Κατηγορία: διεθνή

Τρεις εκλογικές διαδικασίες θα είναι αυτές στις οποίες θα πρέπει να στρέψουμε την προσοχή μας το αμέσως επόμενο διάστημα:

• στο δημοψήφισμα για την ανεξαρτητοποίηση της Καταλωνίας την 1η Οκτωβρίου 2017. Εκεί γίνεται χαμός, αφού η κεντρική κυβέρνηση της Μαδρίτης κάνει τα αδύνατα δυνατά ώστε να μην γίνει τίποτε – ήδη η ισπανική αστυνομία έχει πραγματοποιήσει πολυάριθμες εφόδους σε τυπογραφεία και εφημερίδες (που φέρονται να έχουν τυπώσει και αποθηκεύσει ψηφοδέλτια) με σκοπό την κατάσχεση ψηφοδελτίων και καλπών. Οι έφοδοι όμως δεν έφεραν το… επιθυμητό για τη Μαδρίτη αποτέλεσμα.

Όχι, δεν είναι διχασμένη προσωπικότητα η Δωροθέα! Το αντίθετο, μια χαρά τα πάει (για λογαριασμό της χώρας της) – σε αντίθεση με κάποιους άλλους που νομίζουν ότι τα πάνε καλά. Φυσικά μην ξεχνάμε πως έχει μπροστά της εκλογές, για τις οποίες είναι το φαβορί.

Η Δωροθέα λοιπόν την εποχή αυτή παίζει σε δυο ταμπλώ που φαίνονται αντίθετα μεταξύ τους. Και παίζει δυνατά και καλά:

ταμπλώ 1: διασφαλίζει τα σύνορά της και ξεχνά κάθε είδους συνθήκες και υποχρεώσεις. Ξεχνά φυσικά και Σένγκεν, Μένγκεν και το λουρί της μάνας και προσπαθεί να κρατήσει για όσο περισσότερο μπορεί τους ελέγχους ταυτοτήτων στα σύνορα. Οι μεταναστευτικές ροές που οδήγησαν στην επιβολή των ελέγχων έχουν μειωθεί (από τα Βαλκάνια), όμως η πίεση που ασκείται σε Ιταλία και Ισπανία – και που οδήγησε σε συνεύρεση προέδρων και πρωθυπουργών στο Παρίσι πριν από 2 μέρες – είναι μεγάλη.

Βαθαίνει, και μάλιστα με απίστευτα γρήγορα ρυθμούς, το χάσμα στις ΗΠΑ.
Η χώρα δεν έχει ακόμη ξεπεράσει τις πληγές που άφησε πίσω της η προεκλογική εκστρατεία του προηγούμενου έτους ενώ τα πράγματα επιβαρύνονται από τις κινήσεις του Τράμπ σε διάφορα επίπεδα.

Όσο οι ημέρες περνούν τόσο αυξάνονται οι φωνές στην Αμερική που θεωρούν τον πρόεδρο Τράμπ ανίκανο να ασκήσει τα καθήκοντά του. Ήδη υπάρχουν πάνω από 20 δημοκρατικοί που ζητούν την αποπομπή (impeachment) του προέδρου ενώ η χώρα ασχολείται με μια ιστορία που την ονομάζουν “impeachmentitis” – ζητείται από πολλούς η αποπομπή του βάσει της 25ης Τροπολογίας του Αμερικανικού Συντάγματος.

Ψηλά στους τίτλους βρίσκεται τις προηγούμενες ώρες η είδηση – πληροφορία που δημοσίευσε σε άρθρο της η γερμανική εφημερίδα Bild ότι παίζει σοβαρά το ενδεχόμενο η Γερμανία να … επιστρέψει στην Ελλάδα περίπου 416,7 εκατομμύρια ευρώ, χρήματα που προέρχονται από κέρδη επιτοκίων ελληνικών ομολόγων που βρίσκονται στην κατοχή της Bundesbank.

Όπως αναφέρεται το να έρθουν τα χρήματα δεν είναι μια απλή διαδικασία (αφού το συγκεκριμένο ποσό είναι “κλειδωμένο” στον προϋπολογισμό και απαιτείται προηγούμενη απόφαση του γερμανικού κοινοβουλίου για να εκταμιευθεί) ενώ θα εξεταστεί – αν αποφασιστεί μια τέτοια διαδικασία – κατά πόσο θα έχει ολοκληρωθεί “επιτυχώς” το τρίτο Μνημόνιο.

Όπως κι αν έχει, ό,τι κι αν γίνει, ένα είναι το προφανές:

Όσο πάει και πιάνει πάτο ο Τράμπ. Από το ένα λεκτικό ολίσθημα (;;;;) στο άλλο και οι αντιδράσεις στο πρόσωπό του είναι κάθε φορά και πιο έντονες.

Ο Τράμπ έχει μια τάση να στρογγυλοποιεί και να μην καταδικάζει ευθέως δυσάρεστες και επικίνδυνες καταστάσεις (όπως για παράδειγμα η επίθεση κατά διαδηλωτών με αυτοκίνητο από έναν ρατσιστή στην Βιρτζίνια) και μόλις επτά μήνες μετά από την ορκωμοσία του η δημοτικότητά του έχει μειωθεί αισθητά.

