Κατηγορία: γνώμη – σχόλιο επικαιρότητας

Μετά τους “αντεξουσιαστές” στην εξουσία που θριάμβευσαν, τώρα έχουμε και τους “αντισυστημικούς” που και αυτοί εποφθαλμιούν την εξουσία (όπως οι πεινασμένες αρκούδες το μέλι, σαν τους πρώτους δηλαδή). Ελαφρώς “φορτωμένοι” οι αντισυστημικοί, αλλά τι πιάνει το χρήμα μπρος στη δόξα;;;

.
Τρελά γλέντια μιλάμε αυτή η χώρα, που έχει λυμένα τα προβλήματα και ασχολείται με άλλα….

.

(κατά τα άλλα, οι Τούρκοι κόβουν βόλτες με τον κοκκινογένη τους στην Κυπριακή ΑΟΖ, οι Σκοπιανοί ψάχνουν να βρουν τον χαμένο κρίκο μεταξύ Μεγάλου Αλεξάνδρου και Σλάβων, οι Αλβανοί ονειρεύονται μεγάλα οικόπεδα για πάρτη τους και οι δικοί μας – που έχουν εκχωρήσει τα πάντα – παζαρεύουν για λίγο ακόμη πολιτικό χρόνο…)

Στις 16 Οκτωβρίου, στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου, ο υπουργός Πολιτισμού Κώστας Τασιούλας διαβίβασε στη Βουλή αναλυτικά στοιχεία με τις χρηματοδοτήσεις της ανασκαφικής έρευνας στην Αμφίπολη.
Τα στοιχεία είχε ζητήσει ο βουλευτής των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Νίκος Νικολόπουλος, επικαλούμενος δημοσίευμα σύμφωνα με το οποίο το κόστος της ανασκαφικής έρευνας στην Αμφίπολη είναι υπέρογκο.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που εστάλησαν στο Κοινοβούλιο, τα χρήματα που μέχρι τώρα έχουν δοθεί αγγίζουν τα 590.000 ευρώ.
Το αν είναι πολλά ή λίγα – και μάλιστα σε στιγμή που η χώρα είναι γονατισμένη οικονομικά – αυτό είναι κάτι που πρέπει να αφεθεί στην κρίση του κάθε ενός.
.

Αυτό όμως που θα πρέπει σίγουρα να δούμε όλοι μας είναι άλλο:

Εντάξει, οι λέξεις που έχουν εισαχθεί ασχάτως στο λεξιλόγιό μας είναι πολλές, αλλά αυτό το “μεταμνημονιακή” τι ακριβώς σημαίνει;;;

Γιατί κάποιοι, παρά το στραπάτσο που επήλθε με τις βιαστικές δηλώσεις και τελικά την επιστροφή στην προτέρα κατάσταση (με την ουρά στα σκέλια), μιλάνε για… μεταμνημονιακή περίοδο!

Τελικά, αυτή η φοβία με τις εκλογές που έχουν ορισμένοι πολιτικοί δεν είναι ανεξήγητη.

Οι συγκεκριμένοι – που δυστυχώς εθήτευσαν σε ανώτερες θέσεις της Ελληνικής Δημοκρατίας – ουδεμία σχέση έχουν με τη Δημοκρατία, με το φιλολαϊκό προφίλ που καλλιεργούσαν και με την εικόνα των “νοικοκύρηδων” που θα έσωζαν τον τόπο από τους “κακούς” βαλκανικής αντίληψης πολιτικούς τους αντιπάλους.

Επίσης, κατά τη θητεία τους κάθε άλλο παρά οραματιστές αποδείχθηκαν. Μάλλον κακοί διαχειριστές της εξουσίας που έριξαν τη χώρα στο γκρεμό, που έτρεμαν μπροστά στην προοπτική του μαυρίσματος στην κάλπη και εγκατέλειψαν το καράβι πριν να έρθουν αντιμέτωποι με τη λαϊκή ετυμηγορία αλλά ΚΥΡΙΩΣ ανίκανοι να υπηρετήσουν τα συμφέροντα της χώρας. Εσχάτως δε  έχουν και το θράσος να διαρρέουν πως θέλουν να επανέλθουν….

Όλη η ιστορία θα μπορούσε να έχει τον τίτλο “πάρε και εσύ ένα αεροδρόμιο, μπορείς!”
.

