Άντε να δούμε πόσο ακόμη θα ξεφτιλίσουν τα κανάλια το θέμα με την πρόταση για βράβευση με Νόμπελ των 2 Ελλήνων κατοίκων του Αιγαίου (μαζί με τη Σούζαν Σάραντον).
Ειδικά δε εκείνη τη γιαγιά – η οποία 101% κατέβηκε εντελώς αυθόρμητα και με τον αλτρουισμό που διακρίνει τους Έλληνες στο μεγαλύτερο μέρος τους στην παραλία και τάιζε μαζί με τις φιλενάδες της το μικρό προσφυγάκι σα να ήταν εγγόνι της – την έχουν… «ψοφήσει» στη δημοσιότητα. Τον μπελά της βρήκε η γυναίκα!
Ας είμαστε ειλικρινείς και ας δούμε την κατάσταση στην πραγματική της διάσταση: πλέον, ίσως και αργά, η συντριπτική πλειοψηφία όλων έχει αντιληφθεί πως αν σβήσει ο πρωτογενής τομέας, αν “τελειώσουν” οι αγρότες, “τελειώνει” και η οικονομία της περιοχής.
Για αυτό έχει ανταπόκριση σε συλλογικότητες, φορείς και επαγγελματίες της περιοχής το κάλεσμα του Αγροτικού Συλλόγου Γεωργών Δήμου Αλεξάνδρειας να ενισχυθεί από όλους ο αγώνας των αγροτών και να συμμετάσχουν και στη διαμαρτυρία της Δευτέρας 25 Ιανουαρίου στο μπλόκο του Νησελίου.
Οπότε, αν τη Δευτέρα δούμε να σταματάει, σε ένδειξη συμπαράστασης, για λίγες ώρες η δραστηριότητα σε πολλούς τομείς της οικονομίας της περιοχής (και να υπάρχουν στο Νησέλι όχι μόνον αγρότες) ας μην μας φανεί περίεργο…
Αγελάδα (λένε πως) περίμεναν – προφανώς για άρμεγμα, γάτα τους έδωσαν!
Τι θα λάβουν στο τέλος, ώστε να προσπαθήσουν με τις δικές τους μεθόδους να το… «επαναφέρουν» ;
Σίγουρα γελάδι, αλλά σε πολύ συγκεκριμένη κατάσταση:
Πόσο τυχαία ήταν τελικά η επίσκεψη του Πωλ στο γερμανικό ΥΠΟΙΚ την ώρα που ο Τσακαλώτος ήταν μέσα και μιλούσε με τον Σόιμπλε;;Μέσα στις συμπτώσεις ρε αυτά τα παιδιά…
Με ποσοστό που θα είναι γύρω στο 53% («θα είναι», αφού ακόμη τελικά αποτελέσματα δεν έχουν εκδοθεί) εκλέγεται πρόεδρος στη Νέα Δημοκρατία ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Από χθες το βράδυ όλοι μιλάνε για την «αλλαγή» στο κόμμα, για το «νέο που έρχεται» κλπ κλπ κλπ. Μιλάνε χρησιμοποιώντας τη γνωστή πολιτικάντικη ορολογία που χρησιμοποιείται όταν εκλέγεται κάποιος σε θέση προέδρου, δημάρχου κλπ.
Ας είμαστε ειλικρινείς: η προεκλογική μάχη, που ταλάνισε το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης επί ένα 4μηνο (και βάλε), τελείωσε – και αυτό είναι καλό. Γιατί αδύναμη και ακέφαλη αντιπολίτευση σημαίνει πως η Κυβέρνηση μπορεί να… αλωνίζει, αφού δεν υπάρχει άνθρωπος να ασχοληθεί μαζί της αντιπολιτευτικά (τι αντιπολιτευτικά δηλαδή, αφού πλέον τα πιο πολλά κόμματα συμφωνούν στα του Μνημονίου και στην «ανάγκη» η χώρα να μείνει σε μια Ευρώπη που τη φτύνει καθημερινά και με κάθε ευκαιρία). Όμως στη ΝΔ θα πρέπει να πέσουν πλέον οι τόνοι, αφού το κλίμα προεκλογικά ούτε τόσο «αδελφικό», ήταν ούτε «ήρεμο» ήταν.
Ένα ακόμη υφεσιακό μέτρο, αυτό της αύξησης των εισφορών με σκοπό «να σωθεί το ασφαλιστικό» συμφωνήθηκε μεταξύ των εργοδοτικών φορέων και της Κυβέρνησης.
