Σχετικά εύκολη ήταν η νίκη που πέτυχε στις προεδρικές και στις κοινοβουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν την Τετάρτη 8 Μαΐου στα Σκόπια το κόμμα VMRO-DPMNE (το μεγαλύτερο δεξιό – ακροδεξιό κόμμα της πολιτικής σκηνής της χώρας).
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, η υποψήφια αυτού του κόμματος που ονομάζεται Gordana Siljanovska-Davkova κέρδισε τη μάχη για την προεδρία της χώρας των 2 εκατομμυρίων κατοίκων, κόντρα στον απερχόμενο πρόεδρο Stevo Pendarovski.
Μια ακόμη Κυβέρνηση, τη δεύτερη κατά σειρά, «έφαγε» η Εκκλησία στο Μαυροβούνιο. Κι αυτό επειδή η Κυβέρνηση έκανε το… λάθος να μπλεχτεί και να θέλει να βάλει χέρι στην περιουσία της Εκκλησίας, που ιεραρχικά δίνει αναφορά παραδίπλα, στη Σερβία.
Κάποτε την περιοχή μας τη λέγανε “πυριτιδαποθήκη” της Ευρώπης. Αργότερα, με λίγο θάψιμο λόγω του Ψυχρού Πολέμου (όπου ο ένας φοβόταν τον άλλο και όλοι μαζί φοβούνταν μια σύρραξη ΗΠΑ – ΕΣΣΔ) και με το κέλυφος της Γιουγκοσλαβίας για κάλυψη, τα πράγματα κάπως ηρέμησαν.
Οι παλιές έριδες ξαναβγήκαν στη φόρα τη δεκαετία του 1990 – και είχαμε τα γνωστά πολεμικά γεγονότα και τα 1000 κράτη, κρατίδια και αυτόνομες περιοχές στο χώρο που κάποτε ήταν η Γιουγκοσλαβία.
Κάποια στιγμή θα πρέπει σε αυτή τη χώρα να αρχίσουμε να κοιτάμε τον διεθνή περίγυρο, το πως διαμορφώνεται και κινείται, να ελέγχουμε τις συγκυρίες και το λεγόμενο momentum.
Κάποια στιγμή θα πρέπει να σταματήσουμε να λειτουργούμε με ευχολόγια, με εικασίες. Και να προωθήσουμε τα δικά μας “θέλω”, γιατί στην ουσία αποτελούν τις μόνες προτάσεις που οδηγούν στην σταθερότητα της περιοχής που βρισκόμαστε.
Χωρίς υποχωρητικότητα, αλλά με ξεκάθαρη φωνή και στο πλαίσιο των διπλωματικών ελιγμών που δεν θα αλλάζουν τη γενικότερη κατεύθυνση κάθε εξάμηνο ή κάθε τέσσερα χρόνια.
Ακούγοντας με προσοχή τους διπλωμάτες μας – όπως κάνουν σε όλες τις σοβαρές χώρες, αφήνοντάς τους να κάνουν τη δουλειά τους (που τη γνωρίζουν άριστα), χωρίς πολιτικές παρεμβάσεις…