Κατηγορία: γνώμη – σχόλιο επικαιρότητας

Παρά το ότι μέσα στο τελευταίο 8μηνο έγιναν πάρα πολλά (από δημοψηφίσματα μέχρι capital controls και από νέο Μνημόνιο μέχρι διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ) και το σύμπαν ήρθε τούμπα, όλα δείχνουν ότι εντός της ΝΔ η κατάσταση είναι στάσιμη: σαν να μην πέρασε μια μέρα στα εσωκομματικά της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε σχέση με τον Γενάρη του 2015.

Για πολλοστή φορά, η ΝΔ βρίσκεται μπροστά σε ένα σταυροδρόμι από το οποίο έχει ξαναπεράσει: επιλογή αρχηγού. Αν όμως θέλει να επιβιώσει πολιτικά – και με έναν πανίσχυρο Τσίπρα απέναντι – με ποια κριτήρια θα το κάνει;

Πολλοί βολεύτηκαν με τη λύση του Μεϊμαράκη, την έβγαλαν στην πούδρα επί 2 εκλογικές αναμετρήσεις μένοντας στο απυρόβλητο, υπολογίζοντας ότι ο Βαγγέλης θα έπαιζε τον μεταβατικό του ρόλο και τίποτε δεν θα άλλαζε και πως ο προσωρινός πρόεδρος της ΝΔ θα απορροφούσε όλο το πολιτικό κόστος μιας ήττας.

Άλλαξε τουλάχιστον 4 ονομασίες τα τελευταία 5 χρόνια, και αυτό στοιχίζει… ακριβά. Κυριολεκτικά, αφού όπως ανέφερε προ ημερών σε δημοσίευμά της στην εφημερίδα Έθνος η δημοσιογράφος Νικολίτσα Τρίγκα, μόνο για το υπουργείο Παιδείας (ας το πούμε έτσι για να καταλάβουμε για ποιο υπουργείο μιλάμε) το κόστος της τελευταίας μετονομασίας του θα ανέλθει στα 800 χιλιάρικα.

Αν αφήσουμε στην άκρη την οικονομική διάσταση – που είναι σοβαρή, τη στιγμή μάλιστα που σχολεία δεν έχουν δασκάλους ενώ άλλα σχολεία σε λίγο θα ψάχνουν και πετρέλαια για τον χειμώνα, το τι έχει τραβήξει αυτό το έρμο το υπουργείο από μετονομασίες είναι άλλο πράγμα!

Δείτε σε διάγραμμα που δημοσιεύτηκε στον τύπο:

Παρά τα 3 Μνημόνια, παρά τις συνεχείς περικοπές και την φορολόγηση που πάει σύννεφο και που σε λίγο θα είναι όπως ποτέ άλλοτε για τους κοινούς «θνητούς» (όταν θα δούμε τα… καλά και του 3^ου Μνημονίου), οι παραλογισμοί και τα καραγκιοζλίκια ορισμένων δημοσίων προσώπων συνεχίζονται.

Αφορμή για το σχόλιο η ιστορία με το γραφείο που “δικαιούνται” να έχουν στο κτίριο του Κοινοβουλίου ορισμένοι πρώην. Πρώην πρωθυπουργοί, πρώην πρόεδροι του Κοινοβουλίου, πρώην, πρώην…

Γιατί να δικαιούνται γραφείο, δωρεάν, στο κέντρο της χώρας, στο κέντρο της Αθήνας;;; Για πολύ συγκκριμένο λόγο όλοι αυτοί που “δικαιούνται” γραφείο είναι ΠΡΩΗΝ. Κατά 99% ο λόγος είναι η μη ψήφισή τους από το εκλογικό σώμα, από τον λαό. Γιατί λοιπόν να χρειάζονται και… “δικαιούνται” ένα ΔΩΡΕΑΝ γραφείο;

Παγκόσμιος χαμός με το σκάνδαλο που αποκάλυψαν οι Αμερικανοί (ένας Θεός ξέρει πόσο καιρό ήξεραν κι αυτοί…!!!) και σχετίζεται με τη Γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία Volkswagen και το «πειραγμένο» λογισμικό στα ντηζελοκίνητα οχήματα για να δείχνουν μικρούς ρύπους.

Πλέον το πρόβλημα έχει ξεφύγει, η Γερμανική κυβέρνηση λέει πως δεν ήξερε τίποτε (τους πιστεύει κανείς;;;;), η ίδια η εταιρία παραδέχθηκε ότι οι εσωτερικές έρευνες έδειξαν ότι το επίμαχο λογισμικό ίσως να είναι εγκατεστημένο και σε αυτοκίνητα Skoda ή Seat, ενώ μια παλιά δήλωση του επικεφαλής του ομίλου – “Γνωρίζω κάθε βίδα των αυτοκινήτων μας!” – μπορεί να του γυρίσει μπούμερανγκ.

Το σίγουρο είναι πως πλέον το περιβόητο «made in Germany” το οποίο υποδήλωνε μια… «πχιότητα» (όπως έλεγε κάποτε και ένας γερμανοτραφής Έλλην πρώην) περνά δύσκολες ώρες.

Μετά και την έκδοση των αποτελεσμάτων των εκλογών μια μικρή αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος είναι απαραίτητη, ώστε να κατανοήσουμε τι ακριβώς συμβαίνει πλέον στο πολιτικό σκηνικό της χώρας. Τα βασικά σημεία είναι 5-6 και αξίζει να τα επισημάνουμε:

1) Η αποχή. Η αποχή σημαίνει πολλά και θα πρέπει να σημάνει συναγερμό στο σύνολο του πολιτικού κόσμου της χώρας (γιατί καλά είναι τα πανηγύρια και οι αποτιμήσεις που θα κάνουν οι «κερδισμένοι» και οι «χαμένοι», όμως αλλού είναι το… ζουμί).

Με 43,5% αποχή – δηλαδή με ποσοστό συμμετοχής «αμερικάνικο» (οι πιο μπασμένοι καταλαβαίνουν τι εννοούμε), τα πράγματα δεν είναι καλά και το μήνυμα που στέλνουν στον πολιτικό κόσμο όσοι δεν πήγαν να ψηφίσουν είναι απλό: «δεν σας θέλουμε, δεν μας κάνετε, φροντίστε να αλλάξετε». Και μην πει κανείς πως τόσος κόσμος πήγε για μπάνια…

Την ώρα που όλη η Ευρώπη μετράει νεκρούς πρόσφυγες και μετανάστες που προσπαθούν να μπουν σε αυτή με κάθε τρόπο – από τα παράλια των ελληνικών νησιών (όπου πνίγονται) μέχρι το τούνελ της Μάγχης (που παθαίνουν ηλεκτροπληξία γιατί προσπαθούν να ανέβουν στο τρένο), την ίδια αυτή ώρα οι «μεγάλοι» της Ευρώπης προσπαθούν να δώσουν λύση με τρόπους που είναι λανθασμένοι, που θα αποδειχθούν προσωρινοί, δεν θα ανακόψουν τη ροή προς την γηραιά ήπειρο και θα δημιουργήσουν περισσότερα προβλήματα από αυτά που αποσκοπούν να λύσουν.

Μετά τα συρματοπλέγματα, τα κλειστά σύνορα και τους ελέγχους, έρχεται η ώρα των λεγόμενων “hot spots”. Των σημείων που θα συγκεντρώνονται οι χιλιάδες που κατακλύζουν την Ευρώπη, έχοντας στο μυαλό τους ένα καλύτερο αύριο.

Η κατάσταση έχει οξυνθεί στην Ευρώπη και ίσως τελικά το μεταναστευτικό αποτελεί μια ακόμη “ευκαιρία” για να φανούν οι διαφορές που υπάρχουν μέσα στο τεχνητό αυτό οικοδόμημα που ονομάζεται ΕΕ. Ή μήπως όχι;;;

Μπροστά στο τεράστιο ρεύμα ανθρώπων από τη Μέση Ανατολή και από τη βόρεια Αφρική κάθε κράτος – μέλος της ΕΕ αλλά και κάθε χώρα που συμμετέχει στη συνθήκη Sengen κάνει του κεφαλιού της προκειμένου να “προστατευθεί”, χωρίς να δίνει σημασία σε υπογεγραμμένες συνθήκες και συμφωνίες. Κυβερνήσεις κλείνουν σύνορα, σηκώνουν φράχτες, εντείνουν ελέγχους, αναστέλουν την ισχύ συμφωνιών, κάνουν δηλαδή οτιδήποτε τους φαίνεται ικανό να ανακόψει την είσοδο στη χώρα τους αυτών των χιλιάδων ανθρώπων.

