Κατηγορία: Ευρωπ. Ένωση

Όχι, δεν είναι διχασμένη προσωπικότητα η Δωροθέα! Το αντίθετο, μια χαρά τα πάει (για λογαριασμό της χώρας της) – σε αντίθεση με κάποιους άλλους που νομίζουν ότι τα πάνε καλά. Φυσικά μην ξεχνάμε πως έχει μπροστά της εκλογές, για τις οποίες είναι το φαβορί.

Η Δωροθέα λοιπόν την εποχή αυτή παίζει σε δυο ταμπλώ που φαίνονται αντίθετα μεταξύ τους. Και παίζει δυνατά και καλά:

ταμπλώ 1: διασφαλίζει τα σύνορά της και ξεχνά κάθε είδους συνθήκες και υποχρεώσεις. Ξεχνά φυσικά και Σένγκεν, Μένγκεν και το λουρί της μάνας και προσπαθεί να κρατήσει για όσο περισσότερο μπορεί τους ελέγχους ταυτοτήτων στα σύνορα. Οι μεταναστευτικές ροές που οδήγησαν στην επιβολή των ελέγχων έχουν μειωθεί (από τα Βαλκάνια), όμως η πίεση που ασκείται σε Ιταλία και Ισπανία – και που οδήγησε σε συνεύρεση προέδρων και πρωθυπουργών στο Παρίσι πριν από 2 μέρες – είναι μεγάλη.

Πάλι θα πούμε τα ίδια και θα θεωρηθούμε “κακοί” και ότι επαναλαμβανόμαστε (δυστυχώς όμως μιλάμε για την πικρή αλήθεια): δεν πρέπει να περιμένουμε τίποτε απολύτως από το σημερινό Eurogroup.

Οι όποιες ελπίδες καλλιεργήθηκαν εντός της Ελλάδας από τους κυβερνητικούς εταίρους έγιναν ξεκάθαρα για επικοινωνιακούς σκοπούς. Οι όποιες αντιδράσεις από την αντιπολίτευση για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Όλοι γνώριζαν και γνωρίζουν ότι αν δεν κλείσουν όλες οι εκλογικές αναμετρήσεις στις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες δεν θα γίνει κάτι ουσιαστικό.

Τα ίδια ισχύουν και για τους κάθε είδους απίθανους της ΕΕ: ξέρουν ότι δεν θα γίνει τίποτε αλλά καλλιεργούν ελπίδες στον κόσμο, με δηλώσεις τους ήδη από τον Μάιο που μας πέρασε.

“Ο κ. Σόιμπλε ως πραγματικός Ευρωπαίος θα εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της Γερμανίας” γράφουν τα ΜΜΕ ότι είπε σε συνέντευξή του στο Spiegel Online ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος.

Με όλο τον σεβασμό κ. Πρόεδρε, ξαναπάρτο απ’ την αρχή….!!! Πάρ’ το αλλιώς…!!!

Γιατί από την εποχή του Βίλυ Μπράντ (άντε στην καλύτερη του Χέλμουτ Σμίντ) είναι παραπάνω από σίγουρο ότι δεν υπάρχει Γερμανός πολιτικός που να το βλέπει το θέμα απ’ τη σκοπιά της “Ευρωπαϊκής Γερμανίας”. Δυστυχώς βλέπουν μόνο τη “Γερμανική Ευρώπη”.

Δυστυχώς…

Μια ακόμη αποκάλυψη των γερμανικών προθέσεων σχετικά με το σαθρό οικοδόμημα που το λένε Ευρωπαϊκή Ένωση (τα έχουμε ξαναπεί αυτά, ας μην κουράζουμε το θεματάκι) καταγράφηκε σε εκδήλωση του κόμματος CDU στην οποία μίλησε ο Σόιμπλε.
Οι Γερμανοί, άσχετα με όσα λένε αριστερά και δεξιά, δεν είναι διατεθειμένοι με τίποτε να διαλύσουν την υφιστάμενη (προβληματική όσο δεν πάει) κατάσταση στην ΕΕ – μια κατάσταση που τους βολεύει αφάνταστα και από την οποία κερδίζουν δισεκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο, εις βάρος άλλων μελών της ευρωζώνης ή της ΕΕ. Η Γερμανο-κεντρική Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πρόκειται να αλλάξει εύκολα (και αυτό ας το πάρουν επιτέλους είδηση κάτι “ευρωπαϊστές” της πλάκας που στην ουσία δεν είναι τίποτε περισσότερο από “ευρωλάγνοι” που καταπίνουν αμάσητο οτιδήποτε τους σερβίρουν).

Ο Σόιμπλε λοιπόν απέκλεισε (προς στιγμήν, αλλά ουδέν μονιμότερον του προσωρινού λέμε στην Ελλάδα – ειδικά αν κερδίζεις αβέρτα και είσαι το αφεντικό σε τόσες χώρες) τη σύσταση θέσης υπουργού Οικονομικών της Ευρωζώνης. Προφανώς η κατάσταση είναι πιο εύκολα διαχειρίσιμη μέσω Φρανκφούρτης…

Από το γραφείο τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Ημαθίας εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:

“Η Σύνοδος της Ρώμης θα πρέπει να μην είναι απλά μια επετειακή εκδήλωση, αλλά μια προσπάθεια συλλογικού αναστοχασμού για το κοινό μας μέλλον», ήταν η δήλωση του Έλληνα πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, στις αρχές Μαρτίου. Αυτό έθεσε, μετ’ επιτάσεως, ο Πρωθυπουργός και στη Ρώμη. Την διαφύλαξη, δηλαδή, του κοινωνικού χαρακτήρα της ΕΕ, και του σεβασμού του Ευρωπαϊκού κοινωνικού και εργασιακού κεκτημένου από όλα τα κράτη – μέλη.
Με αιχμή το ζήτημα της επαναφοράς των συλλογικών διαπραγματεύσεων στην Ελλάδα και της ανάγκης τερματισμού της κατάστασης εξαίρεσης της χώρας μας, ο πρωθυπουργός ανέδειξε τη σημασία που έχει για το σύνολο της Ευρώπης και των πολιτών της η προστασία των εργαζομένων.

