Όπως είχε πει κάποτε καθηγητής του ΑΠΘ «…Η Τουρκία δεν μπορεί να διαχειριστεί καν τις χωματερές της, τι θα κάνει άραγε με τα πυρηνικά απόβλητα;»
Όπως είχε πει κάποτε καθηγητής του ΑΠΘ «…Η Τουρκία δεν μπορεί να διαχειριστεί καν τις χωματερές της, τι θα κάνει άραγε με τα πυρηνικά απόβλητα;»Επανέρχεται στην επικαιρότητα το θέμα της κατασκευής του πρώτου πυρηνικού σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στην Τουρκία, στο Ακουγιού (απέναντι από την Κύπρο και τα κατεχόμενα).
Στις 14 Απριλίου 2015 έγινε η επίσημη έναρξη κατασκευής του έργου, που συμπεριλαμβάνει τέσσερις αντιδραστήρες ο πρώτος εκ των οποίων υπολογίζεται πως θα τεθεί σε λειτουργία κάποια στιγμή μέσα το 2023.
Το θέμα δεν έχει μόνο «πυρηνική διάσταση», υπό την έννοια του ότι θα αποκτηθούν η τεχνογνωσία και οι δυνατότητες και κάποια στιγμή θα μπορέσει να αποκτήσει η Τουρκία πυρηνικά όπλα.
Το πρόβλημα που θα δημιουργηθεί έχει και άλλες πτυχές, κυρίως ασφάλειας.
– Ασφάλειας λόγω του ότι η περιοχή που έχει επιλεγεί έχει ιστορικό μεγάλων σεισμών και βρίσκεται κυριολεκτικά πάνω σε ενεργό σεισμογενές (στο ρήγμα Ecemis).
– Ασφάλειας λόγω του ότι βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από περιοχές που είναι σε αναταραχή – εμπόλεμη κατάσταση εδώ και καιρό (και δυστυχώς η κατάσταση αυτή δεν πρόκειται να τελειώσει σύντομα).
Φυσικά, επειδή η πυρηνική ενέργεια δεν είναι κάτι με το οποίο μπορείς να παίξεις, σε περίπτωση ατυχήματος η λεκάνη της ανατολικής Μεσογείου θα έχει τεράστιο πρόβλημα ενώ η μεταφορά ραδιενεργών αποβλήτων ενέχει και αυτή κινδύνους.
Παρόμοιο έργο έχει αναλάβει να κατασκευάσει στην περιοχή της Σινώπης ένα γαλλο-ιαπωνικό κονσόρτσιουμ (αναμένεται να παραδοθεί το 2030), ενώ στο σχεδιασμό υπάρχει και τρίτη μονάδα.