Συντάκτης: ΠΕΡΙΣΚΟΠΗΣΗ

Αυτός δεξιά είναι ο κύριος Αλμούνια. Ο γνωστός επίτροπος της ΕΕ έκανε χθές μια κατάπτυστη παρέμβαση στα εσωτερικά μιας χώρας-μέλους και τόλμησε να κάνει και συστάσεις για το πως θα πρέπει να να κινηθεί η επόμενη ελληνική κυβέρνηση. Αυτά ας βλέπουμε και την επόμενη φορά που θα γίνουν ευρωεκλογές ας ξαναπάμε παραλία. Ας αδιαφορήσουμε ξανά για τον κάθε απίθανο που φοράει κοστουμάκι και έρχεται και βγάζει λόγους που επηρεάζουν το εκλογικό σώμα κάποιας χώρας. Μήν ξεχνάτε και κάτι σημαντικό: οι Επίτροποι είναι ΔΙΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ.
Το πρώτο λοιπόν που θα πρέπει να κάνει η επόμενη κυβέρνηση θα είναι να πει στον Μπαρόζο να ζητήσει την παραίτησή του απίθανου Αλμούνια. Γιατί ο Αλμούνια (και οι κάθε είδους εσωετρικοί ή κοινοτικοί Αλμούνια) λένε πως δεν υπάρχουν τα φράγκα για να δώσουν κάτι στον κοσμάκη. Για να τα κονομήσουν οι τράπεζες και να πάρουν 28 δις τα χρήματα υπήρχαν!

Άντε τώρα σταματήστε τον! Χθες ο άνθρωπος που ουσιαστικά εκπροσωπούσε την ανανεωτική πτέρυγα στο συνέδριο της ΝΔ (η οποία ήταν αυτή που ανέδειξε τον Καραμανλή στην αρχηγία), ο Σάββας Τσιτουρίδης, εκπαραθυρώθηκε μέσα σε 2 λεπτά – και μάλιστα τη στιγμή που μιλούσε σε προεκλογική συγκέντρωση: δεν θα είναι υποψήφιος βουλευτής ασόν Κιλκίς.

Ξεκινούν τα σχολεία σήμερα. Καλό κουράγιο ειδικά σε αυτούς που βρίσκονται στα … «άκρα»: δηλαδή σε όσους είναι οι μεγάλοι και βρίσκονται στο κατώφλι της εξόδου αλλά και στους «μικρούς» που είναι στην είσοδο και αρνούνται πεισματικά να αφήσουν τη μαμά ή το μπαμπά για να καθίσουν μαζί με ένα μάτσο άγνωστους συνομήλικους στον ίδιο χώρο επί ένα πεντάωρο… Και φυσικά υπομονή και στους γονείς όσων είναι στην τελευταία τάξη του Λυκείου και ετοιμάζονται να δουν τα βλαστάρια τους να γίνονται φοιτητές. Ας αφήσουν κατά μέρος τις υστερίες, τα παιδιά που δουλεύουν με πρόγραμμα και στόχο ξέρουν πολύ καλά πότε και πόσο διαβάζουν!

Τα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ έκλεισαν για όλη τη χώρα, με 5 μόνο ελλείψεις (περιμένουν το Σημίτη να ….αποφασίσει ομού με τον Παπανδρέου). Στη ΝΔ ακόμη ψάχνονται, αφού βγήκαν στο μεϊντάνι όλοι όσοι αισθάνονται πως θα «κοπούν» και κάνουν απίθανες δηλώσεις. Φυσικά υπάρχει και το ενδοοικογενειακό θέμα με το σοι του Έβερτ (ο ίδιος, ο γαμπρός, η κορούλα κλπ) αλλά πιστεύω πως ο Καραμανλής θα το λύσει το θέμα γρήγορα.

Μην ξεχάσουμε, υπάρχει και ο Θείος Αχιλλέας, που ισχυρίζεται πως ακόμη ΔΕΝ έχει τελειώσει η προσφορά και το έργο του στις Σέρρες (από το 1963 εκλέγεται βουλευτής ο αθεόφοβος, πόσο μεγάλο είναι αυτό το έργο Του;).