Γιατί; Γιατί στην ουσία το αεροδρόμιο που θα πάρεις θα στο πληρώσουν οι ίδιοι οι χρήστες και αυτό θα μείνει στην κατοχή σου – η χρηματοδότηση των έργων αναβάθμισης των αεροδρομίων φαίνεται πως θα βγει από ένα τέλος που θα πληρώνουν οι επιβάτες. Οπότε εσύ πληρώνεις για το “τώρα” και διαχειρίζεσαι μια σύγχρονη αεροδρομιάρα που θα γίνει με ξένα λεφτά.
Τι από τα παραπάνω δεν θα μπορούσε να κάνει το κράτος και τα δίνει λοιπόν (ελέω Μνημόνιων και “αναπτυξιακών” σχεδιασμών) στους ιδιώτες;;;;
Για μια πενταετία οι επιβάτες θα πληρώσουν 14,5 ευρώ το… κεφάλι και στη συνέχεια για μια 20ετία θα πληρώνουν περίπου ένα εικοσάρικο (ανά επιβάτη, εννοείται).
.

Θυμίζει και λίγο “σπατόσημο” η όλη ιστορία, αφού και εκεί από το 1996 μέχρι την 31 Οκτωβρίου φέτος όσοι διακινούνται από τα Σπάτα πληρώνουν επιβάρυνση 12 ευρώ για πτήσεις εσωτερικού και 22 για πτήσεις εξωτερικού. Από Νοέμβριο η συγκεκριμένη χρέωση θα γίνει 3 ευρώ.

Η δικαίωση για τον Ιδρυτή της ΝΔ έρχεται τον καιρό αυτό (και πολλά χρόνια μετά από την ημέρα που το είπε), αφού εκείνο το “Η χώρα μετεβλήθη σε ένα ατέλειωτο φρενοκομείο” βρίσκει ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ τώρα, στις μέρες μας.

.

Μια μικρή ανασκόπηση της κατάστασης:

1. δεν έφτανε η ατυχία η χώρα να έχει Κυβέρνηση που δεν τραβάει, έχει και αντιπολιτεύσεις που θα μπορούσαν να κάνουν πολλά αλλά αναμένουν την κυβέρνηση να πέσει σαν ώριμο σύκο, μιλώντας για πολιτικές που δε συμβαδίζουν με τη διεθνή πραγματικότητα και ασκώντας ανέξοδη κριτική που είναι πιο light και από το γάλα με 0% λιπαρά (με συνέπεια να χάνεται πολύτιμος χρόνος και ο τόπος να βουλιάζει).

.

2. έχει ένα κόμμα στο οποίο βουλευτής προκαλεί τον πρόεδρό του να τη διαγράψει, αυτός δεν το κάνει, και πλέον μιλάνε με εξώδικα. Τόσο καλά για κόμμα που εδώ και 1,5 χρόνο βλέπει την Κ.Ο, του να αποσυντίθεται!

Τον ένα μήνα στην Διοίκηση του Δήμου Αλεξάνδρειας έκλεισαν την Τετάρτη που μας πέρασε η δημοτική παράταξη “Ώρα Ευθύνης” και ο Δήμαρχος Παναγιώτης Γκυρίνης.

.

Η παράταξη – κατά γενική ομολογία – επελέγη από τους δημότες λόγω και του κυρίαρχου συνθήματός της κατά την προεκλογική περίοδο του Μαΐου του 2014, που έκανε λόγο για ριζική και συνολική αλλαγή του τρόπου λειτουργίας του ΟΤΑ που ονομάζεται “Δήμος Αλεξάνδρειας”, με ταυτόχρονη δημοσιοποίηση όλων των καταστάσεων που πιθανόν να ζημίωσαν το Δήμο (αλλά και το σύνολο των Δήμων που συνέστησαν το 2010 τον ενιαίο πλέον Δήμο Αλεξάνδρειας).

.

Την εποχή που τα πάντα είναι θέμα χρόνου – του χρόνου που τρέχει αμείλικτος για άπαντες, δεν υπάρχει χρόνος προσαρμογής ή η λεγόμενη “περίοδος χάριτος”.

