Κατηγορία: Ελλάδα

Πολλά έχουν… μαζευτεί στα ελληνο-τουρκικά και ίσως θα πρέπει να τα δούμε όλοι ΣΥΝΟΛΙΚΑ – και όχι ως μεμονωμένα περιστατικά – και με τη ΔΕΟΥΣΑ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ. Γιατί προφανέστατα αποτελούν μέρος ενός γενικότερου (πολυετούς) τουρικού σχεδιασμού, που όποτε δίδεται ευκαιρία οι γείτονες το φέρνουν στην επιφάνεια και το επικαιροποιούν.

Οι συζητήσεις στη Γενεύη για την Κύπρο (άγνωστη η κατάληξή τους αλλά ακόμη πιο άγνωστο είναι το πως θα επηρεάσει το όλο θέμα την κατάσταση στο Αιγαίο), οι δηλώσεις των Τούρκων σχετικά με τις λεγόμενες πολεοδομικές παρεμβάσεις σε νησιά του Αιγαίου (οι Τούρκοι εν ολίγοις λένε πως θα πρέπει να δώσουν άδεια για να γίνεται οτιδήποτε στο ανατολικό και στο κεντρικό Αιγαίο), τα κάθε είδους καράβια που αραιά και που «κολλάνε» σε ελληνικές βραχονησίδες και αναμένουν τους Τούρκους να τα ξεκολλήσουν ή οι συνεχιζόμενες προκλήσεις του Ερντογάν είναι μόνο μερικά από τα στοιχεία που συνθέτουν ένα σκηνικό που δεν είναι και ότι καλύτερο από το 1996 και μετά.

Να σημειωθούν δυο πράγματα: εμείς λέμε ότι η μόνη μας διαφορά είναι η διευθέτηση της ηφαλοκρηπίδας ενώ δεν έχουμε ασχοληθει καθόλου με την ΑΟΖ.

Στο «Παλάτι των Εθνών», στη Γενεύη, ξεκίνησε η Διάσκεψη για την Κύπρο. Μια ιστορία η οποία ουδείς γνωρίζει που θα βγάλει.

Θα πρέπει μόνο να έχουμε στο νου μας δυο πράγματα:

α) ότι στη διπλωματία η σταθερότητα στις απόψεις δεν σημαίνει απαραίτητα και ακινησία.

β) το όλο… στήσιμο της ιστορίας από τον (υποτίθεται ουδέτερο) ΟΗΕ, γεγονός που σημαίνει πολλά. Λες και πήγαν σε κάποια ιδιωτική σύναξη. Μέχρι και τα καρτελάκια που είναι μπροστά από τους συμμετέχοντες προέδρους, υπουργούς κλπ δεν γράφουν τίποτε περισσότερο από ένα ξερό «η αυτού εξοχότης»…

(αυτό με τα καρτελάκια έχει ξαναγίνει, σε άλλες συνάξεις του ΟΗΕ με συμμετέχοντες τους Σκοπιανούς που επιμένουν να το παίζουν απόγονοι του Μεγαλέξανδρου)  

Στημένη φαίνεται πως την έχουν στην Κύπρο (και κατά συνέπεια και στον Ελληνισμό) με αυτή τη διεθνή διάσκεψη που υποτίθεται πως θα λύσει το κυπριακό, ένα θέμα που από το 1974 και έπειτα είναι ένα διεθνές θέμα που σχετίζεται με εισβολή και κατοχή τμήματος μιας χώρας – μέλους του ΟΗΕ και της ΕΕ.

Όπως επισημαίνει το migratiou.com (του Μιχάλη Ιγνατίου), στην ουσία ο Κύπριος πρόεδρος δεν πάει εκεί ως πρόεδρος ενός ανεξάρτητου κράτους αλλά ως πρόεδρος μιας εκ των δυο κοινοτήτων που κατοικούν στο νησί (δηλαδή γίνεται μια εξομοίωση με τον εκπρόσωπο της τουρκοκυπριακής κοινότητας) ενώ σε δηλώσεις του ειδικού συμβούλου του ΟΗΕ για το Κυπριακό, Εσπεν Άιντα, γίνεται αναφορά σε «παγωμένες συγκρούσεις» που δεν είναι δεδομένο πως θα παραμένουν παγωμένες για πάντα, «(…) εάν δεν προσπαθήσεις να τις επιλύσεις όταν έχεις την δυνατότητα.» (!!!!!!)

