Μόλις λίγες ημέρες πριν από την … πολυαναμενόμενη Σύνοδο Κορυφής και το Συμβούλιο των ΥΠΕΞ της Ευρωπαϊκής Ένωσης (όπου μην περιμένετε να γίνει κάτι ουσιαστικό στις ευρω-τουρκικές σχέσεις, χαδάκια θα εισπράξουν οι γείτονες), οι Τούρκοι πολώνουν για μια ακόμη φορά την κατάσταση.
Στα 320 δισ. κυβικά προσδιόρισε ο Ερντογάν το κοίτασμα που ανακαλύφθηκε στη Μαύρη Θάλασσα, εντός της τουρκικής ΑΟΖ και πολύ κοντά στο όριο της με τη βουλγαρική ΑΟΖ.
Το αν το κοίτασμα που ανακοινώθηκε είναι όντως τόσο, είναι μικρότερο ή είναι μεγαλύτερο, θα φανεί. Είναι ακόμη άγνωστο.
Αυτό που έχει σημασία είναι ότι ο Τούρκος πρόεδρος θέλει να πάρει οικονομική ανάσα (αφού κατά 95% εισάγει αέριο) αλλά και να ενισχύσει την εικόνα του στο εσωτερικό.
Μετά απ’ τη δήλωση του εκπροσώπου του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, στην οποία γίνεται λόγος για “αμφισβητούμενα ύδατα” αλλά και τις αγωνιώδεις προσπάθειες της Γερμανίας να… “μεσολαβήσει” για να λυθεί η “διαφορά” (μια διαφορά που τη βλέπουν μόνο οι Τούρκοι και την υιοθετούν οι Γερμανοί με τη στάση τους), είναι προφανές ότι σκοπός όλων αυτών που συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα είναι ένας: να συρθεί η Ελλάδα σε διαπραγματεύσεις για πράγματα που της ανήκουν (υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ, κυριαρχία σε νησιά, εκμετάλλευση πλουτοπαραγωγικών πηγών).
Από το Υπουργείο Εξωτερικών εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:
“Η σημερινή αναγγελία τουρκικών ερευνών σε τμήμα ελληνικής υφαλοκρηπίδας με νέα παράνομη τουρκική Navtex συνιστά κλιμάκωση της έντασης στην περιοχή.
Καταδεικνύει την εμμονή της Τουρκίας στην παραβατικότητα και την απόλυτη περιφρόνηση, από πλευράς της, του Διεθνούς Δικαίου, του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας, των κανόνων καλής γειτονίας, καθώς και των προτροπών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σε αυξημένη ετοιμότητα βρίσκεται το Ελληνικό Πεντάγωνο, μετά από τη navtex που εξέδωσε η Τουρκία και με την οποία δεσμεύονται για έρευνες περιοχές στην ανατολική Μεσόγειο – στο σημείο που εφάπτονται οι ΑΟΖ της Ελλάδας, της Κύπρου και της Αιγύπτου – για το χρονικό διάστημα από 21 Ιουλίου μέχρι και 2 Αυγούστου 2020.
Καμιά φορά ακούμε τη φράση “ο πανδαμάτωρ χρόνος”. Αραιά, όχι όπως παλαιότερα. Όμως όποτε την ακούμε όλοι σκεφτόμαστε το γνωστό “θα περάσει ο καιρός, θα ξεχαστούν πράγματα, θα ξαναμπούμε στην καθημερινότητα”.
Όμως υπάρχουν ορισμένα πράγματα που δεν ξεχνιούνται, που μένουν ως ανοιχτές πληγές. Ένα από αυτά είναι και η προδοσία της Κύπρου, που οδήγησε στην τουρκική εισβολή και στην κατοχή του μισού νησιού.
Με τίτλο στο πρωτοσέλιδο “Αγία Σοφία, Συρία, Λιβύη, Μεσόγειος … Ο Πόλεμος στις πόρτες μας” και με βασική θεματολογία “το νεο-οθωμανικό σχέδιο του Ερντογάν” το γαλλικό περιοδικό Le Point δείχνει το δρόμο και είναι για την ώρα το μοναδικό δυτικό ΜΜΕ που δίνει στην πραγματική τους διάσταση μια σειρά από γεγονότα που οι πολιτικές ελιτ που κυβερνούν τη Δύση αδυνατούν ή δεν θέλουν (κυρίως το δεύτερο) να αντιληφθούν.
Επίσης γίνεται αναφορά στη γαλλο-τουρκική σύγκρουση και στους λόγους που την προκαλούν (France-Turquie, les raisons d’un clash) ενώ όπως αναφέρει “η μάχη για το φυσικό αέριο στη Μεσόγειο συνεχίζεται”.
Πολλά ερωτηματικά έχει προκαλέσει όχι μόνο για τη χρησιμότητά της αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο στήθηκε η συνάντηση μεταξύ Ελληνικής και Τουρκικής αντιπροσωπείας στο Βερολίνο τις προηγούμενες ημέρες, λίγο μετά από τις ανακοινώσεις Ερντογάν για την Αγία Σοφία.
Θα το πάρουμε λίγο απ’ την αρχή, επειδή κάποια πράγματα είναι παρεξηγημένα: ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε πει κάποτε πως “στην πολιτική υπάρχουν πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται και και πράγματα που λέγονται και δεν γίνονται”.
Σαν έτοιμος από πάντα, ο Ερντογάν υπέγραψε ήδη την απόφαση η Αγιασοφιά να γίνει και πάλι τζαμί.
Δεν περίμενε ούτε καν να στεγνώσει το μελάνι στην απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας της χώρας του σχετικά με την Αγία Σοφία. Και ελάχιστα λεπτά μετά απ’ την ανακοίνωση της απόφασης του τουρκικού δικαστηρίου, με την οποία ακυρώθηκε διάταγμα του 1934 που έκανε την Αγία Σοφία από τζαμί σε μουσείο, ο ίδιος υπέγραψε και έδωσε στη δημοσιότητα την απόφαση με την οποία η Αγία Σοφία από μουσείο γίνεται ξανά τζαμί.
Την ώρα που όλοι μιλάνε για τις προσπάθειες του Δένδια στην Αίγυπτο για μια συμφωνία με τον Σίσι για οριοθέτηση ΑΟΖ, ξεχνάμε το βασικότερο όλων: το ότι η ελληνική και η κυπριακή ΑΟΖ έχουν σημείο επαφής!
Αντί λοιπόν η ελληνική πολιτική ηγεσία να συζητάει αποκλειστικά και μόνο με τους Αιγύπτιους (που όντως είναι κλειδί για την ανατολική Μεσόγειο) καλό θα είναι – επειδή η δουλειά μας δεν γίνεται – να στραφεί επιτέλους στο προφανές και σ’ αυτό στο οποίο τόσες φορές αναφέρεται και ακόμη περισσότερες ξεχνάει: στο διεθνές δίκαιο.