Έναν ακόμη χάρτη εμφάνισε τις τελευταίες ώρες η Τουρκία, στον οποίο παρουσιάζει (για μια ακόμη φορά) τις παράλογες αξιώσεις της.
Η Τουρκία, κατά την προσφιλή της τακτική, προσπαθεί να μετατρέψει το μαύρο σε άσπρο και … εγκαλεί τη χώρα μας για τη συμφωνία με την Αίγυπτο ενώ προαναγγέλλει έρευνες του Ορούτς Ρέις σε περιοχές ακόμη πιο “μέσα” στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, κοντά στην Κάρπαθο (αλλά και σε περιοχές που είναι δίπλα στην πρόσφατα οριοθετημένη περιοχή).
Σε μια νέα φάση φαίνεται πως μπαίνουν τα ελληνοτουρκικά και οι δράσεις που τόσο η Ελλάδα όσο και η Τουρκία αναλαμβάνουν, δεδομένης πλέον της συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου σχετικά με την ΑΟΖ.
Οι Τούρκοι, προκλητικοί όσο ποτέ άλλoτε και με διάθεση αναθεωρητισμού αποφάσισαν να τραβήξουν το σχοινί, στην προσπάθειά τους να “υποστηρίξουν” με κάθε μέσο το περιβόητο τουρκο-λιβυκό μνημόνιο (με το οποίο Λιβύη και Τουρκία αποκτούν κοινά θαλάσσια σύνορα, πράγμα ανύπαρκτο δηλαδή).
Ας δούμε λίγο τι έχουμε μέχρι τώρα και ποια είναι στην πραγματικότητα τα σπουδαιότερα γεγονότα που έχουν συμβεί στην Ελλάδα το τελευταίο διάστημα (λαμβάνοντας υπόψη ότι “κάποια πράγματα γίνονται και δε λέγονται και κάποια πράγματα λέγονται και δεν γίνονται”).
“Κοντά σε συμφωνία με την Αίγυπτο” βρίσκεται η Ελλάδα για την ΑΟΖ, γράφουν το τελευταίο διήμερο αρκετά αθηναϊκά ΜΜΕ.
Πραγματικά, είμαστε όντως κοντά σε κάποια συμφωνία με την Αίγυπτο ή μιλάμε για δημοσιεύματα εντυπώσεων;; Και πόσο αυτή η συμφωνία θα είναι επωφελής για την Ελλάδα και ΚΥΡΙΩΣ ολοκληρωμένη;;;
Μετά απ’ τη δήλωση του εκπροσώπου του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, στην οποία γίνεται λόγος για “αμφισβητούμενα ύδατα” αλλά και τις αγωνιώδεις προσπάθειες της Γερμανίας να… “μεσολαβήσει” για να λυθεί η “διαφορά” (μια διαφορά που τη βλέπουν μόνο οι Τούρκοι και την υιοθετούν οι Γερμανοί με τη στάση τους), είναι προφανές ότι σκοπός όλων αυτών που συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα είναι ένας: να συρθεί η Ελλάδα σε διαπραγματεύσεις για πράγματα που της ανήκουν (υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ, κυριαρχία σε νησιά, εκμετάλλευση πλουτοπαραγωγικών πηγών).
Από το Υπουργείο Εξωτερικών εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:
“Η σημερινή αναγγελία τουρκικών ερευνών σε τμήμα ελληνικής υφαλοκρηπίδας με νέα παράνομη τουρκική Navtex συνιστά κλιμάκωση της έντασης στην περιοχή.
Καταδεικνύει την εμμονή της Τουρκίας στην παραβατικότητα και την απόλυτη περιφρόνηση, από πλευράς της, του Διεθνούς Δικαίου, του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας, των κανόνων καλής γειτονίας, καθώς και των προτροπών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σε αυξημένη ετοιμότητα βρίσκεται το Ελληνικό Πεντάγωνο, μετά από τη navtex που εξέδωσε η Τουρκία και με την οποία δεσμεύονται για έρευνες περιοχές στην ανατολική Μεσόγειο – στο σημείο που εφάπτονται οι ΑΟΖ της Ελλάδας, της Κύπρου και της Αιγύπτου – για το χρονικό διάστημα από 21 Ιουλίου μέχρι και 2 Αυγούστου 2020.
Με τίτλο στο πρωτοσέλιδο “Αγία Σοφία, Συρία, Λιβύη, Μεσόγειος … Ο Πόλεμος στις πόρτες μας” και με βασική θεματολογία “το νεο-οθωμανικό σχέδιο του Ερντογάν” το γαλλικό περιοδικό Le Point δείχνει το δρόμο και είναι για την ώρα το μοναδικό δυτικό ΜΜΕ που δίνει στην πραγματική τους διάσταση μια σειρά από γεγονότα που οι πολιτικές ελιτ που κυβερνούν τη Δύση αδυνατούν ή δεν θέλουν (κυρίως το δεύτερο) να αντιληφθούν.
Επίσης γίνεται αναφορά στη γαλλο-τουρκική σύγκρουση και στους λόγους που την προκαλούν (France-Turquie, les raisons d’un clash) ενώ όπως αναφέρει “η μάχη για το φυσικό αέριο στη Μεσόγειο συνεχίζεται”.
Τα τελευταία 80-85 χρόνια υπάρχει ένας όρος (και ταυτόχρονα ένας τρόπος άσκησης πολιτικής) που στοιχειώνει την Ευρώπη, κυρίως επειδή εξαιτίας του πέθαναν πάνω από 75 εκατομμύρια άνθρωποι: “appeasement”. Ελληνιστί “κατευνασμός”.