Οι πέριξ τρέχουν να διορθώσουν τα αδιόρθωτα (με βίντεο από το επικοινωνιακό επιτελείο του, με δηλώσεις άλλων – όπως ο αντιπρόεδρος – που είναι πιο αναλυτικές και πιο ξεκάθαρες), όμως με δεδομένα τα προβλήματα και τις έρευνες που σχετίζονται με την προεκλογική περίοδο οι καταστάσεις αυτές λειτουργούν συσσωρευτικά, με αποτέλεσμα ο Τράμπ να πατώνει και να φτάνει σε ιστορικά “χαμηλά” αποδοχής.

Μετά από τους κάθε είδους τρομοκράτες που ύστερα από την κατάρρευση της ΕΣΣΔ είχαν επιδοθεί σε έναν ανελέητο αγώνα για την απόκτηση τμημάτων του οπλοστασίου της (με ιδιαίτερη… προτίμηση στα πυρηνικά όπλα), περίπου 20 χρόνια μετά ο κάθε ζαβός που την έχει δει τιμωρός του άδικου και Θεός επί της Γης (κι ας μην είναι τίποτε παραπάνω από διαταραγμένη προσωπικότητα) θέλει να αποκτήσει ή έχει ήδη αποκτήσει πυρηνικά όπλα.

Κάποτε είχαμε τους ισλαμιστές – τζιχαντιστές που μέσα από περίεργες διαδρομές στην Κεντρική Ασία προσπαθούσαν να αποκτήσουν πυρηνική τεχνολογία. Αυτή η ιστορία υποτίθεται πως τελείωσε χάρη στη δράση των δυτικών υπηρεσιών σε συνεργασία με τους Ρώσους, αλλά και επειδή τα πυρηνικά της ΕΣΣΔ είναι πλέον σε ασφαλείς χώρους.

Δεν χαρίζεται ο υπουργός των Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς και καλά κάνει. Τη στιγμή μάλιστα που δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν ότι μπορεί να είναι ίσως και η πιο επιτυχημένη επιλογή υπουργού που έχει κάνει ο Τσίπρας από το ‘15 που ανέλαβε την πρωθυπουργία.

Ο Κοτζιάς, με μια συνέντευξή του που παραχώρησε από κοινού στη «Νέα Σελίδα» και στον «Φιλελεύθερο» της Κύπρου κάνει ευθεία επίθεση στον (υποτίθεται ουδέτερο) ειδικό διαμεσολαβητή του ΟΗΕ για το Κυπριακό Άϊντα, αναφέροντας ότι ο τύπος υπονόμευε τις συνομιλίες στην Ελβετία.
Ο Έλληνας ΥΠΕΞ κατηγορεί τον μεσολαβητή του ΟΗΕ για ελλιπή προετοιμασία της Διάσκεψης και ότι έλεγε ψέματα, και προβαίνει σε μια αποκάλυψη που θα συζητηθεί.

Τα 43 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την 20η Ιουλίου του 1974, ημέρα που τα τουρκικά στρατεύματα εισέβαλλαν στην Κύπρο.

Προηγήθηκε το προδοτικό πραξικόπημα κατά του Μακαρίου (το οποίο ενορχηστρώθηκε από την παραπαίουσα ελληνική χούντα), μια ιστορία που έδωσε την αφορμή στην Τουρκία να το παίξει “εγγυητής” (όπως όριζαν μια σειρά από συμφωνίες που υπογράψαμε περίπου 15 χρόνια πριν από το 1974) και να εισβάλει με τη δικαιολογία ότι θα επαναφέρει τη συνταγματική τάξη στην Κύπρο.

Από τότε και για ένα διάστημα περίπου 30 ημερών έγιναν πάρα πολλά, μεταξύ αυτών η πτώση της χούντας στην Ελλάδα, η επάνοδος του Καραμανλή στην Αθήνα, η “παραίτηση” του Σαμψών (που τον είχαν ορίσει οι στρατιωτικοί πρόεδρο στη θέση του Μακαρίου) και τέλος ο δεύτερος Αττίλας, στις 14 Αυγούστου του 1974 (που έφερε τους Τούρκους στη σημερινή τους θέση).

του Μιχ. Ιγνατίου (από το mignatiou.com)

Ξαφνικά χθες, η κατοχική δύναμη Τουρκία, προχώρησε σε κλιμάκωση της έντασης στην κυπριακή ΑΟΖ, και ενώ από την ημέρα της άφιξης του γεωτρύπανου της γαλλικής εταιρείας TOTAL είχε κρατήσει, θα έλεγα, χαμηλούς τόνους. Πέραν μερικών ανώδυνων προκλήσεων, η κατοχική δύναμη ήταν προσεκτική στις αντιδράσεις της, διότι αντιλήφθηκε γρήγορα ότι δεν έχει απέναντι της την Κυπριακή Δημοκρατία.

Η Άγκυρα προχώρησε χθες σε δύο επιθετικές ενέργειες στις οποίες πρέπει να δώσουμε μεγάλη σημασία -και πιστεύω ότι στην Αθήνα και τη Λευκωσία σήμανε «συναγερμός»:

Διαβάστε όλο το άρθρο ΕΔΩ, στο mignatiou.com

Στην Κύπρο βρίσκεται ο γνωστός (κυρίως στους παλαιότερους) “Φάκελος της Κύπρου”, στο Κοινοβούλιο του νησιού – και με προοπτική να ανοίξει το συντομότερο δυνατό.

Να ανοίξει λοιπόν, να σταματήσει αυτό το ατέρμονο παιχνίδι μεταξύ πολιτικών, ιστορικών και άλλων. Να κοπούν με τη μια επιτέλους οι όποιες εικασίες και να δούμε τα πρόσωπα και το μέγεθος των ευθυνών κάθε ενός από αυτά.