Κατηγορία: διεθνή

Έστω και προσωρινά η προβλεπόμενη από τους περισσότερους (ο καθένας για τους λόγους του μπορεί και να την ήθελε κιόλας – και ο νοών νοήτω!!!) ρήξη δεν ήρθε στη χθεσινή συνεδρίαση της Ευρωομάδας.

Μετά από μια 12ωρη συνεδρίαση και πολλές διαπραγματεύσεις που κράτησαν μέρες, αφού υπάρχει εμφανώς ένα αγεφύρωτο χάσμα μεταξύ Αθήνας και Βερολίνου, η Ευρωομάδα κατέληξε στην υπό όρους τετράμηνη παράταση του προγράμματος, εφαρμοζόμενης σε 3 φάσεις:

1) η κυβέρνηση πρέπει να παρουσιάσει έως τη Δευτέρα 23/2/2015 τη λίστα των μεταρρυθμίσεων που προτίθεται να προχωρήσει. Η Επιτροπεία (ΓΙΑΤΙ Η ΧΩΡΑ ΤΕΛΕΙ ΑΚΟΜΗ ΥΠΟ ΕΠΙΤΡΟΠΕΙΑ, ΜΗΝ ΤΟ ΞΕΧΝΑΜΕ!) θα κρίνει εάν είναι επαρκή. Αν ναι, τα κοινοβούλια των χωρών-μελών της ευρωζώνης ψηφίζουν για την παράταση.

Δεν είναι χαζοί – ούτε οι μεν ούτε οι δε: οι δικοί μας κατέθεσαν ήδη το αίτημα για την εξάμηνη επέκταση της δανειακής σύμβασης με ταυτόχρονη δέσμευσή τους για δημοσιονομική ισορροπία ενώ η ΕΕ φαίνεται αναφέρει πως το ελληνικό αίτημα “ανοίγει το δρόμο για ένα λογικό συμβιβασμό”.
Τι θα βγει από την έκτακτη συνεδρίασή του Eurogroup της Παρασκευής είναι άγνωστο.

Αυτό όμως που μετρά είναι άλλο: η ΕΕ, έτσι όπως λειτουργεί σήμερα είναι αναγκασμένη εκ των πραγμάτων να επιστρέψει (θέλει-δεν θέλει) στην παραδοσιακή μέχρι πριν από λίγα χρόνια διαδικασία των συμβιβασμών. Και αυτό δεν το αναφέρουμε επειδή υπάρχει ελληνικό αίτημα σε εξέλιξη. Σήμερα είναι ελληνικό, αύριο θα είναι ιταλικό κ.ο.κ.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει σαφώς χάσει τον προσανατολισμό της και θα πρέπει να επιστρέψει στις παραδοσιακές αξίες επάνω στις οποίες οικοδομήθηκε.

Ωμοί εκβιασμοί και πιέσεις που μετατράπηκαν στο τέλος σε τελεσίγραφο από μέρους του Eurogroup τη Δευτέρα στας Ευρώπας: ο Ντάισελμπλουμ έδωσε περιθώριο μέχρι την Παρασκευή στην ελληνική κυβέρνηση να καταθέσει αίτημα για επέκταση του τρέχοντος προγράμματος.
Σε απλά ελληνικά: “take it or leave it!”.
Αυτό είπαν και όπως πολύ σωστά ανέφερε διάσημος οικονομολόγος, σπρώχνουν την Ελλάδα στον γκρεμό: οι ώρες είναι κρίσιμες και είτε παίρνουμε αυτό που δίνουν (που αποδεδειγμένα έχει αποτύχει) είτε το μέλλον είναι αβέβαιο και οι “φίλοι και σύμμαχοι” θα νίψουν τας χείρας τους.
Οπότε η χώρα πρέπει να λάβει πλέον μια απόφαση που θα τη σημαδέψει στο διηνεκές.

Αλλού όμως είναι το νόημα της υπόθεσης: το συγκεκριμένο τελεσίγραφο/δίλλημα δεν αφορά μόνον την Ελλάδα. Κατά βάθος το συγκεκριμένο τελεσίγραφο αφορά και την Ευρώπη που πλέον πρέπει να αποφασίσει αν θέλει την Ευρώπη των ίσων ή την Ευρώπη που θα εξουσιάζει ένα συγκεκριμένο μέλος (με εφαρμογή των μονομανιών που το διακρίνουν)…

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ.- Ο ρόλος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου αναγκαστικά θα αλλάξει –και δεν θα έχει σχέση με το σημερινό-, εάν η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα επιμένει στη διάλυση της Τρόικα, όπως τη γνωρίζουμε σήμερα. Σύμφωνα με πηγή της Ουάσιγκτον, που ενημέρωσε το “Εθνος της Κυριακής” (www.ethnos.gr) και την ιστοσελίδα μας (www.mignatiou.com), αυτή τη φορά το Ταμείο θα βαδίσει αυστηρά με βάση το Καταστατικό του και δεν πρόκειται να παραβεί τις αρχές του.

Διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ

Δεν είναι χαζός ο πρόεδρος της ΕΚΤ, ο Μ. Ντράγκι.
Γνωρίζει ποια είναι η κατάσταση τόσο στην ΕΕ, όσο και στην Ευρωζώνη αλλά και στη χώρα του, στην Ιταλία (μια επιστροφή σε υψηλό αξίωμα δεν θα έβλαπτε).