Δυστυχώς – επηρεασμένοι από την ευμάρεια που έχουν λόγω της γεωγραφικής, τεχνολογικής και ιστορικής θέσης των χωρών τους – οι περισσότεροι ηγέτες της Ευρώπης (η λέξη “ηγέτης” είναι πολύ βαριά για να αναφέρεται συνεχώς και με το παραμικρό) πάσχουν από αμνησία.
Σε μια δήλωση από αυτές που δεν συνηθίζουν να κάνουν οι Έλληνες στρατιωτικοί προχώρησε ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ το μεσημέρι της Παρασκευής, κατά τη διάρκεια συνομιλίας του με τους στρατιωτικούς συντάκτες.
Πρόκειται για δήλωση που δείχνει τη σοβαρότητα της κατάστασης αλλά και την αποφασιστικότητα και τον βαθμό ετοιμότητας της Ελληνικής Πολιτείας, που θα απαντήσει άμεσα και χωρίς πολλές περιστροφές σε οποιονδήποτε τολμήσει να κάνει κάτι που θα αμφισβητεί την εθνική κυριαρχία και όλα αυτά που το Διεθνές Δίκαιο ή διακρατικές και διεθνείς συμφωνίες και συνθήκες αποδίδουν στη χώρα μας.
“Ο λύκος την τρίχα του αλλάζει, το χούι δεν το αλλάζει” αναφέρει ο λαός και πρόκειται για μια έκφραση που ταιριάζει απόλυτα σε όλους αυτούς τους Τούρκους αξιωματούχους που με κάθε ευκαιρία και σχεδόν καθημερινά υπενθυμίζουν τις παράλογες (και παράνομες) αξιώσεις της χώρας τους στο Αιγαίο και στην ανατολική Μεσόγειο.
Σειρά είχε αυτές τις ημέρες ο Τσαβούσογλου, ο οποίος πάλι αμφισβητούσε τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, πάλι αμφισβητούσε το αναγνωρισμένο από Διεθνείς Συνθήκες δικαίωμα νησιών κάθε μεγέθους να έχουν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ (ας μην πανηγυρίζουν κάποιοι επειδή το δικαίωμα αυτό το στήριξαν ορισμένοι Αμερικάνοι – στο τέλος μόνοι μας θα είμαστε!), πάλι έβγαλε τους γνωστούς χάρτες της “γαλάζιας πατρίδας” του που ονειρεύεται να φτιάξει…
Τα έχουμε πει χίλιες φορές και θα τα ξαναπούμε άλλες τόσες: ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε μόνοι μας σε περίπτωση στραβής με την Τουρκία.
Οι “φίλοι” δεν υπάρχουν, το ίδιο και οι “σύμμαχοι”. Υπάρχουν μόνο συμφέροντα. Τίποτε άλλο.
Και τα συμφέροντα μίλησαν (για πολλοστή φορά) κατά τη διάρκεια των εργασιών της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του ΝΑΤΟ. Όπου ο προεδρεύων όταν ήρθε η σειρά των δικών μας να μιλήσουν και να αντικρούσουν τις τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο συνεχώς έφερε εμπόδια…
Επιτακτική είναι πλέον η ανάγκη η Ελλάδα να προχωρήσει όσο πιο σύντομα γίνεται στη μονομερή ανακήρυξη των περιοχών της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της, ώστε να θωρακίσει με τον πιο ενδεδειγμένο (και νόμιμο) τρόπο τα συμφέροντά της στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και του Αιγαίου, σε πρώτη φάση.
Όπως όλα δείχνουν είναι θέμα χρόνου ο ΟΗΕ να κάνει το κέφι της Τουρκίας, να αποδεχθεί το Μνημόνιο που έχουν υπογράψει η Τουρκία με μια από τις Κυβερνήσεις της Λιβύης (του Αλ Σάραζ) και να προχωρήσει στην ανάρτηση των συντεταγμένων της “τουρκικής” ΑΟΖ – όπως αυτές καταγράφονται στο προαναφερθέν Μνημόνιο.
Η υπογραφή της συμφωνίας για τον αγωγό μεταφοράς φυσικού αερίου EastMed δεν είναι απλά και μόνο ένα γεγονός με οικονομική διάσταση. Είναι ένα γεγονός με γεωπολιτική διάσταση, το οποίο θα πρέπει να το δούμε καθαρά και ψύχραιμα, υπό το πρίσμα της συμμετοχής και άλλων χωρών (πέραν των τριών που θα υπογράψουν).
Θα πρέπει λοιπόν να δούμε λίγο πίσω από τα φώτα των φλας που θα αστράφτουν σήμερα και να συνδυάσουμε δυο – τρία πράγματα με την εικόνα που θα βλέπουμε από το Ζάππειο:
Στην παλιά τους τέχνη, αυτή της προσπάθειας του “γκριζαρίσματος” περιοχών που δεν τους ανήκουν βάσει του διεθνούς δικαίου, επιδίδονται οι γείτονες Τούρκοι.
Για πολλοστή φορά στήνουν σκηνικά έντασης στην ανατολική Μεσόγειο, στην περιοχή μεταξύ Κρήτης – Καστελόριζου – Κυπριακής ΑΟΖ και θέλουν να επιβάλλουν τους όρους τους, σε αντίθεση με οποιονδήποτε διεθνή κανόνα και λογική.