Και μια που γράφω για τόπο στα νιάτα και για ψηφοδέλτια, στην Ημαθία το ΠΑΣΟΚ δεν έκανε ούτε μια αλλαγή στο ψηφοδέλτιο του. Τα ίδια ακριβώς πρόσωπα θα εκτεθούν στις εκλογές και θα ζητήσουν την ψήφο του ημαθιώτικου λαού. ΟΥΔΕΜΙΑ αλλαγή. Και να σκεφτεί κανείς πως υπήρχε υπερ-πληθώρα υποψηφίων για το χρίσμα (14 ζωή να ‘χουνε!). Όμως εμφανίζονται ως υποψήφιοι ξανά οι ίδιοι. Οι κακεντρεχείς ξεκίνησαν να λένε πως δούλεψαν τα μεγάλα μέσα σε Βέροια και Αθήνα. Κάποιοι άλλοι, με περισσότερο χιούμορ λένε πως το ψηφοδέλτιο δεν άλλαξε για καθαρά οικολογικούς και οικονομικούς λόγους, «είχαν λέει ξεμείνει κάτι χιλιάδες τυπωμένα ψηφοδέλτια από το 2007 και έπρεπε να τα σπρώξουν….» Οπότε τώρα είμαστε εν αναναμονή του ψηφοδελτίου της ΝΔ αστην Ημαθία (και πανελλαδικά φυσικά).

Τα είδα σήμερα, στο δρόμο, και έφριξα. Η ασυδοσία είναι σε τελική ανάλυση αυτή που
βασιλεύει ελέω θεού.Με τις υγείες μας….

Και επίσημα ξεκίνησε η προεκλογική περίοδος χθες. Το μόνο καλό που έχει είναι πως δεν θα μας τα πρήζουν συνεχώς οι διάφοροι υποψήφιοι, αφού ΔΕΝ έχουν παραπάνω από 1 ωρίτσα στη διάθεσή τους για να αναπτύξουν τις απόψεις τους για τη σωτηρία της χώρας από την πτώχευση!

Το 1989, η Ελλάδα έχασε τεράστιες ευκαιρίες παρέμβασης στα Βαλκάνια (όπου φυσικά την έπαιρνε να κάνει παρεμβάσεις). Ήταν η εποχή που κλονίζονταν συθέμελα – και εν συνεχεία κατέρρευσε – ο διπολισμός, ο Ψυχρός Πόλεμος, το λεγόμενο Ανατολικό Μπλοκ. Εμείς όμως τότε ήμασταν ….αφοσιωμένοι στις απανωτές εκλογικές αναμετρήσεις, ήμασταν αφοσιωμένοι στα ειδικά δικαστήρια και στη μικροπολιτική και στην παραπολιτική της εποχής. Χάσαμε όμως την ευκαιρία να μετάσχουμε στις διεργασίες που ανέδειξαν την Νέα Ευρώπη, αυτή που σήμερα ζούμε και με την οποία είμαστε εταίροι.

Σήμερα, το 2009, η Ελλάδα συνεχίζει να χάνει ευκαιρίες. Αυτές που θα προκύψουν ή που προκύπτουν τις μέρες αυτές που ο κόσμος όλος προσπαθεί να βγει από την χειρότερη οικονομική κρίση που αντιμετώπισε η Υφήλιος από το 1929. Τη στιγμή που εμείς ασχολούμαστε με εκλογές, προσπαθώντας να βρούμε επιτέλους μια Κυβέρνηση που θα έχει τη βούληση και (κυρίως) το πρόγραμμα να οδηγήσει τη χώρα ξανά στην ανάπτυξη, στο Λονδίνο γίνονται κοσμογονικές αλλαγές που αφορούν την οικονομία. Στη συνάντηση του G-20, στην οποία προφανώς δεν θα μετείχαμε αλλά στην οποία μέσω της ΕΕ θα μπορούσαμε να έχουμε λόγο, αναμένονται αποφάσεις που θα αλλάξουν τα πάντα. Στρατηγικές εξόδου από την κρίση, μέτρα ανάκαμψης των οικονομιών, μεταρρύθμιση του ΔΝΤ, ανάπτυξη, καταπολέμηση της ανεργίας, οριστικοποίηση της μεταβολής των όρων που καθορίστηκαν στο Bretton Woods και πολλά ακόμη θέματα είναι αυτά που θα απασχολήσουν τους 20 «μεγάλους» αυτού του κόσμου.

