Την τελευταία του πνοή άφησε το βράδυ της Κυριακής 20 Νοεμβρίου ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωστής Στεφανόπουλος, στο νοσοκομείο όπου νοσηλεύονταν από τις 17 Νοεμβρίου, εξαιτίας επιπλοκών πνευμονίας.
Ο Αχαιός πολιτικός θα είναι από τους λίγους πολιτικούς που πέρασαν από την Ελλάδα και οι Έλληνες θα τον θυμούνται, γιατί ειδικά κατά τη διάρκεια της θητείας του στο ανώτατο πολιτειακό αξίωμα της χώρας άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του.
Ίσως πολλοί να τον κατηγορούν για κάποιες πολιτικές επιλογές που είχε κάνει κατά τη διάρκεια της πολύχρονης καριέρας του, ίσως πολλά (μεταξύ αυτών και η Ιστορία αυτής της χώρας) να ήταν διαφορετικά αν είχε κερδίσει κάποια από τις 2 εκλογικές αναμετρήσεις στις οποίες είχε συμμετάσχει με σκοπό τη διεκδίκηση της αρχηγίας της Νέας Δημοκρατίας.
Αυτό όμως που σε όλους μένει είναι ο τρόπος με τον οποίο ο Στεφανόπουλος υπηρέτησε τη χώρα από τη θέση του Προέδρου, μια θέση «δύσκολη» (ειδικά μετά από την Αναθεώρηση του 1985) που ο Στεφανόπουλος ανέδειξε με τον δικό του τρόπο.
Κορυφαία στιγμή της πολιτικής του καριέρας, ίσως να ήταν και αυτή που αποτέλεσε το έναυσμα να θεωρείται ο Στεφανόπουλος ο “αγαπημένος Πρόεδρος των Ελλήνων” ήταν η προσφώνηση του Στεφανόπουλου στον Κλίντον, στις 19 Νοεμβρίου του 1999, κατά σύμπτωση 17 χρόνια και μια ημέρα πριν από το θάνατό του. Δείτε ΕΔΩ σχετικά.