Καθόλου τυχαία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί η κίνηση του Ερντογάν και της παρέας του να ανοίξουν τα τεμένη που είχαν κλείσει λόγω κορωνοϊού στις 29 Μαΐου, σχεδόν δυο εβδομάδες νωρίτερα από το προβλεπόμενο (ήταν να ανοίξουν στις 11 Ιουνίου).
Το ίδιο τυχαίο δεν είναι το σόου που έδωσαν στην Αγία Σοφία, ανήμερα της Άλωσης της Πόλης.
Όλα έχουν το σκοπό τους και γίνονται την κατάλληλη (σύμφωνα με τους εμπνευστές τους) στιγμή.
Το να τα βάλει ένα κράτος – οποιοδήποτε κράτος – με τη διεθνή οικονομική νομενκλατούρα (ας το πούμε ευγενικά) είναι εξαιρετικά δύσκολο. Θα πρέπει πρώτα να μελετήσει πολύ καλά οποιαδήποτε κίνησή του και μετά να κινηθεί με σκοπό να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά του.
Τι γίνεται όμως και η πετρελαιοπαραγωγός Βενεζουέλα ξέμεινε από καύσιμα;;;
Την αλλαγή του ρου του Έβρου προσπαθούν να εκμεταλλευτούν οι Τούρκοι και να δημιουργήσουν για πολλοστή φορά θέμα εδαφικών διεκδικήσεων. Ο ρους του ποταμού, όπως και αυτός του Άρδα, είναι που καθορίζουν τη συνοριακή γραμμή Ελλάδας – Τουρκίας (βάσει της Συνθήκης της Λωζάνης του 1923 και σειράς Πρωτοκόλλων – με σημαντικότερο ένα του 1926).
Λόγω της αλλαγής του ρου/ θέσης της κοίτης των δυο ποταμών οι Τούρκοι κατά καιρούς αμφισβητούν περιοχές που ανήκουν στη χώρα μας. Έτσι και τώρα έσπευσαν να καταλάβουν μια έκταση περίπου 16 στρεμμάτων, που βρίσκεται στην περιοχή Μελισσοκομείο (Πέπλο).
Εντάξει, από τον ΟΗΕ δεν είναι να περιμένει και πολλά κανένας. Τόσα χρόνια διακοσμητικό στοιχείο ήταν και είναι, τα ψηφίσματα του δεν τα δίνει σημασία κανένας, κουμάντο κάνουν οι μεγάλοι του κόσμου (και ιδίως οι 5 με το δικαίωμα βέτο) κλπ κλπ.
Όμως το να ετοιμάζεται να αναλάβει πρόεδρος της 75ης Συνόδου της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ ένας διπλωμάτης που προέρχεται από χώρα που το μόνο που κάνει είναι να γράφει συνεχώς στα παλιά της υποδήματα τα ψηφίσματα του ίδιου του ΟΗΕ, αυτό το λες και “παράδοξο”. Πρόεδρος ετοιμάζεται να αναλάβει ένας Τούρκος, ο Volkan Bozkir.
Τελικά οι Τούρκοι δεν παίζονται. Δεν μπορεί να περιγραφεί αλλιώς το απύθμενου θράσους τηλεφώνημα που έγινε στην Αθήνα με σκοπό να συζητηθεί η πιθανότητα συνεργασίας στον τομέα του τουρισμού!
Οι γείτονες βλέποντας ότι η σεζόν θα πάει πιο χάλια από ότι περίμεναν (αφού τα μέτρα που πήραν για την ανάσχεση της διασποράς του κορωνοϊού δεν ήταν τίποτε μπροστά στα μέτρα που πήρε η Ελλάδα) προσπαθούν με κάθε τρόπο να βάλουν στη χώρα τους όσο περισσότερους τουρίστες γίνεται.
Έχοντας την υποστήριξη της Τουρκίας και του Κατάρ, ο Φαγιέζ Αλ Σαράζ (που είναι ο πρόεδρος της οντότητας που οι διεθνείς οργανισμοί αναγνωρίζουν στη Λιβύη ως διάδοχη κατάσταση του Καντάφι) έκανε τις τελευταίες ημέρες “προόδους” στο πεδίο των μαχών κόντρα στον Χαλίφα αλ Χαφτάρ (Λιβυκός Εθνικός Στρατός – LNA).
Την πρότασή τους προς τους υπόλοιπους της ΕΕ για ένα κοινό ταμείο Ανάκαμψης ώστε να αντιμετωπιστεί η οικονομική κρίση που οφείλεται στη λεγόμενη “κρίση του κορωνοϊού”, ύψους 500 δισεκατομμυρίων ευρώ, γνωστοποίησαν οι Μακρόν (Γαλλία) και Μέρκελ (Γερμανία) τη Δευτέρα 18 Μαΐου.
Το “σύστημα των Βρυξελλών” χαιρετίζει την προσπάθεια η οποία είναι όντως αξιόλογη και μοναδική στο είδος της, δια των διαφόρων προέδρων (του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, του Ευρωκοινοβουλίου, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κλπ κλπ).
Αποκαλυπτική ήταν η απάντηση του Επιτρόπου για την Πολιτική Γειτονίας Oliver Várhelyi στην ερώτηση του Έλληνα ευρωβουλευτή Νίκου Ανδρουλάκη σχετικά για τον τρόπο με τον οποίο η ΕΕ αντιμετωπίζει την Τουρκία, αφού ο Επίτροπος επιβεβαιώνει ότι ένα πρόγραμμα του 2019 για την αγορά 4 σκαφών της Τουρκικής Ακτοφυλακής, μήκους 9 έως 11 μέτρων, μέγιστης ταχύτητας 35 κόμβων και εμβέλειας 300 χιλιομέτρων θα συνεχίσει να υλοποιείται, παρά τις προκλήσεις της Τουρκίας.
Η Διεθνής Ένωση Αερομεταφορών (IATA – International Air Transport Association) σε μια εκτίμηση που έκανε σχετικά με το χρόνο επιστροφής στους προ κορωνοϊού ρυθμούς στις αερομεταφορές ήταν σαφής:
οι αερομεταφορές δεν πρόκειται να επανέλθουν σε εκείνους τους ρυθμούς νωρίτερα από το 2023!
Και αυτό θα γίνει υπό ορισμένες προϋποθέσεις:
Στις χώρες της Ευρώπης τα μέτρα περιορισμού της κυκλοφορίας που είχαν επιβληθεί λόγω του κορωνοϊού SARS-CoV-2 σταδιακά καταργούνται και οι κάτοικοι στις μεγάλες ή πιο μικρές πόλεις ξαναβγαίνουν στους δρόμους (για να πάνε στις εργασίες τους, για να πάνε για ψώνια όπου έχουν ανοίξει τα καταστήματα, για μια βόλτα).