Διαβάστε ολόκληρο το ρεπορτάζ, ΕΔΩ , στο mignatiou.com

Κάποια στιγμή η οικονομική κρίση θα τελειώσει αλλά εάν έχουν, ταυτόχρονα, τελειώσει και οι ΑΟΖ, τότε δεν θα υπάρχει μέλλον στον ελλαδικό χώρο διότι υπάρχει πιθανότητα ο Πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Αναστασιάδης και ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Αλέξης Τσίπρας, που παρέλαβαν κράτη να παραδώσουν κοινότητες.

Ποτέ στην μεταπολεμική μας ιστορία δεν είχαμε τόσους λίγους φίλους, αλλά ο Αλέξης κάνει βόλτες σε νησιά που δεν έχουν σύνορα, επιτρέπει σε Υπουργό του να λέει ότι δεν πειράζει να χάσουμε μερικά νησιά στο Αιγαίο, αποκαλεί «μπούλη» τον Υπουργό Άμυνας, πηγαίνει να προσκυνήσει τον μεγάλο ηγέτη της Κούβας που θα ήθελε πολύ να του μοιάσει και παριστάνοντας, επιτέλους, τον Ανδρέα ετοιμάζεται να διώξει το καταραμένο ΔΝΤ από την πατρίδα μας. Ο Ανδρέας, όμως, είχε μιλήσει για το ΔΝΤ πολύ πριν γεννηθεί ο Αλέξης.

Διαβάστε όλο το άρθρο ΕΔΩ, στο mignatiou.com

Την αναστολή της αύξησης του ΦΠΑ στα νησιά του Βόρειου και του Ανατολικού Αιγαίου για όσο καιρό υπάρχει η προσφυγική κρίση καθώς και τη διανομή ποσού 617 εκατ. ευρώ σε περίπου 1,6 εκατ. συνταξιούχους που λαμβάνουν συντάξεις κάτω από 850 ευρώ ανακοίνωσε το πρωθυπουργός με διάγγελμά του το βράδυ της Πέμπτης 8 Δεκεμβρίου.

Με τη φράση «Τη συμφωνία μας με τους εταίρους μας θα την τηρήσουμε στο ακέραιο, αλλά ταυτόχρονα θα υπερασπιστούμε με κάθε τρόπο, τη κοινωνική συνοχή της πατρίδας μας» ο Τσίπρας θέλησε να δώσει το στίγμα της συγκεκριμένης πρωτοβουλίας του, η οποία καθώς φαίνεται δεν τυγχάνει της έγκρισης των δανειστών αλλά καταδεικνύει πως ίσως να οδεύουμε και προς εκλογές. Τη στιγμή μάλιστα που η διαπραγμάτευση είναι ακόμη σε εξέλιξη.

Στην εκπομπή «Επωνύμως» της ΕΡΤ1 (που είδαμε το πρωί της Κυριακής 4 Δεκεμβρίου) καλεσμένος ήταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος.

Ο ΠτΔ ερωτήθηκε από τον παρουσιαστή της εκπομπής για μια σειρά από θέματα, μεταξύ αυτών και για τα εθνικά θέματα και ελληνοτουρκικά. Ο Παυλόπουλος ξεκαθάρισε πως η μόνη διαφορά που υπάρχει με την Τουρκία είναι η οριοθέτηση της νησιωτικής υφαλοκρηπίδας και πως όλα τα υπόλοιπα ζητήματα τα λύνουν οι κανόνες του Διεθνούς Δικαίου και η Συνθήκη της Λωζάννης (και πως όποια «προβλήματα» εμφανίζονται από τα πουθενά «είναι στη φαντασία κάποιων») – η οποία καθορίζει όχι μόνο τα σύνορα της Ελλάδας αλλά και τα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Μια ιστορία που έχει να κάνει με το ύψος του Ελληνικού χρέους ήρθε για μια ακόμη φορά στο φως της δημοσιότητας με αφορμή τη δήλωση που έκανε στο γερμανικό Spiegel ο Αμερικανός επενδυτής Πολ Kαζαριάν (ο οποίος φέρεται πως είναι ο μεγαλύτερος ιδιώτης επενδυτής στην Ελλάδα).