Τα παρακάτω είπαμε να τα αναφέρουμε με αφορμή όσα δημοσίευσε η ΔΟΕ αλλά και τη σημερινή ημέρα, την “Παγκόσμια Ημέρα για την Τρίτη Ηλικία”.

.

Σύμφωνα με έκθεση της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ) το 48% των ανθρώπων σε συντάξιμη ηλικία (παγκοσμίως) δεν λαμβάνουν καμιά σύνταξη ενώ για το 52% που λαμβάνει τα πράγματα δεν είναι καθόλου καλά.
Ειδικά δε στην Ευρώπη, οι πολιτικές λιτότητας που ακολουθούνται έχουν επιφέρει τη μείωση των κοινωνικών επιδομάτων και των συντάξεων, οδηγώντας τους συνταξιούχους σε καταστάσεις φτωχοποίησης και κοινωνικού αποκλεισμού.
.

Στη χώρα μας, μετά από το μπαράζ των Μνημονίων τα πράγματα δεν είναι καλύτερα:

Η κατάσταση στην Τ.Α. δεν είναι και η καλύτερη. Αυτό είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο, αφού πέραν όλων έχουν κοπεί πόροι και έχουν δοθεί επιπλέον αρμοδιότητες στους Δήμους (χωρίς αυτές να… συνοδεύονται από τα αντίστοιχα κονδύλια).
.

Αυτό όμως που έγινε με τις παιδικές χαρές των Δήμων, από το 2009 και έπειτα, είναι ανεπανάληπτο. Από το 2009 και μετά ήταν όλοι τους ενήμεροι για τις παιδικές χαρές. Από τότε υπήρχε απόφαση που καθόριζε τις προϋποθέσεις και τις τεχνικές προδιαγραφές για την κατασκευή και τη λειτουργία των παιδικών χαρών των ΟΤΑ.

.
Όσοι ασχολήθηκαν με την Τ.Α. την περίοδο 2009-2014 είναι είτε στο σπίτι τους (μετά τις εκλογές του Μαΐου) είτε επανεκλέχτηκαν και παραμένουν στα Δημαρχεία διαμαρτυρόμενοι για “τα στενά χρονικά περιθώρια” που είχαν το καλοκαίρι. Στο μεταξύ όμως, από το 2009 και μετά δεν ήταν λίγες οι παιδικές χαρές που κατασκευάστηκαν (ή ανακατασκευάστηκαν) και σήμερα κρίνονται ως ακατάλληλες για χρήση από τα παιδάκια. Σε κάθε περίπτωση,

Τα …σαράντα τους γιορτάζουν την εποχή αυτή τα δυο κόμματα που διαμοιράστηκαν την εξουσία από το 1974 και έπειτα. Πως τα βρίσκουμε τα κόμματα αυτά, με 2 κουβέντες;

* Το ΠΑΣΟΚ είναι στη γωνία, με ποσοστά που πλέον θυμίζουν 1974 – σε ρόλο μικρού εταίρου και με τον αρχηγό του να προσπαθεί να πείσει πως όλα γίνονται για το καλό του τόπου και πως αν δεν ήταν αυτός θα κατέρρεε το σύμπαν. Το κόμμα-κίνημα έχει πιάσει τα δεξιά όρια του κέντρου, έχει πολλούς αστέρες της πολιτικής που πάνε αδιάβαστοι και ψηφίζουν ό,τι νά ΄ναι, ακόμη περισσότερους που έχουν επιδοθεί χρόνια τώρα σε αποτιμήσεις και όχι σε εξεύρεση λύσεων και με μια ιδιάζουσα αίσθηση του “σοσιαλισμού”, τον “σοσιαλισμό αλά γκρέκα” (στο ΣΥΡΙΖΑ έχουν επίσης τη δική τους άποψη για τον “σοσιαλισμό” – και με πολλούς σώγαμπρους να τη διαμορφώνουν εσχάτως – την οποία αναμένεται να δούμε οσονούπω!).

* Η ΝΔ είναι μεν στο προσκήνιο, σωμένη από την “εκλογική οργή” των Ελλήνων στις εκλογές, όμως αυτό γίνεται απλά και μόνο επειδή στον “χώρο της” δεν υπάρχει κάποιος άλλος που να αρθρώνει σοβαρό πολιτικό λόγο. Φυσικά το 2012 βγήκε λιγότερο λαβωμένη από το ΠΑΣΟΚ.