Κατηγορία: Ελλάδα

Συλλαλητήριο συμπαράστασης στους δυο Έλληνες στρατιωτικούς που κρατούνται στις φυλακές υψίστης ασφαλείας της Αδριανούπολης, μετά την σύλληψη τους από τους Τούρκους στις Καστανιές, πραγματοποιήθηκε το πρωί της Κυριακής 11 Μαρτίου στην Ορεστιάδα.

Η συγκέντρωση, στην οποία όπως αναφέρουν τοπικά ηλεκτρονικά ΜΜΕ συμμετείχαν άνθρωποι όχι μόνο από την περιοχή της Ορεστιάδας αλλά και από άλλες περιοχές της Θράκης, έγινε στην κεντρική πλατεία της πόλης. Είχε προηγηθεί ποδηλατοδρομία συμπαράστασης από την Ορεστιάδα μέχρι και τις Καστανιές.

Tο μεσημέρι της Δευτέρας 12/3 οι φορείς της ευρύτερης περιοχής των Φερών διοργανώνουν μηχανοκίνητη πορεία ειρήνης από τις Φέρες προς το τελωνείο των Κήπων.

Παρακμή: οι πολιτικοί μας αντί να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι λόγω των κινδύνων που ελλοχεύουν, μαλώνουν στη Βουλή…

Για να μην χάνουμε το δάσος και βλέπουμε το δένδρο (έτσι είναι, βάσει μεγεθών και σπουδαιότητας το δένδρο είναι η Novartis και το σκάνδαλο της ενώ το δάσος είναι τα μύρια-όσα προβλήματα με τα της εξωτερικής πολιτικής), ας σημειώσουμε ότι:

α) οι Τούρκοι είναι σταθεροί στις… προκλήσεις και στις παραβιάσεις, αν και μια ψιλοκλιμάκωση υπάρχει. Παραβιάζουν πάλι συστηματικά τον εναέριο χώρο της χώρας μας στο Αιγαίο – τουρκικά αεροσκάφη εισήλθαν στο FIR Αθηνών χωρίς να καταθέσουν σχέδιο πτήσεως, αναγνωρίσθηκαν και αναχαιτίσθηκαν από ελληνικά μαχητικά το μεσημέρι της Τετάρτης.

Τα έχουμε πει χίλιες φορές και θα τα πούμε άλλες τόσες: δεν είναι καιρός για να ανοίγουν θέμα που θα μπορούσαν άνετα να χαρακτηριστούν “εθνικά”. Είμαστε οικονομικά υποτελείς, υπό Επιτροπεία, και οι πολλές – πολλές μαγκιές και εξυπνάδες στη συγκεκριμένη κατάσταση που βρισκόμαστε δεν χωράνε.

Επίσης έχουμε ξαναπεί ότι το άνοιγμα ενός θέματος (όπως το θέμα με τα Σκόπια) θα έφερνε και το άνοιγμα ενός άλλου, και ενός άλλου, και άλλου κλπ κλπ. Άλλωστε ο γνωστός νταβατζής της περιοχής, ο εξ’ Ανατολών γείτονας πήρε φόρα. Και έθεσε πλέον και φανερά (κρυφά το κάνει εδώ και δεκαετίες) υπό τη σκέπη και προστασία του άλλους γείτονες όπως τα Σκόπια και την Αλβανία, που όλο και κάτι θέλουν.

Μετά απ’ τη διαρροή εγγράφου της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής της Μεγάλης Βρετανίας, στο οποίο αναφέρεται πως η κυβέρνηση πρέπει να υποστηρίξει μέτρα τα οποία θα βοηθήσουν την “Μακεδονία” να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, με ή χωρίς λύση στο ζήτημα του ονόματος, είναι πιστεύουμε εύκολα αντιληπτό από τον καθένα το πόσο μεγάλη “ιστορική ευκαιρία” είναι να λυθεί τώρα το θέμα με το όνομα της γείτονος…

Εντάξει, οι Βρετανοί τους έχουν αναγνωρίσει εδώ και χρόνια, όμως είναι ξεκάθαρο πλέον ότι τους θέλουν μέσα στο ΝΑΤΟ είτε λυθεί είτε όχι το ζήτημα του ονόματος (“The Government should support measures to help Macedonia join NATO, with or without solution to the name issue”, αναφέρει το έγγραφο του Δεκεμβρίου του 2017, που δείχνει προς τα που θα κινηθούν οι Βρετανοί μεσοπρόθεσμα).

Μεγάλο για μια ακόμη φορά ήταν το συλλαλητήριο για τη Μακεδονία που έγινε και στην Αθήνα. Για μια ακόμη φορά δεν θα μπούμε στη διαδικασία των αριθμών. Πάντως δεν ήταν ούτε 140.000 αλλά ούτε και 1.400.000 (που αναφέρουν διάφορες πηγές).
Σίγουρα ήταν πολλοί, πάρα πολλοί. Εκατοντάδες χιλιάδες.

Διαδήλωσαν και δήλωσαν τη θέλησή τους, να μη γίνει αποδεκτό όνομα που θα εμπεριέχει το “Μακεδονία” σε καμιά του μορφή – γιατί κάτι τέτοιο σημαίνει πρόβλημα για την ίδια τη χώρα μας.

Μετά από τις δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών της ΠΓΔΜ Νικόλα Ντιμιτρόφ (σχετικά με το τι είναι και τι γλώσσα ομιλεί) καλό θα είναι να επανεξετάσει η Ελληνική Κυβέρνηση την παρουσία της στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Η δήλωσή του ότι είναι… Μακεδόνας και ομιλεί τη… μακεδονική γλώσσα δείχνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο τις διαθέσεις της γείτονος. Δεν είναι κάποιος τυχαίος από το Μοναστήρι ή από το Βέλες ο Ντιμιτρόφ! Είναι ο υπουργός των Εξωτερικών της χώρας αυτής. Η οποία, όπως φαίνεται ούτε έχει εγκαταλείψει αλλά και ούτε πρόκειται να εγκαταλείψει (ας είναι καλά και οι πάτρωνές της) τους αλυτρωτισμούς και εμμένει στη “μακεδονική” ταυτότητα ενός κόσμου που είναι ξεκάθαρα σλαβικής προέλευσης και σε μια Ιστορία που είναι παραχαραγμένη.

Τα είπαμε πολλές φορές για το θέμα, όταν ακόμη δεν ήταν στην “επικαιρότητα”. Σε όποια μορφή κι αν αποδεχθούμε το “Μακεδονία”, τότε θα ανοίξει η όρεξη πολλών.

Δυστυχώς λείπει η συναίνεση – τα κόμματα αλληλοκατηγορούνται – οι ΑΝΕΛ έχουν διφορούμενη στάση μέσα στους κόλπους τους

Διαδοχικές συναντήσεις με τους πολιτικούς αρχηγούς, στις οποίες θα τους ενημερώσει για τις τελευταίες εξελίξεις στο θέμα των Σκοπίων θα έχει ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας.

Οι συναντήσεις γίνονται σε κλίμα το οποίο κάθε άλλο παρά καλό είναι, αφού οι περισσότεροι πολιτικοί αρχηγοί των κομμάτων της αντιπολίτευσης κατηγορούν την Κυβέρνηση για λανθασμένους χειρισμούς, για έλλειψη ενημέρωσης (στη Νέα Υόρκη έχουν ήδη γίνει συναντήσεις μεταξύ του Νίμιτς με τους εκπροσώπους Ελλάδας και Σκοπίων – υπάρχει και η συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού με τον ομόλογό του των Σκοπίων) ενώ το δυστύχημα είναι ότι η απαιτούμενη συναίνεση μεταξύ των κομμάτων λείπει.

Μεγάλο, πολύ μεγάλο ήταν το συλλαλητήριο που έγινε το μεσημέρι της Κυριακής 21/1 στη Θεσσαλονίκη.
Δεν θα μπούμε στη λογική του “ήταν 90.000” (που λέει η αστυνομία) ή ήταν 500.000 (που λένε αυτοί που το διοργάνωσαν). Μικρή σημασία έχει αυτό.

Το σημαντικό είναι άλλο: ότι δείχνει τον δρόμο που θα πρέπει να ακολουθηθεί στο ζήτημα και ότι τελικά ο λαός δεν είναι και τόσο του… καναπέ, όπως ορισμένοι νομίζουν. Επίσης, το ότι συμμετείχαν σε αυτό άνθρωποι που δεν ανήκουν στους ίδιους πολιτικούς και ιδεολογικούς χώρους λέει πολλά. Αν και γεγονός είναι ότι ορισμένοι ήδη έσπευσαν να καπηλευτούν αυτή την κάθοδο χιλιάδων ανθρώπων στην παραλία της Σαλονίκης (ορισμένοι δε είναι σίγουρο πως θα την “κεφαλαιοποιήσουν” σε επίπεδο κοινωνίας, ενώ κάποιοι άλλοι σκέφτονται λέει να το κάνουν και σε πολιτικό επίπεδο – πρόβλημα αμφοτέρων αυτό…).

Στις 2 το μεσημέρι της Κυριακής 21 Ιανουαρίου είναι προγραμματισμένο να ξεκινήσουν οι ομιλίες στο συλλαλητήριο που διοργανώνεται στην πλατεία του Λευκού Πύργου στη Θεσσαλονίκη, με αφορμή την εκ νέου ανακίνηση του θέματος της ονομασίας της ΠΓΔΜ (όπως φαίνεται είναι πολλοί αυτοί που σε διεθνές επίπεδο έχουν πρεμούρα και θέλουν να τελειώνει το ζήτημα με το όνομα, το οποίο από τις προτάσεις Νίμιτς που κατατέθηκαν προ 3 ημερών έχει σε κάθε του εκδοχή το ψευδεπίγραφο “Μακεδονία”).

