Κατηγορία: Ευρωπ. Ένωση

Την Κυριακή 12/7 (μεσημέρι ώρα Ελλάδας) θα συνεχιστεί η συνεδρίαση του Eurogroup, μετά από την πολύωρη συνεδρίαση του Σαββάτου ενώ στις 17:00 θα ξεκινήσει η σύνοδος κορυφής.

Η συνεδρίαση του Σαββάτου (που τελείωσε στη 01:00 της Κυριακής) ήταν μια συνεδρίαση που δεν έχει φέρει οποιοδήποτε αποτέλεσμα και τελεί υπό τη σκιά των φημών για το Σοιμπλικής έμπνευσης grexit αλλά και του ζητήματος ενός πιθανού φινλανδικού βέτο σε νέο δάνειο προς την Ελλάδα.

Οι συνομιλητές μας για πολλοστή φορά προτάσσουν θέμα εμπιστοσύνης ενώ δημοσιογράφοι που βρίσκονται στις Βρυξέλλες αναφέρουν πως ίσως να ζητήθηκαν και νέα μέτρα.

Τι παίζεται με το Φινλανδικό βέτο;

ΓΙΟΥΝΚΕΡ: «Όλα είναι ανοιχτά(…) Το σενάριο του grexit το έχουμε προετοιμάσει λεπτομερώς». Αν οι διαπραγματεύσεις έχουν κατάληξη, τότε πάμε βουρ για 3^ο Μνημόνιο (σαφώς πιο σκληρό από τα προηγούμενα) αλλά και σε ένα μεσοπρόθεσμο-«γέφυρα». Η Δωροθέα αναφέρθηκε 2 φορές σε νέο πολυετές «πρόγραμμα».

Τελείωσε η συζήτηση σε επίπεδο κορυφής στας Ευρώπας και από όλα όσα ακούγονται για γράφονται τις τελευταίες ώρες στα διεθνή ΜΜΕ αλλά και με βάση αυτά που είπαν βγαίνοντας οι πολιτικοί που συμμετείχαν έχει επέλθει μια κάποιου είδους «συμφωνία» για το πώς θα περπατήσει το θέμα της Ελλάδας. Τίποτε άλλο.

Ας δούμε αρχικά για λίγο το γενικό κάδρο: δεν είμαστε στο κέντρο του Σύμπαντος! Οι Ευρωπαϊκοί θεσμοί από το 2012 και μετά είχαν όλο το χρόνο στη διάθεσή τους να προετοιμαστούν για οποιοδήποτε σενάριο – πλέον μίλησαν ανοιχτά και για grexit, αφού δεν αποκλείουν τίποτε.

Με τη φράση «Ένα όχι θα σήμανε ότι η Ελλάδα λέει όχι στην Ευρώπη» απάντησε σε ερώτημα που του έγινε προς το τέλος της συνέντευξης που έδωσε σήμερα ο Γιούνκερ (με φόντο εκτός από τη σημαία της ΕΕ και την Ελληνική σημαία!).

Προφανώς αυτή είναι η άποψη όσων αντιπροσώπευσε στη σημερινή του συνέντευξη. Νωρίτερα ζήτησε ξεκάθαρα από τους Έλληνες να ταχθούν υπέρ του “ναι”.

Είπαμε, το αντικείμενο του δημοψηφίσματος θα το μεταφράζει ο καθένας όπως θέλει μέχρι την Κυριακή (αν τελικά δεν αλλάξει κάτι στο μεσοδιάστημα και το δημοψήφισμα διεξαχθεί όπως είναι προγραμματισμένο).

Τι κι αν υπάρχουν στο «όχι» άνθρωποι που θέλουν το ευρώ για νόμισμα της χώρας αλλά πλέον δεν θέλουν να εξακολουθούν να αποδέχονται τους παραλογισμούς που ζητούν τα αποτυχημένα προγράμματα (την αποτυχία την έχουν παραδεχθεί οι ίδιοι οι συντάκτες τους!);;;

Δεν εγκρίθηκε από το Eurogroup το αίτημα της Ελληνικής κυβέρνησης για επέκταση του προγράμματος μέχρι το δημοψήφισμα, όπως είπε ο Ντάισελμπλουμ.

