Νέος πρόεδρος της Επιτροπής Περιφερειών της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξελέγη στις 12 Φεβρουαρίου 2020 ο Περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας Απόστολος Τζιτζικώστας.
Ο Τζιτζικώστας θα ηγηθεί της συνέλευσης των αιρετών τοπικών και περιφερειακών πολιτικών της ΕΕ για τα επόμενα δυόμιση χρόνια. Κατά την πρώτη συνεδρίαση της νέας πενταετούς θητείας της ΕτΠ, τα μέλη της εξέλεξαν επίσης τον Vasco Ilídio Alves Cordeiro, Πρόεδρο της περιφερειακής κυβέρνησης των Αζορών της Πορτογαλίας, ως Πρώτο Αντιπρόεδρο.
Υποψήφιος Πρόεδρος της Επιτροπής των Περιφερειών της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναδείχθηκε σήμερα ομόφωνα από τα μέλη του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ) ο Πρόεδρος της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδας, Περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας, Απόστολος Τζιτζικώστας.
Η εκλογή του κ. Τζιτζικώστα για τη διεκδίκηση της προεδρίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής των Περιφερειών έγινε στη διάρκεια της συνεδρίασης του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στην Επιτροπή των Περιφερειών της ΕΕ, την Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2020, στις Βρυξέλλες.
Μετά από 47 χρόνια (και μια “συγκατοίκηση” που είχε – όπως όλες οι συγκατοικήσεις – τα πάνω και τα κάτω της) η Μεγάλη Βρετανία αποχωρεί τα μεσάνυχτα ώρα Ελλάδας της 31ης Ιανουαρίου από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το μεγάλο αβαντάζ των Βρετανών, που τους έδωσε μια σχετική ευκολία στα της αποχώρησής τους, ήταν το γεγονός ότι παζάρευαν από το 1992 (Συνθήκη Μάαστριχτ) για το νόμισμά τους, το οποίο το 2002 το κράτησαν (και δεν είχαν μια ακόμη πιο περίπλοκη σχέση με την ΕΕ).
Όποτε μιλάει κανείς για διεθνείς σχέσεις πρέπει να έχει στο νου του τρία πράγματα:
1. ότι δεν υπάρχουν “φίλοι” και “σύμμαχοι” παρά μόνο συμφέροντα (τα οποία, κατά περίπτωση, είναι είτε κοινά συμφέροντα είτε αντίθετα),
2. ότι ο καλύτερος σύμμαχος μιας χώρας είναι ο μακροπρόθεσμος σχεδιασμός ενός βασικού κορμού κατευθύνσεων – που η χώρα τις ακολουθεί πιστά όποιος κι αν είναι στην κυβέρνηση της,
3. ότι το σωστό timing και η προσαρμογή στις συνθήκες κάθε εποχής είναι βασικός πυλώνας στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής.
Ως αβάσιμες χαρακτηρίζει το ιταλικό υπουργείο των Εξωτερικών τις διακινούμενες “πληροφορίες” από ΜΜΕ διαφόρων χωρών ότι υπάρχει συνεργασία – διαπραγμάτευση μεταξύ της Ιταλίας και της Τουρκίας με σκοπό τη συνεκμετάλλευση πετρελαίων στα ανοιχτά της Λιβύης, στο πλαίσιο του πρόσφατου MoU που υπέγραψαν η Άγκυρα και η Τρίπολη (αναφέρεται στο Μνημόνιο μεταξύ Τουρκίας και μιας εκ των Κυβερνήσεων που υπάρχουν πλέον στη Λιβύη).
Πρόκειται για ισχυρισμούς του Ερντογάν, που πάρα πολλά ελληνικά ΜΜΕ έσπευσαν να τους αναπαράγουν.
Δεν μας κάλεσαν λέει (οι Γερμανοί το λένε…) στο Βερολίνο επειδή στη διάσκεψη θα ασχοληθούν με άλλα θέματα και όχι με θέματα θαλασσίων συνόρων ή δικαιωμάτων εκμετάλλευσης στη Μεσόγειο.
Δούλεμα ψιλό γαζί δηλαδή…
Πρέπει να είναι παντελώς αφελής κάποιος για να τους πιστέψει, αφού και στο τραπέζι της διάσκεψης να μην τα πουν, θα τα πουν σε διμερείς συναντήσεις που αναπόφευκτα γίνονται σε τέτοιες περιπτώσεις.
Στην Αθήνα εκτάκτως (και με άφιξη που έγινε υπό άκρα μυστικότητα – όπως δηλαδή πρέπει σε τέτοιες περιπτώσεις) βρίσκεται από το βράδυ της Πέμπτης 16 Ιανουαρίου ο ένας εκ των δυο βασικών “παικτών” της Λιβύης, ο στρατάρχης Χαλίφα Χαφτάρ. Ο Χαφτάρ είναι ο αντίπαλος του Αλ Σαράζ, αυτού δηλαδή που υπέγραψε το “σύμφωνο” με τον Ερντογάν.
Για δουλειές πήγε λέει η Δωροθέα στη Μόσχα, όπου συναντήθηκε με τον Πούτιν.
Το όλο νταλαβέρι έχει να κάνει με τον αγωγό μεταφοράς φυσικού αερίου μήκους 1.230 χιλιομέτρων που φέρει την ονομασία Nord Stream 2. Ο αγωγός, που θα μεταφέρει αέριο από τη Ρωσία στη Γερμανία, θα ξεκινά από την περιοχή Ust-Luga της Ρωσίας και θα καταλήγει στην περιοχή Greifswald της Γερμανίας.
Ακριβώς έτσι δεν το είπαν, το είπαν περίπου έτσι. Όμως το νόημα αυτό είναι. Μια ψυχρή παραδοχή ενός λάθους που κόστισε τη ζωή σε 176 ανθρώπους, μέσα στη δίνη της κρίσης με τις ΗΠΑ.
Οι δυτικοί υποθέτουν ότι οι Ιρανοί νόμιζαν ότι η πτήση PS752 της εταιρείας Ukraine Airlines International ήταν πύραυλος ή αμερικανικό στρατιωτικό και το κατέρριψαν! Αρχικά οι Ιρανοί είχαν αποκλείσει το ενδεχόμενο, όμως στη συνέχεια ήρθε η παραδοχή.
Και άμεσα τίθεται το ερώτημα: πόσο ηλίθιοι μπορεί να είναι αυτοί που έχουν μπροστά τους “τα κουμπιά” ή που δίνουν τις εντολές να πατηθούν;; Και πόσο επικίνδυνοι;; Το κακό είναι πως βρίσκονται παντού, σε κάθε χώρα.
Δεν είχαμε να περιμένουμε και πολλά από την επίσκεψη του Πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη στις ΗΠΑ και ειδικότερα από τη συνάντησή του με τον πρόεδρο των ΗΠΑ.
Όσοι ανέβαζαν τον πήχη στο διάστημα πριν από την επίσκεψη έκαναν τεράστιο λάθος, ειδικά σε τέτοιες στιγμές που τα πράγματα στη διεθνή σκηνή δεν είναι και τόσο ήρεμα. Το ίδιο λάθος κάνουν και όσοι κατηγορούν τον Μητσοτάκη και λένε πως “δεν πήρε κάτι το ουσιαστικό” από τον Τράμπ κι ότι τελικά η επίσκεψη ήταν φιάσκο.