Στη λύση της παροχής “φτηνών” δανείων στις χώρες που έχουν πληγεί από την οικονομική κρίση που οφείλεται στον κορωνοϊό προχωρά η ΕΕ. Οι υπουργοί των Οικονομικών της Ευρωζώνης συμφώνησαν στη χορήγηση τέτοιου τύπου δανείων από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM).
Τα δάνεια, που χαρακτηρίζονται ως “ευνοϊκά”, θα έχουν δεκαετή περίοδο ωρίμανσης ενώ οι χώρες – μέλη της Ευρωζώνης θα μπορούν να τα λάβουν μέχρι τα τέλη του 2022.
Στους 600.000 περίπου υπολογίζονταν οι υπήκοοι χωρών της Ε.Ε. που βρίσκονταν εκτός των συνόρων όταν ξεκίνησαν – στα μέσα Μαρτίου – οι επαναπατρισμοί λόγω κορωνοϊού.
Σύμφωνα με όσα είπε ο αρμόδιος Επίτροπος, μέχρι τα τέλη Απριλίου το 90% αυτών είχαν γυρίσει κοντά στους οικείους τους ενώ για τους υπόλοιπους περίπου 50.000 γίνονται προσπάθειες να επιστρέψουν (αλλά υπάρχει θέμα με τους περιορισμούς που έχουν θέσει στις αερομεταφορές χώρες όπως οι Φιλιππίνες, το Μαρόκο ή η Ινδία).
Όσον αφορά τη χώρα μας, επαναπατρίστηκαν με πτήσεις πάρα πολλοί, όμως υπήρξαν και υπάρχουν ακόμη περιπτώσεις Ελλήνων που δεν μπόρεσαν για διάφορους λόγους να επιστρέψουν και βρίσκονται μακριά από την πατρίδα ενώ θέλουν να έλθουν πίσω.
Με το γνωστό πλέον συμπέρασμα ότι “φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό τον Γιάννη” κατέληξε η τηλεδιάσκεψη του Συμβουλίου Κορυφής της ΕΕ. Και χωρίς κάποια απτή και άμεση “απάντηση” στο πρόβλημα που δημιούργησε στις οικονομίες ο κορωνοϊός και το lockdown.
Το πρόβλημα δεν είναι ποιος αντιπροσωπεύει το θεριό και ποιος τον Γιάννη.
Στην πιο σημαντική Σύνοδο Κορυφής των τελευταίων ετών έχει μετατραπεί αυτή που θα γίνει σήμερα Πέμπτη (23/4/20), με τηλεδιάσκεψη.
Οι συμμετέχοντες αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων των 27 της Ε.Ε. θα πρέπει να αποφασίσουν για μια σειρά από θέματα, βασικότερα εκ των οποίων είναι ο προϋπολογισμός της Ε.Ε. και το θέμα του κορωνο-ομολόγου (από πίσω τους κρύβονται άλλα προβλήματα, που θα εμφανιστούν ανάλογα με τις αποφάσεις που θα ληφθούν).
Και ενώ ακόμη η πανδημία του κορωνοϊού δεν έχει ακόμη τεθεί υπό πλήρη έλεγχο, ορισμένες χώρες επέλεξαν τη μετάβαση στο επόμενο στάδιο, αυτό της σταδιακής επαναφοράς, αλλά σε ένα περιβάλλον που στην πραγματικότητα θα είναι η εισαγωγή σε μια “νέα τάξη πραγμάτων” στη διεθνή οικονομία.
Φυσικά κάθε χώρα ακολουθεί το δικό της “ιδιαίτερο” πρόγραμμα, με αρκετές (μεταξύ αυτών και η δική μας χώρα) να έχουν επιλέξει να μείνουν λίγο πιο πίσω στο χρονοδιάγραμμα, περιμένοντας τα επιστημονικά δεδομένα αλλά και παρακολουθώντας την πορεία αυτών που “ανοίγουν”.