Και εμείς είμαστε για πολλοστή φορά κλεισμένοι στα δικά μας, κάνουμε μια ατέρμονη ομφαλοσκόπηση και βρισκόμαστε στο μέσον μιας ατελείωτης εκλογικής διαδικασίας (που ουσιαστικά αποτελεί παραδοχή ανικανότητας και ακυβερνησίας). Είμαστε μέσα στη δίνη των Βατοπεδίων, των ομολόγων, έχουμε την «απορία» αν θα είναι υποψήφιος ή όχι με τη ΝΔ ο γαμπρός του κ. Έβερτ (ο πρώην υπουργός Π. Δούκας) ή αν θα γίνει ένοικος της περιβόητης πολυκατοικίας της κεντροδεξιάς (την οποία εσχάτως εγκατέλειψε ο ΛΑ.Ο.Σ) ο Ψινάκης!

Το ‘χουμε τελικά στο αίμα μας (ή ίσως το ένατο έτος κάθε δεκαετίας να είναι σημαδιακό και γκαντέμικο): το ’45-’49 αλληλοσκοτωνόμασταν όταν οι άλλοι ανοικοδομούσαν τις χώρες τους με το σχέδιο Marshall, το ’68-’69 ήμασταν στο γύψο όταν κάποιοι άλλοι διαμόρφωναν την Ευρωπαϊκή Κοινότητα, το ’89 όταν έπεφταν τα «κόκκινα τείχη» και διαμορφώνονταν η Ευρώπη του 21^ου αιώνα εμείς στήναμε κάλπες και δικαστήρια ενώ τώρα, το 2009, ψάχνουμε αξιόπιστες λύσεις για προβλήματα που οι άλλοι έχουν λύσει εδώ και δεκαετίες. Πάντοτε ανέτοιμοι, πάντοτε καθυστερημένοι. Χάναμε ευκαιρίες και ρίχναμε το καράβι που το λένε Ελλάδα στις ξέρες με τρόπο που είναι μοναδικός παγκοσμίως. Με αυτή τη λογική που ακόμη λειτουργούμε, κάνουμε τα πάντα με καθυστέρηση 25ετίας.

Μόλις το 1974 ξεκινήσαμε να χτίζουμε μια Ελλάδα πραγματικά δημοκρατική ενώ περί το 1994 ξεκινήσαμε να σκεφτόμαστε την Ενιαία Ευρώπη και όχι μόνο τις επιδοτήσεις της ΕΟΚ. Οπότε μένει να περιμένουμε αξιόλογη και προσοδοφόρα για τη χώρα ευρωπαϊκή πολιτική το 2014 ενώ το τι έγινε αυτές τις μέρες στο Λονδίνο ας ελπίσουμε πως θα το αντιληφθούμε αισίως το 2034! Τον Οκτώβριο ΔΕΝ έχει ….παραλία για να αποδράσουν οι εκλογείς. Και οι νέοι ΔΕΝ πρέπει να ξαναπάνε για φραπέ, απογοητευμένοι επειδή δεν διορίστηκαν στο Δημόσιο ή αποχαυνωμένοι από τα μηνύματα πολιτικών που τους θέλουν «απολιτίκ» και light. Η συμμετοχή μπορεί να αλλάξει την πορεία. Η θέαση εκ του μακρόθεν της εκλογικής διαδικασίας σίγουρα όχι! Δυο γενιές Ελλήνων που έχασαν ευκαιρίες είναι πολλές

Καλημέρα!

Σήμερα κλείνουμε 2 βδομάδες από τότε που ξεκίνησαν τα σπασίματα και οι ταραχές στο κέντρο της Αθήνας και φαίνεται πως δεν άλλαξε απολύτως τίποτε! Οι κυβερνώντες συνεχίζουν τις ίδιες ακριβώς μ@^@&ιε$ (αντί να καθίσουν σε ένα τραπέζι μαζί με τους αντιπολιτευόμενους και να δουν τι φταίει, σοβαρά και νηφάλια, προτείνοντας λύσεις που να είναι εφικτές και προς τη σωστή κατεύθυνση), οι γνωστοί-«άγνωστοι» εξακολουθούν να ξεφτιλίζουν μια ολόκληρη χώρα κάθε βράδυ (αντί να τους μαζέψουν και να τους χώσουν μέσα), η Αστυνομία συνεχίζει το βιολί της (εκτελώντας εντολές ανικάνων που την ξεφτυλίζουν καθημερινά στα μάτια του Έλληνα πολίτη) και η κοινωνία εξακολουθεί να υφίσταται μια άνευ προηγουμένου πλύση εγκεφάλου για να …αγανακτήσει και να ξεσηκωθεί αναλαμβάνοντας δράση κατά κάποιου άλλου, του ζωντανότερου ίσως, κομματιού της.

