Την ώρα που το ένα μετά το άλλο “μεγάλα ονόματα” των κυβερνήσεων Σημίτη κατηγορούνται για μίζες – κάποια όπως ο Τσοχατζόπουλος έχουν καταδικαστεί, ο τότε πρωθυπουργός ακόμη δεν έχει βγει να πει έστω μια κουβέντα.
Το μόνο που κάνει τα τελευταία χρόνια είναι να… νουθετεί: για την Οικονομία, για την πολιτική κλπ κλπ κλπ.
Για αυτό το σάπιο σκηνικό της περιόδου 1996 – 2004 ακόμη δεν έχει πει κουβέντα. Όπως και να ‘χει όμως, έχει ευθύνες και μάλιστα αρκετές. Γιατί αν δε γνώριζε τότε ήταν ένας εντελώς ανίκανος πρωθυπουργός που αδυνατούσε να “ευθυγραμμίσει” τους υπουργούς του ενώ αν γνώριζε τότε ήταν ένας ακόμη από τους πολλούς που θα περάσουν στην Ιστορία επειδή δεν τους έβγαλε στο κλαρί.
Τόσο απλά…
Στη φάση αυτή δυο είναι τα βασικά προβλήματα που οι “υποψήφιοι” θα πρέπει να αντιμετωπίσουν – το “υποψήφιοι” το βάζω απαραίτητα σε εισαγωγικά, επειδή από την προαναγγελία μιας υποψηφιότητας μέχρι την ανακήρυξη των υποψηφιοτήτων από το Πρωτοδικείο έχουμε ακόμη πολύ δρόμο. Ειδικά δε στο Δήμο Αλεξάνδρειας, θα πρέπει μέχρι τον Μάρτιο να αναμένουμε πολλές αλλαγές.
Όλα εδώ πληρώνονται λοιπόν και ήρθε η ώρα να πληρωθεί (από την τσέπη του κόσμου φυσικά) μια ακόμη Μνημονιακή συμφωνία, αυτή της παραχώρησης των αεροδρομίων.