Την ώρα που οι περισσότεροι δικοί μας διαβεβαιώνουν πως ο κίνδυνος ενός grexit έχει παρέλθει μετά και από την υπογραφή του 3^ου Μνημονίου, ο γνωστός… ύποπτος (και μεγάλος κερδισμένος της κρίσης, αφού η Γερμανία ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ έχει αποκομίσει συνολικά κέρδη που ανέρχονται σε κάτι λιγότερο στο 1/3 του Ελληνικού χρέους!!!), ο Βόλφγκαγκ Σόιμπλε, φαίνεται πως εξακολουθεί και απεργάζεται σχέδια που έχουν να κάνουν με την πιθανότητα μιας συντεταγμένης χρεοκοπίας εντός της ευρωζώνης.

Να δούμε πότε θα λογικευτούν οι «μεγάλοι» της Ευρώπης και για πόσο ακόμη θα τους ανέχονται οι δικοί μας. Τα κράτη δεν χρεοκοπούν και αυτό ας το βάλουμε καλά στο μυαλό μας. Επίσης, το να υπάρχει μια διαδικασία για να αντιμετωπιστεί ενδεχόμενη κρίση είναι σωστό.

Όμως το καίριο ερώτημα είναι συγκεκριμένο: κατά πόσο μια αδυναμία πληρωμής υποχρεώσεων ενός κράτους συμφέρει το ίδιο αυτό κράτος να συμβεί εντός της ευρωζώνης και υπό το καθεστώς ενός Μνημόνιου;;;

Η μια ηλιθιότητα πίσω από την άλλη. Και μάλιστα εν μέσω προεκλογικής περιόδου. Τι εννοούμε; Ότι το 99,99% των καναλιών αναλώνεται στη μετάδοση σφυγμομετρήσεων και στα παρασκήνια παρά μεταδίδει την ουσία.

Life style εκπομπές και μηχανισμοί αναμετάδοσης ανούσιων πληροφοριών έχουν καταντήσει οι ειδήσεις όταν μιλάνε για την προεκλογική περίοδο: παρασκήνιο από το ντιμπέιτ, τι έκανε ο Βαγγέλης όταν βάφονταν για να βγει στην τι-βι, τι έλεγαν τα επιτελεία των κομμάτων για τις… εντυπώσεις, με ποιον μίλησε ο Θεοδωράκης στο δρόμο, τι είπε στα παιδιά του στο βίντεο του Ποταμιού ο μπάρμπας που επέλεξε να ξαναπέσει σε κώμα, πόσο πίσω κάθισε ο Τσίπρας στην καρέκλα του με όσα είπε ο Καμμένος και σχολίασε ο Μεϊμαράκης, τι έγραψε το κάθε νούμερο-υποψήφιος στο τουίτερ, τι εντυπώσεις προκάλεσε το ταξί του Λαφαζάνη…

Έγκυρη ενημέρωση! Και διαφωτιστικότατη…

Μέρες τώρα γίνεται ντόρος διεθνώς για την εικονολήπτρια ουγγρικού ΜΜΕ, η οποία είχε αναλάβει να κινηματογραφήσει πλάνα από τα σύνορα της Ουγγαρίας, όπου γίνεται χαμός από κακομοίρηδες που μπαίνουν στη χώρα.

Αυτό το… καμάρι του συνόλου που ονομάζεται δημοσιογραφία-κανάλια κλπ λέει πως είχε πανικοβληθεί και πως δεν είναι και ρατσίστρια.

Από το βίντεο δεν φαίνεται κανάς ιδιαίτερος πανικός. Μια νεαρή φαίνεται, που με σχετική άνεση βάζει τρικλοποδιές σε άνθρωπο ο οποίος μάλιστα κρατάει και ένα παιδί στην αγκαλιά του…