Όπως ανέφερε, το πρόγραμμα θα πάει μέχρι τη λήξη του, δηλαδή έως την Τρίτη ενώ πλέον τα πάντα θα γίνονται χωρίς των παρουσία της Ελληνικής αντιπροσωπίας.

Αυτό που είναι το… ωραίο είναι πως ο επικεφαλής του Eurogroup προειδοποίησε ότι ακόμη και ένα «Ναι» στο ελληνικό δημοψήφισμα δεν σημαίνει τίποτε λόγω κλονισμού της εμπιστοσύνης της ΕΕ στο πρόσωπο της Ελληνικής κυβέρνησης (αφήνοντας πολλά υποννοούμενα για το ποιον θέλουν ως συνομιλητή εκεί στην ΕΕ, ξεχνώντας ότι εκλογές στην Ελλάδα έγιναν μόλις πριν από 5 μήνες).

Στην παράταση των κυρώσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχουν επιβληθεί στη Ρωσία για το ουκρανικό θέμα (και για το ρόλο που οι Ευρωπαίοι θεωρούν πως έχουν παίξει οι Ρώσοι σε αυτό) θα προχωρήσει η ΕΕ.

Τι μπορεί να σημαίνει αυτό και ποια είναι η θέση της Ελλάδας επί του θέματος είναι ένα ερώτημα, αναπάντητο προς στιγμή. Επίσης είναι ζήτημα τι γίνεται με την εξωτερική μας πολιτική, που είναι πρακτικά αδύνατο να πατάει σε 2 βάρκες ταυτόχρονα. Γιατί ούτε το μέγεθος της χώρας αλλά ούτε και η οικονομία της επιτρέπουν να κάνει παιχνίδια και να είναι «..και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ».

Η αρχική απόφαση έληγε στα τέλη Ιουλίου ενώ την παράταση γνωστοποίησαν πηγές από το Λουξεμβούργο και επιβεβαιώνουν διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία.

συμφώνησαν στο ότι πρέπει να βρεθεί… συμφωνία – 9μηνη επέκταση της υφιστάμενης δανειακής συμφωνίας ζήτησε η Ελλάδα;

Κάπως έτσι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί το αποτέλεσμα της χθεσινοβραδινής δίωρης συνάντησης μεταξύ του Έλληνα πρωθυπουργού και των Μέρκελ – Ολάντ που έγινε στο περιθώριο της συνόδου της Ε.Ε. και των κρατών της Λατινικής Αμερικής και Καραϊβικής (CELAC), που διεξάγεται στις Βρυξέλλες.

Αυτό που είναι αξιοσημείωτο είναι πως οι φίλοι «δανειστές» αλλάζουν συνεχώς στάση και τόνο στο δημόσιο λόγο τους, αφού εσχάτως – και μετά από ένα διήμερο σκληρών δηλώσεων και επικοινωνιακού παιχνιδιού – το παίζουν τώρα συγκαταβατικοί και ότι κατανοούν πλήρως τη θέση της χώρας μας.

Οι πιο μπασμένοι στα κόλπα από εμάς αναφέρουν πως η «γλώσσα του σώματος» (στάση, κινήσεις κλπ) είναι ο απόλυτος καθρέπτης αυτού που πολλές φορές θέλουμε να πούμε αλλά τελικά δεν το λέμε – για διάφορους λόγους.

Οπότε, λέει πολλά μια προσεκτικότερη ματιά στον τρόπο με τον οποίο στις 3 Ιουνίου ο Γιούνκερ πέρασε στα… ιδιαίτερα τον Έλληνα Πρωθυπουργό (για να του πει τα καθέκαστα περί της νέας συμφωνίας στην οποία υποχρεούται από τους «φίλους» και «δανειστές» να υποκύψει).

