Στη δημοσιότητα βγήκαν τις τελευταίες ώρες τα στοιχεία ενός ακόμη βουλευτή ο οποίος έκανε δουλειές με το Δημόσιο.
Σύμφωνα με δημοσίευμα αλλά και με όσα και ο ίδιος ο βουλευτής παραδέχθηκε, από το 2019 που εξελέγη η επιχείρησή του είχε συναλλαγές με φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα (ΟΤΑ) και δομές εκπαίδευσης, ύψους άνω των 265 χιλιάδων ευρώ.
… και κανά διαμάντι χαμένο και παραγκωνισμένο
Αυτές τις μέρες που τα πράγματα ήταν εμφανώς πιο χαλαρά διαβάσαμε πολλά, με αφορμή το Κατάρ-γκέϊτ.
Και σε όλα όσα διαβάζαμε βλέπαμε να πρωταγωνιστεί πολύ lobbying, υπέρμετρη tech, πολλή “τεχνητή νοημοσύνη”, τεχνολογία blockchain, νεοφυείς επιχειρήσεις ή αλλιώς startups, κυβερνοασφάλειες και άλλα τέτοια ωραία.
Εντάξει, δεν περιμέναμε τον υπουργό των Εσωτερικών για να μας το πει.
Άλλωστε το λέμε εδώ και πολύ καιρό στην Περισκόπηση, μέσα από αναρτήσεις και μέσα από τα podcasts.
Φυσικά υπάρχουν και οι κάθε είδους ενδείξεις (διαγραφές χρεών, βοηθήματα, επιδόματα, κάθε είδους pass, αγροτικές επιδοτήσεις, επισκέψεις σε «ανύποπτο» χρόνο).
Την ιστορία με τις υποκλοπές ή με τους υπό διερεύνηση χρηματισμούς τη γνωρίζετε οι περισσότεροι – δεν είναι ανάγκη να ξαναγράφονται τα ίδια και τα ίδια (αν και αποκαλύπτονται συνεχώς νέα στοιχεία και έρχονται στη δημοσιότητα νέα πρόσωπα).
Αυτό το οποίο είναι διαχρονικό είναι άλλο: οι ασάφειες και τα παραθυράκια. Πόσες φορές δεν έχετε ακούσει ή δεν έχετε διαβάσει την κλισέ (πλέον) έκφραση “οι διατάξεις δεν ήταν σαφείς και χρήζουν ερμηνείας”;;
Αυτόν τον όρο, το “χιονοστιβάδα”, χρησιμοποιεί μια ιταλική εφημερίδα για να καταδείξει το μέγεθος του σκανδάλου που έχει αποκαλυφθεί και ερευνάται στις Βρυξέλλες, στη λεγόμενη “πρωτεύουσα της Ευρώπης”.
Και μετά κάνει και αναφορά σε “κορυφή του παγόβουνου”.
Επειδή οι περισσότεροι (που το πήρατε είδηση) σχολιάζετε τα στολίδια του Μηταράκη, να ξέρετε ότι βρέθηκαν στολίδια παρόμοιου τύπου και στην περιοχή.
Ιδίως σε καφέ της Αλεξάνδρειας, όπου γίνεται κόλαση απ’ το… στόλισμα (αναλόγως προτιμήσεων) κι απ’ τα μαγειρέματα.
Έκφραση … αγαπημένη το γνωστό “πέσαμε από τα σύννεφα”! Ναι, αυτό. Που ορισμένοι το εκστομίζουν με το παραμικρό, ακόμη κι όταν τα πράγματα είναι πιο καθαρά κι από κρύσταλλο Βοημίας ή Μουράνο.
Η ιστορία για νερό και την ιδιωτικοποίησή του είναι παλιά – κι έχουμε ασχοληθεί ουκ ολίγες φορές μ’ αυτή. Το να την ξαναδούμε, αυτή τη φορά με τρόπο που να μη σηκώνει (στα χαρτιά) αναβολές, είναι απλά θέμα χρόνου.
Τις διάφορες επιστημονικές θεωρίες περί παραλλήλων συμπάντων τις έχετε ακουστά οι περισσότεροι. Κάποιοι επιστήμονες τις αποδέχονται (όπως ο Στήβεν Χόκινγκ, για να πάρουμε έναν γνωστό στους περισσότερους εξ’ ημών) – κάποιοι άλλοι τις απορρίπτουν.
Εμείς, που δεν είμαστε επιστήμονες, έχουμε επιβεβαιώσει αυτή τη θεωρία. Χωρίς να έχουμε τις γνώσεις ή την ακαδημαϊκή πορεία των επιστημόνων των συγκεκριμένου χώρου. Πώς;; Από τις ειδήσεις!!
Επειδή ενίοτε ξεχνιόμαστε (κάποιοι που ήταν μέσα όντως … “ξεχάστηκαν” κι εξαργυρώνουν σαν αν μην υπάρχει αύριο), πρέπει να πούμε πως το μήνυμα του Πολυτεχνείου εξακολουθεί να παραμένει επίκαιρο – ίσως πιο “φρέσκο” ακόμη κι από τότε, απ’ το 1973. Προκαλεί τον τρόμο και κάποιοι επιδιώκουν να το θάψουν, επειδή μπορεί να φέρει ανατροπές.