτλοφορείται “How’s Life” η κατάσταση είναι όπως περιγράφεται παραπάνω.
Κάθε Έλληνας χρωστάει στους… “δανειστές” περίπου 29.700 ενώ είμαστε στον πάτο της λίστας (35η θέση) αναφορικά με τη βιωσιμότητα του επιπέδου ευημερίας της χώρας μας στο μέλλον.
Αυτός είναι ο μέσος όρος που θα μπορούσαμε να τον πούμε και “κατά κεφαλήν χρέος”. Τριάντα χιλιάρικα! Κι ας είναι η κόρη του φίλου μου του Βασίλη που γεννήθηκε προχτές ή μια γιαγιά 101 χρόνων που ζει σε κάποιο χωριό στην Πίνδο ή σε μια βραχονησίδα στο Αιγαίο.
“Πολακειάδα” αριθμός 1.448.732 σε εξέλιξη και οι περισσότεροι στη χώρα ασχολούνται με αυτό. Και μαλώνουν κιόλας μεταξύ τους για την εξέλιξη που παρουσιάζουν τα πολυδανεισμένα ΜΜΕ.
Ασχολούνται με το αν ο Πολάκης δικαιούταν να πάρει τόσο υψηλό δάνειο (δάνειο που δύσκολα να το πάρει κάποιος τέτοιες εποχές), με το αν έπρεπε να γίνει έλεγχος ή όχι για τη νομιμότητα του δανείου, με το αν έπρεπε ή όχι να δημοσιοποιηθούν τηλεφωνικές συνομιλίες… Δηλαδή καθόμαστε και συζητάμε για τα αυτονόητα.
Επίσης έχουμε τη διαμάχη μεταξύ δυο πρώην, του πρώην των Εξωτερικών με τον πρώην της Άμυνας. Και εκεί μια από τα ίδια, απογοητευτικές καταστάσεις που και να τις σχολιάσει κανείς, το χρόνο του θα χάσει…
Μέσα σε όλα τα “θαυμαστά” στη χώρα μας καταφέραμε τελικά και το μοναδικό στα παγκόσμια χρονικά: να κλείσει μια καθετοποιημένη επιχείρηση η οποία είχε στη διάθεσή της τα πάντα γύρω από τη ζάχαρη, και μάλιστα από το χωράφι μέχρι το ράφι.
Για την ΕΒΖ ο λόγος, που διοικήθηκε ωσάν αμπέλι ξέφραγο ή σαν προσωπική επιχείρηση και κληρονομιά από τους παππούδες, μια τεράστια επιχείρηση στην οποία κάποιοι μαθητευόμενοι μάγοι (συνήθως αποτυχημένοι πολιτευτές που κάπου έπρεπε να βολευτούν!) έκαναν το… αγροτικό τους.
Στο Δήμο Αλεξάνδρειας και συγκεκριμένα στην ομάδα της πλειοψηφίας τα πράγματα δεν πήγαν όπως κάποιοι (ίσως όλοι) θα ήθελαν. Είτε πρόκειται για αυτούς που στηρίζουν τον δήμαρχο Π. Γκυρίνη είτε δεν τον στηρίζουν πλέον και έχουν ανοίξει πανιά για αλλού.
Σειρά λαθών και κακών χειρισμών (κάποια από τα οποία τα παραδέχεται ακόμη και ο ίδιος ο αρχηγός της παράταξης της πλειοψηφίας) αλλά και σχεδιασμοί που ξεπερνούν τα στενά όρια της “Ώρας Ευθύνης” του Γκυρίνη έχουν οδηγήσει στην ανεξαρτητοποίηση αρκετούς συμβούλους της πλειοψηφίας.
Συρόπουλος, Χαλκίδης, Κυτούδης, Κιρκιλιαννίδης είναι ήδη εκτός ομάδας και εντός του Δημοτικού Συμβουλίου. Αλεξόπουλος και Ναλμπάντης είναι επιπλέον και εκτός του Συμβουλίου, έχουν παραιτηθεί.
Εταιρία έκανε μια δημοσκόπηση, ενόψει δημοτικών εκλογών, για το Δήμο Θεσσαλονίκης.
Οι απαντήσεις στα… “κλασσικά” ερωτήματα μιας δημοσκόπησης (ποιος είναι ο καταλληλότερος, ποιον θα ψήφιζαν αν την Κυριακή είχαμε εκλογές κλπ κλπ) ενδιαφέρουν τους Σαλονικιούς, οπότε δε θα αναφερθούμε σε αυτά.
Θα αναφερθούμε όμως στην απάντηση σε ένα σημαντικό ερώτημα που ισχύει για όλους τους Δήμους και στο οποίο θα πρέπει να απαντήσουν στους ψηφοφόρους πειστικά και όχι πολιτικάντικα οι ίδιοι οι υποψήφιοι: “Ποιο πιστεύετε ότι είναι το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό που πρέπει να διαθέτει ο Δήμαρχος;”
Οι σημερινοί 80άρηδες τα θυμούνται λόγω του ότι τα έζησαν, κάπου στη δεκαετία του 1960.
Οι λίγο μικρότεροι τα έμαθαν από τις διηγήσεις παλαιοτέρων.
Οι πιο μικροί είναι ή αδιάφοροι ως προς την κατάσταση (πράγμα κακό) ή τα έχουν διαβάσει και κάνουν ήδη τους παραλληλισμούς τους.
Όπως και να ‘χει, μετά τις τελευταίες κοινοβουλευτικές εξελίξεις, είναι σαφές ότι ο όρος “σαλαμοποίηση του κέντρου” επανέρχεται ξανά στην πολιτική επικαιρότητα της χώρας. Μην επανέλθει μόνο κι η ιστορία που ακολούθησε τη “σαλαμοποίηση”…
Γενικότερες εξελίξεις στην τοπική πολιτική σκηνή δρομολογεί η πρώτη συγκέντρωση υποψηφίου δημάρχου μέσα στο εκλογικό 2019.
Απ’ ότι μαθαίνω πολύ σύντομα θα έχουμε και μια ακόμη παρουσίαση υποψηφίου δημάρχου.
Όσον αφορά δε τη συγκέντρωση – παρουσίαση του συνδυασμού του Αργύρη Πανταζόπουλου, αυτά που συζητούνται αρκετά (δηλαδή τα πρώτα σχόλια και οι πρώτες εντυπώσεις) είναι: