Τελικά πόσο δίκιο είχα!! Και πόσο με εκνευρίζει να έχω δίκιο, ειδικά για θέματα που αφορούν τα εργατικά ή τα συνταξιοδοτικά ή τα γενικότερα κοινωνικά προβλήματα.
Και αναφέρομαι στην ανάρτηση της Πρωτομαγιάς, που έγραφα για τα χωριστά συλαλλητήρια και συγκεντρώσεις στην Αθήνα. Η μια συγκέντρωση ΔΕΝ έγινε και η άλλη πήγε και τελείωσε στην αμερικανική πρεσβεία. Τώρα τι σκατά σχέση έχει η αμερικανική πολιτική με την ανεργία, την ανικανότητα και την αυθαιρεσία που υπάρχει σε αυτήν την χώρα δεν το καταλαβαίνω…
Τα χαιρετίσματά μας και στον κ. Γκαργκάνα, που αποφάσισε να αποχωρήσει από την θέση του. Μήπως όμως τελικά δεν αποχωρεί αλλά τον αποχωρούν; Γιατί εντάξει, ο Γκαργκάνας δεν ήταν και κανένας καλός που νουθετούσε την Κυβέρνηση να λάβει μέτρα υπέρ των εργαζομένων ή των συνταξιούχων! Θα μπορούσα να πω πως περισσότερο έριχνε στο βάραθρο αυτές τις δύο ομάδες παρά τις βοηθούσε, με τις κάθε είδους δηλώσεις του ανά διαστήματα….
Α, μήν ξεχάσω: την αύξηση της τιμής της βενζίνης και του πετρελαίου κίνησης δείτε την σαν ευκαιρία για άσκηση. Φτιάξτε το παλιό σας ποδηλατάκι (ή αγοράστε ένα καινούργιο, πριν ανεβάσουν και σε αυτά τις τιμές) και κινηθείτε στην πόλη. Γιατί η τιμή σήμερα είναι ΧΑΜΗΛΗ. Θα ανέβει και άλλο εντός του Μαΐου και η σημερινή τιμή θα μοιάζει με παιδική χαρά, ειδικά τώρα που το Ιραν θα αρχίσει να πουλάει τα πετρέλαια του σε ευρώ.