Πρέπει να ήταν κάπου εκεί στις αρχές Ιουνίου, όταν είχαμε “καμπανάκια” για τοπικά lockdown από κυβερνητικούς αξιωματούχους, κάθε φορά που μιλούσαν για τις περιοχές που είχαν χαμηλή εμβολιαστική κάλυψη. Περίπου τις ίδιες ημέρες βλέπαμε στους χάρτες ότι η εμβολιαστική κάλυψη (τουλάχιστον 1η δόση) στη Μύκονο ήταν στο 89,15% ενώ οι ολοκληρωμένοι εμβολιασμοί είχαν φτάσει στο 77,31%.
19.866 ήταν τα μόρια που συγκέντρωσε στις Πανελλαδικές του 2021 η “πρώτη των πρώτων” (όπως συνηθίζεται να λέγεται), η Σοφία Βάγια.
Κι έγινε (πάλι) είδηση το αυτονόητο, δηλαδή μια πρόσκληση στο Προεδρικό Μέγαρο για να παρευρεθεί στην ετήσια δεξίωση, στις 24 Ιουλίου. Σε μια χώρα που αποδεδειγμένα η “αριστεία” (όπως την καταλαβαίνει ο μέσος νους) δεν επιβραβεύεται, είναι όντως είδηση.
Όμως ‘πρεπε να είναι;
Άνοιξε, σχεδόν σε όλες τις χώρες, μια “διπλή” συζήτηση: αν πρέπει να γίνει υποχρεωτικός ο εμβολιασμός κι αν θα πρέπει τα εμβόλια που… “περισσεύουν” να αποσταλούν σε χώρες που σήμερα δεν μπορούν να τα αγοράσουν.
Αν το δούμε με βάση την ονομασία (και τη θεωρητική ημερομηνία διεξαγωγής) των διοργανώσεων, η Ιταλία ζει αυτό το διάστημα ότι ζήσαμε εμείς το 2004 και το 2005.
EURO στη μπάλα (υποτίθεται το EURO του 2020) και Eurovision (αυτό έγινε κανονικά, το 2021).
1. Τριπλασιάστηκαν λέει οι κρατήσεις Βρετανών στην Ελλάδα. Αυτή η αριθμητική είναι το εύκολο κομμάτι. Το δύσκολο θα έρθει όταν θα πρέπει να υπολογιστεί η αναλογία των κρουσμάτων (βρετανικών κρουσμάτων ή ελληνικών που θα οφείλονται στα βρετανικά) προς το συνάλλαγμα που μπήκε στη χώρα.
Εδώ στην Περισκόπηση λατρεύουμε τους κάθε είδους τύπους που καβάλησαν ξαφνικά το καλάμι και που νομίζουν πως με περιττά λόγια, με ύφος εκατό καρδιναλίων και με δηλώσεις κατά πάντων (που είναι κενές νοήματος και ξεχειλίζουν από μαγκιά) θα καταφέρουν κάτι.
Τέτοιοι τύποι είναι η επιτομή της… συνεργατικότητας, το παράδειγμα “προς μίμηση” αν θέλουμε να πάμε κάτι 500 χρόνια πίσω. Γι’ αυτό τους λατρεύουμε!
Αφού φρόντισαν να εξαφανίσουν σταδιακά (με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο) την εγχώρια παραγωγή αγαθών και να κάνουν την Ελλάδα μια χώρα σχεδόν απόλυτα εξαρτημένη από το εξωτερικό, δεν είναι “ξαφνικό” αυτό που τόσο καιρό βλέπουμε – δηλαδή την αύξηση των τιμών σε μια σειρά από αγαθά.
Εύλογες είναι οι αντιδράσεις και οι απορίες που έχει προκαλέσει η είδηση (που δεν είναι παλιά) ότι οι πολιτικοί που ορκίζονται μετά την έναρξη της εκάστοτε βουλευτικής περιόδου – λόγω π.χ. μιας απόφασης του Εκλογοδικείου – λαμβάνουν βουλευτική αποζημίωση που υπολογίζεται από την πρώτη ημέρα που ο Νόμος τους θεωρεί βουλευτές και όχι από τη μέρα που πραγματικά αναλαμβάνουν τα καθήκοντά τους.
Ο Γκυρίνης τους το είπε, όμως για κάποιους ήταν ήδη αργά: “λέγαμε ότι ήμασταν εμείς και εμείς (…) τώρα μας παρακολουθούν, μας αξιολογούν, μας κρίνουν“.
Ζωντανές μεταδόσεις του Δημοτικού Συμβουλίου Αλεξάνδρειας έχουμε από χθες (από τη συνεδρίαση της Δευτέρας 28/6 δηλαδή) και είπαμε πέραν όλων των άλλων να ρίξουμε μια ματιά και στα… παρασκήνια.
Ένα – ένα, νοικοκυρεμένα. Έτσι έλεγε μια παλιά διαφήμιση, έτσι φαίνεται πως κινούνται οι κυβερνώντες για να … στρώσουν (υποτίθεται) την κατάσταση.
Μετά το “εργασιακό” νομοσχέδιο που ψηφίστηκε και θα φέρει “την επανάσταση” στα εργασιακά της χώρας γυρίζοντάς την πίσω τουλάχιστον 100 χρόνια, τώρα είναι σειρά του “ασφαλιστικού”.
Οι περισσότεροι λένε πως όλα σχετίζονται με προσπάθειες για ανεύρεση πετρελαίου, που όταν ολοκληρωθούν το αστικό τοπίο επανέρχεται στην προτέρα κατάσταση. Κάνουν λάθος.
Είναι προφανές πως δεν έχουμε πάρει είδηση τι ακριβώς θα γίνει αν τελικά περάσει το λεγόμενο “εργασιακό” νομοσχέδιο (που θα περάσει, και μετά οι πολιτικοί που θα το ψηφίσουν θα ζητούν την ψήφο μας για το… έργο τους!).
Και αυτό επειδή αν όχι στο σύνολό του, αλλά τουλάχιστον στο μεγαλύτερο μέρος του, το “εργασιακό” νομοσχέδιο επαναφέρει καταστάσεις οι οποίες υπήρχαν πριν από δεκαετίες και οι οποίες κάθε άλλο παρά φιλικές και προς το συμφέρον των εργαζομένων ήταν (και θα είναι).
Περισσότερα θα πούμε όσο περνάνε οι μέρες και γίνουν γνωστές λεπτομέρειες από τις συναντήσεις Μητσοτάκη – Ερντογάν και Μπάιντεν – Ερντογάν.
Μέχρι όμως να διαβάσετε οτιδήποτε (είτε στην Περισκόπηση, είτε αλλού) θυμηθείτε δυο πολύ σημαντικά πράγματα:
Για μια ακόμη φορά έχουμε το γνωστό φαινόμενο να έχει χαθεί η μπάλα με τον κορωνοϊό.
Αρχίζω να πιστεύω πως η μόνη περίοδος που έγινε σωστή αντιμετώπιση του θέματος ήταν την άνοιξη του 2020 – στη διάρκεια της περιόδου που θα μείνει στην Ιστορία ως “η πρώτη καραντίνα”.
Μειωμένο λέει είναι εσχάτως το ενδιαφέρον για τους εμβολιασμούς – η Ημαθία είναι μια από τις περιοχές που έχουν τα χαμηλότερα ποσοστά στην Ελλάδα (δείτε ΕΔΩ).