Η αύξηση (πιθανόν της τάξης του 1%, που θα βαραίνει εργοδότες και εργαζόμενους) κρίθηκε ως απαραίτητη και χαρακτηρίστηκε ως προσωρινή. Ίσως όσο προσωρινός ήταν κάποτε και ο ΕΝΦΙΑ;;;;
Και επειδή όλα θα είναι ακριβά για να έρθει επενδυτής, αυτό που θα μας πουν πως «χρειάζεται» πλέον να γίνει για να τονωθεί η ανταγωνιστικότητα θα είναι να πέσουν οι μισθοί !!!
Τώρα, αν με τόσες εισφορές, με capitals control και με τη φορολογία και τον ΦΠΑ στο Θεό, δείτε εσείς κάποιον να θελήσει να επενδύσει ΑΜΕΣΑ στη χώρα…, γράφτε μας!
(θα έρθουν κάποια στιγμή, αλλά μόνο όταν θα έχουν ισοπεδωθεί τα πάντα. Για να μας… σώσουν.)
Κάποια στιγμή – όσο πιο σύντομα, τόσο το καλύτερο – θα πρέπει να ανοίξει στην Ελλάδα μια σοβαρή συζήτηση σχετικά με το πόσο συμφέρει η παραμονή της χώρας στο ευρώ ή όχι αλλά και με τον τρόπο που θα βγούμε όσο πιο ομαλά γίνεται από αυτό.
Ίσως να είναι αργά και η ευκαιρία (όπως και ο χρόνος) να έχει παρέλθει. Γιατί η κουβέντα για το θέμα θα έπρεπε να έχει ανοίξει πολύ καιρό πριν, κάπου εκεί κοντά στις αρχές του 2010.
Η παγκόσμια «κρίση» (που στην ουσία της δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μια κρίση χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων που διαχειρίζονταν ασύλληπτα ποσά με ίδιον όφελος και ευθύνες και που τελικά τη φόρτωσαν εντέχνως στα κράτη) μετρούσε ήδη ενάμιση χρόνο. Το πώς τα ιδιωτικά χρέη και αστοχίες μετατράπηκαν σε κρατικά στην Ελλάδα είναι γνωστό, αλλά δυστυχώς ακόμη δεν έχει απασχολήσει κανέναν αυτή η μετατροπή, ώστε να καταλογιστούν οι κάθε είδους ευθύνες.
Μεγάλη ανακατωσούρα στη ΝΔ, εξαιτίας των εσωκομματικών εκλογών.
Ο τέταρτος της παρέας έχει ήδη ταχθεί υπέρ υποψηφίου. Ο τρίτος λειτουργεί ως Πυθία και με χρησμούς στέλνει μηνύματα αριστερά και δεξιά, έχοντας εμφανώς κατά νου και το μέλλον. Άλλωστε δεν τον έχουν πάρει και τα χρόνια και αν το χειριστεί σωστά έχει καλές προοπτικές…
Οι άλλοι δυο, αυτοί που θα αναμετρηθούν την Κυριακή, προσπαθούν να ερμηνεύσουν όπως τους συμφέρει τη δήλωση του τρίτου, ώστε να τσιμπήσουν κανά ψηφαλάκι. Οι “κύκλοι” τους λένε πως η δήλωση αποτελεί και στήριξη στον έναν ή στον άλλον.
Επί της ουσίας, γιατί απλά είναι τα γράμματα:
Εξαιρετικά τα φιλετάκια, ότι κι αν είναι: αρνίσια, χοιρινά, βόεια, σολωμού. Εύγευστα όσο δεν πάει άλλο. Ειδικά αν τα πάρεις και για πενταροδεκάρες, τότε η γεύση τους είναι θεϊκή. Πάρτι στον ουρανίσκο γίνεται!
Κάτι θα ξέρουν όσοι αγοράζουν φιλετάκια, ειδικά μέσα στις γιορτές – όταν ουδείς δεν ασχολείται με τις αγοραπωλησίες που γίνονται με σκοπό τη… “σωτηρία” του δημόσιου ταμείου.