Το ευχάριστο στην όλη υπόθεση είναι άλλο: πως 50-100 νοματαίοι κατάφεραν να ανεβούν στην Ακρόπολη αυτή τη βδομάδα και να υψώσουν πανό που καλούσε σε αντίσταση, σε αντίδραση. Κατάφεραν να χρησιμοποιήσουν ένα αρχαίο μνημείο, ένα σύμβολο της αρχαίας ελληνικής μεγαλοπρέπειας για να αναδείξουν την οργή και αγανάκτηση ενός ολόκληρου λαού που κάποτε έκτιζε Ακροπόλεις με τις ευλογίες ικανότατων ηγετών που άξιζαν τη θέση τους (ενώ σήμερα «χτίζει» αυθαίρετα και ημιυπαίθριους επάνω σε καταπατημένα οικόπεδα αγορασμένα από το Βατοπέδι με την ευλογία των πολιτικών του «ηγετών» και «παραγόντων» που είναι πρακτικά ανίκανοι να χωρίσουν δυο γαϊδάρων σανό).
Καλά έκαναν και το ανάρτησαν εκεί το πανό τους: για να αντιληφθούμε κάποια στιγμή τι είμαστε ικανοί να φτιάξουμε ως λαός και σε τι σημείο ύπνωσης έχουμε έρθει.

Επίσης τις τελευταίες ημέρες ακούω πολλά για «υπουργούς κοινής αποδοχής» σε κρίσιμα υπουργεία (όπως το Οικονομίας) ή ακόμη και για «ευρύτερο / μεγάλο συνασπισμό» των κομμάτων (όπως στη Γερμανία, πριν λίγα χρόνια). Ας κόψουν τις βλακείες, ειδικά όσοι τα λένε και είναι ταυτόχρονα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, γιατί τους άλλους τους είδαμε 5 χρόνια τώρα. Ψάχνουμε την εναλλακτική λύση τώρα, μια αξιόπιστη και διαρκή λύση. Όχι για το άλλοθι της Κυβέρνησης!
Όμως ΑΝ ΕΚΕΙ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ ΚΑΠΟΙΟΙ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΟΥΝ ΤΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ της χώρας και ψάχνουν για συνενόχους που θα καλύψουν και τη δική τους ανεπάρκεια όταν γίνουν κυβέρνηση, ας μας το πουν ευθέως να τελειώνουμε ΚΑΙ με αυτούς. Ας τα μαζεύουν και ας του δίνουν από το Κίνημα, για να δούμε τελικά σε ποιούς θα απευθυνθούμε, ποιά πόρτα να χτυπήσουμε για να μας οδηγήσει να βγούμε από την κρίση.

