Έναν ακόμη χάρτη εμφάνισε τις τελευταίες ώρες η Τουρκία, στον οποίο παρουσιάζει (για μια ακόμη φορά) τις παράλογες αξιώσεις της.
Η Τουρκία, κατά την προσφιλή της τακτική, προσπαθεί να μετατρέψει το μαύρο σε άσπρο και … εγκαλεί τη χώρα μας για τη συμφωνία με την Αίγυπτο ενώ προαναγγέλλει έρευνες του Ορούτς Ρέις σε περιοχές ακόμη πιο “μέσα” στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, κοντά στην Κάρπαθο (αλλά και σε περιοχές που είναι δίπλα στην πρόσφατα οριοθετημένη περιοχή).
Σε μια νέα φάση φαίνεται πως μπαίνουν τα ελληνοτουρκικά και οι δράσεις που τόσο η Ελλάδα όσο και η Τουρκία αναλαμβάνουν, δεδομένης πλέον της συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου σχετικά με την ΑΟΖ.
Οι Τούρκοι, προκλητικοί όσο ποτέ άλλoτε και με διάθεση αναθεωρητισμού αποφάσισαν να τραβήξουν το σχοινί, στην προσπάθειά τους να “υποστηρίξουν” με κάθε μέσο το περιβόητο τουρκο-λιβυκό μνημόνιο (με το οποίο Λιβύη και Τουρκία αποκτούν κοινά θαλάσσια σύνορα, πράγμα ανύπαρκτο δηλαδή).
Στα 258.000.000.000.000 δολάρια ΗΠΑ έφτασε το παγκόσμιο χρέος μέσα στο πρώτο τετράμηνο του 2020, σύμφωνα με την έκθεση που δημοσιοποίησε το Ινστιτούτο Διεθνών Οικονομικών (IIF).
Δεν θα σας ζαλίσουμε με αριθμούς και λεπτομέρειες, θα σας πούμε μόνο ότι αυτά τα 258 τρισεκατομμύρια δολάρια σημαίνουν πως το παγκόσμιο χρέος είναι στο 331% του Ακαθάριστου Παγκόσμιου Προϊόντος (το ΑΕΠ όλου το πλανήτη). Σε απλά ελληνικά, ο πλανήτης χρωστάει περισσότερες από 3 φορές και κάτι αυτά που παράγει.
Ας δούμε λίγο τι έχουμε μέχρι τώρα και ποια είναι στην πραγματικότητα τα σπουδαιότερα γεγονότα που έχουν συμβεί στην Ελλάδα το τελευταίο διάστημα (λαμβάνοντας υπόψη ότι “κάποια πράγματα γίνονται και δε λέγονται και κάποια πράγματα λέγονται και δεν γίνονται”).
Με πρόσκληση από την ίδια την πρωθυπουργό της χώρας (κι όχι από κανάν δευτεροτριτοκλασάτο υπουργό, υφυπουργό ή γενικό γραμματέα) τα Μπαρμπέιντος στην Καραϊβική προσκαλούν όποιον μπορεί να εργαστεί εξ’ αποστάσεως να το κάνει από εκεί.
Πρόκειται για μια προσπάθεια προσέλκυσης αυτών που ονομάζονται “ψηφιακοί νομάδες”. Άνθρωποι που μπορούν να εργαστούν με το σύστημα της τηλεργασίας θα λαμβάνουν μια 12μηνη βίζα και αντί να βρίσκονται στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ ή στην Ασία θα πηγαίνουν στη νησιωτική αυτή χώρα της Καραϊβικής και θα εργάζονται από εκεί. Με ότι αυτό συνεπάγεται για την οικονομία των Μπαρμπέιντος, που φαίνεται πως ψάχνουν ευκαιρίες μέσα στην πανδημία.
Συγκλονίζουν οι εικόνες και τα βίντεο που έχουν δημοσιευτεί στο διαδίκτυο και σχετίζονται με την τεράστια έκρηξη που σημειώθηκε το απόγευμα της Τρίτης στο λιμάνι της Βηρυτού, στο Λίβανο.
“Κοντά σε συμφωνία με την Αίγυπτο” βρίσκεται η Ελλάδα για την ΑΟΖ, γράφουν το τελευταίο διήμερο αρκετά αθηναϊκά ΜΜΕ.
Πραγματικά, είμαστε όντως κοντά σε κάποια συμφωνία με την Αίγυπτο ή μιλάμε για δημοσιεύματα εντυπώσεων;; Και πόσο αυτή η συμφωνία θα είναι επωφελής για την Ελλάδα και ΚΥΡΙΩΣ ολοκληρωμένη;;;
Πέρα από τα προφανή, τα οποία διαβάζουμε συνεχώς, η μετατροπή της Αγιασοφίας σε τζαμί έχει και μια εσάνς οικονομικής φύσης.
Δεν είναι μόνο η μεγαλομανία και ο αναθεωρητισμός του Ερντογάν και της Τουρκίας για να πάντα. Στη μέση πλέον, σαν απειλή από το πουθενά που τη γνώριζαν μόνο λίγοι στην Τουρκία (και την παραδέχονταν ακόμη λιγότεροι) εμφανίζεται και η Οικονομία.
Ας ξεκαθαρίσουμε πρώτα κάτι: το κορίτσι κάνει τη δουλειά του, και μάλιστα πολύ καλά. Κοιτάζει πως να προωθήσει τα συμφέροντα της χώρας του.
Είναι άγνωστο αν η Άνγκελα Δωροθέα Μέρκελ τις τελευταίες ημέρες μπήκε με ίδια πρωτοβουλία στο ρόλο του μεσάζοντα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας (βλέποντας τα “κενά” που άφησαν οι Αμερικάνοι) ή αν εκλήθη να το πράξει (και αυτό είναι ένα ερώτημα στο οποίο ακόμη ουδείς έχει απαντήσει).
Το γεγονός πάντως παραμένει: η Γερμανία επιζητεί ρόλο στην ανατολική Μεσόγειο – και καθώς φαίνεται τον έχει αναλάβει.
Μετά απ’ τη δήλωση του εκπροσώπου του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, στην οποία γίνεται λόγος για “αμφισβητούμενα ύδατα” αλλά και τις αγωνιώδεις προσπάθειες της Γερμανίας να… “μεσολαβήσει” για να λυθεί η “διαφορά” (μια διαφορά που τη βλέπουν μόνο οι Τούρκοι και την υιοθετούν οι Γερμανοί με τη στάση τους), είναι προφανές ότι σκοπός όλων αυτών που συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα είναι ένας: να συρθεί η Ελλάδα σε διαπραγματεύσεις για πράγματα που της ανήκουν (υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ, κυριαρχία σε νησιά, εκμετάλλευση πλουτοπαραγωγικών πηγών).