Και ακόμη είμαστε στην αρχή. Σε λίγο θα βγουν στη βιτρίνα προς πώληση και όσα από τα ασημικά ξέμειναν…
του Χ. Μόχλα (ΧΡΟΝΙΚΑ)
Πόσο τυχαία μπορεί να είναι η αναφορά του Αλέξη Τσίπρα στο 2021 και στην πενταετία που «χρειάζεται» για να βγει η χώρα από τη δίνη στην οποία βρίσκεται (πλέον και με ευθύνη της δικής του Κυβέρνησης, αφού το 2015 δεν είναι και τόσο μακριά ώστε να το ξεχάσουμε…) ;;;
Ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε στο μήνυμά του το 2016 ως “έτος της ανάκαμψης και της ανασυγκρότησης”, θα πρέπει όμως να σταθούμε σε δυο σημαντικά σημεία του μηνύματος:
α) στο ότι στην αμέσως επόμενη σειρά κάνει αναφορά σε “τέλος της επιτροπείας και την ανάκτηση της εθνικής μας κυριαρχίας”, άρα έχουμε μια ακόμη επίσημη παραδοχή πως η χώρα τελεί υπό επιτροπεία και η εθνική της κυριαρχία έχει τεθεί προ πολλού εν αμφιβόλω
Για μια ακόμη φορά τις τελευταίες ημέρες στήνεται ένα επικοινωνιακό παιχνίδι με το λογισμικό που παρελήφθη ώστε να ανοιχθεί η λίστα Λανγκάρντ – που πλέον έχει το κανονικό της όνομα, «λίστα Φαλτσιανί». Όπως αναφέρεται, η λίστα περιέχει πάνω από μισό εκατομμύριο τραπεζικές κινήσεις φυσικών και νομικών προσώπων.
Καθαρά επικοινωνιακό παιχνίδι. Τίποτε περισσότερο, ίσα για να έχουν οι… ιθαγενείς να ασχολούνται με κάτι στις συζητήσεις στο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι, όταν η συζήτηση δεν περιστρέφεται γύρω από την παρατεταμένη κρίση και ύφεση.
Εύστοχο ερώτημα που τέθηκε νωρίτερα σήμερα:
αν μέχρι το 2010 το 75% των νόμων που ψηφίζονταν στη χώρα ήταν «ξένης προέλευσης και έμπνευσης» (δηλαδή νομοθεσία που στην ουσία δεν ήταν τίποτε άλλο παρά εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας στα της ευρωπαϊκής), από το 2010 και έπειτα, μετά από 3 μνημόνια και με την Επιτροπεία να έχει αλλάξει 3-4 φορές όνομα (τρόικα, θεσμοί, κουαρτέτο κ.ο.κ.) και μετά από ατέλειωτα πήγαινε-έλα νομοσχεδίων ή απλά σκέψεων για νομοσχέδια, ποιο πιστεύουμε πως είναι το ποσοστό των νόμων που περνάνε από το Ελληνικό Κοινοβούλιο, είναι καθαρά ελληνικής έμπνευσης και μπορούν κατατεθούν/περάσουν χωρίς προηγουμένως να τυγχάνουν της έγκρισης της Επιτροπείας….;;;
Τι κι αν έχει γίνει αναβάθμιση των υφιστάμενων στρατιωτικών εγκαταστάσεων (η οποία συνεχίζεται) και μεταφορά σχολής χειριστών; Τι κι αν το θέμα της επέκτασης του διαδρόμου του αεροδρομίου στη Θεσσαλονίκη θα περπατήσει (έστω και μέσα από το «αξιοποιημένο» αεροδρόμιο);
Κι όμως, υπάρχουν ακόμη κάποιοι που εξακολουθούν να μιλάνε για αεροδρόμιο στο Παλαιοχώρι που θα «ενισχύσει τον παραγωγικό ιστό και θα συμβάλει στην ανάπτυξη του τουρισμού» κλπ κλπ κλπ.
Πρόκειται για το γνωστό ανέκδοτο με το οποίο έχουν μεγαλώσει γενιές και γενιές της περιοχής. Και φυσικά αφού δεν έγινε κάτι τόσες δεκαετίες, σιγά μη γίνει τώρα – εκτός κι αν το στήσουν και αυτό με προοπτική παραχώρησης προς αξιοποίηση…
Πάντως, αν το δει λογικά κάποιος, σιγά μην επιτρέψουν οι άλλοι (καταλαβαίνουμε όλοι ποιοι…) να γίνει άλλο μαγαζί δίπλα στο άρτι παραχωρηθέν σε αυτούς μαγαζί.
Βρήκαν «λάθη και παραλείψεις»!!! Σώωωωπα…Έχουμε 2 ειδών ηλιθίους: τους εντός και τους εκτός.
Οι εκτός κοιτάνε τη δουλειά τους, άρα δεν μπορείς να του πεις και τόσο ηλίθιους. Μάλλον είναι έξυπνοι.
Οι εντός πάλι αποδεικνύονται καθημερινά τα τελευταία 5 χρόνια «χρήσιμοι ηλίθιοι», αφού όχι μόνο χορεύουν στο ρυθμό των πρώτων αλλά τους κάνουν και τεμενάδες.