Τα έχουν πει πολλοί, τα έχετε διαβάσει και εδώ, ότι τα 540 δισ ευρώ που πρότειναν οι γαλαντόμοι του eurogroup για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κρίσης του κορωνοϊού δεν φτάνουν ούτε για… σπόρια! Όλοι λένε πως χρειάζεται τουλάχιστον 1,5 τρις. Και το τεκμηριώνουν, το κοστολογούν.
Και βγαίνει σήμερα ο Klaus Regling (επικεφαλής του περιβόητου ESM) και παραδέχεται στην ιταλική εφημερίδα Corriere Della Sera πως χρειάζονται κι άλλα λεφτά.
Αφού βρήκαν ερμητικά κλειστές όχι μόνο τις πόρτες αλλά μέχρι και τις χαραμάδες στον Έβρο, οι Τούρκοι φαίνεται πως είναι σε στάδιο προετοιμασίας της δεύτερης φάσης του σχεδίου τους, να γεμίσουν δηλαδή με “πρόσφυγες” και “μετανάστες” (σαν αυτούς που ήθελαν να μπουκάρουν απ’ τον Έβρο) τα ελληνικά νησιά.
Στο μεταξύ επαναφέρουν, όπως κάνουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα, και το θέμα της στρατιωτικής παρουσίας της Ελλάδας σε νησιά του ανατολικού Αιγαίου.
Συνήθως δεν αναφέρουμε αριθμούς που σχετίζονται με τον κορωνοϊό, επειδή πρόκειται για δεδομένα που αλλάζουν συνεχώς και ταχύτατα.
Όμως και μόνο ο αριθμός που είδαμε στο cnn προκαλεί εντύπωση και θλίψη.
Εικοσιδύο χιλιάδες είναι νεκροί στις ΗΠΑ απ’ την ασθένεια COVID-19 και πάνω από μισό εκατομμύριο (557.000) τα επιβεβαιωμένα κρούσματα μόλυνσης από τον ιό SARS-CoV-2. Και όπως αναφέρεται, μόνο η Πολιτεία της Νέας Υόρκης έχει περισσότερα κρούσματα από οποιαδήποτε χώρα του πλανήτη.
Για να τελειώνουμε μια και καλή, και από εδώ μέσα, θα σας πω την άποψή μου χωρίς περιστροφές σχετικά με την απόφαση του Eurogroup, που πολλοί (πολιτικοί και άλλοι, λάτρεις της σημερινής σαθρής ΕΕ) διαφημίζουν σαν κάτι καλό και θετικό για όλους μας:
– η συγκεκριμένη απόφαση ουδεμία σχέση με “αλληλεγγύη” έχει. End of discussion όσον αφορά αυτό το κομμάτι της κουβέντας. Είναι πολιτική απόφαση – συμβιβασμός, καθ’ υπόδειξη τεχνοκρατών που έχουν συγκεκριμένη οπτική για τέτοια θέμα και οι οποίοι το μόνο που κοιτάνε είναι οι αριθμοί. Δυστυχώς όμως οι αριθμοί αυτοί μας οδηγούν κατευθείαν σε περαιτέρω ύφεση, σε φτώχεια, σε ανεργία και σε αύξηση του δημόσιου χρέους.
Με σχετικά ξεκάθαρο τρόπο (για πρωθυπουργό, που οφείλει να είναι και ολίγον διπλωμάτης) ο Ιταλός πρωθυπουργός Giuseppe Conte τα είπε στη Γερμανία, μέσα από συνέντευξή του στη γερμανική Bild.
“Είναι προς το κοινό συμφέρον – σημείωσε στη διάρκεια της συνέντευξης – ότι η Ευρώπη δίνει το παρών, ότι στέκεται στο ύψος των περιστάσεων αυτής της πρόκλησης, αλλιώς θα πρέπει να εγκαταλείψουμε το ευρωπαϊκό όνειρο και να πούμε ότι ο καθένας να κάνει ότι μπορεί για τον εαυτό του. Όμως θα χρειαστούμε τους τριπλάσιους, τους τετραπλάσιους, τους πενταπλάσιους πόρους για να βγούμε από αυτή την κρίση και χωρίς να έχουμε την εγγύηση ότι θα τα καταφέρουμε με τον καλύτερο τρόπο, με τον πιο αποτελεσματικό και γρήγορο”.