Ο Καζαριάν είπε πως το χρέος της Ελλάδας είναι το ψέμα του… αιώνα, αφού αυτό δεν ανέρχεται στο 177% του ΑΕΠ αλλά στο 71%. Σύμφωνα με τον πρώην τραπεζίτη της Goldman Sachs ο υπολογισμός του χρέους θα πρέπει να γίνει όχι με βάση την ονομαστική του αξία, δηλαδή 312 δισ. ευρώ το 2015, αλλά με βάση την χρονική αξία των υποχρεώσεων της Ελλάδας.

Διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ, στο Ποντίκι.

Σε δίνη παραλογισμού, εθνικιστικού παροξυσμού και ευθείας αμφισβήτησης της διεθνούς νομιμότητας έχει εισέλθει η Τουρκία (ειδικά μετά το γιαλαντζί πραξικόπημα του Ιουλίου του 2016 και την επικράτηση του Ερντογάν).

Τόσο ο Ερντογάν όσο και η αντιπολίτευση στη γείτονα χώρα (που αμέσως μετά από την αποτυχημένη προσπάθεια ανατροπής του επίδοξου σουλτάνου έσπευσε να δηλώσει διάφορα για την πολιτική κατάσταση και να τον στηρίξει με κάθε τρόπο) έχουν αποδυθεί σε έναν αγώνα που από ότι φαίνεται ξεπερνά τα σύνορα της Τουρκίας που θέλει να τα αλλάξει κιόλας!

Αφού τον έχουν ξαμολήσει και κατάφερε να είναι ανεξέλεγκτος, φυσικό επακόλουθο ήταν να πάρει φόρα ο Ερντογάν και απειλεί την Ευρώπη – δηλαδή την Ελλάδα, γιατί οι υπόλοιποι, πλην των Ιταλών και λίγο των Κυπρίων και των Μαλτέζων δεν έχουν πάρει είδηση ακόμη τι σημαίνει να έχεις χιλιάδες πρόσφυγες στο έδαφός σου.

Ο Τούρκος πρόεδρος απειλεί με «άνοιγμα» των συνόρων και με πλημμυρίδα προσφύγων και παράνομων μεταναστών αν τελικά η Ευρώπη θα κόψει κάθε επαφή με την Τουρκία όσον αφορά την ενταξιακή της πορεία. Δηλαδή τι ακριβώς κάνει ο Ερντογάν (που οδηγεί τη χώρα του στο φασισμό και στην ισλαμοποίηση);;

Την τελευταία του πνοή άφησε το βράδυ της Κυριακής 20 Νοεμβρίου ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωστής Στεφανόπουλος, στο νοσοκομείο όπου νοσηλεύονταν από τις 17 Νοεμβρίου, εξαιτίας επιπλοκών πνευμονίας.

Ο Αχαιός πολιτικός θα είναι από τους λίγους πολιτικούς που πέρασαν από την Ελλάδα και οι Έλληνες θα τον θυμούνται, γιατί ειδικά κατά τη διάρκεια της θητείας του στο ανώτατο πολιτειακό αξίωμα της χώρας άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του.

Ίσως πολλοί να τον κατηγορούν για κάποιες πολιτικές επιλογές που είχε κάνει κατά τη διάρκεια της πολύχρονης καριέρας του, ίσως πολλά (μεταξύ αυτών και η Ιστορία αυτής της χώρας) να ήταν διαφορετικά αν είχε κερδίσει κάποια από τις 2 εκλογικές αναμετρήσεις στις οποίες είχε συμμετάσχει με σκοπό τη διεκδίκηση της αρχηγίας της Νέας Δημοκρατίας.

«Ένα μήλο την ημέρα, τον γιατρό τον κάνει πέρα», μαθαίναμε κάποτε στο σχολείο. Είναι ή όχι σωστό, αυτό θα μας το πουν οι επιστήμονες που το μελετάνε το θέμα χρόνια τώρα. (στην εικόνα βάλαμε 4 μήλα, για να καλύψουμε όλα τα γούστα και να κάνουμε “γέφυρα” για το παρακάτω).

Όσον αφορά όμως τα Μνημόνια, κάποιοι άλλοι (όχι γιατροί) έψαξαν και βρήκαν ότι μέχρι το Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου πως ένα μόνο δεν φτάνει – ΕΔΩ το σχετικό δημοσίευμα.

Όχι μήλο! Αλλά κλείσιμο προαπαιτούμενου.

Μέσα στις επόμενες 30 μέρες για να καλυφθούν όλα τα προαπαιτούμενα πρέπει κατά μέσο όρο να κλείνουν περίπου τέσσερα καθημερινά!!!

Προϋπολογισμός του 2017, οι αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, πώληση κρατικών επιχειρήσεων, Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα 2017 – 2020, αλλαγές στην αγορά ενέργειας, μεταρρύθμιση στο ασφαλιστικό, περικοπές ακόμη και από την Άμυνα, το καθεστώς στο υπερ-ταμείο, είναι μερικά μόνο από αυτά που πρέπει να γίνουν…

Με αφορμή την επίσκεψη Ομπάμα και ψάχνοντας λίγο στο διαδίκτυο πέσαμε – σε διάφορα site, πολιτικού και ιστορικού περιεχομένου – σε έναν κατάλογο των Αμερικανών προέδρων που ήρθαν στην Ελλάδα.

Τρεις είναι οι πρόεδροι της πέραν του Ατλαντικού μεγάλης συμμάχου που μας επισκέφθηκαν:

• το Δεκέμβριο του 1959 ήρθε ο Ντουάιτ Αϊζενχάουερ (34^ος πρόεδρος). Τον είχε υποδεχθεί ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής.
• το 1991 επισκέφθηκε τη χώρα μας ο Τζωρτζ Μπους (ο μπαμπάς, όχι ο υιός).  Όταν μας επισκέφθηκε ο 41^ος πρόεδρος των ΗΠΑ πρωθυπουργός ήταν ο Κ. Μητσοτάκης και Πρόεδρος ο Κ. Καραμανλής.

Σύμφωνα με ανακοίνωση του Λευκού Οίκου (δείτε ΕΔΩ το κείμενο της ανακοίνωσης), ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής Μπαράκ Ομπάμα θα πραγματοποιήσει επίσημη επίσκεψη στην Αθήνα και θα συναντηθεί με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και με τον πρωθυπουργό της χώρας μας στις 15 Νοεμβρίου.

Κάποιοι (που αποδεδειγμένα δεν έχουν ιδέα τόσο από τη διεθνή πολιτική σκηνή όσο και από διπλωματικές πρακτικές) επιμένουν και λένε πως η συγκεκριμένη επίσκεψη δεν έχει σημασία, αφού θα είναι – λέει – στη δύση της θητείας του Ομπάμα. Άρα, σύμφωνα με τα λεγόμενά τους, είτε έρθει είτε δεν έρθει είναι ένα και το αυτό. Δεν θα παίξει ρόλο. Τεράστιο λάθος!

Το θέμα δεν είναι αν έγινε λάθος (ή «λάθος») στο τηλεγράφημα που απέδιδε τα λόγια του Ερντογάν σε ομιλία του στην πόλη Ριζέ.

Το θέμα είναι πολύ πιο απλό και φυσικά πολύ πιο επικίνδυνο. Ο Ερντογάν, έχοντας τη στιγμή αυτή τα μάτια του στραμμένα στο Ιράκ και στα πετρέλαια της Μοσούλης λέει, λέει, λέει, λέει πολλά.

Πρωταρχικός στρατηγικός του στόχος (έχοντας καθαρίσει – με μεθοδολογία που μόνο μια χούντα κάνει –  το εσωτερικό του και έχοντας μια αντιπολίτευση που γαυγίζει αθόρυβα) είναι τα ιρακινά πετρέλαια και εν συνεχεία η ανακοπή των Κούρδων και η δημιουργία ζωνών «ασφαλείας» στα νότια σύνορα της χώρας του.