Είναι να απορεί κανείς γιατί – σε μια στιγμή που ο περίγυρος της χώρας είναι ασταθής όσο ποτέ άλλοτε τα τελευταία 21 χρόνια – καθόμαστε και μιλάμε για το νόμισμα. Η Οικονομία όμως είναι πλέον βαλτωμένη, παγιδευμένη (αυτό δεν χρειάζεται να μας το πει κανείς, ούτε περιμένατε να το διαβάσετε εδώ). Πρωτίστως για αυτό φταίνε τα Μνημόνια και οι συνταγές «σωτηρίας», δευτερευόντως φταίει το νόμισμα που οδήγησε στην υφιστάμενη κατάσταση αλλά και το υβριδικό οικονομικό σύστημα που έχουμε από τη δεκαετία του 1960 (που άντε να το συναντήσεις σε 5-6 ακόμη χώρες), το οποίο κινούνταν στα όρια του καπιταλισμού και άγγιζε και ολίγον σύστημα ανατολικής Ευρώπης.

Ερχόμενοι τώρα στη συζήτηση για το νόμισμα (γιατί το πράγμα έχει πάρει διαστάσεις), θα πρέπει κάποια στιγμή να κατανοήσουμε τρία πράγματα:

Πως το γράφαμε για την ΕΕ χθες ΕΔΩ και πήδηξαν ορισμένοι και μας τη είπαν κιόλας (επειδή προφανώς έχουν τάσεις λατρείας ολοκληρωτικών καθεστώτων και δεν σηκώνουν και κουβέντα όταν γράφεται ή ακούγεται κάτι με το οποίο δεν συμφωνούν);;;

«Κι αν έχει έρθει η ώρα του χωρισμού;;»

Τώρα, μετά την εξέλιξη της αναγνώρισης των Σκοπίων ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας» από τη Μάλτα (το εξάμηνο αυτό η Μάλτα ασκεί την προεδρία της ΕΕ), τι ακριβώς έχουν να πουν;; Η εξέλιξη ήρθε λίγες ώρες μετά από αυτό που γράφαμε.

Συνήθως είμαστε πιο φειδωλοί στις εκφράσεις μας. Και πάλι, το τίτλος σεμνός είναι!!  Όμως, όταν κάποια πράγματα «χτυπάνε τα κόκκινα», τότε πόσο πια να συγκρατηθεί κάποιος;;

Στην εκλογή του νέου προέδρου του Ευρωκοινοβουλίου Ταγιάνι είχαμε αναφερθεί προ ημερών ΕΔΩ. Ο πρόεδρος πήγε επίσκεψη στα Σκόπια (τον περασμένο Φεβρουάριο, με την ιδιότητα του Επιτρόπου της ΕΕ) και μιλώντας είπε στους Σκοπιανούς το απίθανο, ότι και καλά ο Μέγας Αλέξανδρος και ο Φίλιππος ο Μακεδών είναι πολύ δημοφιλείς πρόγονοί τους!!

Τώρα θα μου πείτε, εμείς εδώ στην Ελλάδα τώρα το πήραμε χαμπάρι; Έναν χρόνο μετά;;

Τον υποψήφιο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Antonio Tajani (Αντόνιο Ταγιάνι) εξέλεξαν τελικά για πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου οι ευρωβουλευτές. Σε μια διαδικασία κατά την οποία χρειάστηκε να διεξαχθούν τέσσερεις ψηφοφορίες, ο Ταγιάνι (που διετέλεσε συνεργάτης του Σίλβιο – μη ρωτάτε, ένας είναι ο Σιλβιο!!) εξελέγη πρόεδρος με 351 ψήφους ενώ ο Gianni Pittella (Τζιάνι Πιτέλα), ο οποίος ήταν υποψήφιος της ομάδας των Σοσιαλδημοκρατών έλαβε 282 ψήφους.

Η εκλογή κρίθηκε στον τέταρτο γύρο επειδή κανένας υποψήφιος δεν κέρδισε την απαιτούμενη απόλυτη πλειοψηφία των έγκυρων ψήφων στους τρεις πρώτους γύρους της μυστικής ψηφοφορίας. Στον τέταρτο γύρο συμμετέχουν οι δύο υποψήφιοι που συγκέντρωσαν τις περισσότερες ψήφους στον τρίτο γύρο και εκλέγεται ο υποψήφιος που θα συγκεντρώσει απλή πλειοψηφία.

Δυο προσφυγές σε κάλπες που αναμένεται να καθορίσουν τις εξελίξεις στην ΕΕ γίνονται σε Ιταλία και Αυστρία. Φυσικά, μέσα στο 2017 θα γίνουν και άλλες εκλογές (σε άλλες χώρες), όμως αυτές οι δυο αποτελούν σημαντικούς σταθμούς σε όσα θα συμβούν μέσα στους επόμενους 12 μήνες στην Ευρώπη και στην Ε.Ε.

Στην Ιταλία υπάρχει το δημοψήφισμα το οποίο μπορεί να οδηγήσει οπουδήποτε τον πρωθυπουργό Ματέο Ρέντσι (Mateo Renzi). Αντικείμενο του δημοψηφίσματος οι συνταγματικές αλλαγές που επιθυμεί ο Ιταλός πρωθυπουργός να γίνουν. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Είναι και πολλά άλλα.