Λόγω του συλλαλητηρίου στη Θεσσαλονίκη θα εφαρμοστούν έκτακτες κυκλοφοριακές ρυθμίσεις και τμηματικά και ανάλογα με τον όγκο προσέλευσης των διαδηλωτών, θα πραγματοποιηθούν κυκλοφοριακές παρεμβάσεις σε βασικές οδικές αρτηρίες της πόλης.

Σύμφωνα με όσα αναφέρουν αθηναϊκά καθώς και διεθνή ΜΜΕ, ο Μάθιου Νίμιτς έχει βάλει στο τραπέζι τα ακόλουθα ονόματα για τη γείτονα χώρα:

1. Republika Nova Makedonija (Δημοκρατία της Νέας Μακεδονίας)
2. Republika Severna Makedonija (Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας)
3. Republika Gorna Makedonija (Δημοκρατία της Άνω Μακεδονίας)
4. Republika Vardarska Makedonija (Δημοκρατία της Μακεδονίας του Βαρδάρη)
5. Republika Makedonija (Skopje) [Δημοκρατία της Μακεδονίας (Σκόπια)]

Ας τα δούμε λίγο, γιατί τα λέγαμε και θα τα λέμε συνεχώς:

Ακριβώς όπως τα γράφαμε μόλις ξαναβγήκε στην επικαιρότητα το θέμα με τα Σκόπια και την ονομασία τους: αν ανοίξει το θέμα, τότε θα έχουμε ζητήματα (που ΔΕΝ υπάρχουν) και με άλλους, που ορέγονται διάφορα.
Εντάξει, δεν χρειάζονταν να έχει κάποιος το κληρονομικό χάρισμα για να καταλάβει ότι θα γινόταν κάτι τέτοιο. Μια ματιά στην Ιστορία αρκεί.

Σύμφωνα λοιπόν με ελληνικά και ξένα ΜΜΕ βγήκε ο Αλβανός πρωθυπουργός Ράμα σε κομματική εκδήλωση και άρχισε να λέει ότι βούληση της Κυβέρνησής του είναι να λύσει όλα τα θέματα που έχει με την Ελλάδα. Τι θέματα μπορεί να έχει η Ελλάδα με την Αλβανία, πέραν αυτών που οι ίδιοι οι Αλβανοί δημιουργούν στα σημεία της επικράτειάς τους στα οποία κατοικούν Έλληνες;;; Γιατί ο Ράμα είναι σίγουρο πως το πάει σε ένα θέμα που έχει παρατραβήξει, αυτό με τις Τσαμουριές και τα ρέστα…

Πολύς λόγος γίνεται τις τελευταίες ημέρες για ένα θέμα το οποίο ανά τακτά χρονικά διαστήματα “επανέρχεται” στη δημοσιότητα ενώ δεν θα έπρεπε καν να συμβαίνει αυτό.
Στο θέμα της ονομασίας της γείτονος χώρας αναφέρομαι, το οποίο “ταλαιπωρεί” εμάς και αυτούς από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, από όταν οι Γερμανοί και οι άλλοι εταίροι μας στην ΕΕ αποφάσισαν πως είχε έρθει η ώρα να διαλυθεί η Γιουγκοσλαβία και να δημιουργηθούν να κράτη που σήμερα υπάρχουν (το Κόσοβο βγήκε μετά….).

Το θέμα της ονομασίας δεν θα έπρεπε να απασχολεί τη χώρα μας. Η θέση μας θα έπρεπε να είναι δεδομένη και να ακολουθεί τη φυσιολογική διάσταση των πραγμάτων: δεν θα πρέπει να υπάρχει χώρα που θα ονομάζεται “Μακεδονία” ή με κάποιο άλλο όνομα που θα έχει ως συνθετικό, ως προσδιορισμό ή ως κάτι άλλο το “Μακεδονία”, το “Μακεδονικό” κλπ κλπ κλπ.

Μια ιστορία που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2016 (μετά από εκείνο το περίεργο πραξικόπημα στην Τουρκία) και η οποία ουδείς ξέρει πως θα τελειώσει συνεχίζεται αυτές τις ημέρες και έχει μεγάλο ενδιαφέρον.

Οι 8 Τούρκοι στρατιωτικοί, οι οποίοι πήραν ένα ελικόπτερο τον Ιούλιο του ‘16 (μετά το πραξικόπημα) και διέφυγαν στη χώρα μας εξακολουθούν να αποτελούν κεντρική παράμετρο στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, αφού η Τουρκία ζητεί από πέρσι την έκδοσή τους (ο Ερντογάν το θυμήθηκε και κατά την πρόσφατη επίσκεψη του στην Αθήνα) ενώ στην Ελλάδα η 3η Ανεξάρτητη Δευτεροβάθμια Επιτροπή Ασύλου εξέδωσε απόφαση με την οποία παρέχεται άσυλο στον Τούρκο συγκυβερνήτη του ελικοπτέρου.