Κλείνουμε ήδη μια εβδομάδα ταραχών και διαδηλώσεων στη χώρα μας, που ξεκίνησαν με αφορμή το θάνατο ενός 15χρονου. Και εκτός από τα εντός Ελλάδας τώρα έχουμε να ανησυχούμε και για τα όσα συμβαίνουν ή θα συμβούν και εκτός χώρας!
Τα γεγονότα έχουν τεράστιο αντίκτυπο στο εξωτερικό, αφού ήδη Έλληνες του εξωτερικού ή πολίτες χωρών του εξωτερικού διαδηλώνουν ή ακόμη και καταλαμβάνουν συμβολικά προξενεία και πρεσβείες της χώρας μας. Δυστυχώς όμως το πράγμα ΔΕΝ θα μείνει εκεί.
Το σίγουρο είναι πως το φαινόμενο θα εξαπλωθεί και σε πολλές χώρες της υπόλοιπης Ευρώπης, οι οποίες έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά με την Ελλάδα: σταδιακή εξαφάνιση της μεσαίας τάξης, οικονομική αφαίμαξη των πολλών προς όφελος των ολίγων, μεγάλα ποσοστά ανεργίας σε ολόκληρο το φάσμα του ενεργού πληθυσμού, παιδεία που αλλάζει ρότα κάθε 3-4 χρόνια χωρίς να υπάρχει σοβαρός σχεδιασμός, υψηλή ανεργία μεταξύ νέων που έχουν 5-6 πτυχία, απομάκρυνση των νέων από την πολιτική, παροχές υγείας που θυμίζουν Ηνωμένες Πολιτείες, οργισμένους αγρότες που σιγά-σιγά εξαφανίζονται από τον κοινωνικό χάρτη, πολιτικούς που έχουν χάσει την επαφή με το λαό και ασκούν κρατική βία για να αντιμετωπίσουν προβλήματα που αντιμετωπίζονται με άλλους τρόπους (προβλήματα που οι ίδιοι δημιούργησαν αλλά είναι ανίκανοι να αντιμετωπίσουν).
Τα κοινά μας είναι πολλά με τις άλλες χώρες της Ευρώπης. Πηγή του κακού – που θα εξαπλωθεί με γοργό ρυθμό – κατ’ εμέ είναι απλά και μόνο μια: το γεγονός ότι βρισκόμαστε σε μια διαδικασία (και συγκεκριμένα η ενοποίηση της Ευρώπης) που ξεκίνησε ανάποδα, από επάνω προς κάτω! Πήγαν να «ολοκληρώσουν» την Ευρώπη ξεκινώντας πρώτα από τις τράπεζες, τις εταιρίες, το χρήμα. Δεν κοίταξαν τους λαούς και τα προβλήματά τους, δεν προσπάθησαν πρώτα να εξομαλύνουν τις κοινωνικές διαφορές που υπάρχουν παντού! Αντίθετα, ξεκίνησαν να χτίζουν από το ρετιρέ ενώ τα θεμέλια είναι σαθρά!
Τελευταία διάβασα σε site του εξωτερικού να μιλούν για κοινό μέτωπο τρομοκρατών σε Ελλάδα, Ιταλία και Ισπανία. Θα βαπτισθούν «τρομοκράτες» όλοι όσοι αγωνίζονται για ένα καλύτερο αύριο. Και αυτό είναι επικίνδυνο, αφού όσο πάμε αρχίζουμε να μοιάζουμε με την κοινωνία του οργουελικού μυθιστορήματος που όλοι γνωρίζουμε. Γιατί κάτι τέτοιο θα οδηγήσει σε κοινωνικές αναταραχές χωρίς τέλος και χωρίς μέτρο. Η βία θα φέρει βία, αυτό είναι σίγουρο όσο και επικίνδυνο, και πρέπει να αποφευχθεί με κάθε κόστος. Χρειάζονται ριζικές αλλαγές χωρίς να υπολογίζεται το κόστος τους σε χρήμα. Πρέπει όμως να υπολογίζεται το κόστος σε ανθρώπινες ζωές, το κοινωνικό κόστος, το κόστος που θα πρέπει να επωμιστούν οι οργανωμένες κρατικές δομές.
Τα σύγχρονα κράτη θεμελιώθηκαν από ανθρώπους που αγωνίστηκαν με θάρρος και θράσος απέναντι στα καθεστώτα που τους καταπίεζαν: στην Ελλάδα τους ονόμαζαν «κλέφτες», στην Ιταλία «ξυπόλυτους του Garibaldi», στις ΗΠΑ «επαναστάτες κατά του βασιλιά». Σήμερα έχουμε φτάσει (τουλάχιστον σε Δυτική Ευρώπη και Βορ. Αμερική και Ωκεανία) σε ένα επίπεδο πολιτισμού που δεν είχαμε φτάσει ΠΟΤΕ! Δεν απαιτούνται πλέον επαναστάσεις για να χτίσουμε κράτη, για να χτίσουμε κοινωνικές δομές που λείπουν. Απαιτούνται όμως αγώνες κατά αυτών και των μηχανισμών τους που δεν σεβάστηκαν το αίμα και τον κόπο των «κλεφτών», των «ξυπόλυτων” ή των «επαναστατών”. Απαιτείται άμεσα αλλαγή και αναδιανομή του πλούτου, ενός πλούτου των λαών που τον νέμονται όμως οι ολίγοι, οι εκλεκτοί. Απαιτείται άμεσα να ξαναγεννηθεί η Δημοκρατία και να ισχύσει ξανά η αξιοκρατία….