Αυξάνουν και πληθαίνουν τα δημοσιεύματα σε ελληνικά και ξένα ΜΜΕ σχετικά με το μείζον θέμα της αποστρατικοποίησης των νησιών του ανατολικού Αιγαίου, που έχει θέσει η Τουρκία ως ένα από τα προς “συζήτηση” ζητήματα.
Κατηγορία: Ελληνοτουρκικά
Με μια νέα παράτυπη NAVTEX η Τουρκία παρέτεινε την παραμονή του ερευνητικού σκάφους της “Ορούτς Ρέις” στην ανατολική Μεσόγειο, για έρευνες εντός των ορίων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.
Η προηγούμενη NAVTEX (επίσης παράτυπη, αφού εκδίδεται από σταθμό που δεν έχει αρμοδιότητα) έληγε τα μεσάνυχτα της Κυριακής 23 Αυγούστου ενώ η νέα παρατείνει την παραμονή του ερευνητικού σκάφους και άλλων παρόμοιων – τα οποία συνοδεύονται από πολεμικά πλοία – μέχρι την 27η Αυγούστου.
Αρχικά θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι: δεν είμαστε μόνοι μας επάνω στον πλανήτη! Άντε να το θέσουμε λίγο πιο… περιφερειακά, δεν είμαστε μόνοι μας στην περιοχή!
Στην Ανατολική Μεσόγειο είναι πάνω από 10 τα κράτη που έχουν συμφέροντα, είτε βρέχονται από αυτή, είτε είναι λίγο μακρύτερα, είτε πολύ μακρύτερα.
Παρότι οι Γερμανοί έφεραν προσχώματα και δεν καταδέχτηκαν να συμφωνήσουν σε ένα κοινό ανακοινωθέν στο έκτακτο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η χώρα μας για έναν πραγματικά ανεξήγητο λόγο συνεχίζει να αποδέχεται τους Γερμανούς ως “μεσολαβητές” στις διαφορές μας με την Τουρκία. Και συνεχίζει να σκέφτεται να πάει στο ίδιο τραπέζι με τους Τούρκους, στις “συνομιλίες” που οι Γερμανοί διοργανώνουν!
Ας πάρουμε τα πράγματα απ’ την αρχή, επειδή κατά τα φαινόμενα θα αποδεχθούμε πρόσκληση για να πάμε σε… γεύμα στο οποίο το κύριο πιάτο θα είμαστε εμείς οι ίδιοι:
Υπάρχει μια φράση που αποδίδεται στον Henry Kissinger: “Poor old Germany. Too big for Europe, too small for the world”.
Στη γλώσσα μας αυτό που είπε ο πρώην Αμερικανός ΥΠΕΞ μεταφράζεται ως “Καημένη Γερμανία. Πολύ μεγάλη για την Ευρώπη και πολύ μικρή για τον κόσμο”.
Σε μια νέα φάση φαίνεται πως μπαίνουν τα ελληνοτουρκικά και οι δράσεις που τόσο η Ελλάδα όσο και η Τουρκία αναλαμβάνουν, δεδομένης πλέον της συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου σχετικά με την ΑΟΖ.
Οι Τούρκοι, προκλητικοί όσο ποτέ άλλoτε και με διάθεση αναθεωρητισμού αποφάσισαν να τραβήξουν το σχοινί, στην προσπάθειά τους να “υποστηρίξουν” με κάθε μέσο το περιβόητο τουρκο-λιβυκό μνημόνιο (με το οποίο Λιβύη και Τουρκία αποκτούν κοινά θαλάσσια σύνορα, πράγμα ανύπαρκτο δηλαδή).
Ας δούμε λίγο τι έχουμε μέχρι τώρα και ποια είναι στην πραγματικότητα τα σπουδαιότερα γεγονότα που έχουν συμβεί στην Ελλάδα το τελευταίο διάστημα (λαμβάνοντας υπόψη ότι “κάποια πράγματα γίνονται και δε λέγονται και κάποια πράγματα λέγονται και δεν γίνονται”).
Ας ξεκαθαρίσουμε πρώτα κάτι: το κορίτσι κάνει τη δουλειά του, και μάλιστα πολύ καλά. Κοιτάζει πως να προωθήσει τα συμφέροντα της χώρας του.
Είναι άγνωστο αν η Άνγκελα Δωροθέα Μέρκελ τις τελευταίες ημέρες μπήκε με ίδια πρωτοβουλία στο ρόλο του μεσάζοντα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας (βλέποντας τα “κενά” που άφησαν οι Αμερικάνοι) ή αν εκλήθη να το πράξει (και αυτό είναι ένα ερώτημα στο οποίο ακόμη ουδείς έχει απαντήσει).
Το γεγονός πάντως παραμένει: η Γερμανία επιζητεί ρόλο στην ανατολική Μεσόγειο – και καθώς φαίνεται τον έχει αναλάβει.
Μετά απ’ τη δήλωση του εκπροσώπου του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, στην οποία γίνεται λόγος για “αμφισβητούμενα ύδατα” αλλά και τις αγωνιώδεις προσπάθειες της Γερμανίας να… “μεσολαβήσει” για να λυθεί η “διαφορά” (μια διαφορά που τη βλέπουν μόνο οι Τούρκοι και την υιοθετούν οι Γερμανοί με τη στάση τους), είναι προφανές ότι σκοπός όλων αυτών που συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα είναι ένας: να συρθεί η Ελλάδα σε διαπραγματεύσεις για πράγματα που της ανήκουν (υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ, κυριαρχία σε νησιά, εκμετάλλευση πλουτοπαραγωγικών πηγών).
Από το Υπουργείο Εξωτερικών εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:
“Η σημερινή αναγγελία τουρκικών ερευνών σε τμήμα ελληνικής υφαλοκρηπίδας με νέα παράνομη τουρκική Navtex συνιστά κλιμάκωση της έντασης στην περιοχή.
Καταδεικνύει την εμμονή της Τουρκίας στην παραβατικότητα και την απόλυτη περιφρόνηση, από πλευράς της, του Διεθνούς Δικαίου, του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας, των κανόνων καλής γειτονίας, καθώς και των προτροπών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.