Το κλήμα είναι στραβό ούτως ή άλλως, γιαυτό και δεν μας παίρνει κανείς στα σοβαρά: το μόνο που κοιτάνε εκεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι
– τους αριθμούς
– τη γραφειοκρατία των Βρυξελλών – του Στρασβούργου – της Φρανκφούρτης,
– το λόμπινγκ (που περπατάει μια χαρά, ακόμη καλύτερα και από το αμερικάνικο που είναι και το ορίτζιναλ).
Κάνουμε και εκλογές μια φορά κάθε πέντε χρόνια και όλα καλά, όλα ωραία. Και μετά σκοτώνονται στις Βρυξέλλες για τις θέσεις, προσπαθούν να συμφωνήσουν σε πρόσωπα – γραφειοκράτες για να γίνει η κατανομή των κορυφαίων ευρωπαϊκών αξιωμάτων.