Σε συνδυασμό δε και με αντίστοιχη φωτογραφία του προηγούμενου Φεβρουαρίου, οι εικόνες λένε πολλά (τόσο για τις προθέσεις όσο και για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί και για το που αλλά και το πως θέλουν να μας πάνε)…

Εκείνη την παλιά συζήτηση που κάποτε γίνονταν στην Ευρώπη περί «Ευρώπης δυο ταχυτήτων» τη θυμάστε οι παλαιότεροι;

Ήταν η κατάσταση που άπαντες ήθελαν να αποφύγουν, αφού τα προβλήματα θα ήταν όχι απλά πολλά – θα ήταν απροσπέλαστα. Οι ανησυχούντες ήταν πάρα πολλοί και ήξεραν από την καλή και από την ανάποδη τη (σαφώς μικρότερη τότε σε μέγεθος) ΕΟΚ. Δεν εισακούθηκαν, οι καταστάσεις προχώρησαν με τρόπο που βόλευε μόνον ορισμένους (όχι μόνο κράτη αλλά και πολυεθνικές), «περπάτησε» μια διεύρυνση που δεν θα έπρεπε να γίνει (σε τομείς όπως η Οικονομία, το κοινό νόμισμα κλπ) λόγω δομικών διαφορών μεταξύ των κρατών-μελών (πόσο μάλλον δε όταν μπήκαν στην ΕΕ και χώρες από την ανατολική Ευρώπη) και έτσι έχουμε το σημερινό απογοητευτικό αποτέλεσμα.

Σήμερα είναι προγραμματισμένη να διεξαχθεί η έκτακτη σύνοδος κορυφής με θέμα τη μεταναστευτική κρίση στην Ευρώπη.

Έπρεπε να φτάσει ο κόμπος στο χτένι και μετά να… συγκινηθούν οι μεγαλοσχήμονες Ευρωπαίοι. Έπρεπε να πνιγούν χιλιάδες άνθρωποι για να πάρουν μπροστά οι γραφειοκράτες και οι χρυσοπληρωμένες υπηρεσίες τους. Έπρεπε να γεμίσουν τα ελληνικά νησιά και τα ιταλικά “στρατόπεδα υποδοχής προσφύγων” για να ξεκινήσει κάτι.

Όπως και να έχει, συζητούνται πολλές “λύσεις”: από τη δημιουργία στρατοπέδων υποδοχής και στέγασης προσφύγων σε διάφορες χώρες (όπως στο Σουδάν ή σε «σταθερές» περιοχές της Συρίας – που θα χρηματοδοτούνται από ΕΕ και πιθανόν άλλους διεθνείς φορείς) μέχρι και την επέμβαση στη Λιβύη με σκοπό την αναγνώριση, την κατάσχεση και την καταστροφή πλοίων «προτού τα χρησιμοποιήσουν οι διακινητές» όπως επισημαίνεται σε έγγραφο που περιήλθε στην κατοχή του Γαλλικού Πρακτορείου.

Πίστωση χρόνου, γνωμοδότηση των… θεσμών και δυνατότητες μικρών ελιγμών – Τι είπε ο Πρωθυπουργός (video).

Όπως είχαμε αναφέρει ΕΔΩ, «…το ζήτημα είναι EAN ο Τσίπρας θα βγει ισχυρότερος από ότι είναι σήμερα (…) «ισχυρότερος» τη στιγμή αυτή σημαίνει να μην κάνει ουδεμία παραχώρηση. Όχι να πάρει κάτι, αυτό είναι ουτοπικό.»

Τελικά, στην πενταμερή, που στην πορεία έγινε οκταμερής, αυτό που για μια ακόμη φορά κέρδισε η Ελλάδα ήταν « λίγος χρόνος». Χρόνος απαραίτητος όμως, ώστε να προλάβει να αναπνεύσει και να λάβει τα απαιτούμενα από τις προηγούμενες συμφωνίες μέτρα αλλά και να παρουσιάσει τα δικά της – αυτό που ο Ολάντ διατύπωσε με σαφή τρόπο: «για κάθε μεταρρύθμιση που θα καταργεί η Ελλάδα τότε θα πρέπει να μας προτείνει κάποια καινούργια».

Δεν είχαμε την πολυτέλεια να προτείνουμε κάτι νέο, αυτό ήταν το μόνο σίγουρο.