Ο ίδιος δεν έχει καμιά όρεξη να αναλάβει προσωπικά το ρίσκο και να χρεωθεί οποιοδήποτε “exit” οποιασδήποτε χώρας, γι αυτό και παρακινεί τους πολιτικούς στην εξεύρεση κάποιας λύσης – εν προκειμένω στο ελληνικό θέμα.
Θέλει πολιτική κάλυψη και απόφαση, ακόμη και τώρα. Για να μην του φορτώσουν αποφάσεις πολιτικών.

Σε στιγμές που είναι ξεκάθαρο πως η ΕΚΤ όταν θέλει μπορεί να… αυτονομείται και να λαμβάνει διάφορες αποφάσεις δίκην πιέσεως προς τους άτακτους.

Βροχή πέφτουν οι προτάσεις στη νέα Ελληνική Κυβέρνηση από τους Ρώσους για επισκέψεις στη Μόσχα.

Ο Πούτιν κάλεσε τον Τσίπρα να επισκεφτεί τη Ρωσική πρωτεύουσα στις 9 Μαΐου, ο Ρώσος ΥΠΕΞ Λαβρόφ τον Έλληνα ομόλογό του Κοτζιά και ο υπουργός Άμυνας Σοϊγκού τον Καμμένο. Αυτά αν μη τι άλλο δείχνουν μια προσπάθεια αναθέρμανσης των ελληνο-ρωσικών σχέσεων (που ήταν στάσιμες από την εποχή πρωθυπουργίας του Κώστα Καραμανλή και “έπιασαν” πάτο στα χρόνια που ακολούθησαν).

“Από το χεράκι και στη Δωροθέα” ή πάνε χέρι-χέρι για να της πουν τίποτε;;
Άγνωστο, αν και η σημερινή υποδοχή (τουλάχιστον αυτή μπροστά στα ΜΜΕ) χαρακτηρίστηκε ως “θερμή” – παρά τα όσα είπε ο Γιούνκερ και άλλοι αξιωματούχοι της ΕΕ τις τελευταίες ημέρες.

Φυσικά θα έχουν να συζητήσουν και το θέμα Αβραμόπουλου, αφού αν τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ αποφασίσει να τον προτείνει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας η πιθανή αποχώρησή του από την Επιτροπή θα χαλάσει την υφιστάμενη ισορροπία (π.χ. τις αριθμητικές σχέσεις στην Επιτροπή μεταξύ δεξιών-αριστερών, ανδρών-γυναικών, ή θα φέρει καραμπόλες αφού αν γυρίσει ο Αβραμόπουλος τότε δύσκολα το ευρωπαϊκό κατεστημένο να δεχθεί Επίτροπο Μετανάστευσης που θα προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ).
Ίδωμεν!

Ως “αυτοτροφοδοτούμενη σκοτοδίνη η οποία έχει δημιουργήσει όχι μόνο ανθρωπιστική κρίση στην Ελλάδα αλλά και τροφοδοτεί μια κρίση αποπληθωρισμού σε ολόκληρη την Ευρώπη” χαρακτήρισε την όλη ιστορία με τα Μνημόνια για την “αντιμετώπιση” του ελληνικού χρέους ο υπουργός Οικονομικών Γ. Βαρουφάκης από τη Ρώμη όπου βρίσκεται.
Επίσης δήλωσε πως θα συναντηθεί το πρωί της Πέμπτης 5 Φεβρουαρίου με τον “σκληρό” των Ευρωπαίων υπουργών οικονομικών, με τον Γερμανό Β. Σόιμπλε.

Σε άλλο επίπεδο κινείται ο πρωθυπουργός, ο οποίος αναζητεί στηρίγματα σε ομολόγους του αρχηγούς Κυβερνήσεων.

Στο BBC μίλησε χθες το βράδυ ο Βαρουφάκης (δείτε ΕΔΩ τη συνέντευξη του, για να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα) την ίδια ώρα που το τρίο Μέρκελ-Ολάντ-Σούλτς έτρωγε σε εστιατόριο (με γνωστό… μενού) και ενημερώθηκε από τον τελευταίο για όσα είδε στην Αθήνα.

Με την έκφραση “Ορισμένοι κύκλοι στην Αθήνα νομίζουν ότι διαπραγμάτευση σημαίνει να υιοθετούμε άκριτα το κείμενο που μας στέλνουν οι Βρυξέλλες” ο υπουργός των Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς “έκλεισε” την πρώτη του συμμετοχή σε έκτακτο Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ. Μια συμμετοχή που όπως και ο ίδιος ανέφερε “τελείωσε με έναν καλό συμβιβασμό για την ΕΕ και για την Ελλάδα”.

Τελικά το κείμενο συμπερασμάτων που υιοθέτησαν οι υπουργοί Εξωτερικών της ΕΕ ήταν στο μήκος κύματος που επεδίωξε η χώρα μας ενώ δεν τραβάει στα άκρα την κόντρα της ΕΕ με τη Ρωσία, αφήνοντας διάφορα παραθυράκια: